Is het land van de rum, dans en sigaren maar ook van het communisme. De hoofdstad is Havana.
Het is een republiek in het Caribisch gebied, ongeveer 180 kilometer ten zuiden van de Verenigde Staten voor de kust van Florida.
Het land bestaat uit 2 grote eilanden (Cuba en Isla de la Juventud) en daarnaast een groot aantal kleinere eilandjes en is sinds 1902 onafhankelijk van Spanje. Cuba heeft een totale oppervlakte van 110.860 km2. De lengte van het eiland is ca. 1250 km.
In 1959 heeft er in het land een revolutie plaats gevonden die het land voorgoed heeft veranderd. Sinds deze revolutie, die geleid werd door Fidel Castro en Che Guevara, is Cuba een socialistische staat met maar één legale politieke partij. Deze politieke partij is Communistische Partij van Cuba. De Cubaanse grondwet staat vrijheid van meningsuiting toe, maar er zijn wetten die de nationale veiligheid beschermen en vijandelijke propaganda verbieden.
Deze revolutie zorgde indirect voor het handelsembargo wat de verenigde Staten van Amerika tegen Cuba heeft ingesteld en de Cuba-crisis in de vorige eeuw. Door het jarenlange politieke en economische isolement van Cuba is modernisering van het land ver achter gebleven. Je proeft er nog steeds de bijzondere sfeer van het koloniale verleden.
De binnenlanden van Cuba zijn prachtig en hier kom je de bekende tabaksplantages en sigarenfabrieken tegen. Binnen Cuba liggen er een aantal nationale parken. De Viñalesvallei in het westelijke deel van Cuba in de regio Pinar del Río is één van de mooiste natuurparken in Cuba.
Een rechtstreekse vlucht vanuit Nederland naar Cuba zal ongeveer tien uur in beslag nemen. De reisafstand vanaf Nederland is ca 7864 km, van ons uit is het vliegtuig de enige optie.
Het jaar 2009
In 2009 heeft president Obama wel enkele sancties verlicht. Daardoor is het nu onder meer mogelijk dat Cubaanse Amerikanen hun familie op Cuba kunnen bezoeken en geld kunnen overmaken naar familie op Cuba.
Een jaar geleden deed president Obama wat niemand had verwacht: na 56 jaar vijandige relaties kondigde hij aan het embargo dat Cuba zo isoleert te willen afschaffen. Sindsdien wil de hele wereld naar de zuiderbuur. Zelfs in het laagseizoen zitten alle 'betere' hotels vol en zijn er geen huurauto's beschikbaar.
Hinderpalen
Cuba en de VS onderhandelen over vlucht- en bootverkeer. Een akkoord zit in de pijplijn, maar het lijkt onvoorstelbaar dat Havana de komende jaren de komst van een cruiseschip vlotjes kan afhandelen. Kortom, het bruist achter de schermen, maar de bescheiden voorzieningen zijn overbelast en er zijn talloze hinderpalen die de ontwikkeling belemmeren.
Inkomsten Cuba
Cuba's bescheiden inkomsten komen vooral uit drie bronnen. Ver bovenaan staat een bijzonder product: de export van medisch (en onderwijzend) personeel. Vijftigduizend artsen en verpleegkundigen werken in het buitenland en harken zo vanuit dertig landen de helft van de deviezen binnen. Op nr. 2 en 3 staan toerisme en overschrijvingen van de één à twee miljoen Cubanen in het buitenland, beide goed voor zo'n 2,5 miljard dollar jaarlijks
20 juli 2015:
Na ruim vijftig jaar openen de VS en Cuba weer ambassades in elkaars hoofdstad. Ook worden de economische sancties versoepeld, wordt reizen makkelijker. Dit moet allemaal nog blijken.
Europesche Unie
"Op 1 en 2 december 2015, vond de zesde ronde plaats van de onderhandelingen tussen Cuba en de Europese Unie over een Akkoord over politieke dialoog en samenwerking. Fernandez, vergezeld van de Cubaanse ambassadeur, benadrukte dat de discussie in een constructieve sfeer en met wederzijds respect voor de soevereiniteit van beide partijen waren verlopen. Hij zei tevreden te zijn dat er vooruitgang werd geboekt, maar er blijven nog verscheidene werkpunten.
