Sancti Spiritus  Terugblik  Cuba  Ook  leuk

De stad Santiago de Cuba (Santiago) 

Bakermat van de revolutie. Hier begonnen Che en Fidel hun vrijheidsstrijd, die uiteindelijk leidde tot de....

De stad waar de familie Bacardi ooit begon met de wereldberoemde Rum.

Gelegen aan de Zuidkust en hoofdstad van de gelijknamige provincie

Hoofdstad van Cuba.

De haven was één van de belangrijkste aankomstplaatsen van de vele emigranten uit Europa. 

De stad kreeg wegens de rol die het speelde tijdens de revolutie van 1959 en 25 jaar later 1984, deze eretitel;

 ‘Ciudad Héroe de la República Cuba’, ‘Heldenstad van de republiek Cuba’ 

De kerk is een tijdlang geheel gesloten geweest, de sluiting vloeide voort uit de verstoring van een mis door toeristen. Tegenwoordig wordt tijdens de mis op zondag een gedeelte afgesloten. Voorafgaande aan dat incident waren ook al eens toeristen door plaatselijke ‘handelaren’ gemolesteerd. Die handelaren zijn er nog steeds, maar minder agressief dan voorheen. Ze willen houtsnijwerk, kopererts, bloemen of kaarsen aan je kwijt. Jongens stoppen stukjes kopererts of steentjes in je zak, tas of waar ze het maar kwijt kunnen ‘als een presentje’, maar willen daarna wél (waarschijnlijk ook als presentje), geld van je hebben.

Er zijn twee methoden om dit handelsverkeer in te dammen: het erts in je zak laten zitten en gewoon doorgaan, of wachten tot er een handvol beschikbaar is en het aan een van de jongens geven als ‘presentje’. Je zult zelden geconfronteerd zijn met zoveel handelsgeest rond een kerk! Niet op reageren. Overigens is dit in Cuba waarschijnlijk de enige plaats waar je kaarsen kunt kopen.

Helaas de hemel was opengebroken dus wij konden geen kaarsen kopen. Maar zagen wel de stalletjes eenzaam en bijna verlaten.

Plaza de la Revolución Antonio Maceo

Hier vind je het bovengenoemde beeld in al zijn glorie. Het is gelegen aan de ingang van de stad Santiago de Cuba.

Het is een 16 meter hoog bronzen standbeeld van Antonio Maceo Graales te paard. Het is het hoogste standbeeld in het hele land. De beeldhouwer, is de uit Santiago afkomstige Alberto Lescay.

Het wordt aangevuld met 23 rechtop staande machetes (van kunststof), ontworpen door  kunstenaar Guarionex Ferrer. 

Zij staan symbool voor 23 februari 1895, de dag waarop de tweede onafhankelijkheidsoorlog uitbrak, een oorlog waarin Maceo een grote rol speelde. Sommige versies over de betekenis van de machetes noemen 23 maart 1878, de dag waarop Maceo de Spaanse generaal Martínez de Campos te verstaan gaf dat de eerste onafhankelijkheidsoorlog, wat hem betreft, niet afgelopen was, zolang in de vredesvoorwaarden de vrijlating van de slaven niet werd geregeld. Het plein heeft een oppervlakte van meer dan 53000 vierkante meter. De Plaza de la Revolución markeert het begin van de moderne woonwijken. Hier vertoont de architectuur nog duidelijk sovjetinvloeden. Op het plein vind je;

• de eeuwige vlam ter nagedachtenis aan de martelaren. Ook 2 onderscheidingen die alleen deze historische stad bezit:
• de ster van de held van de Republiek Cuba en de volgorde Antonio Maceo;
• een tribune die plaats biedt aan  2000 mensen,
• conferentiezaal voor officieel gelegenheden,
• en een ruimte met een holografische tentoonstelling, bestaande uit persoonlijke voorwerpen, kaarten, documenten en foto's van generaal Antonio. Deze was helaas gesloten.

