Het eiland, is na een referendum sinds 10-10-2010 een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Tot die tijd behoorde het tot de Nederlandse Antillen. Het is nu dus een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Stap voor stap komt Curaçao steeds verder los van Nederland, hoewel er nog wel op veel gebieden samenwerking is. Zo Krijgt Curaçao ondersteuning van Nederlandse militairen bij het opsporen van drugstransporten op zee en via Hato Airport. Dat Curaçao een voormalige Nederlandse kolonie is merk je vooral in verschillende andere zaken; de Nederlandse taal wordt nog steeds redelijk veel gebruikt op Curaçao, met name in de toeristische sector. De band met Nederland wordt op Curaçao met gemengde gevoelens beleefd. De bevolking van Curaçao bestaat voor een redelijk groot deel uit afstammelingen van slaven die vroeger op Curaçao te werk werden gezet op de plantages. Vanuit deze zwarte bevolking bestaat er, zeker in economisch wat zwaardere tijden, soms wat empathie richting de blanke inwoners en Nederlandse bezoekers. Het koloniale verleden wordt vooral vanwege de slavernij niet zelden als iets negatiefs gezien. Deze gevoelens borrelen van tijd tot tijd op. Deze herdenkingsmunt vond ik op internet, het monument zelf heb ik ook gefotografeerd.

Ter info

De Nederlandse Antillen (Engels: Netherlands Antilles, Papiamento: Antia Hulandes) was een land en eilandengebied binnen het Koninkrijk der Nederlanden, gelegen in de Caribische Zee (Noord-Amerika). De Nederlandse Antillen bestond uit vijf grote eilanden en een aantal kleinere eilanden. De grootste eilanden zijn Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten. De hoofdstad van de Nederlandse Antillen was Willemstad (gelegen op het eiland Curaçao). Ook dit plaatje komt van internet

De vlag

Over de betekenis van de vlag doen verschillende verhalen de ronde. Vooral op internet zijn de verhalen tegenstrijdig. De vlag werd aangenomen op 2 juli 1984. Sindsdien wordt op 2 juli de "Dia di bandera" gevierd. De ontwerper is Martin den Dulk. Deze geeft aan;

• Kleur blauw is de trouw van het volk. Bovenste helft is de hemel. Onder de zee die het eiland omringt.
• De gele band staat voor de zon, de blijheid, de warmte en de opgewektheid van het volk.
• De twee sterren staan voor Curacao en klein Curacao.
• De vijf punten staan voor de vijf werelddelen/continenten waaruit de bevolking afkomstig is.
• de kleur wit staat voor vrede en geluk

De munteenheid

De officiële munteenheid van Curacao is de Antilliaanse gulden (NAF of afkorting ANG) en is verbonden aan de Amerikaanse dollarkoers (1 USD = NAF 1,77 - 1,78).

De winkels, restaurants en hotels accepteren Amerikaanse dollars met als koers tussen de 1,75 en 1,80 per Amerikaanse dollar. De Euro wordt steeds beter geaccepteerd als betaalmiddel, maar kan het best direct ingewisseld worden voor de lokale valuta, de Antilliaanse Gulden en/of Amerikaanse Dollars.  LET OP;

per pin-transactie betaal je NAF10,80 ongeacht het bedrag dat je pint! En eenmaal thuis krijg je de bankkosten van jouw bank er nog overheen. Het pinnen in winkels daar waar mogelijk worden ook transportkosten voor berekend.

Ook voor de Antilliaan is het pinnen bij de automaat niet gratis zij moeten verhoudingsgewijs ook een behoorlijk bedrag neerleggen. 

Klimaat

Curaçao heeft een tropisch savanneklimaat. De temperaturen zijn het hele jaar vrij constant. Het verschil tussen de laagste gemiddelde etmaaltemperatuur en de hoogste is binnen één jaar slechts 3 graden. De gemiddelde temperatuur is rond de 27°C.  Wel zit er een duidelijk verschil in het neerslagpatroon. Vanaf februari tot en juni is het droog, het aantal millimeters regen blijft dan vrijwel altijd onder de grens van dertig millimeter. Januari, juli, augustus en september zijn met hoeveelheden tussen de veertig en vijftig millimeter gemiddeld per maand iets natter. De laatste drie maanden van het jaar vormen de beduidend nattere periode waarbij er maandelijks rond de honderd millimeter neerslag geregistreerd wordt. Niet genoeg om van een echt regenseizoen te spreken, maar wel aanzienlijk meer dan de andere maan

Orkanen

In het Caribisch gebied is er vanaf begin juni tot begin december kans op orkanen en tropische stormen. Door de ligging onder de gebruikelijke aanvoerroutes van de orkanen en depressies wordt Curaçao echter zelden getroffen door dergelijke zware stormen. Niet voor niets heten de eilanden waar Curaçao toe behoort de Benedenwindse Eilanden.

