Zoals inmiddels gebruikelijk gaan we na het inchecken eerst aan de koffie bij Starbucks als we op Schiphol aankomen.
De 2 oude dametjes op FB werkten prima. We hebben wat afgelachen met ons FB-vrienden. Bleek dat Jeanne met manlief (leren kennen in Sri Lanka in 2011) ook op Schiphol zat. Zij gingen een cruise maken en vlogen daarvoor eerst naar Italië.
Alles was weer netjes verzorgd. Of we de dienblaadjes wat opstelling betreft weer zo terug wilden geven als dat we het ontvangen hadden, KLM was met een nieuwe opstelling bezig.
We we kwamen bijna een half uur eerder aan op de luchthaven ........in Havana te Cuba. Geluk zei ik?????? Wel op de luchthaven waren ze daar kennelijk niet helemaal op ingesteld het duurde nl. ruim een half uur voor dat de eerste koffer op de band viel gggrrrr Ja lach maar.
Wel had ik zo de tijd om alles eens te aanschouwen Ik stond bij de handbagage en Ans bij de band) en wat me als eerste opviel was; Het uniform van de dames. Maakt niet uit of je groot bent of klein mager normaal of dik dan wel heel dik. Uniform is Uniform! Beigekleurige bloes en rok. Daaronder zwarte kousen.
Dat rokje, was bij een ieder zeker 15 a 20 cm boven de knie. Daaronder werden zwarte netpanty’s met daarin grote vlinders en bloemen verwerkt gedragen. Ja laat je verbeelding maar gaan je hebt helemaal gelijk. Ik heb me kostelijk vermaakt in mijn eentje, sorry dorst geen foto’s te maken op de luchthaven!
Havana José Marti International Airport
De luchthaven van de Cubaanse hoofdstad Havana is vernoemd naar de dichter (en nationale held) José Martí. Er zijn vier terminals op Havana Airport; terminal 3 is voor internationale vluchten. Eind 2010 werd een omvangrijk uitbreidings- en verbeteringsplan gestart om het serviceniveau op de luchthaven op te krikken.
Na door de tweede controle te zijn geweest waar of ons eerste deel van het visum werd ingenomen, kwamen we in de aankomsthal waar onze reisleider ons op stond te wachten. Hij gaf aan Agustin te zijn en het was verstandig om nu eerst naar het wisselkantoor te lopen (ja met al onze bagage) en daar de eerste €300,00 te wisselen. Want het duurt weer even voor dat dit weer mogelijk is.
En daar stond de rij oeps ja kon ff duren (en dat bleek ook). Let wel je mocht niet met zijn tweeën naar binnen! Je moest je paspoort bij de hand houden (zonder geen geld). En ach ja het personeel (2 personen) moest tussendoor natuurlijk ook naar toilet, koffie drinken, kas aanvullen en wat nog meer gebeuren moest. En ja hoor de boel ging gewoon op slot tot ze klaar waren. Het duurde dus een behoorlijke tijd voor een ieder dan eindelijk voorzien van geld in de bus zat zodat deze naar het hotel kon rijden waar we de eerste 2 nachten zouden blijven.
Hotel Plaza
Lees hieronder gekopieerd van de site van FOX, klinkt veelbelovend;
Ligt in het hart van Havana Vieja, het historische centrum van Havana. Het hotel heeft een schitterende koloniale lobby met glas-in-lood ramen die het zonlicht filteren en zo een speciale atmosfeer creëren. Hotel Plaza beschikt over een restaurant en een cocktailbar, waar u aan het einde van de dag heerlijk kunt relaxen en genieten van een Cubaanse cocktail. Alle 188 kamers zijn ingericht met airconditioning, kluisje, televisie, telefoon, haardroger en bad en/of douche.
Onze conclusie;
Het eerste deel is zeker waar het ligt in het hart van. Het is echt een bijzonder mooi koloniaal pand. Het heeft ook een ruime lobby met cocktail bar. De reis achter de rug hebbende, kan ik stellen dat we hier het meest uitgebreide en royale ontbijtbuffet hebben gehad. Er was aan niets een gebrek van de koffie tot het fruit en diverse kleine broodjes zoet en hartig, lekkere koekjes en ook gebak.
Maar de kamers? Zie de foto’s. Het rook muf en het was enorm vochtig!
Licht? Waar?? Bovenin was een raam daar zaten houten lamellen voor konden helaas niet open. Door de spleet kon ik een foto van buiten maken. Onderin was een gat waar een airco inzat de gleuven rondom, waren zo ruim dat we de musjes buiten op de rand zagen zitten. Lampenkap kon echt niet recht dan viel de lamp om. De douche? Wel er was een douchekop. En niet zomaar een hoor, een heeele grote! Heerlijk jaaaaaa totdat we er onder gingen, echt alleen de middelste gaatjes kwam een piesstraaltje uit haha. Maar er was wel een raam dat open kon dus maar even het uitzicht gefotografeerd haha.
Het bed lag prima en dat is heel veel waard op zo'n reis!
Dat was het dacht je? Nou tot onze verbazing bleek dat de kamers naast ons werden gerenoveerd. En ja dat doe je dus in de avonduren haha, drilboor e.d. Krimpie klaar. Welnee joch we sliepen op de vierde verdieping en op de vijfde was het dakterras/ ontbijtzaal. Ja je hebt m door. De muziek ging door tot de vroege uurtjes en om 05:30 uur moest natuurlijk de boel verbouwd worden voor het ontbijt. Dus alles werd op zijn plaats geschoven. Jaja, zo gaat dat dus in Cuba.
Uiteraard zijn we na aankomst wel even onder de kraan gesprongen al was het een piezelstraaltje. Je wilt toch een beetje fris zijn. Even iets anders aan en naar buiten sfeer proeven. Heerlijk zacht weer, hier en daar begon de muziek al. En ja er was wel een gentleman die ons naar een tentje bracht waar de beste Mojito te drinken was. Wel nadat we in dat achterafstraatje een pand in gegaan waren en helemaal boven kwamen keken we eens om ons heen en besloten maar weer naar beneden te gaan en zelf een plekje te zoeken. De gentleman hebben we niet meer gezien haha. We redden het wel zonder hoor, gezellig plekje gevonden en het bandje speelde niet slecht, heerlijk relax een paar glaasjes genomen en toen maar weer naar ons hotel, want eigenlijk waren we best moe haha.
Als je naar de foto kijkt, zie je dat we mooi zicht hadden op de maan die opkwam (of doet alleen de zon dat haha) dat gaf wel een leuk resultaat.