De officiële opening was opening op 14 oktober 1991, in aanwezigheid van de Cubaanse leider Fidel Castro Ruz

Museum Emilio Bacardi of het Moncada kwartier

Een bezoek aan Santiago is niet compleet zonder het gebouw van de 26e juli bezocht te hebben gezien. Het heeft een belangrijke rol in de Cubaanse geschiedenis. In de voorgevel bevinden zich nog steeds de inslagen van kogels. Deze zijn niet origineel, maar gereconstrueerd uit foto’s omdat de oorspronkelijke gaten al waren dicht gepleisterd. In het museum, dat ongeveer éénderde van de vroegere kazerne in beslag neemt, vindt u een overzicht van alles wat zich voor, op en na de 26ste juli 1953 in de omgeving van de kazerne afspeelde. Niet alle onderwerpen zijn even kies behandeld, er zijn bebloede kledingstukken te zien van omgekomenen, beelden van gedode militairen en revolutionairen, er wordt een inzicht gegeven van de strijd in de Sierra Maestre tijdens de tweede periode van opstand en er zijn beelden van Cuba’s enige astronaut te vinden. Hoewel niet een van de fraaiste of meest indrukwekkende musea, als u iets over de totstandkoming van het huidige Cuba wilt weten is een bezoek aan de vroegere Moncada-kazerne, of zo u wilt het Museo Moncada, verplicht. Wel Agusto had zoiets ik kan het jullie ook vertellen en dan kun je ook genieten van de omgeving want het is een bijzonder stukje in Santiago de Cuba dat wel

Dus nee wij zijn niet in het museum geweest. Het overige gedeelte is in gebruik als school en ja daar hebben we wel even gekeken.

Moncada Barracks.

De belangrijkste gebeurtenis voor alle Cubanen gebeurde in Santiago de Cuba. Op 26 juli 1953 doet Abel Santamaría onder commando van Castro een aanval op Moncada Barracks. Deze daad, tegen het leger van Batista, wordt als startpunt van de Cubaanse Revolutie gezien. Deze dag wordt jaarlijks gevierd. 

De barracks zijn vernoemd naar Guillermón Moncada, die hier in 1874 gevangen zat, maar later tegen de Spanjaarden vocht. Hier begon op 26 juli 1953 de revolutie. Deze worden nog steeds bewoont worden door Cubanen uit de genoemde periode.

Castillo del Morro  of het Kasteel van San Pedro de la Roca,

Dit is een imposant fort, dat door de Spanjaarden werd gebouwd in de 2de helft van de 17de eeuw. De architect Giovan Battista Antonelli, kreeg opdracht van de toenmalige gouverneur van de stad om een verdedigingswerk te ontwerpen tegen piraten tijdens deze periode. Deze gerestaureerde vesting ligt aan het begin van de Bahia de Santiago de Cuba, gebouwd op meerdere terrassen en omvat 3 bolwerken en een citadel. Voorraden werden over zee aangevoerd en opgeslagen in een pakhuis, dat deel uit maakte van het fort. Na de aanval in 1662 door Christopher Mings, besloot de Spaanse regering om het fort te herstellen en hier extra mankracht voor in te zetten. De bouw werd in 1678 en 1680 vertraagd door aanvallen van Franse zeelieden.

In 1675, 1692, 1757 en in 1766 werd het in fort getroffen door aardbevingen. Na de laatste aardbeving, werd de bouw van het fort gecompleteerd.

Eind 18e eeuw nam het gevaar van piraterij af, waardoor er werd besloten om een deel van het fort te gebruiken als gevangenis voor politieke gevangenen. Bij de Amerikaanse aanval op Santiago de Cuba gedurende de Spaans-Amerikaanse oorlog in 1898, werd het gehele fort weer gebruikt als verdedigingswerk. We lopen langs de vuurtoren naar het Fort. In het kasteel istegenwoordig een museum, het Museo de la Piraterij. Er wordt een overzicht gegeven van de piraterij door de eeuwen heen. Je kunt er onder andere leren hoe het Nederlandse woord ‘vrijbuiter’ werd opgenomen in de Spaanse taal als ‘filibusters’, een naam voor Amerikanen die in de negentiende eeuw in Zuid-Amerika, met Amerikaanse steun, nieuwe staten probeerden te stichten. 

