WADI TIWI/ SINKHOLE/ MUSCAT
Het kustgebied is rijk aan natuurwonderen: het Bamah Sinkhole, de witte kiezelstranden, wadi’s en lagunes.
Wadi Shab
De ingang van Wadi Shab is bij de enorme betonnen pilaren die de snelweg dragen. Op een van deze pilaren zien we een afbeelding van de Sultan. Het is een mooi stukje natuur. Wij hebben hier eigenlijk alleen een witte tempelstop gemaakt maar toch even een paar mooie foto's geklikt
Wadi Tiwi
is een diepe smalle kloof gehouwen uit de bergen, die tussen de torenhoge kliffen tot aan de zee loopt. De Wadi strekt zich uit over 36 km land met adembenemende rotspartijen, watervallen, bossen en ongerepte natuur omgeven door banaanplantages en doorkruist met een netwerk van de Aflaj, het irrigatiesysteem van Oman. De wadi staat ook bekend om zijn kabbelende waterstromen, waardoor het wemelt van de insecten. In het lage deel van de wadi (bij de snelweg) is sprake van een brede vallei waarboven ruige bergen toornen.
De bus blijft beneden op de parkeerplaats en wij gaan klimmen en het wordt een stevige tippel. Halverwege kwamen we op het dorpsplein bij de boom. Daar was het even op adem komen slokje water en een dadel voor de energie en dan hebben we de keuze helemaal naar boven of naar beneden. Wel wij hebben ons opgesplitst Ans ging alvast zakken naar de rotspartijen en Diny ging eerst naar boven. Het was de klim zeker waard!
Sinkhole Hawiyat najm
Bij het Hawiyat Najm Park is een bijzondere Sinkhole. De lokale bevolking gelooft erin dat deze is ontstaan door een vallende ster en de leefomgeving van de duivel. De wetenschappelijke verklaring is dat de onderaardse rivier door erosie (oplossen van zacht gesteente in zout water) is gevormd. Hier is de aardkorst dus spontaan ingestort en in het binnenste van de aarde zie je het prachtige blauwgroene water. Alweer een bijzonder stukje natuur.
De diepte van het zinkgat is onbekend. Omanieten houden het op een krater (meteorietinslag) Een betonnen trap leidt naar het warme water, waarin je kunt zwemmen. Houd rekening met mogelijke steenval.
Onderstaande van internet geplukt maar ik heb hier geen visjes gezien hoor!
Bimmahin Oman.
Het mooiste zinkgat ter wereld. Op een natuurlijke wijze ontstaan door inzakking van kalkstenen ondergrond. In het turquoise meertje van veertig meter doorsnee knabbelen tegenwoordig visjes aan de voeten van hordes toeristen.
Hier hebben we genoten van onze picknick-lunch die we zelf samen hadden gesteld in de supermarkt. We hadden net als de vorige keer weer gekozen voor Arabisch brood met kaas niet slecht haha. En ja natuurlijk moest ik weer even naar beneden om het van dichtbij te bekijken en het water te voelen. We waren mooi op tijd er waren maar heel weinig toeristen gelukkig.
We gaan op weg naar Muscat.
We rijden over de snelweg er is niet echt veel te zien dit keer. Dus maken we het in de bus maar extra gezellig met een klepje hier en een klepje daar. Eenmaal bij Muscat aangekomen zien we de viaducten weer en uiteraard de moskeeën. Rechts zie je de Lawati-moskee, met zijn blauwe minaret en indrukwekkende, met mozaïek gedecoreerde koepel.
Muscat
ook wel Masqat, is de hoofdstad van Oman en heeft met de voorsteden Muttrah, Ruwi, Qurum en Seeb samen meer dan een miljoen inwoners. Muscat is de kleinste en na Singapore de schoonste hoofdstad ter wereld en is tevens het hoofdkwartier van de regering van Oman. Het is tevens de grootste stad van het gouvernement Masqat. Om verwarring te voorkomen wordt het gouvernement vaak Masqat en de stad Muscat genoemd. De kleine oude stad ligt helemaal tussen de heuvels aan voet van het Al Hajar- gebergte, de grootste bergketen aan de oostkust van het land met uitzicht op de Arabische Zee. Aan de boulevard kijk je uit over de Golf van Oman.
