Ottawa - Gananoque - 1000 Island

Toronto Canada USA Terugblik

Ottawa

De naam van de stad komt van de indiaanse benaming ‘Verkopen’ en zij is gelegen aan de Ottawa rivier in het zuidoosten van Ontario. De Ottawa rivier vormt de grens tussen de provincies Québec en Ontario. Ottawa heeft ook de grootste natuurlijk bevroren schaatsbaan ter wereld is, zoals aangegeven door Guinness World Records.

De tweetalige stad vormt niet alleen het politieke hart van het land, maar het is ook een belangrijk cultureel centrum. Er zijn veel hoog aangeschreven musea te vinden die een interessante kijk bieden op de geschiedenis en cultuur van Canada. 

Lange tijd was Ottawa het thuisland van de Odawa-stam (toen Bytown). Zij behoorden tot de Algonquin-indianen, een groep die beweert nooit met geweld andere gebieden te hebben bezet.

De Engelse Queen Victoria besloot in 1857 dat er een hoofdstad gekozen moest worden voor de toenmalige Province of Canada, haar keuze viel op Ottawa. Hoewel geen metropool zoals Montréal of Toronto, was het een slimme zet. Ottawa lag op de grens tussen het Franse Québec en het Engelse Ontario, wat een samenwerking tussen deze 2 gebieden bevorderde. Tijdens de WO II, was Ottawa de woonplaats van prinses Juliana en haar kinderen, waardoor de stad nog steeds een speciale band met Nederland heeft.  

Sussex Drive

wordt wel de historische mijl van Ottawa in de Canadese provincie Ontario genoemd, al is hij wel wat langer. Het is een van de oudste straten van Ottawa en hij is omzoomd met grote, oude en luxe villa's, historische bouwwerken en enkele ambassadegebouwen. Sussex Drive loopt vanaf Confederation Square naar het noorden, langs Major's Hill Park en de Ottawa River tot aan de residenties van de minister-president en de gouverneur-generaal van Canada. 

Rideau Hall

is de officiële verblijfplaats van de Canadese gouverneur-generaal en het Canadese staatshoofd. Ook vinden er plechtige evenementen plaats en worden hier nieuwe ministers beëdigd. Het hoofdgebouw van Rideau Hall telt maar liefst 175 kamers op een oppervlakte van 9.500 vierkante meter. in het stadscentrum van Ottawa, aan 1 Sussex Drive, min of meer tegenover Parliament Hill.

Thomas Mackay, steenhouwer en aannemer, bouwde Rideau Hall in 1838 als villa voor zijn familie. Eerder speelde Mackay een rol bij de aanleg van het Rideau-kanaal en de molens bij Rideau Falls. Velen beschouwen hem als de grondlegger van New Edinburgh, dat later zou uitgroeien tot Ottawa.

Tijdens de WO II, was Rideau Hall een tijdelijke verblijfplaats voor veel Europese vorsten. Onder de gevluchte royalty’s bevonden zich ook de toenmalige koningin Wilhelmina, prinses Juliana en prinses Beatrix.

Changing the Guard

Onder leiding van een band trekken de 2 divisies van de 'New Guard' van Cartier Square naar Parliament Hill

Terwijl de New Guard op weg is naar Parliament Hill, vormt de Old Guard zich achter het East Block.

Om ongeveer 09:45 uur. met de pijpen en trommels van de ceremoniële wacht leiden ze naar het gazon in het oosten waar ze wachten op de komst van de Nieuwe Garde.

De New Guard arriveert precies om 10.00 uur op Parliament Hill terwijl de band "The 10 Provinces March" begint te spelen.

De parade marcheert naar het oosten gazon van het Parlement, met de band aan de meest noordelijke rand van het gazon en op het zuiden.

De oude bewaker staat op de westkant van het gazon in het oosten en kijkt uit op het oostblok, terwijl de nieuwe bewaker naar de oostkant van het gazon marcheert en naar het westen in de richting van de oude bewaker staat

De nieuwe bewaker krijgt vervolgens het bevel "Get on parade", waarna ze naar de melodie van "The British Grenadiers" gaan en zich vormen.

De nieuwe bewaker wordt geïnspecteerd door de compagniescommandant en ze staan op hun gemak. Na inspectie van de nieuwe bewaker wordt de oude bewaker geïnspecteerd.