Ligging en klimaat
Door haar ligging heeft zij een tropisch klimaat. De noordkust grenst aan de Atlantische Oceaan en de zuidkust aan de Caribische zee. De gemiddelde temperatuur ligt tussen de 24 en 30°C en de nachttemperatuur bedraagt ongeveer 21°C. De maanden juli en augustus zijn het warmst met een hoge luchtvochtigheidsgraad. Elke dag rond 18.00 uur valt een bui (tje) van ongeveer een half uur. In het regenseizoen is dit een zware stortbui. Het eiland Cuba biedt veel natuur en cultuur, en heeft naast schitterende witte stranden, azuurblauwe wateren, gebergten, suikerrietvelden, citrus- en tabaksplantages, ook een bruisend uitgaansleven en een zeer interessante geschiedenis die duidelijk haar sporen op het eiland heeft achtergelaten. Door het jarenlange politieke en economische isolement van Cuba is modernisering van het land ver achter gebleven. Je proeft er nog steeds de bijzondere sfeer van het koloniale verleden.
Enkele steden in Cuba zijn;
Havana, Trinidad, Pinar del Rio, Varadero, Santiago de Cuba, Santa Clara en Bayamo. (Deze zullen wij ook aandoen op onze rondreis), sommige staan zelfs op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Hier leer je het echte karakter van het land kennen.
Met name in de Spaans koloniale steden Trinidad, Santiago de Cuba en Oud Havana komen de jaren vijftig tot leven.
Het straatbeeld in Cuba is jarenlang bepaald door de oude Amerikaanse auto's die er rondreden. Het was sinds 1959 verboden voor Cubanen om een nieuwe auto te kopen en ze deden er dan ook alles aan om de auto's die er waren zo lang mogelijk te laten rondrijden. Dit beeld gaat jammer genoeg veranderen aangezien het tegenwoordig is toegestaan om een nieuwe auto te kopen. Het zal echter nog vele jaren duren voordat alle auto's in het land vervangen zijn door nieuwe aangezien veel Cubanen die niet kunnen betalen. Door de zwoele Salsamuziek, Cubaanse sigaren, Mojito, prachtige koloniale gebouwen en oldtimers waan je je hier nog terug in deze tijd.
De bevolking
Ruim 11 miljoen inwoners bestaat voornamelijk uit blanken en Afro-Cubaanse origine (zwarten, mestiezen en mulatten). De meeste Cubanen wonen in de steden, waarvan ca. 2,3 miljoen in Havana. Cubanen zijn zeer gastvrij en vriendelijk en vinden het leuk om een gesprek met toeristen aan te knopen. De taal kan soms een barrière vormen, aangezien de meeste Cubanen slecht Engels spreken. De officiële taal is Spaans.
Onderwijs
Het land heeft een voorbeeldig onderwijssysteem. Het is één van de belangrijkste vruchten van de Revolutie. Evenals de gezondheidszorg is ook het onderwijs, vanaf basis- tot hoger universitair onderwijs, geheel kostenloos voor alle Cubanen.
De kwaliteit ligt vervat in het basisprincipe van de revolutie, door Fidel Castro uitgesproken: “Zonder onderwijs geen vrijheid.”
Hoe ziet het Cubaans onderwijs eruit?
De leerplicht is van 6 tot 15 of 16 jaar (einde voortgezet onderwijs). Basisonderwijs is 6 jaar.
Voortgezet onderwijs is verdeeld in;
Technisch onderwijs
is verdeeld in twee niveaus: geschoolde werker en mid-level technicus.
Succesvolle afronding van beide niveaus geeft recht op toegang tot de technische universiteit.
Universiteit
Er zijn nu ongeveer 47 universiteiten en circa 300.000 studenten. Meer dan de helft van de studenten tussen de 18 en 24 jaar studeert aan de universiteit.
Hoe wordt kwalitatief onderwijs gegarandeerd?
