NIZWA
Nizwa ook wel Parel van de Islam
De stad heeft zo'n 70.000 inwoners (telling 2003) inclusief Burkat Al Mooz en Jabal Achdar en is bijzonder, omdat het als een van de weinige grotere Omaanse plaatsen in het binnenland ligt. Het is gelegen op ongeveer 140 km van hoofdstad Muscat. Het is de grootste stad in het Ad Dakhiliyah district, daarnaast ook de hoofdstad van Oman Al-Wusta (een historisch gebied in Oman) en was eens een waar centrum op het gebied van handel, religie, educatie en kunst
Geschiedenis van Nizwa
Vanwege haar strategische ligging was Nizwa al vroeg belangrijk en zelfs de hoofdstad van Oman in de 11e en 12e eeuw na Chr.
Aan de voet van het Hajar-gebergte tussen de dadelpalmen was het een knooppunt van handelsroutes. Tot de jaren ’50 was de plaats een belangrijke zetel voor imams en mede daardoor luidt een van de bijnamen ook wel ‘De Parel van de Islam’.
Nizwa bezit een groot aantal welbekende moskeeën doordat het vroeger een religieus en politiek centrum was en door de nauwe verbintenis met de Islam. Bekende moskeeën in deze stad zijn onder andere de Sultan Quaboes Jama, de So'al Moskee en de Ash-Sharja Moskee.
Nizwa is na de Omaanse onafhankelijkheid de afgelopen jaren onder het regime van Sultan Quaboos meer opengesteld en uitgegroeid tot een moderne stad. Er zijn verbeteringen aangebracht in de infrastructuur naar o.a. Muscat, waardoor ook het toerisme aanzienlijk gestegen is. Maar Nizwa is tot de dag van vandaag toch nog relatief conservatief te noemen.
Al vroeg op weg vandaag voor een bijzondere ochtend
De geitenmarkt van Nizwa
deze vindt elke vrijdag plaats dit is een authentiek Arabische gebeuren.
Hier zie je hoe geiten en koeien worden verhandeld door Omani in traditionele dishdasha's. Iedere vrijdag rond een uur of 6.00 begint de markt en die duurt dan tot ongeveer 10.00 uur. Het is dus van belang op tijd aanwezig te zijn wil je het hoogtepunt van de markt meemaken. Dan zijn namelijk de beste geiten en koeien en nog.
De markt geeft een goed beeld van hoe de echte Omani hier leven. Het zijn voornamelijk de mannen die onderhandelen over hun dieren.
Dus weer 06:00 opstaan maar dat hadden we er wel voor over
Het was al gigantisch druk en de parkeerplaats was ook al helemaal vol. Gelukkig hoefden wij niet op zoek naar... de bus stopte en wij konden uitstappen. Over de parkeerplaats lopende kregen we de smaak al aardig te pakken.
Van heinde en ver komen de verkopers met hun pick-ups volgeladen met hun beste geiten Er wordt in de bek gekeken, aan hun poten en lijf gevoeld en het is een bieden tot men een akkoord komt. De prijzen schommelen tussen de 100 OR (€ 235), 75 OR (€ 175) tot 40 OR (€ 95) voor een kleintje.
Op de markt stonden honderden mannen en jongens met even zoveel geiten, koeien en schapen. Je wist van ellende niet meer waar of je kijken moest. De mannen allen in hun spierwitte dishdasha.
Geitjes met de pootjes aan elkaar vastgebonden. Bedoeïenenvrouwen met hun snavel-maskers. Door het gedrang heen, kwamen we daar waar het vee verkocht werd. In een grote cirkel zaten de kopers op een ronde stenen cirkel en de verkopers liepen rond de cirkel om hun dieren aan een touw te showen. De kopers schreeuwden af en toe een bod en door ging weer de caroussel. Mannen met in hun armen geitjes, bokken, schapen, rammen en lammetjes liepen alsmaar schreeuwend door elkaar in de cirkel. In hun ogen lag spanning, geld, alertheid. Het is gewoon kijken en genieten
Souq van Nizwa
Nizwai is beroemd om zijn handwerken en agrarische producten die o.a. te koop zijn op de souq. Een souq is de benaming voor een Arabische markt. De Souq in Nizwa is een van de meest belangrijke in het land, na Muttrah. Nizwa staat bovendien bekend om zijn zilveren juwelen, welke beschouwd worden als de beste in het land. Op de Arabische markt is vrijwel alles te koop; van vlees, vis, groenten, fruit tot kruiden, goud- en zilverwerk. Bovendien zijn de mensen hier erg bedreven in het maken van Khanjar, kromme dolken, die een bijzondere stijl en patronen hebben. Ook maken zij koperen producten, koffiepotten, zwaarden, lederwaren en aardewerk.