De parade wordt geordend naar de huidige armen als de regimentskleuren worden voortgetrokken.

De nieuwe bewaker maakt vorderingen op de trage mars en de oude garde en de nieuwe bewaker presenteren de armen.

Na deze begroeting presenteert de commandant van de oude garde de sleutel tot de wachtkamer in Rideau Hall aan de nieuwe wachtcommandant.

De parade wordt vervolgens gevormd in 3 rangen en marcheerd af op de langzame mars, voordat het overgaat in snelle mars.

De Ceremoniële Garde

voert van eind lente tot eind augustus jaarlijks openbare taken uit in Ottawa.

De openbare taken van de Ceremoniële Garde omvatten:

  • Bewakers plaatsen in de residentie van de Gouverneur-generaal van Canada;
  • Het uitvoeren van de dagelijkse wisseling van de wachtceremonie op Parliament Hill;
  • Het verzorgen van dagelijkse schildwachten bij het graf van de onbekende soldaat bij het National War Memorial via het National Sentry-programma;
  • Het verstrekken van Guards of Honor voor het bezoeken van staatshoofden of andere hoogwaardigheidsbekleders;
  • Deelnemen aan officiële openbare of militaire functies in de hoofdstad; en
  • Uitvoeren tijdens openbare concerten of andere ceremonies om het CAF te promoten.
  • Schildwachten worden geposteerd in zowel Rideau Hall als de tombe van de onbekende soldaat.

 

Het standbeeld van Terry Fox

dat tegenover Parliament Hill in Ottawa staat, toont de moed van deze ware nationale held. Op 21-jarige leeftijd begon deze jongeman zijn Marathon of Hope om geld in te zamelen voor kankeronderzoek.

Hij liep in totaal 143 dagen door de Maritimes, Quebec en Ontario. Maar de botkanker die een deel van zijn rechterbeen had opgeëist, keerde terug. Hij werd gedwongen om zijn run te stoppen in de buurt van Thunder Bay, Ontario. Terry Fox stierf op 28 juni 1981, een maand voor zijn 23ste verjaardag.

Zijn moed blijft miljoenen mensen inspireren die elk jaar deelnemen aan de Terry Fox Run in meer dan 50 landen om fondsen te werven voor kankeronderzoek.

 

Sir Galahad

het standbeeld van  recht voor Parliament Hill. Het eert een nu grotendeels vergeten lokale held genaamd Henry Harper, die verdronk toen hij een jonge vrouw wilde  redden die tijdens een schaatspartij in 1901 door het ijs zakte van de rivier de Ottawa.

Uit dankbaarheid voor het handelen van Harper, heeft zijn diepbedroefde vriend William Lyon Mackenzie King een inzamelingsactie gehouden om hem een leuk gedenkteken te maken.

 

 

Sir Wilfrid Laurier

was van 1896 tot 1911 de 1e Franstalige premier van Canada. Tijdens zijn leiderschap kende Canada groei en welvaart. Onder zijn regering zijn Alberta en Saskatchewan toegetreden tot de Confederatie. En de laatste Britse troepen trokken zich terug uit Canada en de Royal Canadian Navy werd opgericht.

 

The War of 1812 Monument 

is een bronzen en stenen gedenkteken, gelegen op Parliament Hill. 7 Figuren - een First Nations- jager, een Métis- militieman een regelmatige infanterist van het Royal Newfoundland Regiment van Fencible Infantry, een Québec-soldaat van de Canadese Voltigeurs die wordt verbonden door een vrouwelijke figuur, een Marinier van de Marine en een boer-vertegenwoordigen diegenen die deelnamen aan de Canadese kant van de oorlog van 1812 . 

Het monument ligt tegenover het National War Memorial met een van de figuren op het Monument uit 1812 die in de richting wijst. Het monument onthult:

  • een Métis-jager schiet een kanon
  • een vrouw die de arm van een Voltigeur-een Franse strijder verbind
  • een Royal Navy matroos trekt aan een touw
  • een First Nations-krijger die in de verte wijst
  • een Canadese militieman die triomfantelijk zijn arm opheft
  • een lid van het Royal Newfoundland Regiment van het Britse leger schiet een musket af.