In Muscat zijn geen opzichtige wolkenkrabbers of ijzeren en betonnen constructies te vinden, maar lage, lichtgekleurde gebouwen die de culturele identiteit van de eeuwenoude stad respecteren. Om deze reden wordt Muscat vaak de witte hoofdstad genoemd.
Geschiedenis van Muscat
De zee is voor Oman altijd de levensader geweest; niet voor niets betekent ‘Ovman’ of ‘Omman’ in het Arabisch ‘zeemensen’. Al meer dan tweeduizend jaar is Muscat een belangrijke havenstad. Schepen die vanuit Europa op weg naar India waren, deden in de negende eeuw de haven van Muscat aan om vers drinkwater in te slaan.
In de zestiende eeuw kwam de stad onder het gezag van Portugal en later werd Muscat ingelijfd door het Ottomaanse Rijk. En passant stichtte ‘onze’ VOC er een handelspost, die overigens maar drie jaar zou bestaan (1672-1675). De stad floreerde tijdens de Ottomaanse periode, die duurde tot eind negentiende eeuw.
De Britten namen echter de controle over en tot 1971 zou het een protectoraat blijven. Na de onafhankelijkheid zorgden met name oliewinsten ervoor dat de Omaanse sultan Muscat grondig kon renoveren en moderniseren.
Archeologische vondsten hebben aangetoond dat hier al 5000 jaar voor Christus een vissersdorp bestond en dat maakt Muscat één van de oudste steden in het Midden-Oosten. Als handelspost maakte Muscat een gestage groei door en zeelieden en koopmannen van over de hele wereld deden de haven aan.
In 1507 werd de stad veroverd door de Portugezen. Zij hielden de stad bezet tot deze in 1650 bevrijd werd door Sultan bin Saif, die een rijk stichtte dat zich uitstrekte van Pakistan tot Zanzibar. In 1832 werd een tweede hoofd- stad op het Afrikaanse eiland Zanzibar gesticht en dit luidde het begin in van een periode van verval voor Muscat. Toen echter de huidige sultan, Qaboos bin Said, in de jaren zeventig aan de macht kwam, herwon de stad zijn oorspronkelijke glorie.
De hoofdstad van het land – waar traditionele architectuur hand in hand gaat met schitter- en de stranden en bedrijvige soeks – weer- spiegelt het verleden en het heden van Oman. Muscat is een smeltkroes van culturen. De skyline is bezaaid met de minaretten en koepels van de moskeeën in de stad. Dit zijn er maar een paar.
Al Alam-palace
Het officiële paleis van de sultan gelegen in het oude Muscat is een voorbeeld van de moderne Islamitische architectuur, omgeven door groene tuinen en de haven van Mutrah.
Het Al Alam-paleis (Vlagpaleis) is het ceremoniële paleis van Sultan Qaboos en ligt in het hart van Oud-Muscat en kijkt uit over de Golf van Oman. Het paleis werd gebouwd in 1972. De officiële residentie van de Sultan van Oman wordt regelmatig gebruikt om de voorname gasten te ontvangen die het land bezoeken.
De sultan woont elders, maar als de Omaanse vlag bij de hoofdingang wappert, dan is Sultan Qaboos thuis.
Het paleis heeft een lange voetgangersboulevard met strakke bloembedden en extravagante overheidsgebouwen met opgepoetste, witte marmeren muren.
Lopende langs de elegante boulevard kom je bij het paleis. Het gebouw wordt aan de voorkant versierd door vier decadente gouden en blauwe zuilen met alle sierlijke gewelven, tegels en gravures die een sultan betamen.