De Noordoostpassaat op Curacao 

Een heerlijk verkoelend briesje maar hij speelt ook een belangrijke rol in het landschap van Curacao. Dat de noordkust van het eiland zo woest en ruig is, komt door deze passaat.

Om jezelf ervan te overtuigen dat de wind op Curacao ook hard en woest kan zijn, moet je maar eens een kijkje nemen in het Shete Boka park.

Op Curacao is de invloed van de Noordoostpassaat altijd goed te merken. De wind en de Caribische Zee beuken hard in op de noordkant van het eiland. Die kent dan ook een heel ander karakter dan de veel lieflijker zuidkant. Die kant ligt veel meer beschut. Alle populaire zandstranden zijn daar dan ook te vinden.

Passaatwinden

Zijn over de hele wereld in de tropische gebieden rond de evenaar terug te vinden. Ze waaien altijd vanuit het oosten en richting de evenaar. Op het noordelijk halfrond (zoals bij Curacao) waaien de passaatwinden dus het hele jaar door vanuit het noordoosten.

Binnen het Caribisch gebied waait de wind daarom van de noordelijke eilanden, zoals Sint Eustatius en Sint Maarten (bovenwindse eilanden) in de richting van Curacao, Aruba en Bonaire (benedenwindse eilanden).Je ziet de invloed van de Noordoostpassaat ook terug in de bomen en planten op Curacao. De bekende dividivi is een boom die veel op Curacao groeit en die soms naar één kant overhelt. Dat komt dus door deze passaatwind!

ED-KAART

Bij aankomst op Curaçao dienen alle buitenlandse bezoekers, om door de immigratie te komen, een volledig ingevulde ED-kaart bij zich te hebben. Tot dusver is de ED-kaart op vluchten naar Curaçao verkrijgbaar. Ook kunt u uw ED-kaart op uw gemak thuis online invullen. De invoering van deze Online ED-kaart, die gekoppeld zal zijn aan het beveiligde Border Management System van de Curaçaose Immigratiedienst, zal de wachttijd bij de immigratiebalie aanzienlijk verkorten. Moet er geen staking zijn!!

Ik heb geen foto van die kaart gemaakt maar ik heb wel de stempel in mijn paspoort en plak die er maar even bij. Zonder paspoort kom je toch ook niet binnen immers

Door de immigratie komen

Bij aankomst dient u bij de immigratiebalie uw reisdocumenten (geldig paspoort) aan de immigratieambtenaar te tonen. De immigratieambtenaar vergelijkt dan uw paspoortgegevens met de gegevens op uw ingevulde ED-kaart in het systeem.

Hato International airport

De luchthaven van Curacao ligt op ongeveer 12 kilometer afstand van Willemstad.

Het internationale vliegveld Curacao bevindt zich aan de noordkust van Curacao en heet Hato International airport. Hato airport is door de grote stroom toeristen sinds 2006 bezig aan een grote verbouwing. Er komen en gaan zo’n 1 miljoen passagiers per jaar via Hato.

Bij vertrek van het eiland moet iedereen ouder dan 2 jaar luchthavenbelasting betalen, tenzij dat al bij je ticket is inbegrepen: US$ 22,- of NAfl. 40,- p.p. Binnen de Nederlandse Antillen en naar Aruba moet men US$6,- of NAfl. 11,- luchthavenbelasting betalen.

Luchtverbindingen en luchtvaartmaatschappijen

Bij aankomst waren we niet echt blij hebben maar liefst zo'n 2 uur in de rij gestaan voor we de luchthaven konden verlaten.Later hoorden we dat er ook een vorm van staking was dat zou wel een verklaring kunnen zijn pffft. Voordeel de koffers waren al binnen en stonden zelfs al naast de bagageband.

Parkeergelegenheid in Willemstad

Voor Willemstad geldt dat parkeerruimte in verhouding steeds schaarser aan het worden is. Dat lost men op net als in Nederland: betaald parkeren. Op die manier reguleer je de parkeerplekken en anderzijds zorgt het voor extra geld voor de overheid. Willemstad kent een vrij actieve controle op het betalen van parkeergeld. Verkeerd parkeren of niet betalen kan zelfs leiden tot een wielklem. Pas op met het gratis parkeren net buiten het hart van Punda. Het geld dat je bespaart kun je snel veelvuldig verliezen aan eigen risico vanwege diefstal uit de auto. Onbetaalde parkeerplek betekent in Willemstad meestal onbewaakte parkeerplek dus een hoog risico op inbraak.

