We beginnen gewoon weer even met een paar foto's van carnaval!
Isla
Helaas is het niet alleen maar paradijselijk op Curacao. Midden in Willemstad ligt de Isla, de raffinaderij ooit door Shell gebouwd en midden jaren ’80 voor NAF 1,00 is verkocht aan Curacao.
Trouble in paradise
Isla is een groot probleem. Misschien wel te groot om aan te pakken voor een klein landje als Curacao, en laat men het daardoor maar doorsudderen. Aan de ene kant is de raffinaderij de grootste werkgever met ruim 1.000 vaste medewerkers en nog 2.000 à 3.000 indirecte arbeidsplaatsen. Maar het is ook verreweg de grootste vervuiler van Curacao,
Jaarlijks 18 doden
Dat de Isla slecht is, is te zien aan de schoorstenen die allerlei uitstoot (van witte pluimpjes tot dikke zwarte wolken) veroorzaakt. Maar ook op de grond en in het water rond de Isla is volop vervuiling. Jaarlijks overlijden 18 personen als direct gevolg van de verontreiniging door de Isla. Dit zijn mensen die jarenlang ‘onder de rook’ van de Isla gewoond hebben geen personeel.
Toekomst van de Isla
De raffinaderij wordt nu gebruikt door Venezuela met eigen beleid
Sluiten of moderniseren?
Er zijn twee opties voor de Isla: Of sluiten, of flink moderniseren.
Stukje achtergrond Shell
Curaçao was in de periode 1918 tot 1985 een belangrijk handelscentrum voor ruwe olie. Shell vestigde zich op Curaçao omdat het een natuurlijke haven heeft en een gunstige geografische ligging: het ligt slechts 72 kilometer van Venezuela (met grote olievelden).
Dok hoort er toch wel een beetje bij
De olieraffinaderijen.
In de periode dat Shell op het eiland was, vestigden zich hier veel immigranten uit Venezuela, Suriname en Portugal om in de olieraffinaderij te werken. Allerlei dorpen ontstonden zoals 'Surinamedorp', 'Portugezenkamp' en een woonwijk met alleen maar Latijns-Amerikanen. De straten hebben nog steeds namen die zijn afgeleid van de landen waar de arbeiders vandaan kwamen.
De immigranten mengden zich met de Curaçaoënaars waardoor er allerlei mixen ontstonden. Tijdens het carnaval, valt de gemengde samenstelling van de bevolking op.
De olieraffinaderij werd tijdens de Tweede Wereldoorlog beschermd door Amerikaanse militairen omdat deze brandstof leverden voor de geallieerde vliegtuigen.
In 1985 verliet Shell Curaçao en de olieraffinaderij is nu in handen van een Venezolaanse oliemaatschappij.
19 januari 2016 heeft een gesprek plaatsgevonden met De Stichting Freetown
Met ons allen zijn we het er over eens, dat ondanks het economisch belang van de raffinaderij voor Curacao de vervuiling die het raffinaderij-proces van deze raffinaderij met zich meebrengt niet langer geduld kan worden.
De economische waarde is geen vrijbrief voor voortzetting van de bestaande pollutie die invloed heeft op het leefklimaat, de gezondheid van de bewoners onder de rook en de toekomst van onze moeder aarde.
Een mogelijke oplossing is dat de raffinaderij wordt gemoderniseerd en schoongemaakt. De Stichting Freetown is echter van mening dat er daarnaast serieus gewerkt moet worden aan alternatieve mogelijkheden voor de ontwikkeling van dit gebied. Er wordt gelukkig gesproken over een positieve oplossing
Playa Jeremi
Een smalle, pittoreske inham met kristalhelder water. Ideaal om later op de middag te bezoeken als de zon minder fel is al zijn er wel wat palapas (parasols). Er is weinig schaduw en er zijn ook geen faciliteiten. Het is er wel een goede plek om te gaan snorkelen en/of duiken. Hier had ik willen blijven en genieten van de zonsondergang. Geloof me dit hadden schitterende foto's geworden maar ja we hebben even boven gekeken en zijn weer op weg gegaan. Maar je ziet het is een bijzonder mooi stukje ongerepte natuur Er zijn geen voorzieningen, dus hier geld ook neem uw eigen drinken en eten mee. Toegangsprijs: gratis
Eten
Wat je uiteraard nog van me te goed hebt zijn een paar foto's van het eten. Veel hebben we niet gemaakt maar neem van me aan dat we er des te meer van hebben genoten. Heerlijk of het nou geitenvlees, kip, varken rund of vis was, niet een keer hadden we zoiets van nou nee dank je. de bakken gingen altijd grif leeg. Ja soms bestelden we 2 bakken daar konden we ook makkelijk met zijn vieren van eten. En wat dacht je van de soep die ging er altijd met gemak in geloof me. Nee het eiland is niet goed voor onze lijven want de hondjes komen er met gemak bij zo langs de weg geloof dat maar. Sorry nee we hebben niet in restaurants gegeten dus daar kan ik niet over oordelen. Wij genoten van het lokale eten bij de tentjes. Ook de broodjes, empana en pasteitjes kwamen daar vandaan.
Wat wel op viel was dat alle tentjes tegenwoordig voorzien zijn van een hekwerk waarachter het personeel staat. Dat was wel even wennen. Ja dit heb ik ook al eerder onderweg gezien maar met namen bij de drakenzaken haha. Maar het personeel was echt vriendelijk wat dat aan gaat denk ik dat de beschrijving van die gele kleur in de vlag wel klopt hoor! Nou hier een paar foto's dan.