27 oktober
Vandaag onze eerste echte dag in Cuba, Havana. Dit begint uiteraard met een ontbijt dat zoals ik al zei zeker niet slecht was. Ook de lokatie was bijzonder. We zaten zo op het dakterras dat we de gloed van de opkomende zon over de gebouwen zag geweldig. Je snapt dat we dat wel wilden vastleggen. Na het ontbijt hebben we even verkenning gedaan boven. we kwamen wel ligstoelen tegen en nog een paar zonnetirassen maar nee geen zwembad. Op onze verkenningstocht hebben we natuurlijk ook foto's gemaakt van van de oude stad en ja ook de haven lag in de gloed van de opkomende zon. We hadden de tijd tot 09:00 uur dan gaan we met zijn allen naar het oude centrum.
We gaan op weg als eerste stoppen we bij het museum van de brandweer dat ligt vlak naast ons hotel maar het is gesloten. Het werd geopend in 1909 door de Amerikaanse beheerder gouverneur Charles E. Magoon in Havana en tot voor kort nog open. Het is tegenwoordig "Het Museum van het vuur van Cuba". Dan maar een foto van de buitenkant. We lopen door en zien leuke doorkijkjes. En ja we zien steeds meer van die old timers. We staan stil bij het Pavillon Granma dat bij het museo de revolution hoort (zie Havana ook de overhangende balkons vond je daar) Hier onder laat ik je een paar leuke foto's zien, hoe vervoer je je huisraad in Havana jawel. We staan stil bij het logo van Casa Particulier en krijgen uitleg hierover. We zien wat wij Amsterdammertjes noemen maar deze zijn wel heel erg groot die loop je niet voorbij hoor. Zien we ook mooie mensen dat is een kiekje waard. We staan stil voor een pand waar de mensen met de voedselbonnen hun dagelijkse voorraadje mogen halen. Let wel je mag alleen in je eigen wijk en binnen de tijd want zoals het bord aangeeft "Als je buiten de tijd komt, is de administratie gesloten dus kan er ook niets worden uitgegeven".
We gaan via diverse bezienswaardigheden naar het Plaza de armas. Hier zullen we straks verzamelen voor de tour met de Old Timers. Maar eerst gaan we via het Plaza de La Cathedral naar het hotel waar we eigenlijk zouden slapen maar dit was niet mogelijk ivm renovatie (?haha). Hier is wel een ruimte beschikbaar voor de kennismaking als groep met elkaar. Ook konden we hier de eventuele excursies bespreken en betalen. Je had boven een mooi uitzicht, van hieruit was goed te zien dat er heel wat vocht en schimmel op de buitenmuren van de woningen zit. De volgende stop was het Rum museum, dit was leuk en de smaak van de rum was niet verkeerd!
We hebben nu vrije tijd en wij wandelen richting de haven. We komen langs een heel mooie kerk. Een koptische kerk die hebben we in Oezbekistan ook gezien. Hé, hij is open even naar binnen.
We lopen verder naar beneden langs het water, we zien de eeuwige vlam branden en dan zien de overdekte markt waar we even overheen wandelen.
Onze maag begint te knorren en we hebben dorst. Naast de markt is een loods waar je kunt eten, laten we dat maar even doen. We bestellen een biertje (dat was een stevige pul maar heel lekker) en een hapje dat we samen kunnen delen want de honger was niet al te groot. Dit liep even iets anders dan we gedacht hadden. Het eerste bord dat na een kwartier ofzo kwam zag er schitterend uit, Ans nam een hap en weg was het bord (was niet voor ons). Oeps.
En toen was het wachten en wachten en nog eens wachten maar er kwam niets. Ans naar binnen komt terug ik heb al betaald het komt er zo aan ja Cubaanse zo!?%^&*, wij kijken op de klok we moeten wel op tijd zijn anders rijden die Old Timers zonder ons weg en dat zou minder zijn. Net op t moment dat we echt weg moesten kwam de ober met een schitterende creatie op een bord. (helaas geen foto) Ja dat was dus heel erg sneu gauw een stukje vlees er af gehaald en de rest maar bij de buren op tafel gezet eet smakelijk wij moeten weg. Zij waren heel blij wij minder uiteraard. In stevige draf naar het plein en je raadt t al, we hadden natuurlijk makkelijk ons eten op kunnen eten "Cubaanse" tijd....... we zeiden op dat moment wijselijk niets tegen elkaar, later hebben we wel gelachen hoor!
De old-timers
Dan is het zover, onze rit met...... geloof maar dat het een heel leuke ervaring was. Het werd een rit met diverse stops. En bij elke stop was het een andere auto jawel we hebben er dus in aardig wat gezeten haha.
De stops o.a;
- aan het water voor een vergezicht, Het uitkijkpunt was bij het kasteel mooi om daar even te staan en heerlijk uit te waaien
- Miramar (de ambassadewijk), terug naar de boulevard (Malecón) we gaan een tunnel in onder de Rio Almendares, een rivier die landinwaarts stroomt. Het verlengde van de Malecón blijft in het gebruik zo heten, maar in werkelijkheid ben je nu op Calle 5, Quinta Avenida, de Fifth Avenue van Havana, in de wijk Miramar. Deze wijk straalt rijkdom uit. Kolossale villa’s staan zij aan zij in deze wijk van vergane glorie. Veel van de luxe gebouwen zijn hard aan een opknapbeurt toe. De huizen die er goed uitzien zijn doorgaans van buitenlandse miljonairs, ze zijn in gebruik als ambassade of consulaat.
Hier staan ook schitterende oude bomen waar je de stam niet meer van vindt zoveel vertakkingen zijn er in de loop der jaren ontstaan.
-Plaza de Revolucion o.a. bekend van de grote afbeeldingen van Fidel Castro en Che Guevara gemaakt in een draadwerk van een bepaalde soort ijzer bevestigd op de gebouwen van het ministerie van Binnenlandse Zaken gevestigd aan het plein. We krijgen genoeg tijd om foto's te maken waarna we het laatste deel van de tour maken. Op Havana meer hierover.
In Cuba zijn heel veel oldtimers te vinden. Oldtimers van verschillende merken, in veel kleuren, en in verschillende staat, van met veel aandacht en liefde onderhouden tot in slechte staat. In Cuba zijn zoveel oldtimers omdat het voor Cubanen tot in 2013 per wet alleen toegestaan was om auto’s te kopen van voor de revolutie in 1959. De meeste oude auto's hebben geen Amerikaanse motor meer omdat onderdelen voor de motoren erg moeilijk leverbaar zijn in Cuba. De meeste van deze Amerikaanse oldtimers stammen dus uit de jaren ’40 en ’50. En sinds het Amerikaanse embargo (1962) is het nauwelijks mogelijk om onderdelen te krijgen voor je mooie klassieker. Ook rijden er nog Lada's rond uit het tijdperk van de samenwerking met de Sovjet-Unie, maar deze zijn niet zo mooi. De meesten auto's rijden op 1.6 liter motoren van onder andere Hyundai. (niet mijn wijsheid hoor haha)
Je ziet hier een paar foto's maar ik ga ze gewoon over de Cuba-site verdelen is net iets leuker vind ik.