Het gemiddeld aantal leerlingen per leraar is 13,5 voor het basisonderwijs en gemiddeld 15 voor andere onderwijsniveaus.
Er wordt les gegeven in kleine groepen van maximaal twintig studenten.
Examens
zijn centraal georganiseerd. Al in het begin van de opleiding worden theorie en praktijk voortdurend verweven. Na hun studie hebben studenten dus al voldoende werkervaring. Docenten worden opgeleid in de centrale universiteiten.
Er wordt niet met quota gewerkt,
Cuba gaat er vanuit, dat er nooit genoeg professionals kunnen zijn. Er zijn in Cuba bijvoorbeeld 60.000 artsen, waarvan een deel werkt in ontwikkelingslanden in Latijns-Amerika en Afrika.
Een rapport van de UNESCO in 1998, toonde het hoge niveau van het Cubaanse onderwijs aan.
Lijden studenten onder het embargo?
Het is niet slechts een embargo, maar een blokkade waar iedereen onder lijdt. De moeilijke economische omstandigheden staan de renovatie van schoolgebouwen en de aankoop van materiaal in de weg. Voor studenten is echter vooral de moderne informatica een probleem. Er zijn minder computers dan ze zouden willen en internet kunnen ze enkel gebruiken via een dure en trage satellietverbinding. De blokkade verhindert een betere verbinding
De revolutie
In de hoofdstad Havana zijn nog veel plekken te vinden die herinneren aan de revolutie en op het ministerie van binnenlandse zaken is een grote beeltenis te zien van Che Guevara.
WI-FI
Het is voor inwoners van Cuba lang verboden geweest om de toeristische plaatsen te bezoeken of te overnachten in één van de hotels. Hier is de laatste jaren wat verandering aan het inkomen en tegenwoordig kan het zomaar voorkomen dat je Cubanen in je hotel tegenkomt. Als toerist zijnde krijg je weinig mee van de communistische inslag van het land.
Als je echter even verder kijkt dan je neus lang is, zie je hier veel tekenen van. Zo is het bijvoorbeeld voor Cubanen verboden om gebruik te maken van het wereldwijde web en zijn bijna alle bedrijven in het land bezit van de staat of is de staat mede eigenaar van het bedrijf.
(Leuk om te zien is dat er langzaam veranderingen zijn waar te nemen zoals de WIFI-spots hier en daar waar het dan ook bijzonder druk en gezellig is). Dit is een soort van intranet dat alleen voor de Cubanen en binnen Cuba toegankelijk is.
Spoorwegnet
De lengte van het spoorwegnet bedraagt 12.654 km, waarvan 60% in gebruik is in de suikersector en 40% voor openbaar vervoer. Van Pinar del Rio naar Santiago loopt een 1144 km lange weg met een aftakking naar de hoofdstad. Het totale wegennet is 20.000 km lang. De spoorwegovergangen zijn allen onbewaakt en altijd vooraf aangegeven door een waarschuwingsbord. Deze mogen niet sneller dan stapvoets gepasseerd worden, ongeacht of er dagelijks tien treinen passeren of dat het een halfjaar geleden was dat er een trein voorbij kwam. Meestal zijn ze uitgerust met het stopbord: pare. Stoppen is dan verplicht. Zonder uitzondering is elke spoorwegovergang een aanslag op de auto. Liggen ze niet lager dan liggen ze wel hoger, de weg vlak ervoor zit vol gaten, of het wegdek tussen de spoorrails is verdwenen. En ja onze chauffeur stopte ook!
Het wegennet op Cuba
Als we naar een volgende plaats gaan, krijgen we hier uiteraard mee te maken.
Rond de hoofdstad Havana zijn de wegen zonder meer goed te noemen. De vier- zes- en soms achtbaanswegen, worden goed onderhouden, al ontbreekt de belijning in veel gevallen of is deze in de loop van de tijd onzichtbaar geworden. De bermen zijn op een aantal plaatsen zodanig opengehouden dat het verkeer kan kruisen of oversteken.
Op enkele plaatsen ontbreekt de berm geheel en het is een publiek (militair) geheim dat deze stukken weg, soms kilometers lang, in tijden van nood als start- en landingsbanen voor vliegtuigen kunnen dienen.
