Aksaray
is een district in Centraal-Anatolie, de hoofdstad heet eveneens Aksaray.
De omvangrijke architechtonisce nalatenschap van de Rum-Seltsjoeken (1071-1307) bestaat uit sacrale gebouwen als moskeeën en turben (grafmonumenten van de heersende klasse en de machtige karavanserais.
We verlaten het hotel rijden door dorpjes en zien langs de weg de arbeiders in het veld. En ja natuurlijk zien we heel wat moskee's in aanbouw of in zo maar langste weg. Maar ineens uit het niets opduikend zien we een schitterende blauw/witte en zal het een bewuste keuze zijn? In die zelfde tint zien we daar pal naast ook een politiepost in de zelfde kleur. En dan zien we een bord dat de weg aangeeft naar de Sultanhani-Keravanserai. Als we er vlakbij staan zien we in het gras aan de buitenzijde een welkomstbord staan. Tijd om de bus te parkeren.
De Sultanhani-Karavanserai
Gelegen aan de snelweg Konya-Aksaray, is Sultanhan de grootste en beste karavanserai van de Seljuks.
- In 1229 Gebouwd door Alaattin Keykubat.
- In 1278 Na een brand gerestaureerd en uitgebreid door gouverneur Siracettin El Hasan tijdens het bewind van Giyasettin Keyhusrev.
De Karavansera werd op gedeeld in 2 delen en werd daardoor de grootste Karavanserai van Turkije;
- open; de open binnenplaats werd in de zomer gebruikt
- dicht; de overdekte binnenplaats in de winter.
De karavanserai betreed je via een prachtige portaal (poort) in het oosten. Naast dit fraai versierde portaal is er nog een eenvoudige om het overdekte deel van de karavanserai te betreden.
De voormuur in het oosten met marmeren porta en wachttorens op de hoeken is 5 meter breed en geeft je een mooi uitzicht. Dit imposante gebouw, dat veel weg heeft van een vesting, werd volgens de inscriptie op het portaal in de 13e eeuw onder Alaeddin Keykubat I gebouwd en was Muhamme Bin Havlan El Dimaski de architect. Met dikke muren en kleine hoge ramen is het duidelijk dat ze gebouwd zijn ter bescherming. Je ziet een groepje mannen in de poortmuur waar lijkt als is een bank uitgehouwen. Dit geeft de dikte deus ook wel weer.
Afgezien van een paar regenwater-spugers in de vorm van leeuwenkoppen is alle decoratie geconcentreerd op dat portaal. Ingenieuze geometrische patronen, gevlochten sterren, opschriften met Arabische letters, blad-en-bloem-motieven, muqarnas .... grote bekoring gaat uit van deze perfect in steen vormgegeven portalen, die letterlijk de reiziger naar zich 'toetrekken'.
De Moskee
Kleine moskee gebouwd als ki sk mescit op 4 erches bevindt zich in de wirwar van de open binnenplaats. De versiering van de 4 bogen van het moskeetje is betoverend.
De mooie hartvormige decoratieve slangenlijn eindigt op het hoogste punt van de bogen in 2 draakjes. Met hun wijdopen gesperde bek gapen ze elkaar letterlijk aan; een symbool om kwaad af te weren een herinnering uit het oosten, waar de Turkse Seldsjoeken oorspronkelijk vandaan kwamen.
Rondom de open binnenplaats zijn kamers die door de caravans worden gebruikt als keuken, badkamer, woon- en slaapkamer.
Aan weerszijden van de binnenplaats is slaapgelegenheid; een kant gesloten voor de koudere seizoenen en de andere open maar bedekt. Ook zijn hier de keukens woonkamers. Hoewel de Seltsjoekse karavanserais vaak veel kleinere hebben dan de Ottomanen, is een hamam of Turks stoombad (foto 4) altijd een belangrijk element.
Tegenover de ingang bevindt zich de grote zaal, in dit geval een enorme ruimte met in het midden een kleine koepel. Terwijl de koepel aan de binnenkant rond is, is hij aan de buitenkant puntig, wat vrij gebruikelijk is bij Seltsjoekse koepels in het algemeen.
Karavanserai
Dit waren rustplaatsen voor reizigers en dieren en zijn gesitueerd langs de oude handelsroutes (lees ook zijderoutes). Deze grotere 'staatsherbergen' waren voorzien van waterleiding, baden, ovens, fonteinen, keukens, slaap-en verblijfsruimten een apotheek, klein ziekenhuis, reparatiewerkplaatsen, opslagloodsen, stallen (de muildieren, paarden en zwaarbeladen kamelen) en een moskeetje en bibliotheek. Er kwamen ongetwijfeld ook muzikanten en de spannende-verhalen-vertellers langs!