Cementerio de Colóne en de markt
Nu op weg naar de begraafplaats want daar waren we met de Old Timer langs gereden en laten we nu alle vier ja Ans, Jaqueline, Leo daar heen willen? We hadden aan Agustin gevraagd hoeveel we moesten betalen en wel we kwamen keurig uit op dit bedrag. In een ouwe bak naar het Cementerio de Colón. Heel indrukwekkend ik heb hem op de pagina Havana al beschreven. Toen we weer buitenkwamen, werden we al aangesproken door een taxichauffeur, als je wil wachten wij hebben dorst en voor t zelfde bedrag gaan we straks met je mee. We hebben we een croissant met kaas en een glaasje drinken genomen. Ik kan je zeggen dat die van mij zo hard was dat ik er echt niet in kon happen bijten of er een stuk af kon trekken ook Jacq die t even probeerde was t met me eens (goed voor de lijn) maar t was wel gezellig en we zijn met de (luxe) taxie weer teruggereden. We werden netjes afgezet bij de overdekte markt waar we nog even heen wilden. Enne ja ik heb er wel wat gekocht haha.
En van de markt uit zijn we heerlijk op ons gemak beetje kris kras door het oude Havana naar ons hotel terug gelopen. Dan zie je ook leuke dingen zoals je hieronder ziet. Ans is met Jaqueline meegegaan naar de kamer want zij (2de verdieping) hadden wel een echte straal uit de douche dat is toch wel prettig als je je haar wilt wassen. Ik heb nog even in de lobby gehangen bij een aantal groepsgenoten. En vanavond gaan we eten bij Buena Vista Socialclub met aansluitend een wervelende show.
Buena Vista Social club
Het zover we gaan lopen naar het restaurant nou, toch nog een aardig stukje. Beetje zoeken maar we kwamen op tijd, wij arriveerden eigenlijk als eersten. Het diner was goed we konden kiezen uit vis en kip en natuurlijk was er mohito van het huis. Het liep aardig vol en toen we bijna klaar waren begon de groep zijn voorbereidingen te treffen en toen kwam de show. Heerlijke muziek een goede danser het publiek ging mee. Het was een heel leuke avond onder een paar foto's de belichting was niet echt super op zijn nachts gezegd maar ja niets aan te doen. En ik heb ook nog even lekker gedanst.
28 oktober
Vandaag gaan we een tour met de Cocotax maken ja die halve gele eieren. Dat wordt vast lachen. We zijn natuurlijk weer vroeg op dus na een goed ontbijt gaan we aan de wandel. Even kijken bij het kantoor van Bacardi. Helaas die is pas aan t eind van de dag open, nu wordt er gewerkt. We lopen richting zee langs het museo de Revolucion. Het is wel open maar we hebben niet veel tijd en zijn bang dat we halverwege alweer weg moeten en dat is jammer. We lopen door en komen op het plein waaraan ook het Museo de la Revolución ligt. De jeugd doet diverse balspelen bezig. Ook daar weer de beeltenissen aan de muur van een gebouwencomplex. Naar het water, wekomen bij een enorm groot wit/zwart standbeeld wat fel afstak tegen de helblauwe lucht mooi voor de foto, het is;
Maximo Gómez y Báez
Hij was een belangrijk onafhankelijkheidsstrijder en militair leider in Cuba. Een belangrijk generaal tijdens de tienjarige Oorlog (Guerra de los Diez Años) (1868-1878) tegen de Spaanse overheerser in Cuba, en was de opperbevelhebber tijdens de Cubaanse onafhankelijkheidsoorlog, van 1895 tot 1898.
Bloemen
Nu naar de kade, genieten van de opslaande golven! Zien we daar een grote groep mensen in het wit op het plein staan. Zij zijn bezig met Tai Chi. Wat zien we daar aankomen? Een hele grote groep kinderen in schooluniform. Zij dragen allen een bloem in de hand en lopen langs de groep over het plein naar de waterkant. Het is mooi om te zien maar wat is dit??? Geen idee, dan maar gewoon genieten. Terwijl we teruglopen, zien we een groepje volwassenen in uniform aankomen ook met een bloem in handen en zij riepen diverse teksten (ja in het Spaans natuurlijk) maar gevraagd of we mochten fotograferen voor we onze camera kwijt waren en kregen toestemming. Eenmaal in het hotel hebben we Agustin maar gevraagd wat of dit was. Het bleek een jaarlijks terugkerende ceremonie te zijn (zie pagina Havana). Leuk dit te hebben meegemaakt. Bij ons hotel is een WIFI-spot voor de Cubanen. Nu is het tijd voor;
de cocotax.
We gaan met koppels van 2 personen en 1 Coco ging met 3 ja ons Agustin moet uiteraard wel mee natuurlijk.
We zien nu ook het moderne Havana.
De Cocotaxie vervolg
Natuurlijk genieten we van het oude Havana. We rijden door de oude wijken, zien de armoede, we komen langs China Town, nee daar gaan we niet naar binnen je moet keuzes maken. We stoppen bij een steeg. Geweldig! Kijk op pagina Havana, ongelooflijk wat een kleur, vreugde en variatie op zo'n klein oppervlak en wat een initiatief geweldig. Je krijgt hier ook nog wel een kiekje hoor. Er zijn toch 2 coco's geweest die pech hadden. Op de heenweg vloog er ergens een wiel af en op de terugweg of net andersom was er een met en lekke band. Wij zijn er zonder kleerscheuren of vertraging uitgekomen.
Salsales
Na deze grandioos leuke tour is de rest van de dag weer vrij. Bijna dan, want wij hebben met nog 2 uit de groep Leo en Jaqueline een Salsales besproken. Agustin brengt ons erheen. Alles hadden we verwacht maar niet dat we in een huiskamer terecht kwamen. Wat was dit leuk en warm! We hadden alle 4 een eigen partner. Jongejonge dat viel ff tegen heel langzaam en tellen ja ech... maar we hebben ook vreselijk gelachen. Na afloop, hebben we genoten van een groot glas heerlijk helder bier voor we weer iets konden ondernemen. O ja er liepen dames met een soort kaneelkoeken samen maar een zakje genomen goed voor de inwendige mens zoveel hadden Ans en ik nog niet gegeten immers haha. Nu uiteraard eerst in de rij staan bij de bank voor nog wat CUC's (want het ging nu ruim een week duren voor er weer een bank open was).
29 oktober
De dag van vertrek
Toen we naar buiten liepen, werden we op gewacht door een dame die mijn broek wilde hebben haha. Het zijn gewoon lieve mensen niet dat opdringerige maar.... die broek kreeg ze niet, wel een paar dingetjes voor haar eventuele kleinkinderen die had Ans in de bus liggen ze was apetrots. Ook even samen op de foto. Havana gaat tot een herinnering worden, we gaan naar Viñales in de Provincie Pinar Del Rio Viñales.