Bij het monument is ook een esdoorn geplant met aarde van 10 Canadese slagvelden. Gedrenkt en ingewijd met water uit  6 oceanen en meren die van belang waren in de oorlog van 1812. De boom symboliseert de Canadese natie die is ontstaan uit de poging om verdedig Canada tijdens deze oorlog.

 

Het National War Memorial

ook wel bekend als "The Response", is een cenotaaf die symbool staat voor het offer van alle Canadese strijdkrachten die Canada hebben gediend in tijden van oorlog in de zaak van vrede en vrijheid - verleden, heden en toekomst. Het monument is de plaats van de nationale herdenkingsdagceremonie op 11 november. In 2000 werd het graf van de onbekende soldaat toegevoegd aan de voorkant van het monument. Het graf bevat de overblijfselen van een onbekende Canadese soldaat van een oorlogsbegraafplaats nabij Vimy Ridge, Frankrijk.

Ook deze foto is weer vanuit de bus genomen.

Het Valiants Memorial

gelegen in het centrum van Ottawa, is een verzameling van negen bustes en vijf beelden van personen die een rol hebben gespeeld in grote conflicten doorheen onze geschiedenis. Het bevat ook een bronzen muurinscriptie met de tekst: "Geen enkele dag zal je ooit uit de herinnering aan de tijd wissen", die afkomstig is van The Aeneid door Virgil.

Het monument is een eerbetoon aan de mensen die dit land hebben gediend in tijden van oorlog en de bijdrage die zij hebben geleverd aan de opbouw van onze natie. Deze 14 mannen en vrouwen werden gekozen vanwege hun heldendom en omdat ze kritieke momenten in de militaire geschiedenis van Canada vertegenwoordigen.

Een heel mooi stukje ik heb er een aantal gefotografeerd zie onder.

Thayendanegea of Joseph Brant

(maart 1743 - 24 november 1807)  Een opmerkelijke Mohawk-strijder en staatsman, en de belangrijkste oorlogshoofd van de Zes Naties, leidde hij zijn volk ter ondersteuning van de Britten. Na de oorlog bracht hij zijn mensen naar Canada om zich te vestigen in de buurt van Brantford. Hij  draagt een cape of deken over zijn linkerschouder, een hemd met pofmouwen, een halsring (metalen halsband ter bescherming van de keel) rond zijn nek, een stoffen riem over zijn rechterschouder, een paar leren mocassins en een poedertoon of een geslepen mes. Zijn haar is aan de voorkant geschoren en recht op de rug gehouden. 

General Sir Arthur William Currie

 (1875-1933). Hij was de eerste Canadese commandant van het Canadian Corps, en wordt beschouwd als één van de beste commandanten van het Westfront in de Eerste Wereldoorlog.

Laura Secord

(1775-1868) Dankzij Laura Secord gaven bijna 500 Amerikanen zich over in Beaver Dammen in 1813, en een Britse nederlaag was afgewend. Ze had plannen voor een verrassingsaanval afgeluisterd en worstelde alleen door kilometers dichte bossen om de commandant van de Britse buitenpost te waarschuwen.

De laatste foto ben ik nog niet achter wat dat is.

National Peacekeeping Monument

Toen de Verenigde Naties in 1988 voor uitgevoerde en in gang gezette vredestaken de Nobelprijs voor de Vrede kregen, besloot de Canadese federale regering ter herinnering hieraan een vredesmonument te plaatsen. Het staat aan het begin van Sussex Drive. Het werd in 1992 onthuld en heet ‘The Reconciliation’ (de verzoening). Op een voet van kalksteen staan drie bronzen beelden: 2 mannen en 1 vrouw, leden van het Canadese vredeskorps. Dat is al in 1948 ingesteld en heeft meegewerkt aan zo ongeveer alle vredesmissies van de VN. Vanuit de bus genomen dus helaas wel een obstakel ervoor.

Parliament Hill

de naam zegt het al, is het politiek centrum van Canada. Hier zetelen de federale regering, de volksvertegenwoordiging en de senaat. Vanuit dit gebouw wordt het land bestuurd. Het ligt nabij het beginpunt van het Rideaukanaal. Op 3 februari 1916 brandde het gebouw af waarna in 1922 het huidige gebouw werd opgeleverd met de Peace Tower, de klokkentoren, die tegenwoordig hét symbool voor de hoofdstad is. Je kunt het (gratis) bezoeken of een debat bij wonen. 