Verlichting is nauwelijks aanwezig, met uitzondering van de weg (de enige tolweg op Cuba) die naar Varadero voert.
Vanuit Havana voeren brede wegen westelijk tot aan Pinar del Río. In oostelijke richting gaat het vierbaans tot aan Varadero. Vanuit Havana voert de brede Autopista Nacional U, in zuidoostelijke richting tot voorbij Sancti Spíritus. Verder naar het oosten ligt er nog een geweldig stuk autopiste in de omgeving van Santiago de Cuba. Voortdurende alertheid is geboden. Het vreemde aan al die wegen is, dat er weinig verkeer op is.
Fietsers en voetgangers zijn toegestaan. Soms kom je fietsers tegen op de buitenbaan, tegen het verkeer in. Veel fietsers laten zich, zowel binnen als buiten de bebouwde kom, door andere voertuigen trekken. Aan een vrachtwagen die 70 kilometer per uur rijdt hangen vaak de nodige fietsers. Schuin oversteken, ook een geliefkoosde bezigheid, opletten dus.
Ook andere voertuigen maken gebruik van de snelwegen, ieder op zijn eigen manier en volgens zijn eigen regels. De meest rechtse baan is veelal de slechtste, zodat men geneigd is om op de linkerbaan te gaan rijden en daar te blijven rijden tot het echt niet anders meer kan. Ook overstekende paard en wagens of ossenkarren zijn geen uitzondering.
Cubanen toeteren graag en veel. De gemiddelde Cubaanse chauffeur rijdt vaak zo hard als enigszins mogelijk is, links en rechts inhalend. Natuurlijk zijn er verkeersregels op Cuba maar......... Omdat de wegen vaak verlaten zijn, ligt de snelheid al gauw te hoog. Nu delen ze op Cuba zelden bekeuringen uit wegens te hard rijden.
Het is raadzaam om een viaduct altijd met matige snelheid te benaderen. Daaronder, bevinden zich namelijk de opstapplaatsen voor mensen die zich willen laten vervoeren. In de schaduw van het viaduct wachten ze op een lift of op het sein van de ‘yellow man’ dat ze aan de beurt zijn om in te stappen. De ‘yellow man’ (of ‘yellow jacket’) is een medewerker van het ministerie van BZ die bevoegd is om elke niet-particuliere auto aan te houden en de chauffeur ervan opdracht te geven mensen mee te nemen. Voor deze particuliere auto’s, is namelijk geen wegenbelasting verschuldigd. Langs de wegen treft men geleidelijk aan steeds meer stalletjes aan waar iets te eten of te drinken kan worden gekocht. ‘Het begin van het kapitalisme’ worden ze soms genoemd. Niettemin hebben de exploitanten er toestemming voor gekregen in ruil voor een te betalen belasting.
En dan het vee! Koeien, schapen, varkens, geiten en honden kunnen een gemakkelijke aanleiding vormen voor een vervelende aanrijding. Ons Agustin riep ook regelmatig kippensoep, gebraden geitje enz.
En mocht er iets verkeerd lopen, dan ruimen de gieren, die hoog boven de velden in cirkels rondzweven, alles vlug op.
Casa Particulair.
In de binnenlanden en de steden kom je een Cubaanse variant van de bed&breakfast tegen, de Casa Particular. Alle toeristische voorzieningen in Cuba vallen onder het ministerie van toerisme. Het is voor Cubanen zonder een speciale vergunning verboden om toeristen in huis te nemen laat staan te laten overnachten. Zij die mogen verhuren herken je aan het bijgevoegde symbool
De hotels in Cuba moet je geen luxe verwachten in de meeste hotels wordt gerenoveerd!?!?!?!?!@#$%^&*(
De hotels in de kustregio van Cuba, zijn vaak grote luxe resorts waar je all-inclusief verblijft. Ook daar zijn we 2 nachten geweest maar dat voelde niet meer als Cuba voor mij.
Visum
Om Cuba te kunnen bezoeken moet je in het bezit zijn van een visum en een paspoort dat op de dag van vertrek uit het land nog minimaal zes maanden geldig is.