Op weg naar Viñales
We rijden door de Vallei van Viñales, een schitterende natuur. De vele tabaksvelden met hun bijbehorende huisjes. Wat leuk is, is de vele was die we buiten te drogen zien hangen, Geloof me spierwit en ik vraag me af of er wel een wasmachine in al die huisjes staat ja kan maar zo zijn dat dit allemaal met de hand gebeurd hoor! Ik doe er een foto bij kun je t zien. Onze eerste stop, is uiteraard voor een kopje koffie of ander vocht natuurlijk. Bij het uitstappen vliegen we allemaal naar het weiland haha er loopt daar een boer met 2 ossen de grond te omploegen geweldig. Wat een mooie dieren. Wij gaan voor de koffie. En onder het genot van, kijken we uiteraard naar de ossen die even heerlijk in het water mochten relaxen (mijn invulling)
We rijden door naar het uitkijkpunt waar we een schitterend zicht hebben op de Vallei met de Kalksteenheuvels waaronder diverse grotten zijn. We gaan er ook een bezoeken. Maar eerst naar een van de tabaksschuren om het rollen van de sigaar te zien en hier mogen we foto's maken en filmen. Later gaan we naar een officiële fabriek daar mag niet gefotografeerd of gefilmd worden je mag zelfs niets mee naar binnen nemen. Uiteraard gaan we tussendoor heerlijk lunchen.
Het broodje met mochten we zelf bepalen Agustin zorgde voor de entourage. Nou geloof me we waren helemaal blij wat was dat allemaal lekker. Hij zei al dit is de plek voor echte tonijn! Nou zo lekker hebben we m niet meer gegeten, ook hier in ons eigen kikkerlandje heb ik m zo lekker niet gegeten.
Hotel La Ermita,
Na een dag met veel indrukken, komen we dan bij ons volgende hotel aan; We krijgen als welkomstdrankje een heerlijke Cuba Libre, de sleutel van onze kamer en daar gingen we de koffers kwamen later. We hadden een ruime kamer met royaal balkon waar we dan ook heerlijk even op onderuit gingen nadat we ons hadden opgefrist. Van avond gaan we met elkaar eten.
Er waren hier stopcontacten met 220V. nou gauw de boel weer even opladen. Ik steek de stekker in het contact kijk of de apparatuur reageert NEE. Chips dan de stekker eruit en een volgend contact gebruiken. "Wat gebeurd er" ik trek gewoon het hele contact van de muur. En toen geloof me we piesten bijna in ons broek van het lachen. Wat bleek De stekkerdoos was netjes op de muur bevestigd. Maar daar achter zat dus gewoon een prop papier joch raar dat het niet werkt of toch niet????? Er waren er nog een paar met 110V hoor en die werkte wel. Even de broeken wassen kunnen die ook weer schoon de koffer in voor de volgende lange rit.
En ja dan wordt het dus avond zo rond 17:00 uur we kijken naar de lucht wat mooi even een paar kiekjes. Een half uur later gaat de zon onder, oordeel zelf maar. En vanavond lekker eten!
30 oktober
Vandaag vertrekken we weer na het ontbijt natuurlijk. En waren we gister onder de indruk van de avondlucht? Moet je eens kijken wat de ochtend ons bracht ook heel bijzonder. Even op de site Viñales kijken.
Ons einddoel voor vandaag is Cienfuegos.
Al vrij snel zullen we stoppen bij de Likeurfabriek Guayabita del Pinar. Dit was leuk en natuurlijk was het weer proeven (Weet je hoe laat dat was? 08:45 uur haha. Ja, we passen ons gewoon aan aan het land lekker joch.) En natuurlijk beiden een fles mee voor thuis en ook maar een koffielikeurtje mee voor onderweg haha. Je moet alles in balans houden toch?
Het was een lange rit maar de tijd is eigenlijk best snel gegaan. Agustin heeft veel van zijn land verteld erg interessant. Even later stopten voor de koffie, nou dat was geen suc6 (die koffie dan) er waren te weinig en ook geen schone kopjes wij hebben maar een verpakt ijsje genomen en hebben heerlijk een eindje gelopen langs het water. En ik zag daar weer die palm met de rode vruchten Adonidia merrillii of Chrismaspalm
We maken een stop bij het meest opmerkelijke gebouw in Cienfuegos " het Palacios del Valle", ook wel Villa Valle genoemd, gelegen aan zee, En we reden ook nog langs een statig wit huis met groene daken. We konden hier even heerlijk de benen strijken jawel je leest het goed. (Dit was een heel leuke verspreking van ons Agustien als hij moe was) Langs de boulevard wandelend troffen we naast het metalen kunstwerk, ook een visser aan wat een mooi manneke. Hij was zo trots op zijn vangst geweldig.
Schitterende luchten die moesten uiteraard op de foto en wat dacht je van de mede weggebruikers ook leuk hoor. Het is een heel leuk schouwspel zo achter dat raam in de bus
De lunch, bestond voor ons uit een Cubaanse Hamburger. Nou die kun je rustig nemen daar. Een stevig stuk rollade met kaas en een behoorlijke plak ham, niets mis mee. De verse ananassap was niet spectaculair duidelijk aangelengd maar ja je kunt niet alles hebben toch? We zaten lekker buiten, maar t begon ineens te miezeren en toen brak werkelijk de hemel even open jammer dit was een mooi stukje natuur maar we kozen toch voor een droog plekje haha.
We gaan verder en tenslotte komen we dan toch in Cienfuegos aan.
Ons volgende hotel.
Heel eerlijk waren we wel blij dat we er waren hoor. Geloof me niets mis met onze kamer, we hadden een klein balkonnetje en uitzicht op zee geweldig. En hier hebben we de mooist zonsondergang van de reis gezien wat een kleurenspel.
31 oktober
En alsof dat nog niet genoeg was kregen we in de vroege ochtend ja het was 05:30 uur een nog een mooie zonsopkomst cadeau. Ons dag kon niet meer stuk haha. Nu lekker ontbijten en daar we tijd over hadden, zijn we nog maar even heerlijk in de omgeving gaan wandelen. Dit was even lekker want ja we gingen toch weer met de bus op weg. Mooi he die electradraden altijd weer n leuk object voor een foto.
We komen aan in de provincie Sancti Spíritus.