En dan gaan we ook nog even de souq in want er is natuurlijk meer te zien hier.
Eerst kruiden, groente en fruit.
Krijgen we de visafdeling
De zwaarden en dolken (Khanjar, de Omani-dolk)
De kreadoe en een blik op de grote hal
Hier en daar een foto in de souq voor het totaalbeeld
Even kijken tegen 10 uur bij de geitenmarkt en jawel het is bijna geheel leeg
Dan ook nog maar even kijken op de parkeerplaats was nog steeds gezellig
en de handel gaat hier nog wel even door zoals je ziet
Falaj (waterdistributie)
In het (bewoonde en bergachtige) noorden van het sultanaat is regen schaars, waardoor alternatieve waterlevering noodzakelijk is. Ruim 4000 jaar geleden beschouwde men dit fenomeen als uitdaging; dit leidde tot kleinschalige bouw van eenvoudige gotenstelsels in de meest droge gebieden.
Toename van kennis en de ontwikkeling van waterdicht cement zorgden er echter voor dat het aantal ingenieuze stelsels in Noord-Omaanse dorpen 2000 jaar geleden toenam.
De tijd heeft mededogen getoond met deze aflaj (enkelvoud: falaj): van de 4- tot 10.000 stelsels verzorgen nog 3017 de dagelijkse waterlevering aan dorpen. Je hoort en ziet het kabbelende water in diepgroene plantages, bij eeuwenoude forten, onder berghellingen en langs dorpspaden.
In het sultanaat komen de volgende types voor:
- Daudi: heeft ondergrondse bron. Water wordt getapt en stroomt (met behulp van zwaartekracht) door een tunneltje dat diep onder de oppervlakte ligt. Zo’n 10 km verderop ligt het dorp, waar het water de oppervlakte bereikt en (verder) wordt gekanaliseerd. Daudi-systemen komen overal in Nrd-Oman voor;
- Ghayli: water wordt uit de wadirivier geleid en door een openluchtkanaaltje naar het dorp getransporteerd (max 2 km verderop). Dit type komt overal in Nrd-Oman voor maar neemt in Al Batinah South en in de bergen van Adh Dhahirah toe;
- Ayni: heeft ondergrondse waterbron. Water wordt getapt en stroomt (met behulp van zwaartekracht) door een tunneltje naar de oppervlakte. Door middel van een openluchtkanaal dat gedeeltelijk op bruggen rust, bereikt het water het dorp. Dit type komt vooral bij Jabal Akhdar/Jabal Shams voor.
Vanaf wachttorens werden de waterstromen bewaakt. De verdeling van het water is gebaseerd op eeuwenoude besluiten, resulterend in (erfelijke) rechten. Hierdoor is bepaald welk gootje voor hoe lang is geopend. Het water wordt eerst gebruikt om te drinken, waarna het bovengronds naar de badruimtes, wasruimtes van de doden en naar de plantages of boerderijen wordt geleid. Tegenwoordig stellen mechanische pompen dit proces veilig.
De omgeving van Nizwa vormt ‘Aflaj Heartland’. Hier vind je 143 aflaj waarvan nog 111 in gebruik zijn.
In 2006 besloot Unesco om de volgende aloude waterdistributie-systemen in te schrijven op de World Heritage .
De laatste foto heb ik van het internet geplukt.
Wij waren bij Falaj Al Khatmeen.