Het waterfort

In 1827 werd het Waterfort gebouwd ten zuidwesten van Fort Amsterdam. Het was de bedoeling dat het Waterfort de buitenwijken van Punda zou verdedigen tegen de aanvallen die vanaf de zee werden ingezet. De oorspronkelijk naam van de wijk was 'De Punt'. In het Papiaments werd dit vertaald als 'Punta'. Punta verbasterde in de loop van de tijd tot Punda. De oorspronkelijke muren van het Waterfort werden al in 1634 gebouwd. Dat was in de tijd dat admiraal Johan van Walbeek begon met de constructie van het nabijgelegen Fort Amsterdam. Toen men Fort Amsterdam aan het bouwen was, wilde men eerst een defensief bolwerk opwerpen om de kust én het in opbouw zijnde Fort Amsterdam te kunnen beschermen tegen aanvallen vanaf de zee. In 1827 werden de oorspronkelijk muren vervangen door een imponerend langgerekte bouwwerk. Een militair bouwwerk dat bestond uit talloze torens, gewelven, stallen en medische ruimtes. Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd het Waterfort weer in gebruik genomen. Op de buitenste muren van het fort werden 37-mm luchtafweergeschut machinegeweren geplaatst die werden bediend door Nederlandse soldaten.  Op het immense terrein van het fort is nu het Plaza Hotel Curaçao & Casino gevestigd. Zie foto onder

Plasa Bieu

Marshe Bieu of Oude Markt genoemd. Je vindt het in Punda, achter het postkantoor bij het Waaigatplein.Dat is niet zo raar, want het gebouw was oorspronkelijk een overdekte markthal. Die overdekte markt is inmiddels verhuisd naar een groter gebouw. 

Het concept is even eenvoudig als briljant. In het gebouw zijn zes lokale eettentjes gevestigd. Aan één zijde van de Plasa Bieu maken zij in open keukens de gerechten klaar. Verder staan er in het gebouw lange rijen met tafels. Geen aparte zithoekjes dus; je schuift gewoon gezellig aan bij de rest van de gasten.

De Plasa Bieu is alleen geopend rond lunchtijd het kan er dan ook een drukte van belang zijn. Mensen die in de buurt werken of wonen prikken er graag een vorkje mee, maar ook toeristen weten de Oude Markt gelukkig steeds meer te vinden. Terecht: de kwaliteit staat hier hoog in het vaandel. Maar tegelijkertijd zijn de prijzen er bijzonder laag. Voor een prijs tussen de 10 en 20 NAfl, kun je hier een heerlijke warme lunchmaaltijd nuttigen.

De stoba’s zijn hier ruimschoots vertegenwoordigd. Stoba’s zijn stoofschotels die je in allerlei varianten aantreft. Er zit vlees, zoals rund, geit of varken in kip of vis en allerlei soorten groenten zoals bijvoorbeeld pompoen, cumcumber en papaja? De stoba’s worden meestal geserveerd met rijst of fungi (gemaakt van maïsmeel). Hier vind je dus de echte Creoolse keuken van Curacao.

Pica, de hot saus dressing

Pica is een zeer pikante, maar wel lekkere frisse dressing die vaak bij elke snèk (gerecht) op Curacao geserveerd wordt.

Als je eten gaat halen, dan krijg je de keuze of je er pica bij wenst. Wanneer je bij een snèk blijft eten, dan wordt een potje met pica op tafel gezet, zodat je die zelf kunt toevoegen. Erg lekker en pittig.

Het recept voor de dressing

Benodigd

2 grote uien, 1 wortel, 4 madam Jeanettes, 1 dl azijn (witte), 2 eetlepels suiker, 2 kruidnagels, zout naar smaak, water

Bereiding

• Pel en snipper de ui,
• maak de wortel of winterpeen schoon en rasp deze zeer fijn,
• haal de steeltjes van de madam Jeanette en snipper ze

Vermeng alles en doe deze in een ruime glazen pot, voeg hieraan de suiker, azijn, zout en water toe. Deksel op de pot en ongeveer een weekje laten trekken (minstens 24 uur).