Uiteraard begint een verkenning van de provincie Sancti Spiritus bij Trinidad, de bekende koloniale parel aan de centrale zuidkust van Cuba. Eén van de eerste nederzettingen die de Spanjaarden bij hun komst op het Antillen-eiland Cuba stichtten was Trinidad. Het stadje vormt immers – samen met onder meer Havana en Santiago de Cuba – één van de eerste zeven steden die door de Spanjaarden gesticht werden als de zogenaamde “siete villa”. Hernan Cortés, de latere conquistador van het Azteken-rijk, zou hier in de regio zijn manschappen hebben verzameld om met een expeditie koers te zetten naar meer “nieuw land” in het westen. Als we Trinidad oostwaarts verlaten, komen we al snel in de zogenaamde Suikervallei terecht ofwel de Vallei van de Suikermolens, Valle de los Ingenios. De suikerrietteelt is hier niet meer wat het tijdens de hoogtijdagen was, maar toch springen nog heel wat rietvelden in het oog. Wat verder de vallei in bereiken we de inca van Manaca-Iznaga, ooit het landgoed van één van de meest gegoede families uit de regio. Ook vinden we in deze provincie schitterende natuur. Wat je hier niet tegenkomt (in heel Cuba trouwens) zijn al die reclameborden langs de weg. Je kunt dus gewoon genieten van de natuur. Oké er staat zo af en toe wel iets zoals je onder ziet
Eenmaal in Trinidad aangekomen val je werkelijk van de ene in de andere verbazing geweldig. De bus stopt voor het centrum want Trinidad centrum is niet geschikt voor dergelijk vervoer. Dus uitstappen! en daar gaan we gelukkig waren we tante voren wel heel goed op het hart gedrukt vooral goede schoenen aan te trekken want je komt er niet echt ver met pumps haha. Na enige uitleg hier en daar, vond Agustien dat we wel een hapje eten hadden verdiend. Wij waren het helemaal met heem eens. Het was een stevige klim naar boven maar we hadden een schitterend plekje op een dakterras met een mooi uitzicht. Het was een lopend buffet dus je kon nemen wat of je wilde. Ja sorry normaal neem ik overal foto's van maar liep een beetje anders wel ons drankje op de kiek lekker hoor.
Vanaf nu hadden we een paar uur om lekker rond te dwalen. Agustien ging naar het reisbureau om te informeren of onze Casa al in orde waren. Hier gaan we bij de bevolking thuis slapen in de Casa Particulier, spannend hoor.
Toen we allen netjes op tijd bij het afgesproken punt op de Plaza Mayor waren, liepen we weer naar de rand van het centrum. Het reisbureau (de werkgever vanwaar Agustien, is ingehuurd door FOX) daar kwam de bus. Instappen. Eenmaal op onze plek, gaf Agustien ons eerst het tijdstip van verzamelen om met elkaar te gaan eten. Vervolgens hoorden we waar we de komende 2 nachten zouden slapen. Bijna iedereen ging met 2 personen een paar met 4 in n Casa. Op een centraal punt stopte de bus en werden wij afgehaald door onze gastvrouw/heer. Wij hadden 2 broers die nog even met Agustien in gesprek wilden wij keken elkaar aan @#$%^&*() haha Niets aan de hand wat bleek er moest nog een bed gezet worden want wij slapen uiteraard apart. Kijk onder voor de foto's van de Casa en de daarbij behorende familie.
Als we eenmaal binnen zijn de mannen namen keurig onze koffers, mogen we aan tafel plaats nemen we krijgen een glas vers vruchtensap. Eerst moeten we worden geregistreerd in het grote boek ja met paspoortnr. Dit is een verplichting voor de eigenaars. Dan mogen we naar onze kamer. Deze kan worden afgesloten en ook krijgen we een sleutel van de toegangsdeur van de woning (dat is niet overal het geval) We het visitekaartje van de casa wel makkelijk want hier staat het adres op stel we raken de weg kwijt haha
Niets mis met de kamer klein eenvoudig en schoon! Wat een ramp was waren de bedden zakten bijna tot op de grond maar goed was voor 2 nachten. Ik had het gevonden overdwars liggen was niet slecht, heb ik toch een voordeel met mijn lengte haha.
De douche werkte prima geen klachten hoor. Toen ik op de toiletbril ging zitten schrok ik behoorlijk ik zakte helemaal weg doodeng. Ans had t al gezegd maar was niet tot me doorgedrongen. Wel lachen, de meeste toiletten hadden niet eens een bril en deze had een zachte bril!! Nee wil m thuis echt niet hebben!!
Ons werd gevraagd hoe laat en wat we de volgende ochtend wilden eten. Drinken konden we uit de koelkast pakken als we wilden.
We gaan weer op weg. Na het diner zijn we natuurlijk naar het plein gegaan de trappen op. Wat een sfeer geweldig. Nee je hoefde niet pertinent naar het middengedeelte om te dansen hoor waar je je ook bevond de voetjes konden van de vloer en het bier was niet verkeerd haha.
01 november
Vergeet ik bijna iets heel belangrijks! Weet je wat vannacht gebeurd is? Je kunt t je vast niet indenken wij ook niet we moesten vreselijk lachen toen we het hoorden. De WINTERTIJD jawel ook in Cuba gaat de klok een uur terug een week later dan bij ons. Sorry wij hebben het verschil niet ervaren maar goed zal later in de tijd mogelijk wel een verschil opleveren. Ik heb toch even gezocht op het net want ik zou hier nooit opgekomen zijn maar op bijgevoegde link, vind je alle landen die hier aan meedoen toch wel leuk. En daar las ik Cuba
- Begin: 1 april
- Eind: Laatste zondag in oktober
http://wetenschap.infonu.nl/diversen/83-zomer-en-wintertijd-wereldwijd.html
Vandaag hebben we een vrije dag maar Trinidad is leuk hoor maar om n hele dag in het stadje door te brengen moet je echt veel zin hebben om van museum naar museum te lopen. En Agustien had een leuke suggestie; een wandeling door het bos naar de waterval. Je snapt dat onze interesse hier wel naar uitging we hadden de hele middag dan nog voor de stad want vanavond gaan we allen eten bij ons eigen gastgezin.
Na de wandeling door de Natuur van het Escambray-gebergte. naar de waterval, kwamen we vroeg in de middag weer aan in Trinidad. Even omkleden en weer op weg. Leuk hoor dwalen door de straatjes. We hebben ook nog een lekker broodje tonijn gegeten in n cafeetje. Was gezellig, de ober maakte ons een roos van een servet lief he? We hebben nog even langs de kraampjes gewandeld. Helaas geen foto's gemaakt van de kraampjes maar we hebben ons hier wel weer iets van het land aangeschaft. En daar heb ik wel een foto van gemaakt op onze kamer haha.
O weet je wat ook leuk was? We zagen een klein hagedisje lopen en die hebben we ook op de foto!
We gaan weer naar ons casa vanavond wordt er voor ons gekookt in de keuken. Je hebt de vis rijst en salade boven al gezien. Je ziet ook het andere bier staan Eerder zei ik al dat dit zwaarder was en minder lekker maar ja je moet t wel geproefd hebben toch?