Het Jabrin Castle
is een schitterend kasteel ten westen van Nizwa. Het wordt ook wel Jabrin fort genoemd, maar eigenlijk is het een versterkt kasteel. Het is het grootste en mooiste kasteel van Oman en dus zeker een bezoekje waard. Het kasteel stamt uit de 17de eeuw en is recentelijk fraai gerestaureerd. Dit kasteel lijkt uit de vlakke woestijn te verrijzen en combineert grandeur met huiselijkheid. Enkele honderden dadelpalmen omringen dit beige kasteel; deze zijn geplant in kaarsrechte lijnen
Geschiedenis van het kasteel
Jabrin Castle werd rond 1670 gebouwd in opdracht van Bil’arb Bin Sultan (Al Ya’aruba). Hij was de zoon van Sultan I Bin Saif, die rond 1620 het fort van (de hoofdstad) Nizwa liet construeren. Toen Bil’arb Bin Sultan werd verkozen tot imam (1688), verklaarde hij Jabrin tot hoofdstad. Vanuit dit kasteel droeg hij astronomie, rechtspraak en geneeskunde een warm hart toe en financierde hij onderzoeken naar deze wetenschappen. In de achttiende eeuw na Chr. zette Muhammad Bin Nasir (Al Ghafir-dynastie) de werkzaamheden aan het kasteel voort. Ook liet hij veranderingen aanbrengen. Tussen 1979 en 1984 werd Jabrin Castle gerestaureerd.
Wat zien we hier
Voordat je het kasteelgebouw betreedt, kun je een kijkje nemen op de binnenplaats. Hier vind je de waterput en de falaj. De ingang tot het kasteel leidt al snel naar de ‘courtyard’, waar de twee kasteeldelen bijeenkomen. Rechts bevinden zich de kasteelkeukens, met daarboven (eerste verdieping) de eetzalen. Naast deze zalen vind je de ‘Conference Room’.
Onder deze kamer bevinden zich vier geheime schuilplaatsen die met elkaar zijn verbonden. Hierin verbleven soldaten die de imam beschermden tegen gasten met verkeerde intenties.
De derde verdieping is het lage dak, dat weergaloos zicht biedt op de plantages, de Hajar Mountains en eindeloze woestijnvelden.
Het kasteeldeel dat zich links van de ‘courtyard’ bevindt, heeft op de begane grond een wirwar aan vertrekken voor soldaten. Hierboven vind je de bibliotheken, waarin de hierboven genoemde wetenschappen bestudeerd werden.
Op de tweede verdieping vind je het pronkstuk van het kasteel: Sun and Moon Room. In dit vertrek sprak de imam met belangrijke bezoekers. De zeven lage ramen zijn voor de zon; de zeven bovenste ramen voor de maan.
Opmerkelijk is het staaltje natuurkunde:
frisse wind komt door de lage ramen naar binnen; deze verdrijft warmte door de bovenste ramen.
Hierdoor is de temperatuur gedurende het hele jaar aangenaam.
Ook imponerend zijn de plafondschilderingen waarin subtiel ogen zijn verwerkt. Op dezelfde verdieping vind je de ‘Whispering Room’, waar privégesprekken met de imam plaatsvonden.
Het bezoek aan het Jabrin Castle was doorspekt van kleur. Het is vrijdag vandaag en ja je begrijpt hoop ik wat dit betekend in de Islamitische wereld. Het was heel gezellig warm en liefdevol er werd gekookt voor iedereen ja ook wij kregen eten aangeboden. Overal waar we keken waren wel mensen bezig met koken, handenarbeid of muziek en van iedereen mochten we foto's maken dus dit is weer een kleurrijke pagina geworden.
In de bus op weg naar onze volgende fotostop, rijden we langs een ander Fort zoals ik al zei er zijn er meer aan de voet van de Djebel Akhdar. En dus moet er keuze gemaakt worden bij het volgende Fort maken we een fotostop
Balha Fort
het Fort, is een van de vier historische forten bij de stad Bahla (gouvernoraat Ad Dachiliyah) die liggen aan de voet van de Djebel Akhdar. Het is het oudste en eerste Omaanse fort dat gebouwd is in Islamitische stijl. Verder is er weinig bekend over het functioneren van het Bahla Fort.
Dit Fort werd gebouwd ten tijde van de Nabhani-dynastie; de (meer dan vijftig meter hoge) muren en ronde torens waren technische prestigewerken.
Verbonden met het fort is de stadsmuur die hieronder is genoemd. Deze zou in één nacht door geesten zijn gebouwd. Anderen beweren dat de muur was ontworpen door een vrouw. Hoe het ook zij, dit was een geavanceerd bouwwerk dat Bahla geheel omsloot. Binnen de (niet te missen) muur bevonden zich lemen woonhuizen, het fort en landbouwgebieden.
Het fort werd een aantal malen hersteld;
- De Nabhani-stam deed dit in de 13e eeuw,
- De Yarubi-stam in de 17e eeuw en
- De Busaidi-stam herstelde weer in de 19e eeuw.