Omdat de kroon fungeerde als een soort garantie voor de veilige doorgang van goederen in zijn landen, was het belangrijk om dit systeem over een groot gebied in stand te houden. Dit systeem zou doorgaan na de ondergang van de Seltsjoeken en tot ver in de Ottomaanse periode, hoewel het ontwerp zou veranderen
Ze liggen steeds zo’n 40 km uit elkaar. Dit is namelijk de afstand die een kameelkaravaan per dag ongeveer kon afleggen.
De grotere, door sultans gebouwde complexen als de Sultan Han bij Kayseri en Sultan Hani bij Aksaray boden de reizende kooplieden alle gemak en luxe. Het bouwen van dit soort openbare ruimten was een vrome daad van algemeen belang.
Uit opschriften weten we dat behalve de sultan ook andere moslims - mannen én vrouwen - zo'n karavanserai lieten bouwen: een legeraanvoerder, enkele vizieren, een handelaar, een arts en de vrouw van de sultan
We stappen weer in de bus en gaan op weg naar ons volgende hotel.
Hier zie je nogmaals heel duidelijk die tonnen op het dak van de buren dankzij de zon haha
en dan morgen weer een nieuwe dag.
We gaan op weg naar Perge dat wordt eerst een flink stuk rijden en ja we zien natuurlijk weer genoeg. En dan oeps een stop.
Stork jewerly
Een bezoek aan het juwelencentrum. Deze is speciaal voor de busreizen geopend echt waar!!
Maar zonder gekheid, mooie sieraden met de Turkse verkooptechniek dus lachen en natuurlijk ook wel irritatie. Je durft soms niet eens te kijken bang dat........
Maar alle gekheid op een stokje, ik heb daar toen (2009) wel een ring gekocht en deze is nog steeds heel erg mooi (2023)
Perge
Een stukje geschiedenis
De naam Perge komt uit een oud Anatolisch dialect. Dit verwijst naar de niet-Griekse oorsprong van de stad.
Archeologen dateren de 1ste nederzetting op het grondgebied van Perge rond 1.000 voor Christus. Die bevond zich waarschijnlijk op de acropolis. Later breidde zij zich uit tot de onderliggende vallei.
De rivier Cestros die toen bevaarbaar was, verbond Perge met de zee. Doordat de stad niet direct aan de zee lag, had ze weinig last van piraten en zeerovers.
Er liep een belangrijke handelsroute vanaf Side door de nabijgelegen stad Aspendos en vervolgens door Perge.
Het werd rond 1500 v Chr bewoond door de Hettieten en daarna door Alexander de Grote in de 4e eeuw v Chr. Na de 2e eeuw v Chr. heersten de Romeinen over Perge en de stad ontwikkelde zich vooral onder het bewind van Hadrianus.
De Seleuciden (afstammelingen van een veldheer van Alexander de Grote) maakten van Perge een belangrijke garnizoensstad met een tempel voor Artemis. Waarschijnlijk verlieten zij in de 7e eeuw n Chr als gevolg van Arabische invasies in Klein-Azië de stad weer. In de 8ste eeuw was de stad geheel verlaten.
Perge, gelegen op 18 km van Antalya, was een belangrijke stad in Pamphylia (het huidige Middellandse Zeegebied).
Perge bracht tijdens zijn hoogtijdagen vele beroemde persoonlijkheden voort.
Onder hen; de filosoof Varius, de arts Asklepiades, de beroemde wiskundige Apollonius en de vrouwelijke Romeinse heerser van de stad noemen: Plancia Magna.
Het meeste dat momenteel nog te zien is, dateert uit de Pax Romana periode.
Wanneer je de stad nadert, zie je de ruïnes van het oude theater; het podium heeft marmeren reliëfs die het leven van Dionysos uitbeelden.
De antieke stad treed je binnen via de Romeinse poort. Vooral de weg met zuilen is indrukwekkend.
Bij binnenkomst zie je links eerst het theater, met een capaciteit van 15.000 toeschouwers het podium heeft marmeren reliëfs die het leven van Dionysos uitbeelden en vervolgens het stadion.
Het stadion Dat een "U"-vorm heeft met een capaciteit van 12.000 mensen, is 1 van de best bewaarde uit de antieke tijd.
Perge is een mooi beeld van de Romeinse bouwkunst en haar begrippen van watertoevoer, temperatuurbeheersing en vloerverwarming. De 2 hellenistische torens zijn echter het beroemdst. Tezamen met de muren, zijn het de enige overblijfselen van de hellenistische periode. De opgravingen werden door dr. Arif Müfid Mansel in 1946 aangevat en zij duren nog voort.
De Agora (marktplein)
bevindt zich ten zuiden, voorbij het unieke waterkanaal net als het graf van de hogepriesteres van Artemis genaamd; Plancia Magna. Zij heeft veel goede dingen gedaan voor de stad. Ze werd vereerd als stichter van de stad Perge.
In het midden van de agora van Perge stond een tempel of een fontein (nymfaion).