Heerlijk bij het eten ook bij Indische gerechten of op een broodje pindakaas

LET OP

Gebruik een plastiek lepel/vork geen metaal in het vocht

Pontjesbrug (De Koningin Emmabrug)

Is een pontonbrug die de stadsdelen Punda en Otrabanda met elkaar verbindt. 

In 1886 werd ze ontworpen door Leonard Burlington Smith, een Amerikaanse zeeman en ondernemer die sinds 1876 op Curacao woonde. Smith was een voortvarende man, die veel voor Willemstad betekend heeft. Het idee kwam van gouverneur Van den Brandhof. Deze brug moest open en dicht kunnen door in zijn geheel naar de kade te varen. De 16 pontons voor de brug werden gemaakt in de Verenigde Staten. Na een jaar driftig bouwen werd de brug geopend in mei 1888. Het is een unieke brug, nergens ter wereld vind je een houten draaibrug op pontons. De brug opent door richting de kade van Otrabanda te draaien.

Een tolbrug

Vroeger moesten voetgangers betalen voor het recht om over de brug te lopen. Dat gold niet voor alle mensen. Alleen voetgangers met schoenen moesten betalen. Arme mensen die zich geen schoenen konden veroorloven mochten gratis naar de overkant.

Het verhaal gaat dat armen die zonder schoenen aan kwamen lopen, zich vaak schaamden voor hun armoede. Daarom leenden zij schoenen om zich rijker voor te doen en namen ze de paar cent tol op de koop toe. Rijkere mensen daarentegen waren gierig: zij verstopten hun schoenen ergens onder hun shirt om maar geen tol te hoeven betalen…

Tegenwoordig kun je je schoenen aanhouden: sinds 1934 mag je namelijk gratis over de brug lopen.

Renovaties

Deze vond plaats in 1939, 1980 is de brug bijna geheel vernieuwd en in 2006 is hij bijna een jaar uit de roulatie geweest wegens werkzaamheden Het resultaat is een nieuwe en mooie Koningin Emmabrug, die weer dezelfde uitstraling en allure heeft als vroeger.

Brug open

Zodra je een toeter hoort moet je opletten. De brugwachter geeft met een vlag aan hoe lang de brug open zal gaan.

• Een oranje vlag betekent dat je best even op de brug kunt blijven wachten als deze opengaat. Dat is een unieke ervaring.
• Maar bij een blauwe vlag zul je waarschijnlijk willen doorlopen: dan gaat de brug langer open.
• Onder de brugwachterscabine zit een motor met schroef om de brug te openen. De zijde van Otrobanda scharniert de brug,

Als de brug langere tijd openstaat, varen er gratis veerboten heen en weer tussen Punda en Otrabanda. Eerlijk gezegd vind ik het varen op die veerboten net zo leuk als het lopen over de Koningin Emmabrug.

De Ferry 

Zoals ik al zei, als de brug langere tijd openstaat, varen er gratis veerboten heen en weer over de Annabaai tussen Punda en Otrabanda. Eerlijk gezegd vind ik het varen op die veerboten net zo leuk als het lopen over de Koningin Emmabrug.

We hadden namelijk het geluk dat op een van onze laatste dagen de pontjesbrug geheel openstond toen we er bijna waren dus, yep op de veerboot gestapt. Was behoorlijk druk dus kon niet even van de een naar de andere kant lopen om foto's te maken haha. Ja en met Ans zeg ik jij links ik rechts o.i.d beter gezegd dat schatten we gewoon zonder woorden al in.

We zitten nu toch in de bruggen dus doe ik de 2 anderen er ook maar gelijk achteraan.

De Wilhelminabrug

Dit is een brug over het Waaigat in het centrum van Willemstad in Curaçao en verbindt de wijken Punda en Scharroo. De brug is gebouwd in 1928 en was van oorsprong een ophaalbrug. Nadat het dok in het Waaigat werd verwoest werd de brug vastgezet.

In 2005 werd er een nieuwe brug geplaatst. De oude brug werkte niet meer. Hij ging niet open. Deze werd gedoneerd door Nederland en gefinancierd door de EU. Men had een brug nodig die openging, omdat men het Waaigat ging exploiteren om er een jachthaven van te maken. Het lijkt als heb ik geen foto overdag gemaakt van de brug maar je weet maar nooit. Bij avond is zij mooi door de verlichting. 