Er worden in Cuba geen stempels in je paspoort gezet. Dit om eventuele toekomstige bezoeken aan de Verenigde Staten van Amerika te versoepelen. Ik doe hier foto bij van ons visum dit was in tweevoud voor heen en terug. De persoonsgegevens an de hand van het paspoort heb ik uiteraard weg gelaten.
De munteenheid
De munteenheid is de Peso. Hier bestaan twee varianten op: de eerste is de Cubaanse peso die alleen door de lokale bevolking mag worden gebruikt. Cubaanse pesos mogen niet in- of uitgevoerd worden. De tweede valuta is de zgn. ‘convertible peso’ (CUC), die door toeristen gebruikt dient te worden.
De CUC wordt in Cuba voornamelijk gebruikt voor het kopen van luxe goederen. Het is voor de Cubanen lastig om aan deze munteenheid te komen
Pinnen NEE
Het is in Cuba niet mogelijk om met je Nederlandse bankpas geld uit de muur te halen. Geld wisselen bij de bank met je paspoort anders geen geld!. En niet met zijn tweeën naar binnen.Dus voor je gaat gewoon bedenken hoeveel je ongeveer uit wilt geven en dat in EURO's meenemen
Creditcard
Niet alle worden geaccepteerd (bv. met American Express en Diner’s Club kun je in Cuba niet betalen). Voor het doen van betalingen kun je je creditcard alleen gebruiken bij sommige hotels en winkels. Je kunt de creditcard ook gebruiken voor geldopname, maar slechts op een klein aantal locaties in Havana en Varadero. Bovendien betaalt je een extra toeslag (ca. 13%) voor het gebruik van de creditcard. Houdt u er dus rekening mee dat het in Cuba niet mogelijk is geld op te nemen met een bankpas.
Zomer en Wintertijd
In zowel de zomer en wintermaanden is het tijdsverschil tussen Cuba en Nederland zes uur. In Cuba is het zes uur vroeger dan in Nederland. De zomertijd wijkt hier echter iets af en gaat in op de derde zondag van maart en duurt tot de laatste zondag van oktober. Hierdoor is het tijdsverschil tussen de derde zondag in maart en de laatste zondag in maart vijf uur. Laten we dit dus hebben meegemaakt raar hoor in die hitte ook nog ff de overgang naar wintertijd meemaken haha
Taal
De officiële taal op Cuba is Spaans en dit is voor de meeste Cubanen de enige taal die ze spreken. Alle de mensen die in de toeristenindustrie werkzaam zijn, spreken vaak ook wat Engels en een enkeling Duits. Het Engels dat hier door de inwoners gesproken wordt is vaak gebrekkig en niet heel erg gevarieerd.
Medische voorzieningen
Deze zijn op Cuba erg goed. In de toeristische gebieden, zijn medische hulpposten aanwezig die vierentwintig uur per dag geopend zijn. De gezondheidszorg is altijd één van de paradepaartjes van het land geweest. Het niveau van de medische voorzieningen is erg hoog en voor iedereen gelijk. De gezondheidszorg is voor de Cubanen gratis, maar toeristen moeten gewoon betalen.
Water
Kraanwater is drinkbaar maar niet erg lekker, het drinken ervan wordt afgeraden. De smaak en kwaliteit kan verschillen per regio. Je kunt het goed gebruiken om je tanden mee te poetsen.
Voltage
Er worden in Cuba twee soorten wandcontactdozen gebruikt. In sommige hotels worden de wandcontactdozen van 110 volt gebruikt en in andere van 220 volt. In sommige gevallen zal je dus gebruik moeten maken van een verloopstekker. De meeste nieuwe hotels maken gebruikt van 220 volt.
De vlag
Bestaat uit;
5 horizontale lijnen, twee witte en drie blauwe. Aan de hijszijde is een rode driehoek geplaatst met een witte vijfpuntige ster.