Aan de zijkant waren overdekte zuilenrijen (stoa's) met winkels. De ingangen van de winkels zijn nog te zien.
Je vindt hier ook de restanten van baden en een basiliek
De zuilenstraat
verbindt de Zuidpoort met de burchtheuvel. In het midden loopt een watergoot en langs de weg staan marmeren zuilen van de vroegere winkelgalerijen. Aan het eind van de antieke straat, bevindt zich onder aan de heuvel het Nymphaion een fontein met het liggende beeld van de riviergod Kestros. Het water afkomstig uit bronnen in de bergen, stroomde onder de riviergod door naar de watergoot die door de stad liep. De continue stroom bracht koelte in de stad.
Akropolis Fontein
Deze fontein, gebouwd aan de voet van de akropolis, bevindt zich bij de eerste ingang van het water naar de stad. Het overvloedige water dat uit de fontein stroomt, gaat omhoog naar de Hellenistische toren met het open kanaal dat de stad in tweeën deelt. De fontein heeft een "U"-vormige plattegrond en een architectuur van 2 verdiepingen.
Op de bovenverdieping van de gevel van de achterste lange wand bevinden zich 3 nissen.
Op de benedenverdieping bevindt zich in het midden de functionele fontein, met 3 gebogen nissen, onder de grote nis in het midden staat een beeld van de riviergod Kestros, en het water stroomt
van de waterspuwer onder het beeld naar het zwembad in voorkant ervan.
Zuilen gemaakt van graniet en verschillende soorten marmer die op achthoekige postementen staan, kapitelen in Korinthische orde, gecombineerd met 3 fasciae architraven of afzonderlijk bewerkt,
friezen versierd met plant- en gebogen takmotieven of thyrsosstaven, theatrale maskers, saters, kroonlijsten versierd met menads, acroteres. Het is een belangrijk monument met een reliëf van een
zeedier dat op een pijp blaast. Rechts en links van de fontein zijn er deuren die openen naar de akropolis met trappen bedekt met gewelfde bogen met cassettes. Zijvleugels die naar het zuiden
uitsteken komen uit de deuren.
Een podium dat zich langs de zijvleugels uitstrekte, daarop een zuilvormige gevelarchitectuur van 2 verdiepingen.
En zo ziet de huidige winkelstraat er uit. De lady's maakten er echt een spektakel van we hebben genoten
En stoffel de schildpad vermaakte zich ook prima.
Düden Selalesi
Deze ligt op ca 14 km ten Noord-Oosten van Antalya.
De rivier stroomt er op grondniveau en valt plots 20 meter als een dramatische en tegelijk prachtige waterval in een canyon.
Rondom de waterval is een park met vegetatie aangelegd, er zijn rotsachtige trappen en terrassen met een schilderachtig uitzicht op de watervallen. Er zijn ook een café, een souvenirwinkel, picknick-gelegenheid en toiletten in het park.
De watervallen vormen door de ligging in de koele schaduw en mistige bries, een geweldige plek om af te koelen tijdens de warme zomerdagen. De canyon en de waterverstuiving door de waterval werken als een gigantische natuurlijke luchtkoeler.
Idee:
Ga zo als wij eerst naar de Romeinse ruïnes van Perge en dan 16 km naar het westen naar Düden, om te ontsnappen aan de zomerhitte op je weg terug naar Antalya.
De bron van de waterval zijn Karst-bronnen, verenigd onder de namen Kyrkgezler (Kırkgözler) en Pynarbashi (Pınarbaşı), die samenkomen in een stroom door kanalen naar de turbines van de waterkrachtcentrales van Kepez, en dan, via een kunstmatig kanaal, een plaats genaamd Dyudenbashi, waar de oude rivierbedding ontspringt en de Upper Dyudensky-waterval zich bevindt. Er wordt gezegd dat Alexander de Grote, die Pamfylië veroverde in 334-333 v.Chr., zijn paarden drenkte terwijl hij door deze plaats trok. Om deze reden wordt de Upper Dudensky-waterval ook wel de Alexander de Grote-watervallen genoemd.
Er is een pad rondom het gebied dat je naar een grot voert waar je een andere blik op de waterval kan werpen.
De waterval is een cascade van verschillende watervallen met een hoogte van 27,5 meter die uitmonden in de Duden-rivier vanaf een rotsachtige klif die is ontworpen als een grot (grot), waar je achter de waterval kunt lopen en het uitzicht op de waterstromen vanaf de achterkant van de waterval kunt bewonderen.
In de Dilekgrot die onder de waterval ligt vind je ook nog de "wensput" die je diepste verlangens laat uitkomen.
Het intense groen van de put -waterrijk groen, zorgen voor een prettige, ongedwongen sfeer.
De Düden-waterval is een van de helderste en meest bezochte attracties van Antalya.
En dan gaan we nu op weg naar