Zoals je ziet staat het volop in de steigers. Voor het gebouw is een groot plein met veel gras en een ‘eeuwig brandende vlam’. (helaas nu de steigers) Alle gebouwen zijn opgetrokken uit grote blokken natuursteen en hebben koperen daken en gebeeldhouwde waterspuwers in de dakgoten die we nu niet zien.

Het gebouw is in de Collegiate Gothic Style. Deze stijl is een herleving van de gotiek, hij wordt ook veel toegepast bij universiteiten, zoals Oxford en Cambridge. De stijl kwam uit Engeland en symboliseerde Britse waarden. Deze bouwstijl zou de parlementaire democratie benadrukken. Parliament Hill heeft symmetrie in zowel de gebouwen als het omringende landschap. Typisch is ook dat de gebouwen grote, lage bouwblokken zijn, die versterkt zijn door torens. Ik zag die infoborden staan dus maar ff vast gelegd.

 

De klokkentoren

van Parliament Hill steekt boven de stad uit. Hier worden ook diverse nationale vieringen gedaan. En is de bekendste bezienswaardigheid in Ottawa. Kijk hier bij de klokkentoren zie je de waterspuwers wel gelukkig.

Koningin Elizabeth II

Rondom Parliament Hill zijn verschillende standbeelden en monumenten, waaronder beelden van koningin Elizabeth II en koningin Victoria.

Het monument van Elizabeth werd onthuld als onderdeel van het 125-jarig bestaan van Canada in 1992. Hare Majesteit wordt vermeld op haar paard, Centenial (met één "n"), het voormalige RCMP-paard dat in 1977 officieel aan Hare Majesteit werd gepresenteerd.

NB

Dit monument is tijdelijk verplaatst naar de rotonde op Sussex Drive, in de nabijheid van Rideau Hall. (Hier stond het nog toen wij er waren).  Het zal worden teruggebracht naar Parliament Hill zodra het Centre Block- revalidatieproject is voltooid.

ByWard Market 

werd in 1826 door luitenant-kolonel By opgericht en is een van de oudste openbare markten van Canada. In het omringende gebied staan vele historische gebouwen, waaronder Clarendon Court, dat in de loop van zijn bestaan heeft dienstgedaan als herberg, hotel, kazerne, kunstacademie en ziekenhuis.

In het marktgebouw worden landbouw- en handwerkproducten verkocht. Je kunt hier de verse oogst van de boerderijen buiten de stad proeven. In de zomer staan er ook buiten het marktgebouw allerlei kraampjes.

In de smalle straatjes en steegjes rondom Byward Market vind je een aantal prachtige binnenplaatsen. De schaduwrijke bomen, fonteinen, standbeelden en kinderkopjes geven een beeld van hoe de markt er vroeger uitzag. Breng een bezoek aan het Tin House Court en zie het metaal dat aan de voorzijde van het gebouw hangt als extra isolatie voor de smederij die hier ooit gevestigd was. Deze bruisende marktplaats, is op een kwartier lopen van Parliament Hill, is vergroeid in de historie van Ottawa. 

 

De Notre-Dame Basiliek

is een rooms-katholieke minder belangrijke basiliek in Ottawa, gelegen aan de 385 Sussex Drive in de Lower Town buurt. Zij werd in 1990 als nationaal historisch centrum van Canada aangewezen.

De erfgoedwaarde zijn; het ontwerp, de materialen, de inrichting en het vakmanschap. In zijn ontwerp en constructie integreert de rooms-katholieke basiliek van de Notre-Dame het classicisme, de kerkarchitectuur in Quebec en de Franse neogotische stijl. De torens dateren uit 1858. 

Canadian Museum of History

Wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van Canada moet hierheen. In de architectuur zie je al bekende onderdelen terug uit Canada; totempalen en kano’s. 

Het meest bijzonder is The Native Peoples Exhibition Hall. Deze is gewijd aan de indianen, de originele inwoners van het land. In The Folk Art and Traditions Exhibition Hall zie je meer over hun tradities en gebruiken.