Het paleis en de omringende tuinen en overheidsgebouwen zijn een interessant voorbeeld van de moderne Arabische stijl. Rechts van het paleis zie je de oude stadsmuren en de uitkijktorens op de helling flankeren het paleis.
Het paleis is niet open voor publiek maar alleen vanaf de poort te bezichtigen.
De forten van Muscat
In de ingang van de haven van Muscat prijken 2 imposante forten: het Al-Jalali Fort aan de oostzijde en het Al-Mirani fort aan de westelijke kant. Hoog gelegen op de rotsen kijken beide forten uit over het glinsterende blauwe water van de Golf van Oman. De forten bewaakten vroeger de haven van Muscat.
In de vroege 15de eeuw was Muscat een kleine haven, maar aan het begin van de 16de eeuw was deze uitgegroeid tot een belangrijk handelscentrum. De Portugezen hadden dit in de gaten en besloten Oman te koloniseren om meer invloed te hebben op de belangrijkste handelsroutes in die regio. Na diverse aanvallen door Ottomaanse strijders, lieten de Portugezen twee forten bouwen: eerst Al-Mirani in 1550 en later Al-Jalali in 1587. Deze beide forten zijn niet geopend voor publiek.
De legende van Al-Mirani
De ‘tweelingforten’ maakten Muscat, dat dankzij de rotsachtige kustlijn toch al lastig te veroveren was, haast onneembaar. Toch is er een legende die bewijst dat juist het Al-Mirani fort een belangrijke rol heeft gespeeld in het verdrijven van de Portugezen halverwege de 17de eeuw. Naar verluidt werd een van de Portugese commandanten verliefd op de dochter van een handelaar. Deze weigerde een huwelijk tussen de 2 op religieuze gronden. Toen de commandant dreigde hem te ruïneren, stemde de handelaar zogenaamd in en deed vervolgens een jaar lang alsof hij het huwelijk aan het voorbereiden was. Bovendien had hij de commandant ervan overtuigd dat de voorraden en munitie van het fort aan verversing toe waren; hij zou het graan en buskruit wel laten vervangen. Wat hij echter daadwerkelijk deed was het fort langzaam ontruimen van alle munitie. Toen alles weg was, gaf hij Sultan bin Saif een teken waarop deze het weerloze fort veroverde. De Portugezen zouden snel daarna Muscat verlaten.
De schoonheid van Al-Jalali
Het Al-Jalali fort staat ook wel bekend als het Ash Sharqiya Fort. De naam Al-Jalali lijkt te zijn afgeleid van ‘al jalal’, wat ‘grote schoonheid’ betekent, maar anderen beweren dat het fort is vernoemd naar de Perzische leider Jalal Shah. Het fort bestaat uit 2 torens die met elkaar in verbinding staan door een muur en is alleen te bereiken via een steile trap aan de kant van de haven. Dankzij zijn geïsoleerde ligging was het fort de perfecte gevangenis, een functie die het bekleedde tot in de jaren ’70 van de 20ste eeuw. In 1983 werd het fort gerestaureerd en veranderd in een privémuseum over de geschiedenis van Oman. Dit museum is helaas alleen geopend voor bijzondere gasten zoals koninklijke families en regeringsleiders.
De Muttrah Corniche
Deze belangrijkste boulevard waar je rustig de sfeer kunt opsnuiven is niet spectaculair maar wel rustig. In het water zie je o.a de jachten van de sultan liggen. Je hebt zicht op de forten en er staan bankjes waar je op kunt gaan zitten om even bij te komen en dan zie je dat er een soort etsen zijn aangebracht in de kademuur voor het bankje. En natuurlijk kun je even in een van de vele overkappingen plaatsnemen lekker in de schaduw. Dat deden wij ook en er stond een Omaanse jongen een peukje te roken en onderwijl tuurde hij over het water hij maakte ons attent op de vissen en kreeften wees die zich daar beneden bij het water ophielden.