Boven op het fort, dat zestig meter boven de Caribische zeespiegel staat, kun je genieten van een schitterend uitzicht over de baai.

In 1997 is het Kasteel door Unesco is toegevoegd aan het Werelderfgoedlijst. 

Cementerio Santa Ifigenia

Ook de begraafplaats van Santiago (gebouwd in 1868 en oorspronkelijk de vorm van een Latijns kruis) is een bezoek waard. Het is een dorp op zich. Een aantal graftomben maakt naar aard en omvang, om van de kosten niet te spreken, een koninklijke indruk. Verdeeld in binnenhoven, waarvan de mooiste gereserveerd waren voor de sociale bovenlaag. Het roept twee eeuwen Cubaanse geschiedenis op. De neoclassicistische graven bij de ingang zijn de oudste graven van deze begraafplaats. Daarna volgen de eclectische en dan de modernistische graven. Na de Cementerio Colon in Havana is dit de belangrijkste begraafplaats op Cuba.

Een (begraaf)plaats die alleen al om zijn architectonische schoonheid niet overgeslagen mag worden. 

Enkele belangrijke personen die hier hun laatste rustplaats hebben;

• De broers Frank en Josue Pais die het ondergronds verzet leidden als steun aan de guerrilla-beweging van Castro.
•  Carlos Manuel de Céspedes de vader des vaderlands
• en de eerste president van Cuba Tomás Estrada Palma
• En natuurlijk de helden uit de onafhankelijkheidsoorlogen en van de revolutie, met o.a. de stoffelijke resten van degenen die omkwamen bij de aanval op de Moncada-kazerne. 

Weetje;

• De Cubaanse vlag vind je bij  graven waar iemand ligt die sneuvelde in de onafhankelijksstrijd
• De M 26-7 vlag gesneuvelden uit Cubaanse revolutie. (Vlag verwijst naar de datum waarop Castro en diens guerrilla's een aanval deden op de Moncada Kazerne)
• Foto’s maken mag als het regent gratis maar bij droog weer tegen betaling dit ivm de wisseling van de wacht.

José Martí (1853 - 1895)

Het graf van José Marti dichter en schrijver. Decennia na zijn dood werden regels van Marti's Versos Stencillos (1891) ingevoegd in het bekendste Cubaanse nummer Guajira guantanamera 

Zijn laatste rustplaats is een toren gelijkend hexagonaal bouwwerk. Mortis's laatste wens was; na zijn dood daar geplaatst te worden waar hij altijd onder Cuba's zon kon rusten Het bouwwerk heeft bovenin een 6 kantige raam, waardoor de zonnestralen altijd op de  zijn laatste rustplaats schijnt die bedekt is met de Cubaanse vlag. Zijn beeltenis in marmer, kijkt neer op de kist.

Dit mausoleum wordt bewaakt en bij droog weer, is hier elk haf uur een wisseling van de wacht. (wij hadden dus dikke pech want het kwam met bakken uit de hemel) Bij deze wisseling wordt de Cubaanse vlag gestreken tijdens een militaire ceremonie met nostalgische muziek. De wapenschilden van alle Latijns-Amerikaanse landen zijn op de wanden rondom aangebracht. 

Emilio Bacardí Moreau

Emilio Bacardi, De eerste burgemeester na onafhankelijkheid en stamvader van het Bacardi-imperium.Misschien is dit nog wel een van de meest opvallende graftombes geheel in zwart marmer uitgevoerd. 

Parque Histórico de San Juan y Árbol de la Paz

Op de heuvel van San Juan werden eens loopgraven gegraven door troepen van Spanje en werden de kanonnen en mortieren gebruikt door zowel de Spaanse als Amerikaanse en Cubaanse troepen. Honderden officieren en soldaten verloren hier het leven in deze strijd. William Shafter de opperbevelhebber van het U.S. leger, landde met 16000 soldaten en officieren op 20 juni in het oostelijke deel van Siboney, met als doel de kleine steden rond Santiago de Cuba in te nemen. 