We lopen lang het gemeentehuis en dus ook langs het WIFI-plein ja er zit nog volk hoor. En dan zien we op het naastgelegen pleintje een drukte van belang. Jeetje zal toch niets gebeurd zijn? Nee allemaal jeugd! Misschien schoolkamp? Kijk dan de schoolbus staat er ook. Nou dan maar even foto knippen en morgen horen hoe of wat haha.
En weet je wat t nu was? Op de pagina Cuba heb ik het onderwijs beschreven. Hier heb ik ook vermeld dat er een beperkt aantal scholen zijn in de regio's. De kinderen gaan dus naar school! Elke zondagavond is het verzamelen in de kleinere plaatsen om met de bus naar de plaats te gaan waar een school of universiteit staat. En op vrijdag weer naar huis om bij het gezin te zijn gewoon gezellig maar ook heel vaak meedraaien in de dagelijkse werkzaamheden in het gezin want leren doe je maar op school.
02 november
Vandaag is het afscheid van ons gastgezin en gaan we op weg naar Camagüey. We worden keurig teruggebracht naar de bus. Onze ober gaf aan dat zijn vrouw aan t bevallen was in het ziekenhuis in Camagüey. Nou dan maar een presentje voor de kleine uit Nederland toch? Hij was er blij mee hoor. We rijden door schitterende natuur, ook zien we suikerriet in overvloed. We rijden niet in direct door maar stoppen op een plantage waar vroegen heel veel slaven werkten. De info hierover lees je op de site van Camagüey. Hier onder een paar leuke foto's van onderweg en een foto van de plantage.
Nadat we de haciënda bezichtigd hebben gaan we weer verder want ons doel is Camagüey tenslotte. Natuurlijk eten we nog even een broodje eten want de inwendige mens moet je wel te vriend houden hoor!! En nou moet je niet denken wat is dit nou! Ik heb geprobeerd om een nette combi te maken! Waar vind je bij ons een (echte) bloem op de toiletten en wastafels ja kijk goed boven het bordje dames zit ook een roze hibiscus, bij de mannen zag ik niets maar ben niet binnen geweest. Ik vond t leuk en dus moet ie wel op de site. Dit is nu een van die kleine dingen die je tegen kan komen als je onderweg bent. En ik heb een hele mooie foto gemaakt van een Palmboom ik wilde weer een vogel (dit keer een specht) op de foto zetten maar helaas. Toch trots op het resultaat haha. Enne dat broodje warm vlees was goed gevuld daar kunnen we wel weer even op vooruit. We rijden langs een centrale er was iets mee maar ik weet niet wat het was wel iets positiefs haha. Iets van schone misschien ook wel bio-energie ofzo.
Bij aankomst in Camagüey is het voor de meesten onder ons hoge nood. Dus met zijn allen het hotel in waar we netjes in de rij wachten op onze beurt. Net als de fietstaxi's die al stonden te wachten op ons toen we aankwamen met de bus zoals je hier onder ziet. Als iedereen verlost is van overtollig vocht, stappen we in de taxie en laten ons verrassen nou geloof me dat is gelukt hoor kijk maar op de pagina van dit plaatsje. We rijden eerst naar het centrale plein, dan door diverse straatjes en komen op het plein waar de bronzen beelden staan en dan gaan we naar het plein waaraan de kerk staat. Dan is het leuk geweest geloof me we gaan naar ons hotel. En vanavond eten? Jawel er ligt ergens een heel speenvarken op ons te wachten 😊
In ons hotel aangekomen kregen weer een welkomstdrankje en dan de sleutel van onze kamer. We moesten met de lift naar boven. Nou zijn die liften niet al te groot en kunnen niet echt veel aan. Dan is de lift vol en dan moet er op t laatst dan net nog een erbij ja met rugzak terwijl je ziet dat t niet meer redt. De deur ging met heel veel moeite dicht. En toen jawel een mm omhoog en hij bleef hangen. Toen de deur met veel moeite van buitenaf werd geopend ben ik eruit gerold dan maar trappen lopen hoe moe je ook bent. Enfin even later kwam de rest ook lopend naar boven want de lift werkte niet meer. We hebben nog even de tijd voor we vertrekken om van ons speenvarken te genieten. Hier de foto's van het hotel en de foto's die ik de volgende ochtend in en vanuit de ontbijtzaal heb gemaakt.
En dan sluiten we de dag af met een heerlijk speenvarken aan t spit.
Daar was niets mis mee en het was een gezellige avond.
Eenmaal bij het hotel zijn we met een clubje toch nog waar even een Mojito gaan drinken op een van de vele pleinen om de dag af te sluiten.
03 november
De tijd gaat zo hard. We zijn al over de helft. We komen steeds dichter bij de plek die bijna geheel in teken staat van Ché. Dit wordt wel weer een pittig dagje want we moeten heel wat km's maken om ons einddoel Santiago te bereiken. Onderweg stoppen we niet voor een drankje. Er zijn niet zoveel restaurants en dan moet er ook nog een groep van 30 man terecht kunnen haha. Maar we maken een stop in Bayamo daar doen we een drankje en een hapje. Ook gaan we naar Basilica de Nuestra Senora le Cobre. Je snapt dat we weer heel wat tegenkomen onderweg kijk maar. Eerst zie je het volk opstarten en dan gaan we de snelweg op. Zelfs een stilstaande stoomlocomotief later meer hierover.
Bayamo,
is de hoofdstad van de provincie Granma. De levenslustige Cubaanse mannen, zullen hier in de Casas de la Trova hun traditionele Son-liederen voor ons zingen. Hier aangekomen, drinken we een cocktail terwijl we genieten van de Son liederen en ja een ieder die wil kan de heupen even los gooien uiteraard. Het drankje werd achter klaar gemaakt zonder alcohol en bij het uitserveren kon je kiezen of je de smaak iets wilde aanpassen zodat een ieder het kon drinken. Netjes gedaan want er waren wel een paar niet alcohol drinkenden in ons midden. Het ging er even gezellig aan toe.
Daarna met zijn allen naar het plein waar we zoals iedere keer summier uitleg kregen en we verder lekker konden gaan waar of we wilden. We hebben lekker rond gebanjerd. Wel op de afgesproken tijd bij het restaurant zijn voor de lunch. Hier konden we een broodje gezond eten. Agustien heeft hen geleerd hoe of dat moet. Al die Nederlanders wilden een broodje gezond dus ik dacht ik ga het ze hier leren. Uiteraard een aangepaste versie want we zijn wel in Cuba zie boven. Natuurlijk hebben we dit uitgeprobeerd. Lekker!!