Het fort verkeerde in de tweede helft van de vorige eeuw in zeer slechte staat. De Omani-regering besloot in het jaar 1988 een serieus restauratieproject te starten dat pas in mei 2012 eindigde. Het Fort staat sinds 1987 op de wereld erfgoedlijst.
De stadsmuur
We rijden nog langs een stuk heel oude stadsmuur (zie boven). En dan zijn ze ineens weer met wegwerkzaamheden bezig. Dan ineens een uitkijktoren of wordt dit een nieuwe rotonde? Zie daar er is nog niets maar wie weet gaat dit een park worden ja poot maar vast een paar palmboompjes, stel dat ze aan slaan.
Zicht op de stad in een oase en ja dan ook een speeltuin voor de kinderen verder helemaal niets nog geen bankje om op te zitten wel grappig om te zien.
Al Hamra, Birkat al Mauz
Al Hamra is een van de best bewaarde oude steden van Oman. De oude smalle steengroeven van het oude Al Hamra en de modderstenenhuizen nemen je mee een paar eeuwen terug.
Traditionele huisstructuren
De stijlen van traditionele huizen in de oases van Oman reflecteren de financiële rijkdom en sociale status van de eigenaar. De hoogte van het pand en de bouwmaterialen werden bepaald op basis van traditie, klimaatinvloed en plaatselijk reliëf. Als gevolg hiervan verschilt de architectuur van oasedorpen per regio.
In de grote oases ten zuiden van de Hajar Mountains zijn huizen gemaakt van leembaksteen. Met name in Al Hamra vind je panden die een hoogte hebben van wel vijftien meter. Deze waren eigendom van welvarende families en telden ongeveer twintig kamers, verdeeld over drie verdiepingen.
De begane grond, naast de hal, was in gebruik als opslag en stal.
De woonkamers, keuken en ontvangstruimte(s) bevonden zich op eerste en tweede verdieping en waren verbonden door middel van trappen. In tegenstelling tot de begane grond, waren de kamers op deze verdiepingen voorzien van ramen.
In de slaapkamermuren waren nissen aangebracht; hierin werden huishoudelijke artikelen geplaatst.
De plafonds in deze huizen waren gemaakt van gevierendeelde palmboomstammen. Daarover waren lagen van palmboombladeren, matten van palmvezel en klei aangebracht. In veel panden waren de plafondbalken rijkelijk gedecoreerd met schilderwerk en (soms) inscripties.
De buitenkant van de panden was voorzien van raamroosters en houten deuren, gemaakt van gesneden hout.
Om de temperatuur in de huizen geschikt te maken, koos men voor dikke muren en ventilatie. Zo kwam frisse wind de kamers binnen door ramen die nét boven de vloeren waren geplaatst. Deze verdreef de warmte via de openingen die onder de plafonds waren aangebracht – het ‘schoorsteeneffect’. Klinkt bekend? Klopt zie ook het Jabreen Castle beschrijving.
Birkat al Mauz
is een verlaten dorpje van 400 jaar oud. Het staat vol met lemen huizen. De grote verrassing van dit dorpje is het openluchtmuseum.
Dan het museum, eenmaal door de voordeur schoenen uit en dan stappen we het verleden in. We beklommen de moddertrap naar boven.
Nadat we thee met gember of koffie met kardamon hadden gekregen vertelde Abdula hoe het leven vroeger was in deze omgeving.
We zien ook diverse Omani tradities.
In de hoofdkamer zaten een paar vrouwen en mannen die bezig waren met diverse activiteiten en terwijl zij gezellig keuvelden.
We zien hoe het graan wordt gemalen en hoe er olie uit geperst wordt. Een veeg van deze olie werd op ons voorhoofd gesmeerd het gaf een verkoelend effect. De vrouwen bakten een vorm van brood.
De oudere man was enthousiast bezig met het handmatig branden en pletten van koffiebonen dit deed hij op zijn eigen muzikale wijze. Hij sprak geen woord maar glimlachte de hele tijd. Er was een ruimte waar alle kleding hing voor zowel de man als de vrouw en we zagen het wiegje zoals we ook al eerder hadden zien staan.
Er hing een afbeelding van de genealogie-boom. En uiteraard kon je souvenirs kopen zoals geurtjes in typisch Omanieflesjes.