Mutrah Souq
Eeuwenlang diende het als een handelsplaats voor goederen die vanuit India, China, Europa en andere delen van het Midden-Oosten de haven van Muscat aandeden. De lokale bewoners noemen deze markt ook wel de 'Al Dhalam Souq' (De overdekte markt). De oude markt bestond ooit uit smalle wegen met kleimuren en palmbladeren die het meeste van het Omaanse zonlicht blokkeerden. Vandaag is de markt gerenoveerd en modern gedecoreerd in Arabische stijl, met kleurvolle glas-in-loodramen en heldere lantaarns onder een sterk houten dak.
Geen bezoeker van Muscat zal het nalaten om de nodige uren te besteden in de souq waarvan de ingang aan de boulevard van de stad ligt. Natuurlijk proberen de marktlieden hun waren aan je te slijten, maar opdringerig zijn ze niet. Wie er oog voor heeft, vindt er bovendien kwalitatief hoogwaardige én zeer betaalbare producten, zoals shawls en linnengoed, sandalen en tal van andere spullen. Je mag het wel de best gesorteerde soek van het Arabisch Schiereiland noemen, waar in een doolhof van gangetjes alles van traditionele kleding, sieraden, specerijen en antiek tot Bedoeïen tapijten wordt verkocht en leuke prijzen. In de ambachtelijke ateliers wordt o.a. traditioneel zilverwerk en ivoren dolken, de zogenaamde khanjars, vervaardigd.
Bait al Baranda
het huis met de veranda. Het kenmerkende oude Portugese huis was rond de 30-ger jaren van de Amerikaanse missie en vervolgens in de late jaren '70 van de Britse Raad waarna het uiteindelijk in 2006 tot het aas Al Baranda museum werd omgebouwd. Dit museum is een van de architectonische iconen van het land en gewijd aan de geschiedenis van Muscat vanaf de prehistorie tot heden, met een sectie die de geschiedenis van de huidige dynastie belicht.
Aas Al Zubair is een erfgoed en cultureel centrum dat in 1998 haar gesneden houten deuren openstelde voor het publiek. Het wordt gefinancierd door de oprichters de Zubair-familie.
Het centrum toont de collectie van Omani-artefacten van de familie, die als de beste beschouwd wordt als particulier. Met zijn groeiende collectie herbergt Bait al Zubair nu een van de grootste erfgoed- en permanente kunstcollecties in het land en serveert het als een echte site op Oman's rijke erfgoed en cultuur. In 1999 was zij de trotse ontvanger van zijn Majesteit Sultan Qaboos 'Award for Architectural Excellence, de eerste keer dat een museum in Oman werd bekroond.
Het complex bestaat nu uit zes aparte gebouwen, (Bait Al Bagh, Bait Al Dalaleel, Bait Al Oud, Bait Al Nahdhah en Galerij Sarah). En ook een café en cadeauwinkel. "Foto's maken is binnen niet toegestaan".
Evenals een tuin met een miniatuur Omani dorp, een aflaj systeem en een selectie van inheemse planten en bomen die het complex een kalme en mooie plek maken om te bezoeken. De laatste foto komt wel van binnen maar niet van mijn toestel hij is wel heel bijzonder kijk maar goed een heel mooi overzicht!
Sinds de opening is het museum uitgegroeid tot een cultureel complex dat zich verder ontwikkelt en internationaal wordt erkend door musea en kunstgalerijen die als onze partners werken om tijdelijke tentoonstellingen te leveren of ons te gebruiken als leer- en onderzoeksbron op het omani-erfgoed. Er worden ook kunsthows, boekenlanceringsfuncties, fotografieopleidingen en kinderworkshops aangeboden. Het museum beschikt ook over een collectie lokale en hedendaagse kunst en organiseert wisselende exposities, concerten en evenementen om jonge, onbekende artiesten te ondersteunen. Vandaar al die steenbokken op het terrein geweldig wat een fleurig geheel.