Ook nog een foto van de enige echte bolo jawel BOLO PRETU. Nee helaas niet gegeten. Maar Edan had een doosje op Hato gehaald en ja ik moet t helaas doen met de foto net als jullie ja als je t niet kent weet je niet wat je mist anders geloof me loopt t water je in de mond ij het horen van haha
Supermarkt
Heb je het over eten dan hoort er natuurlijk ook nog een foto van een supermarkt bij he. Ja dan heb je t eigenlijk over AH en Spar of zoals de laatste daar heet Vreugdenhil. Suikertuintje bestond nog wel maar daar zijn we nu niet geweest. Geloof me het dagelijks leven is niet goedkoop eten langs de weg is prettiger voor de portemonnee. Een paprika leg je omgerekend maar zo €1,75 neer en echt mooi of groot, was hij ook niet en je moest hem wel dezelfde dag verwerken. Sigaretten (nee ik rook niet meer) per stuk € 0,70 of een pakje voor eveneens omgerekend €10,00. Dan maar lekker gezond blijven scheelt je een hoop geld haha.
Langs de weg
En ja dan staat er heel veel langs de weg of het monumenten zijn of reclameborden. De electrapalen, verkeerslichten of ja zo'n heel oud wegbewijzeringsbord. Autowrakken een tractor of een aankondigingsbord voor de carnaval je ziet het allemaal.
En ja vlakbij ons appartement stonden ze verse kreeft te verkopen geweldig. Het is gewoon oppie toppie genieten.
De troepiaal (trupial)
komt in 2 soorten op de benedenwindse eilanden voor. De oranje en de gele troepiaal.
Het Christoffelpark is een uitstekende plaats om de vele vogels te bekijken. Je ziet hier de grote geelborsttroepiaal en zijn oranjeborstige neef, die naar men zegt voorbode is van goed nieuws als hij zijn heldere melodieuze liedje zingt terwijl hij naar het oosten kijkt. De melodieuze zang is de gehele dag te horen en bestaat uit de twee of drie lettergrepen die hem zijn naam hebben gegeven. “troepie-óé troepie-óé”. De veren op de keel van de troepiaal zetten op tijdens het zingen.
Hato Caves,
De geologie van Curacao is een interessant verhaal. Het noordelijke gedeelte van het eiland bestaat uit grote lagen van kalksteen, de zogenoemde kalksteenterrassen. Vroeger waren dit koraalriffen onder de zeespiegel, maar inmiddels liggen ze alweer tienduizenden tot honderdduizenden jaren boven water.
Er zijn verschillende lagen kalksteenterrassen, iets dat je goed kunt zien als je de Grotten van Hato bezoekt. Op de onderste laag ligt onder meer het vliegveld van Curacao. De Grotten van Hato bevinden zich op de bovenste laag, zo’n 60 meter boven de zeespiegel. Dat de grotten niet onder de zeespiegel liggen, merk je meteen als je binnenkomt. Als je vaker grotten hebt bezocht, weet je dat het daar vaak fris is. Maar dat geldt niet voor de Grotten van Hato! Daar is het bijna net zo warm als buiten.
Het grottenstelsel zelf mag je niet zonder begeleiding in. En er mogen geen foto's gemaakt worden dus.... internet haha
Het terrein van de Grotten van Hato
Buiten de grotten valt op het terrein ook genoeg te zien. Zo is er een cactustuin waarin je kennis kunt maken met verschillende cactussoorten die op Curacao groeien. Je vindt in een nabijgelegen rotswand ook petrogliefen. Dat zijn gravures in de rots, die heel lang geleden gemaakt zijn door Arawak indianen. Deze grotten hadden een nuttige functie in de vroege dagen van de slavenhandel op Curaçao. Hier schuilden gevluchte slaven en verbleven er soms wel maanden achter elkaar.
Wat natuurlijk ook niet ontbreken mag zijn de voertuigen e.d van de hulpdiensten helaas de ambu, vergeten altijd leuk.
Een stukje nostalgie, even door de wijk Buena Vista over de Tortolaweg. Daar hebben wij in de vakantie heel wat uurtjes doorgebracht in het jaar 1981, ja lang geleden haha. Maar even een paar oude kiekjes opgezocht en erbij geplakt. Ja ook een kiekje van Tantan hoort erbij haar huisje stond hier immers met het witte rieten stoeltje op haar stukje grond. Toch leuk het weer even gezien te hebben. En zoals het meestal gaat de ziel is eruit dus wat is het nu, inderdaad een straat ergens op het eiland
Nu heb je toch nog een iets duidelijker foto van ons appartement te goed. Je ziet dat we niets te klagen hadden zelfs de banaantjes groeiden voor de deur aan de boom. Mocht je gaan het complex is een aanrader.
En dan nog een keer carnaval haha
En dan nog een paar laatste foto's van Willemstad bij avond en dan zit de reis er weer bijna op
Tot slot Hato
De vertrekhal is onlangs grondig verbouwd en voorzien van enkele moderne winkels (kleding, souvenirs, kranten/boeken en snacks) en voorzieningen, zoals geldautomaten en autoverhuurbedrijven.
De vlucht naar Curaçao duurt zonder tussenstop ruim negen uur, de terugvlucht een uur korter (vanwege de wind in de rug). Vanuit Nederland zijn er op dit moment twee maatschappijen die rechtstreeks op Curaçao vliegen: KLM en ArkeFly.
Wij vlogen met KLM en hadden een rustige vlucht met weinig turbulentie.
De captain? haha
Het was een leuke vakantie. Dag mooi eiland, dag familie, dag vrienden, wij gaan weer terug naar Nederland tot een volgende keer