We gaan weer op weg ons doel is immers Santiago de Cuba. Ons volgende stop is bij de Baseliek in het plaatsje El Cobre. Wat is dat nou???? waarachtig de hemel brak open. Hier hadden we niet op gerekend. Maar niet getreurd toen we eenmaal uitstapten was het droog en konden we heerlijk op ons gemak rondlopen en ook buiten genieten. We stappen weer in de bus en gaan naar ons hotel waar we rond 17:30 uur aankwamen. Het was een lange dag maar we hebben veel moois gezien en ons prima vermaakt. Vannacht slapen we in hotel San Juan niets mis mee. Het heeft 107 kamers, twee restaurants een cafe, winkel, en een zwembad. We hadden een grote kamer, grappig; het zwembad wordt gewoon verhuurd ditmaal aan een groep die aan zwemacrobatiek doen. We hebben dus even zitten genieten van het schouwspel in het water. en vanavond gaan we weer op weg voor een lekker hapje eten.
Op deze kamer, zijn we geconfronteerd met de minder leuke dieren van het land "de KAKKERLAK" bbbrrr. Ans gooit mij een bus haarlak toe en duikt onder het dekbed. Moet ik er mee? Stijf spuiten kan ie niet meer lopen. Nou ik deed het denk verkeerd hij liep als een tierelier langs de muur en dook achter een schilderijtje boven mijn hoofdkussen jakkie bbbbbrrrr. Ans niet moeilijk houd m in de gaten die springt uit bed en loopt naar buiten. Even later komt ze met onze redder in nood aan Agustien. Hij; "weet je zeker dat ie daar achter zit?" Ik wel, nou geef maar een rol wc papier en zie onze grote held pakt m achter het schilderij vandaan en brengt m buiten, of wij m nog willen zien? Nou nee wij geloven hem wel hoor. Dit was de eerste en hopelijk ook de laatste keer haha.
Onder een paar foto's van Bayamo, onderweg, hotel, en eten.
04 november
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt gaan we weer op weg. Verzamelen bij de bus en dan gaan we lopen naar ons eerste bezienswaardigheid; Loma de San Juan: Plaza fuerte de la historia. Het was goed te doen wel even lekker. We keken eens naar die lucht oeps dat voorspelde niet veel goeds. Maar dankzij die lucht, heb ik wel een hele mooie foto van een boom met de kunnen maken kijk maar onder. We stappen weer op de bus, en rijden via het Bacardi-huis naar het grote plein; Plaza de Revolucion. met het grootste monument van Cuba. Het is nog droog! Maar toen we eenmaal weer in de bus zaten begon het toch redelijk te spetteren hoor geloof me maar. Je kunt het ook zien aan de foto's want die nam ik vanachter het raam van de bus. Aangekomen bij "Cuartel Moncada", kregen wij eerst informatie van Agustien en toen mochten we naar buiten. Geloof het of niet het was weer even droog.
We stappen weer op en rijden door naar de baai daar ligt Kasteel van San Pedro de la Roca. Het is weer droog. Wauw erg indrukwekkend. Minder waren de mini vliegjes boven bij de muren van het fort vreselijk als ik daar nog aan denk lopen de rillingen weer over mijn lijf je wilde wel lopen hoor! In het bijbehorend restaurant, zijn ook diverse grootheden geweest de een was minder geliefd dan de ander maar goed. Hier was wel de stoel in ere gehouden waar of Paul Mc Cartney op gezeten had. Ook was zijn bord met bestek ingelijst en opgehangen. En raad wat er was ook een lekkere cappuccino!
Schrik niet van een laag overvliegend vliegtuig, het kasteel ligt praktisch aan het begin/eind van de start/landingsbaan van Aeropuerto Internacional Antonio Maceo.
In de avond zijn we hier weer heen gegaan en we hebben heerlijk gegeten. En inderdaad de vliegjes waren er niet maar de nachtvlinders waren er in overvloed ja zo heb je altijd wat toch? Het totaalbeeld was positief!!
Terug naar het centrum. We hebben ons prima vermaakt hier. Toen we uit de bus stapten kwam het nog met bakken naar beneden. We besloten naar Hotel Casa Grande te gaan om daar boven te kunnen genieten van het uitzicht en een hapje eten dat was ook niet verkeerd. Heerlijk muziekje tijdens het eten en zoals je onder kunt zien, hadden de plu's ruimte genoeg om te drogen. Ja soms moesten we er even achteraan hollen. Na een klein half uur werd het toch weer droog en kwam de zon tevoorschijn wat een geluk he? Konden we ook nog foto's maken met een blauwe lucht. Natuurlijk zijn die te zien op de pagina Santiago. Nadat we de kerk bezichtigd hadden, heerlijk door de stad gebanjerd want we hadden nog tijd genoeg. Het punt van samenkomen, was Plaza Dolores.
05 november
Een jarige in de groep die we uiteraard met zijn allen hebben toegezongen in de hal van het hotel terwijl we stonden te wachten tot de deur van de ontbijtzaal open ging. En dan nu genieten van het ontbijt. Want we hebben een lange rit voor de boeg.
Die gaat door zes provincies van Santiago de Cuba, via Granma, Las Tunas, Ciego de Avila en Camagüey naar Sancti Spiritus. De weg die wordt gereden is de enige die Oost- en West-Cuba met elkaar verbindt en leidt door gebieden waar landbouw en veeteelt een belangrijke bron van inkomsten zijn. Onderweg zien we dan ook suikerriet- en fruitplantages. Sancti Spiritus is een klein en vaak vergeten stadje. Het ademt een echte koloniale sfeer met zijn kleurrijke gevels en hekwerken van smeedijzer.
Ik heb bovenstaande gekopieerd van de FOX-site. Hieruit maakten wij op dat het een andere weg is dan de heenweg maar dit is niet het geval want zoals wel duidelijk aangegeven "dit is de enige weg die Oost- en West-Cuba met elkaar verbindt"
Maar we maken er weer wat leuks van we hebben immers vakantie! We komen veel dingen tegen kijk maar
Natuurlijk hadden we tussendoor tijd voor de lunch dit was in een gezellig kleurrijk restaurant. Dit behoort tot een particuliere restaurantketen Pacito, heeft 20 jaar ervaring in de restaurant business. Hij heeft het restaurant met veel fantasie ingericht zoals je onder zult zien.
En dan gaan we weer op weg. We stoppen nog even bij een restaurant maar echt zin iets eetbaars nee nemen wel een ijsje. Achteraf had het beter geweest dit niet te doen maar ja ech... haha. Dan hebben we een happy-our in de bus. En dat was heel gezellig vooral achterin natuurlijk.
Hotel Plaza,
En toen was het zover we kwamen aan in Sancti Spiritus, in ons hotel.