En dan denk je nu 3 koninginnen? zou ik ook doen maar blijkt dat de puntjes brug genoemd is naar de vrouw van de opdrachtgever en om het rond te maken heette de dochter van Smit ook Emma

Leonard B. Smithbrug

Deze kleine dubbel-blad voetgangers ophaalbrug overspant de monding van het "Waaigat", een kleine inham die wordt geopend in de Sint Annabaai  De monding van het Waaigat is de thuisbasis van kleine schepen, meestal gebruikt voor commerciële doeleinden, namelijk een vloot van groenten en fruit handelaren verkopen hun waren op de beroemde drijvende markt aan de waterkant.

De voetgangersbrug is versierd met sierlijke tegenwicht hefbomen, en heeft een unieke architectonische vormgeving: in plaats dat de twee bladen elkaar in het midden raken, beslaat het blad de gehele lengte van de ophaalbrug zelf en dekt de helft van de brug van de algehele breedte, waardoor de schijn van twee identieke smalle single-blad (en single-bram) ophaalbruggen geplaatst tegenover elkaar.

De brug is vernoemd naar de Amerikaanse ondernemer en ons Consul Leonard Burlington Smith die de nabijgelegen koningin Emma pontonbrug swingen in 1888 gebouwd. Die bijzondere brug drijft op 16 pontons en is scharnierend zodat het kan worden geopend om te schakelen van de onbelemmerde passage van grote commerciële schepen en cruise schepen zeilen tussen de open zee en van de hoofdstad binnenhaven, 

Otrabanda

De naam van deze wijk betekent letterlijk ‘de andere oever’. Het ligt dan ook vanuit Punda gezien aan de andere zijde van de Sint Annabaai. Van hieruit heb je een mooi uitzicht op de gekleurde huizen op de Handelskade. Via de Koningin Julianabrug en de Koningin Emmabrug is Otrabanda verbonden met de wijk Punda. Je zag het hier boven al diverse malen.

Otrabanda Er zijn tijden geweest dat je je als toerist niet veilig voelde in het stadsdeel Otrabanda, ook geschreven als Otrobanda. Het verval van de eens zo levendige wijk is ontstaan toen de oorspronkelijke bewoners de stad verlieten om buitenaf te gaan wonen. Daar was meer ruimte en kon men vooral genieten van een eigen tuin, iets wat ze in Otrabanda moesten missen. Inspanningen van de Stichting Monumentenzorg en particuliere investeerders hebben aan het eind van de vorige eeuw ervoor gezorgd dat het tij langzaam aan ging keren. Inmiddels is een redelijk deel van Otrabanda opgeknapt, zijn er nieuwe projecten aan toegevoegd zoals het Renaissance Hotel en weten toeristen de weg naar Otrabanda goed te vinden. Otrabanda behoort tot het gebied van Willemstad dat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Het onveilige gevoel is vrijwel geheel verdwenen, hoewel je ‘s avonds in sommige straten nog steeds op moet passen met dure spullen zoals camera’s en exclusieve horloges.

P.L. (Pedro Luis) Brión

Was een Curaçaos militair en patriot, die in de Venezolaanse onafhankelijkheidsoorlog aan de zijde van de opstandelingen vocht. Aan het einde van zijn carrière was hij was admiraal bij de marine van Venezuela en Groot-Colombia. Hij nam deel aan de  Slag bij Bergen en Castricum. Na zijn terugkeer naar Curaçao was Brion betrokken bij de revolutionaire beweging op het eiland.

In Willemstad werd in 1921 een stuk langs de Waterkant in de wijk Otrabanda omgedoopt in Brionplein ter gelegenheid van het eeuwfeest van Brión's sterfdag. Op die plek verrees in 1925 eveneens een standbeeld, een buste van de hand van John de Pool. In 1950 maakte dat borstbeeld plaats voor een zittend beeld, een creatie van Gabrielle de Saint Denis dat tegenwoordig nog te bewonderen is in het Curaçaos Museum. In maart 1956 vond de onthulling plaats van het huidige bronzen standbeeld op het Plaza Brion, vervaardigd door de Italiaanse beeldhouwer Renzo Bianchini. 

Het Autonomiemonument

Toch even extra aandacht voor dit monument dat in 1955 is onthuld door Koningin Juliana.

Het monument met zes vogels staan voor (Aruba, Bonaire, Curaçao, St. Maarten, Saba en St. Eustatius) die in autonome vrijheid uiteenvliegen. Aruba is inmiddels weggevlogen omdat het sinds 1986 een status aparte heeft. Het monument is een herinnering aan 15 december 1954. Op deze dag werd het nieuwe Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van kracht. De Nederlandse Antillen werden toen een autonoom gebiedsdeel met een eigen bestuur.