Deze vlag werd pas officieel in gebruik genomen op 20 mei 1902 (onafhankelijk van Spanje)
Omschrijving;
Religie
Ongeveer de helft van de bevolking van Cuba beschouwt zichzelf als niet godsdienstig; 38 procent rekent zich tot de rooms-katholieke kerk. Wat opvalt is dat de roomse kerk hier erg sober is. Het aantal evangelische kerkgenootschappen is de laatste jaren sterk toegenomen.
Volksgeloof
Daarnaast is er het Cubaanse volksgeloof, met de santéria als meest verbreide verschijningsvorm. Santeria is een mengelmoes van het katholicisme en de Yoruba-religie die de slaven uit Afrika meebrachten. Ze geloven in orishas, goden die in zee en in de bergen huizen. De rituelen dateren uit de achttiende eeuw en zijn bedoeld om de harmonie te herstellen. Soms gebeurt dat door het offeren van dieren.
Eten
De Cubaanse keuken is niet zo spectaculair en veel gerechten zijn overgenomen uit andere inspirerende keukens. Over het algemeen zie je weinig groenten in de gerechten, behalve zwarte bonen. Ook is men niet echt fan van specerijen. Doorgaans kun je kiezen uit varkensvlees, kip, rund of vis van de gril zonder toevoegingen als saus of kruiden. Kreeft is relatief goedkoop en je ziet dikwijls garnalen op het menu staan (niet wat wij in Holland gewend zijn) Er werd veel avocado geserveerd. De maaltijd wordt afgesloten met fruit en een kopje koffie.
Het ontbijt is doorgaans heel sober.
De prijs; ontbijt is ca 8, lunch of het diner 10 à 20. drankjes ca. CUC 2 à 4.
Drinken
Er is maar één merk cola (tucola), één merk 7up (Lemon) en één merk 'Fanta' (Orange). Het lokale drankje is Mate. Het is bijna puur rietsuikersap (mierzoet).
Ook schenken ze limonade. Geen ranja maar echte limonade, van verse citroen of limoen met veel suiker en veel ijs. Heerlijk verfrissend.
Wil je bier drinken? Bucanero of Cristal. Dat zijn je opties. Bucanero is het "zwaardere" biertje dat vaak in de smaak valt bij toeristen maar de Cubanen drinken met name het lichtere Christal biertje (vonden wij ook t lekkerste).
En last but no least.... Rum. Cuba staat bekend om de rum. Wie kent de beroemde Mojito cocktail niet? Maar ook Daiguiri en Cuba Libre komen van Cuba. Ook worden er cocktails van buiten Cuba geserveerd maar vaak wordt het hoofdbestandeel verruild voor rum. Vaak wordt jonge rum gebruikt om te mixen en de oudere puur gedronken. Cocktails zijn overigens niet duur in Cuba. Voor ergens tussen de 1,5 en 3 CUC heb je er al 1 te pakken. Koffie is op veel plekken te krijgen en vaak van goede kwaliteit. Kijk even of er een espressomachine staat of dat het uit een thermoskan komt. Dat maakt nogal uit. Thee is verrassend slecht te krijgen. Als ze al iets hebben, dan is het over het algemeen alleen zwarte thee en soms kamille-thee.
En wie in dit overzicht zeker niet vergeten mag worden, is onze Reisleider.
Agustin, een echte Cubaan maar sprak behoorlijk goed Nederlands. Niemand had problemen met zijn uitspraak. Soms en dat was met name als hij beetje moe was aan t eind van de dag deed hij heel leuke uitspraken zoals na een aardig stuk in de bus te hebben gezeten; "Het is tijd om de benen te strijken" en dat zorgde uiteraard voor een lachsalvo. Hij heeft ons op een prettige manier heel veel over zijn land verteld geen langdradige verhalen maar stonden we ergens kort en krachtig en :"op de lange rit in de bus ga ik jullie meer vertellen. dit viel goed in de groep. Ja en de bus rijdt niet zonder chauffeur. Pablo geheten. Deze heeft ons veilig door het land gereden maar we hebben wel eens de billen samen geknepen hoor of ons Agustin riep dat wordt een lekker soepje vanavond ja vul zelf maar in. Het was een zeer stevige rijder,laten we het daar maar op houden.