Sultan Qaboos Grand Mosque
Oman is een islamitisch land en alleen om die reden al mag een bezoekje aan de Sultan Qaboes-moskee niet ontbreken. De moskee, vernoemd naar het huidige staatshoofd, is de grootste van het land.
De Grand Mosque een van de grootste moskeeën ter wereld is het paradepaardje van Muscat.
Het is een cadeau van Sultan Qaboos aan de inwoners van Oman ter ere van zijn 30-jarig bewind. In 1993 schreef Sultan Qaboos een competitie uit voor het ontwerp van de moskee. Hij moest groter worden dan welke moskee ook in Oman. Het ontwerp van architect Mohammed Saleh Makiya werd de grote winnaar. De bouw van de Sultan Qaboos-moskee begon in 1995. Uiteindelijk werd er 6 jaar aan gebouwd. De gigantische moskee, de grootste van Oman, ging in 2001 open en schittert sindsdien langs de weg die leidt naar het hart van Muscat – overdag badend in de felle zon, ’s avonds sfeervol verlicht.
Sultan Qaboos Grand Mosque;
- Is gebouwd uit zo’n 300.000 ton Indisch zandsteen.
- De totale oppervlakte bedraagt ruim 416.000 vierkante meter.
- Biedt plaats aan 20.000 gelovigen.
- Koepel is 40 meter hoog
- haar grootste minaret is 90- en de 4 flankerende minaretten zijn elk 45.5 meter hoog.
- is van buiten zeer sober en niet gedecoreerd met kleuren, het heeft gewoon de zandstenen kleur.
- Het ontwerp is een mengeling van moderne architectuur en traditionele islamitische stijlkenmerken.
- Het complex is gebouwd op een verhoogd plateau, zoals de traditie is bij Omaanse moskeeën.
- Op elke hoek staan minaretten met in het midden van het complex een vijfde minaret: samen staan zij symbool voor de 5 kernwaarden van de islam.
De moskee bestaat uit
- een centrale gebedsruimte,
- een gebedsruimte voor vrouwen,
- overdekte wandelgangen,
- een centrale ontmoetingsruimte en
- een bibliotheek.
Belangrijk
De Sultan Qaboos-moskee is de enige moskee in Oman die ook is geopend voor niet-moslims. U kunt de moskee bezoeken in de ochtenduren, behalve op vrijdag. Uiteraard is het van belang dat u hierbij gepast gekleed gaat: vrouwen dienen hun hoofd te bedekken en ook knieën en schouders mogen niet zichtbaar zijn. Kinderen onder de 10 jaar worden niet toegelaten in de grote gebedsruimte. De laatste 2 foto's heb ik van internet geplukt
De gebedsruimte voor vrouwen.
Ook deze is bereikbaar door middel van bogen net als de overige ruimtes. Hier zien we een eenvoudig tapijt op de grond maar heel mooi houtwerk, verlichting en ramen gebrandschilderd glas
Het tapijt
Het meest indrukwekkende onderdeel van het interieur is zonder twijfel het handgemaakte Perzische gebedskleed. Het handgemaakte kleed telt 1.700 miljoen knopen, weegt 21 ton en bestaat uit één stuk van 70 bij 60 meter. Het heeft 600 vrouwen ruim 6 jaar gekost om het kleed te vervaardigen in totaal zitten er 1,7 miljoen knopen in.
Het tapijt is gekleurd met voornamelijk traditionele plantaardige kleurstoffen en het motief ervan komt terug in het plafond gemaakt van marmer en mozaïek en aan de muren zowel het mozaïek als de wandkleden ook zie je zelfs overeenkomst met de motieven in de ramen.
De grote gebedsruimte
Het interieur van het gebedshuis is opgetrokken uit marmer, met als eyecatcher een kristallen kroonlichter.