Op deze dag werd het nieuwe Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van kracht. De Nederlandse Antillen werden toen een autonoom gebiedsdeel met een eigen bestuur. Dit monument staat op de penning ter gelegenheid van het afscheid van de Nederlandse Antillen.

 CurAloe

Hier produceren ze aloë vera gel op hun eigen plantage en ze zijn gespecialiseerd in natuurlijke huidverzorgingsproducten die een hoge concentratie aloë Vera bevatten. Alle CurAloe producten worden geproduceerd met de grootste zorg en toewijding, het behoud van een perfecte balans tussen mens en natuur. De Aloë Vera Plantage is echt een begrip op Curacao.  Op de plantage staan 100.000 planten waarmee aloë vera gel wordt gemaakt. Je kunt vrij lopen over de plantage het is natuurlijk heel leuk. om te zien hoe de arbeiders aan t werk zijn, wij waren op zaterdag en er was niemand aan t werk helaas

Deze plant heeft is ook heel geneeskrachtige. Het slijmachtige sap van de plant wordt dus verwerkt in allerlei producten, zoals zeep, shampoo, crème en sappen. Ook heerlijk verkoelend na iets te lang in de zon staan kijken naar het carnaval haha.

Laraha, een bittere sinaasappel 

Het hoofdingrediënt van ‘Bleu Curaçao’ is de Laraha, een bittere sinaasappel die rond 1500 uit een door Spanjaarden geplante zoete, sappige Valencia sinaasappel ontstaat. Door de fors afwijkende bodemgesteldheid op Curaçao ‘mislukt’ de oogst. De zelfs voor geiten niet eetbare vruchten worden vergeten. Ruim een eeuw groeien en verspreiden de planten zich ongestoord, dan wordt ontdekt dat in de schil van de vrucht heerlijk ruikende stoffen zitten (etherische oliën) die door distilleerderij Bols tot een likeur wordt verwerkt. De Laraha wordt met een houten mes opengesneden omdat contact met ijzer de oxidatie van de vruchten versnelt. De likeur wordt al decennia lang gemaakt in Landhuis Chobolobo op Curaçao. Het bottelen van de flessen is nog geheel handwerk. Vrijdags is het ‘happy hour’ in het landhuis en in het weekend is er live muziek door een steelband. En zie je rechts onderin? juist een Kalebas!

Playa Kenepa Grandi

Grote Knip is zeer populair bij de lokale bevolking. Gelijk hebben ze! Zwemmen en zonnenbaden in de mooiste omgeving van Curacao. Voor de goedgetrainde zwemmer is het rif bereikbaar vanaf het strand maar het is wel een flink eind, dus opgepast. Veel dichter bij het strand kan heel mooi gesnorkeld worden bij de rotsen aan weerszijden van het strand. 

Playa Kenepa Chiki

zeer geliefd bij de Curaçaoënaren is Kleine Knip. Hier komt men met de hele familie voor een dag op het strand om te spelen, zwemmen en zelfs te barbecuen. Verwacht dus niet dat je het strand voor je zelf hebt, zeker niet gedurende het weekend!

Tula

De leider van de opstand tegen de slavernij in 1795. Samen met de andere slaven op de plantage Kenepa (dat ook bekend staat als Knip) vertelde hij landeigenaar Van Uytrecht dat ze niet meer voor hem wilden werken. Van Uytrecht vond dat ze hun klachten bij de luitenant-gouverneur op Fort Amsterdam neer moesten leggen. De groep opstandelingen groeide, maar uiteindelijk werd Tula gevangen genomen en geëxecuteerd.

Op de plek waar dit gebeurde, staat nu monument van de 3 geëxecuteerden: Tula, Bastiaan Carpata en Pedro Wacao, Helaas is dit verder nogal een verlaten plek, tussen Kuredo en het Holiday Beach Hotel, waardoor het weinig aandacht krijgt. Aan de andere kant: op allerlei verschillende plekken op het eiland is een ander monument te zien, dat ook hiernaar refereert. Een vuist met een losse handboei. Deze staat bij Jan Thiel Lagune en de zoutpannen

Jan Thiel Lagune en zoutpannen Landhuis JanThiel

Het hart van het Jan Thiel natuurgebied is het grote meer. Dit is een saliña (zoutmeer). Het water van dit meer is, zoals de naam al zegt, heel erg zout. Dat heeft voor veel dieren een bijzondere betekenis! Zo is het zoute water een ideale woonplaats voor onder meer pekelkreeftjes en pekelvliegen. Misschien heb je daar nog nooit van gehoord. Maar dan heb je vast wel gehoord van de vogels die van die diertjes leven: flamingo’s. Je vindt hier ook het Landhuis Jan Thiel. Dat landhuis vormde vroeger, zoals alle landhuizen op Curacao, het middelpunt van een plantage. 