Het gebouw stamt uit de 19e eeuw en deed voorheen dienst als woonhuis, café en later ook als bakkerij. Inmiddels zijn alle kamers gerenoveerd in originele koloniale stijl en beschikken ze over airconditioning, televisie en eigen badkamer. Het hotel heeft tevens een terras bovenop het dak met prachtig uitzicht over het de oude wijken van Sancti Spirtius.
Ook daar weer een stevig welkomstdrankje en naar de kamer. Straks beneden eten. Oeps dat was een beetje veel Cuba Libre haha. Ik ben lekker boven gebleven. Ans is nog wel afgezakt voor het diner. En als toetje was er de taart voor de jarige Job.
06 november
Heerlijk geslapen. We gaan Sancti Spiritus bekijken een heel lief stadje. We startten bij het hotel, door de winkelstraat naar de markt. Daarna, hadden we weer heerlijk tijd voor ons zelf we hebben door het stadje gebanjerd, de kerk bekeken wat schooltjes, een naaiatelier, bibliotheek en andere dingen gezien en toen aan de koffie. Op de afgesproken tijd en lokatie zijn we met zijn allen naar de Brug gelopen en er overheen naar de bus. Een leuke dag in Sancti Spiritus.
Dan gaan we op weg naar Santa Clara de stad van Che Guevara, ons doel van vandaag.
Hier vonden de laatste zware schermutselingen plaats ten tijde van de revolutie. Tijdens de slag van 31 december 1958 versloeg Che met een kleine groep aanhangers op creatieve wijze het regeringsleger. Deze overwinning bleek beslissend. De trein met soldaten en munitie die werd overvallen ligt nog steeds op de plaats van het gevecht. Het mausoleum van Che Guevara dat in Santa Clara ligt, is voor velen tot op de dag van vandaag een bedevaartsoord. We brengen een bezoek aan de Tren Blindado en het Mausoleum.
En dan zullen we wel moe zijn zoveel indrukken wederom. We moeten vandaag wel wat geld gaan inzamelen voor onze 2 mannen want straks gaan onze wegen uiteen. Als we in Varadero aankomen nemen de mannen afscheid en gaan naar huis om even bij te komen en Agustien om de verjaardag van zijn jongste dochter te vieren. Wij blijven dan nog 2 dagen en een klein aantal heeft nog een paar dagen bijgeboekt. Zij waren nog op tijd hoefden niet eerste klas terug te reizen maar wij hebben er wel een mooi reisje Griekenland aan over gehouden haha.
We komen aan bij ons Hotel; Los Caneyes is gebouwd in de sfeer van een echt Taíno-dorp, één van de oorspronkelijke indianenstammen op Cuba. Het zijn allemaal bungalowhuisjes tussen de eucalyptus- en palmbomen. Een zwembad en een ruim opgezet restaurant waar je voor Cubaanse begrippen kunt genieten van een uitgebreid buffet. Er is een winkeltje, en een snackbar. Elke unit is uitgerust met airconditioning, televisie, telefoon en badkamer met douche.
Nadat we gezamenlijk van een drankje hebben genoten, hebben we hier ook ons laatste gezamenlijk diner.
07 november
Na een gezellige avond, lekker eten hebben we nog even aan het zwembad gezeten terwijl er een bandje speelde. We hebben goed geslapen. De koffer staat uiteraard al weer klaar. Na het ontbijt hebben we nog wat tijd over dus zijn we even over het terrein gelopen. Mooie omgeving heel relax hier kun je wel even vertoeven hoor.
We stappen in de bus voor onze laatste rit, we gaan naar Varadero op het schiereiland. Hier vind je een overvloed aan hotels en schitterende stranden. De stranden met het helder blauwe, warme zeewater maakt deze badplaats tot een echt paradijs. Varadero is lange tijd de trots van Cuba geweest en trok de rijken en beroemdheden aan. Tegenwoordig, biedt een verscheidenheid aan hotels en resorts betaalbare vakanties aan. Varadero wordt door velen beschouwd als het mooiste strand van de wereld. Natuurlijk drinken we nog een kopje koffie onderweg dit was een leuk plekje
Hieronder ook het hotel met strand waar wij onze laatste 2 nachten op Cuba hebben doorgebracht. Niets mis mee!
08 november
Het is zover de laatste activiteit als groep en zonder gids en buschauffeur.
We gaan genieten van een boottocht naar een onbewoond eiland inclusief seafood-lunch! Ja we hebben er heel veel zin in!
En achteraf kan ik zeggen dat het een zeer geslaagde tocht is geweest wat hebben we gelachen en wat een mooie natuur
Een mooie afsluit van de vakantie morgen is het koffers pakken en de terugreis aanvangen. We weten al dat we vroeg moeten vertrekken dus die dag is eigenlijk gewoon verloren. De chauffeur moet halverwege stoppen de afstand is te groot om in een keer door te rijden voor Cubaanse begrippen. Je zag boven dat het van het restaurant vandaan 141km was dus tel er zo'n 40 bij op. Maar ja dan kan je lopen morren het is niet anders dus gewoon accepteren
09 november
De dag van vertrek, we hebben gister nog een laatste neut gedronken met de club maar nu is het dan echt voorbij we gaan weer terug naar huis. En zoals gewoonlijk is dat dan ook wel weer leuk hoor we hebben genoten hebben er een heel mooie warme herinnering aan overgehouden want wat een land en wat een lieve mensen. Geen stress gewoon pokopoko komt wel.
Wij hadden gisteren de koffers al gepakt dus geen stress en na het ontbijt, nog even naar de zee gelopen en heerlijk genoten van de rust. De bus moest nog langs een aantal hotels om passagiers op te halen die ook naar het vliegveld moesten. Wel bij het laatste hotel bleek, dat zij de kluis hadden afgesloten en niet meer open konden krijgen en juist de paspoorten lagen daar in! We hebben een aardige tijd zitten wachten (we mochten de bus niet uit immers). Zoals later bleek, was dat ook weer voordeel want de chauffeur had zoveel oponthoud, dat het niet meer haalbaar was een echte stop te maken ivm de tijd. Wel werd er even gestopt onderweg en een ieder die naar het toilet moest kon hier even gauw gaan.
Onderweg naar de luchthaven hebben we genoten van alles wat we onderweg nog tegenkwamen. Ook reden we nu zoals Augustien al gezegd had door de olievelden heen. We zagen de vlammen en ook de jaknikkers. Viel niet mee maar ik heb er toch op de foto gekregen. Bij de luchthaven aangekomen, was het wel weer lachen bij het inchecken. We waren een van de eersten bleken we later weer ergens achteraan te staan. Zo gaat dat als je niet brutaal bent he? Ach we hebben gelachen en dat is het belangrijkste. En na een aantal uurtjes vliegtuig, kwamen we weer in ons vertrouwde Nederland aan. Buiten werden we opgewacht door een collega van Ans die ons weer veilig naar huis heeft gebracht, waarvoor onze dank