Rideau Canal 

is uitgeroepen tot Werelderfgoed van UNESCO. Het kanaal loopt door het hart van Ottawa, maar is eigenlijk de levensader. Het is heerlijk om hier in de zomermaanden langs de groene kades te wandelen.

In de winter bevriest het Rideau Canal en dan komt bijna een miljoen bezoekers voor winterplezier in een schilderachtige omgeving.

Het is ook een stromende waterweg die Kingston, Ontario verbindt met Ottawa en wordt regelmatig wordt gebruikt door watersporters en roeiers.

Tijdens het graven van de waterweg door de woeste Canadese wildernis, kwamen ongeveer 1.000 arbeiders om door malaria of ongelukken. Zij werden begraven langs de pittoreske oevers. Van de 202 km die zich uitstrekt van Kingston tot Ottawa, is 19 km (12 mijl) van het kanaal door de mens  met de hand uitgegraven. 

Het kanaal met zijn 45 sluizen gelegen in verschillende gemeenschappen in Ontario, werd oorspronkelijk gebouwd voor een militair doel om een veilige bevoorradings- en communicatieroute tussen Montreal, Québec en Kingston tot stand te brengen. 

Ontstaan als reactie op de beruchte oorlog van 1812, was op dat moment de hoop dat het kanaal kwetsbare Britse bevoorradingsschepen uit de buurt van de Amerikaanse grens van New York zou houden. Maar toen het kanaal in 1832 gereed was, ontstonden er geen nieuwe conflicten meer tussen de Verenigde Staten en Canada, waardoor het nieuwe kanaal werd omgezet in een commerciële scheepvaartroute en uiteindelijk in de pleziervaart die we vandaag kennen. Volgens UNESCO staat het Rideau-Canal op de werelderfgoedlijst voor een 'meesterwerk van creatief genie' en voldoet het aan de 10 verschillende criteria die nodig zijn om een dergelijke prestigieuze benaming veilig te stellen. Het kanaal is "het best bewaarde voorbeeld van een slackwater-kanaal in Noord-Amerika, wat het gebruik van deze Europese technologie op grote schaal aantoont", zegt UNESCO. Het is ook het enige kanaal dat dateert uit het 19e-eeuwse "Noord-Amerikaanse kanaal-bouwtijdperk" en operationeel gebleven met de meeste van zijn oorspronkelijke structuren nog intact.

En dan staan we beneden bij de sluis en maken ook een foto van de brug. Daar staan we later op en maak ik de foto naar beneden.

Het Fairmont Château Laurier

is een hotel van 660.000 m² met 429 kamers in het centrum van Ottawa , Ontario , Canada, gelegen nabij de kruising van Rideau Street en Sussex Drive en ontworpen in een Franse gotische heropleving in kasteelstijl als aanvulling op de aangrenzende parlementsgebouwen . Het hotel ligt boven de sluizen van het Rideau-kanaal en kijkt uit over de rivier de Ottawa. 

We verlaten Ottowa en gaan op weg naar Ganoque. Het is een mooie route geheel langs de Saint Lawrencerivier. Het water sta heel erg hoog we zien verschillende huizen met de voeten in het water staan

Thousand Islands

In Gananoque kun je een rondvaart boeken naar de Thousand Islands, een groep rotsachtige eilanden in de Saint Lawrencerivier. Ook vanuit andere plaatsen zijn dit soort cruises te boeken, maar die vanuit Gananoque worden het best beoordeeld door het publiek. In totaal zijn er meer dan 1800 eilanden, waarvan diverse eilandjes nauwelijks bewoond zijn. Andere eilanden zijn juist weer erg in trek als vakantiebestemming, wat te zien is aan de vakantiehuizen die op de eilanden gebouwd zijn.

Er zijn diverse organisaties die de tocht maken de meeste varen rond de eilandjes, sommige brengen duik-enthousiastelingen naar een van de tientallen scheepswrakken hier voor de kust. Het water is tot op meer dan 20 meter diepte kristalhelder dankzij talloze driehoeksmosselen (hier ‘zebra mussel’ genoemd). Hoewel die een overlast zijn voor waterinlaat-systemen en vissers, hebben ze ook een filterende eigenschap. Tijdens de rondvaart passeer je diverse keren de onzichtbare grens tussen Canada en de VS. 