Er zijn droge en natte seizoenen, er is wind of helemaal geen wind. Dus, wat je te zien krijgt tijdens het wandelen is afhankelijk van de tijd van het jaar.

Belangrijk: ga nooit wandelen in je eentje en neem voldoende drinkwater mee! Je kunt ook een gids inhuren. Het Jan Thiel Lagune heeft vaak een grote groep flamingo’s. De lagune is niet aan de hoofdweg, maar een voetpad vanaf het Jan Thiel gebied brengt je naar de zoutpannen. Wandelen rond de laguna is mooi en goed te doen in elk seizoen, maar in het natte seizoen kunnen de plaatsen te modderig worden. In dat geval moet je de rotsen beklimmen om het natte parcours te vermijden en altijd terug keren van waar je bent begonnen. Het Jan Thiel Lagune is altijd mooi. Er zijn veel paden. Het kan een aantal uren duren om de weg terug te vinden. Dit is de thuishaven geworden de van flamingo's die in de jaren tachtig vanaf Bonaire zijn overgevlogen naar Curaçao. Dat verklaard dat ik ze vroeger nooit heb gezien op het eiland. Voor de flamingo's moest je op Bonaire zijn. Ik zou me hier uren kunnen vermaken wat een rust en mooie natuur

Playa Port Mari

Playa Porto Mari is een mooi zandstrand op het privédomein van de plantage ‘Porto Mari’ aan de westkust. Zijn witte, zanderige koraalstrand, met helder en kalm water, is een waar paradijs voor de waterliefhebber en het unieke ‘dubbel rif’ is gemakkelijk bereikbaar vanaf de kust. Het biedt fascinerende snorkel- en duikmogelijkheden. Er is een bedrijf dat duikfacililiteiten biedt op het strand. Voor landrotten zijn er twee wandelpaden door de natuur, die beide starten vanaf de parkeerplaats. Alle activiteiten op Playa Porto Mari worden bedreven op een milieuvriendelijke wijze. Zo wordt het water gerecycled en gebruikt voor de toiletten en voor irrigatiedoeleinden en is de standpromenade gemaakt van afgedankte pallets of ‘Trex’, een gerecycled product. Ook worden de publicaties gedrukt op 100% gerecycled papier.

Playa Porto Mari is elke dag open. De bar en het restaurant bieden bezoekers een variëteit van tropische maaltijden en drankjes. Toegangsprijs: $ 2,50 (ong. €2,25) per persoon

Eerst op de parkeerplaats ons maaltje gegeten dat we onderweg gehaald hadden heerlijk! Vervolgens zijn we het strand op gegaan, was behoorlijk druk! Het was Chinees Nieuwjaar en een ieder was vrij vandaag. Het is nog een natuurstrand, je moet het echt delen met de vaste bewoners van het stukje van de plantage; de leguanen, wat een mooie dieren doen geen mens kwaad en op zoek naar eten komen ze zo dicht bij je dat je samen op de handdoek zit geweldig! 

Hier had ik de pech in de zee zo geconcentreerd te zijn op de stenen die er liggen dat  ik mijn evenwicht verlies en ech au een stekel van een zee-egel in mijn vinger. Geloof me dat doet pijn!!!! Ik heb er niet eens een foto van gemaakt kun je nagaan haha. Ga je naar de bar die verwijst je naar de duikschool en die zeggen; "Doen we niets aan moet er zelf uitkomen heeft weerhaakjes, duurt een dag of 3 a 4". Ben je klaar mee ja hij stak er gewoon een stukje uit kun je jezelf maar ook een ander behoorlijk mee bezeren. Ik wist nog Tantan zei altijd kijk uit maar Kerosine heb ik genoeg haha. Jaja maar vandaag de dag niet meer de kerosinestoofjes zijn verleden tijd geworden. Tegenwoordig (zegt Oscar later) doen we er kaarsvet op. Nou een pijnlijke bedoeling lijkt mij. Nee dank je. Maar het allesziend oog van Oscar kijkt en hij zegt; "dit valt wel mee kunnen we met een pincet verwijderen.