Tegenwoordig is het een historisch (militair) park met goed onderhouden tuinen, evenals een klein fort en een kleine obelisk. Dit is gebouwd in 1928 en van hieruit heb je uitzicht op de vallei en de San Juan rivier. Het park heeft diverse monumenten gewijd aan de Amerikaanse soldaat - in vol ornaat en wapens- de overwinnaar Mambi, de ongetemde onbekende soldaat en er is ook een monument gewijd aan de waarde en de eer van de Spaanse soldaat. Je vindt hier dus herinneringen aan de oorlog van meer dan een eeuw geleden. Het monument is een eerbetoon aan de Spaanse mariniers in de strijd.

De Dolores Plaza of Park Aguilera,

is een van de mooiste plekken van het historische centrum van Santiago. Gelegen tegenover de oude kerk onze lieve-vrouw van Smarten, nu omgebouwd tot een uitstekend Concert Hal, de Plaza Dolores het oorspronkelijke ontwerp uit 1910 ia van architect Carlos Serrera  smeedijzeren banken en houten tableau's  en een monument van Francisco Vicente Aguilera en zij vrouw Dolores.

Het is een van de drukste gebieden van het historische centrum. Het heeft een rechthoekige vorm en is van bescheiden afmetingen maar zijn loofbomen en comfortabele banken maken het een favoriete plek.

In 1908 kwam hier de elektrische tram. Door zijn ligging werd het Park een controlecentrum van de trams die ging op en neer San Tadeo (Aguilera). In 1940, is de openbare dienst verplaatst. Er ontstonden gevaarlijk situaties door de tram en de slijtage van de rails waren vrij frequent. Er waren veel ongevallen in de buurt van de Plaza Dolores, specifiek op de kruising van Aguilera en vet-Porfirio (calvarieberg), hier had de weg een steile bocht, waarin de wielen van de rails liepen en de tram dus ontspoorde.

Hier staat op een hoog voetstuk van Carrara-marmer een standbeeld van de onafhankelijkheid genaamd; Francisco Vicente Aguilera, beneden zit zijn vrouw Dolores. Je vindt hier koloniale huizen van de elite, diverse restaurants en de taverne van Dolores.

Dit is een ontmoetingsplek voor zowel de bevolking als voor de toeristen. Ook wij hadden hier immers afgesproken samen te komen om weer verder te reizen?

Bayamo 

is de hoofdstad van de provincie Granma, en is een van de grootste steden in deze regio. Gesticht door Diego Velázquez de Cuéllar op 5 november 1513. In de 16e eeuw was het een van de belangrijkste landbouwgebieden op het eiland. Omdat het zover landinwaarts ligt had het nauwelijks last van piraten. Het wordt beschouwd als een van de meest belangrijke steden en rijk aan geschiedenis. De belangrijkste lood en industriestad van de provincie met economische, sociale en culturele ontwikkeling.

De plaats is tevens bekend doordat het de geboorteplaats is Carlos Manuel de Céspedes, de eerste president van de republiek Cuba. Hij was een van de bevrijders van Cuba in de onafhankelijkheidsoorlog tegen de Spanjaarden. Het geboortehuis van Céspedes is nu een museum. Ook Tomás Estrada Palma, de eerste president van Cuba, is hier geboren. 

Bayamo, is de bakermat van de Cubaanse nationaliteit.

Hier werd  het volkslied van Cuba voor de eerste keer gezongen.

Je vindt hier het monument gewijd aan het nationale volkslied, La Bayamesa op het Plaza del Himno (naast Plaza de la Revolution); 

een borstbeeld van Perucho Figueredo, compleet met de tekst en de melodie van het door hem gecomponeerde volkslied.

Op 20 oktober, de dag waarop hij het lied voltooide, is het plein elk jaar opnieuw het middelpunt van vele festiviteiten. 

We vinden hier nog een mooi beeld maar er is niets over te vinden op internet. En natuurlijk ook vandaag weer een paar leuke foto's van de electra gemaakt kijk maar. Het historische centrum werd uitgeroepen tot nationaal monument op 10 oktober 1978.

ca 510 km naar Sancti Spiritus  Terugblik  Cuba