Op weg naar het Fort van Nizwa, hebben we een fotostop. We krijgen een kans om echt van bovenaf de lemen dorpen in de oases te zien. De bus stopt wij eruit en eenmaal langs het muurtje is het even slikken dat wordt een stevige klim naar boven met de zon op onze bol. Maar we hebben alle tijd zegt Michel. Dat is wel prettig want niet iedereen kan dit in tempo aan. Belangrijkste is dat een ieder boven is gekomen. En eenmaal op het Saiq Plateau je ziet was dat zeer de moeite waard! Heel apart om zo boven de palmbomen te staan en de dorpjes zoals spookstadje Birkat al Mauz te zien liggen tussen de bomen en tegen de berghellingen. En aan de andere zijde hebben we zicht op de weg die naar ons hotel leidt en uiteraard op de toren van de falaj.
Het Fort van Nizwa
is het meest bezochte nationale monument van Oman dat met zijn strategische plek op een heuvel uitkijkt op de antieke koepeldaken en levendige markt van het lager gelegen stadje. Het vormde vroeger de bestuurszetel van de imams en wali's. Je krijgt tijdens een bezoek aan het fort een goed beeld van hoe het leven er vroeger hier heeft uitgezien. Zo kan je een kijkje nemen in de vroegere gevangenis, de voorraadruimten en zijn er diverse kamers waar voorwerpen, foto's en video's worden tentoongesteld.
Het fort van Nizwa is het grootste fort van Oman en werd gebouwd in een periode van 12 jaar rond 1650 boven een ondergrondse waterstroom. Rond 1950 werd de grote ronde toren van het ruim 400 jaar oude fort gebombardeerd door ed British Royal Air Force, welke de toenmalige sultan Said bin Taymour steunden bij het tegengaan van een opstand. In 2007 werd het na een grondige restauratie weer geopend. De restauratie is mooi uitgevoerd. Het fort is belangrijk voor een aantal turbulente periodes uit de geschiedenis van Oman. Bij het fort behoort een grote ronde toren van 40 meter doorsnee en 20 meter hoog.
De Brief
Het museum is als het ware opgedeeld en heeft verschillende tentoonstellingen, met o.a. eigendommen van de heersers van Zanzibar en de oude dynastie Al Busaidi. Het pronkstuk is de brief die de profeet Mohammed ooit stuurde aan de heersers van Oman. De brief ging geheel over het verspreiden van het Islamitische geloof.
Wadi Bani Khalid
is een van de meest bekende toeristische attracties in het land. De wadi ligt op ca 235 km van Muscat en ca 140 km van Sur. Wadi Bani Khalid staat bekend om zijn enorme bekkens van diep water gevoed door watervallen vanuit de hoger gelegen bergen. Muql Basin is een bekendste van de meren van de wadi en is beroemd om zijn grotten met unieke calciet formaties. Het binnengaan van de grot vereist voorzichtigheid en alleen mogelijk door te kruipen. Bij de wadi zijn een aantal recreatieve voorzieningen geplaatst, zoals schaduwrijke zitjes en uitkijkpunten.
In Oman is een groot aantal wadi's te vinden. Het water in deze rivierbeddingen zorgt voor een weelderige groene oase met kleurrijke vogels. Een ideale bestemming voor bijvoorbeeld een rustige picknick, een duik in het heldere water, trekking en ‘canyoning' (de loop van een rivier door een canyon volgen, door middel van een combinatie van wandelen, klimmen, springen, zwemmen en abseilen) of het zogenaamde ‘wadi bashing' met een terreinwagen door de rivierbedding. Er zijn verschillende wadi's.
Voor ons was het even relaxen en hapje eten (we hadden al ingeslagen onderweg) en de benen strekken voor we naar het punt rijden waar de jeeps ons opwachten om ons naar onze volgende overnachting te brengen. Wel heel mooi en we hadden geluk er was weinig toerisme alleen wat eigen bevolking die net als wij ook genoten van dit mooie stukje natuur.
Het is zover we maken ons op voor de nacht in de woestijn. En zoals onze eerdere drive is ook nu het startpunt dus bij een benzinepomp. De keuze voor de bagage was aan een ieder persoonlijk overgelaten of je koffer of een handzame tas voor 1 nacht. Ach wij hadden zoiets simpel gewoon de koffer mee er is ruimte dus niet moeilijk doen! De bus blijft dus weer op de parkeerplaats vannacht jawel met de chauffeur en wij stappen in de jeeps.