Halve huis op zijn kop voor een pincet maar ach wat heerlijk je bent op Curacao dus even een deur verderop en ja hoor daar is de pincet. Geloof me ik heb het gevoeld. Martijn die een fanatiek karpervisser is weet wel raad met haakjes haha. Ff flink doorbijten maar ik was verlost van een behoorlijk lange stekel. In de bar had ik voor de schrik maar een mojito genomen. Nou Ans je ziet t al denk, klopt had ik beter niet kunnen doen die moet je lekker op Cuba drinken

9-4-1991

De 4 beelden vertegenwoordigen het typist folklore van het eiland Curacao. (De populaire Afro- caribische dans Tambu

De ezel met de wagen en de ton laten ons zien hoe in het begin van deze eeuw nog water in de straten gevent werd door de schaarste 

De kettingen die door de menselijke armen gedragen worden symboliseren de eenheid en de kracht tegen de werelddiscriminatie

Het 'Monument voor de Gevallenen'

Dit is een grote sculptuur. Het beeld bestaat uit een naar rechts zwenkende vrouwenfiguur van brons. Deze vrouwenfiguur is tegen twee omhoog rijzende gestileerde vleugels geplaatst. De vleugels zijn van beton en 11 meter hoog. De vrouwenfiguur houdt met haar twee handen  boven het hoofd geheven een vogel vast, alsof ze die ieder moment kan laten vliegen. De vogel staat symbool voor vrede en vrijheid.

Het voetstuk bestaat uit een kleine cirkel die als het ware uit het terras omhoog komt. Geplaatst op een halve cirkel, die uitgebouwd is op het water. In het midden van de halve cirkel is een bronzen plaquette met de namen van gevallenen aangebracht. De halve cirkel is omgeven door een natuurstenen muurtje.

Martinus Joannes Niewindt

Het standbeeld staat op het St. Annaplein, pal naast de katholieke St. Annakerk, hij was de eerste apostolisch vicarus (een soort bisschop) van Curacao. Hoewel de meeste blanken op het eiland protestants of joods waren, was het grootste deel van de zwarte bevolking katholiek. Dat gold ook voor de meeste slaven. Toch stond er op het eiland maar één katholieke kerk; de St. Annakerk in Willemstad. Niewindt vond het een schande dat veel slaven niet in staat waren om kerkdiensten te bezoeken, bijvoorbeeld omdat Willemstad te ver weg was. Daarom begon hij met het oprichten van kerkgebouwen elders op het eiland. Veel eigenaren van plantages waren niet blij met Niewindt.  Onder zijn bewind kwamen ook scholen en ziekenhuizen van de grond. Daardoor heeft hij ook veel betekend voor het onderwijs aan slaven. In 1860 overleed hij, 63 jaar oud. Was er bij zijn aankomst op Curacao nog maar één kwijnende katholieke kerk op het eiland, bij zijn dood waren er vele parochies en katholieke scholen. Mede door het feit dat Niewindt zo voor de slaven opkwam, geniet hij nog steeds populariteit.

Landhuis Ascencion

Dateert uit 1672. Het landhuis is geheel gerestaureerd en bovendien gemeubileerd met de oorspronkelijke meubelen. Het bijzondere aan dit Landhuis is, dat het gelokaliseerd is in een gebied dat vroeger een indianendorpje was.

Dit indianendorpje luisterde naar de naam Ascension. Wat verder opvalt is dat Landhuis Ascencion op een soort heuvel ligt. Dat is niet voor niets. Bijna alle Curaçaose landhuizen liggen namelijk op verhogingen. De reden? Door de passaatwind kan het landhuis dan aangenaam gekoeld worden. Daarnaast kon de Shon dan goed over zijn plantage uitkijken en kon hij gemakkelijk contact maken met de omliggende landhuizen die ook op verhogingen lagen en liggen. Het kwam namelijk nogal vaak voor dat er slavenopstanden uitbraken of andere gevaren om de hoek kwamen kijken. Doordat de landhuizen min of meer boven het landschap uitsteken, konden de eigenaren in geval van gevaar en nood elkaar snel waarschuwen en zonodig maatregelen nemen. 

Tegenwoordig, wordt het Landhuis gebruikt door de Koninklijke Marine. Verder is het wel interessant om te vermelden dat het landschap een belangrijke rol speelt in een beroemd boek van Cola Dekrot: ‘Mijn zuster de negerin’. Het landhuis is makkelijk te vinden: je neemt de weg naar de Westpunt en passeert dan het dorpje Barber. Niet veel later doemt dan aan je rechterzijde het indrukwekkende Landhuis Ascension op. Rondleiding; iedere donderdag om 09.00 uur, melden bij het landhuis. Daarnaast is het iedere eerste zondag van de maand ‘open huis’.