In de grote koepel van de gebedsruimte hangt de enorme kroonluchter van Swarovski-kristal. De kroonluchter is 14 meter hoog en bestaat uit 1.122 lampjes deze zorgen ’s avonds voor een feeëriek verlichte koepel. (Ik heb gekeken of ik een foto op het net kon vinden zonder resultaat) Wij waren er om 07:00 uur in de ochtend ja dan kun je nog genieten ipv over de hoofden van de mensen lopen.
Ik zie je fronsen zo vroeg?????? Ja weet je wij zijn het al gewend wij gaan immers op reis en niet met vakantie dat hebben we als we eenmaal thuis zijn onderweg zijn we actief.
De grote gebeds- ruimte is helemaal in wit, blauw en goud gedecoreerd. En ineens dacht ik he zijn we nu in Oezbekistan???? Degene die daar geweest zijn zal dit ook zonder meer denken bij het zien van de foto's
En dan hebben we ook nog de overdekte wandelgangen en de open ruimtes en daar zien we heel veel wit marmer. Het marmer wordt constant gepoets en geeft daardoor mooie glanzende weerspielingen.
Ook lopen we langs de wasruimte voor de heren wel toch maar even een kiekje genomen natuurlijk
De stijl van de mamlukken
deze is hier goed zichtbaar in de prachtige vele bogen binnen in de moskee. In glas muur of raam, mozaïek maar ook de toegang tot alle ruimtes betreed je door door een boog te gaan. De elegant uitgehouwen bogen bij de ingang leiden je naar een binnenplaats van waaruit je de diverse ruimtes kunt betreden. Kortom een ochtend met veel indrukken.
Eenmaal bij de bus weer heerlijk luchtig kleden. We rijden naar het Natuurhistorisch museum. En dan zit onze dag er weer op dan gaan we terug naar ons hotel en gaan we lekker bijkomen bij het zwembad
Nationaal Natuurhistorisch Museum
Natuurliefhebbers kunnen hun hart ophalen aan de flora en fauna van het sultanaat inclusief enkele gefossiliseerde soorten in het fantastische Nationaal Natuurhistorisch Museum in Al Khuwair. De hoofdattractie van het museum, die een complete kamer in beslag neemt, is
Een 'cut-and-paste' dinosaurus, met behulp van botten gevonden in Al Khoudes gebied van Muscat en opgevuld met geleende botten uit internationale collecties.
Land van Wierook
Van oudsher heeft de teelt en export van wierook Oman een plek bezorgd aan de grote handels- routes waardoor steden en handelsplaatsen tot bloei konden komen. Oman is altijd een van de grootste exporteurs geweest van hars van de Boswellia sacra bomen, oftewel wierookbomen.
De regio Dhofar is het beginpunt van de beroemde wierookroute die in de tijd van Romeinen voor het eerst het Arabisch Schiereiland met de Middellandse zee verbond.
UNESCO
De grote historische en culturele waarde van het gebied is erkend door UNESCO, die in 2000 vier bezienswaardigheden – samen het Land van Wierook – heeft toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Het zijn de wierookbomen van Wadi Dawkah, de overblijfselen van de oase van Shisr, de haven van Khor Rori en het archeologische gebied Al-Balid, oorspronkelijk uit de 4e eeuw voor Christus en herbouwt tijdens de middel-islamitische periode. In Salalah toont het Al Balid Maritiem Museum 5000 jaar maritieme geschiedenis van het sultanaat Oman, van constructies van schepen tot navigatie en maritieme routes over de Indische Oceaan.
Vandaag de dag wordt in de regio nog steeds wierook geproduceerd en de aromatische stof wordt in heel Oman te koop aangeboden, onder andere in de Al Husn soek in Salalah. Eens per jaar, in september, vindt er in Salalah een grote markt plaats waar alleen hars en de oliën daaruit worden verhandeld. Wat zou ik daar graag bij zijn.
Er staat 1 boom in Muscat bij het Nationaal museum en ja ik heb een stukje echte wierook van de boombast.