Wat wel even vreemd overkwam was dat de uitleg tijdens de rondvaart werd gegeven in het Mandarijn! Wie de Engelse versie wilde horen kon oortjes halen. Wie weet is de eigenaar van de rederij wel een Chinees.

Op de plek waar de St. Lawrence River 'ontspringt' uit Lake Ontario, liggen over een afstand van circa 65 km verspreid de Thousand Islands. In werkelijkheid gaat het om 1864 officiële eilanden in zowel in Canada als Amerika. Het mag hier trouwens pas een eiland worden genoemd als het altijd boven water uitstekende stukje grond minstens 54 m²  groot is en er minimaal 2 bomen op groeien.

Ontstaan

Het zijn de granieten restanten van een oude bergketen. Die werd afgetopt door het terugtrekken van de gletsjers na de laatste ijstijd, zo’n 10.000 jaar geleden. Erosie sleep de zachtere gedeelten weg; alleen keiharde granieten delen bleven behouden. Die werden eilanden toen het water steeg, het land overstroomde en de tegenwoordige St. Lawrence River ontstond. Ook hier uiteraard weer diverse verhalen over het ontstaan van.

Boldt Castle

ligt op Heart Island, een van de grotere Thousand Islands. Het kasteel maakt onderdeel uit van een triest liefdesverhaal. In 1900 wilde miljonair George C. Boldt een kasteel bouwen op Heart Island, om zo de liefde voor zijn vrouw te uiten. In 1904 werd de bouw abrupt gestopt, toen de vrouw van Boldt overleed.

Boldt Castle werd 73 jaar verwaarloosd, totdat het in 1977 in handen kwam van de Thousand Islands Bridge Authority. Toen werd besloten het kasteel te renoveren, om het toegankelijk te maken voor bezoekers. Je kunt vanuit Gananoque ook alleen Boldt Castle bezoeken. Aangezien Boldt Castle zich op Amerikaans grondgebied bevindt, is het verstandig je paspoort mee te nemen. Wij keken vanaf het water. Het was een leuke tocht.

Gananoque

Het tegenwoordige Gananoque een kleine stad in het zuidoosten van Ontario, is vooral een vakantieplaats. Het kan er flink druk zijn. Het zuiden van de stad wordt begrensd door de Saint Lawrence-rivier. De Gananoque-rivier stroomt door het stadje heen.

Het woord ‘gananoque’ komt uit de Algonquin-taal en betekent zoveel als ‘de plek waar water over de rotsen liep’, verwijzend naar twee watervallen in de langsstromende Gananoque River. Volgens sommige bronnen zou het echter ook ‘plaats van gezondheid’ kunnen betekenen. Het verhaal gaat dat inheemse groepen in het voorjaar met hun kano’s naar hier kwamen om er te genieten van helder water en frisse lucht.

Confederation Park

Dit park ligt op wat ooit een industrieterrein was dat beide kanten van de Gananoque-rivier besloeg. Toen de Jones Shovel Company in de jaren 60 stopte, ontwikkelden de Rotary Club en de Kamer van Koophandel een park dat op 1 juli 1967 officieel werd geopend. Na verloop van tijd voegde de Rotary Club wandelingen, verlichting, vijvers en een prachtige fontein in het centrum toe van de rivier. In de jaren 1990 benaderden leden van de Rotary Club de Art Bank in Ottawa en te zijner tijd werden een aantal sculpturen verhuurd van de Art Bank. Thema is de geschiedenis of de omgeving van Gananoque en omgeving weer te geven.

Memorialpark

Dit monument dat ook in het park ligt, herdenkt de mannen van de stad en het district. Het werd opgericht door de inwoners van Gananoque. Het werd opnieuw ingewijd in 2007 nadat de naam van korporaal Randy Payne was toegevoegd. Cpl Payne werd gedood in Afghanistan.

De Stuwdam in de Gananoque- rivier leent zich bijzonder goed voor een mooie foto zoals je ook onder ziet.

Het was een dag met veel indrukken morgen gaan we op weg naar het letterlijke hoogte- en dieptepunt van de reis

Toronto Terugblik