Vandaag gaan we via Empuriabrava waar we een boottocht gaan maken naar Figueres het museum van Salvador Dalí.
We zijn op tijd bij de opstaphalte. Je ziet dit bord is speciaal voor de touringcars we moeten dus zorgen op tijd te zijn anders is de bus maar zo weg (hij rijdt wel even een rondje voor de zekerheid hoor). Het is nog heerlijk rustig op de weg dus niet veel later komen we dan aan in Empuriabrava op de rotonde aan het begin van het dorp staan deze 2 borden.
We rijden over de grote weg en komen nog een soort van tuincentrum tegen of is het een potterie enfin zeker is dat er heel veel potten staan. Wat dacht je van al die caravans volgens ons chauffeur staan die er voor de verkoop nou keuze genoeg ja ook Nederlandse kentekens. Dan rijden we de stad in en ja we zien water heel veel water Ech ook van boven kwam het water dat was eigenlijk iets minder maar dat heeft ons plezier niet verknald hoor.
Empuriabrava
ligt aan de Costa Brava en heeft de bijnaam ‘het Venetië van Spanje’. Heeft de kustplaats daadwerkelijk vele kanalen die de gewone wegen vervangen? Kun je net als in Venetië met een boot van de ene naar de andere kant van de stad varen?
Het antwoord is simpel: ja.
Empuriabrava ligt 30 km van de Franse grens vlakbij Roses en heeft een grote boulevard, veel winkels en restaurants en een paar degelijke clubs en discotheken. Een paar km buiten de stad ligt aquapark Aquabrava, redelijk groot met vele glijbanen en zwembaden voor jong en oud.
Een paar km buiten de stad vind je Romeinse opgravingen, een natuurgebied waar je veel vogels kunt spotten.
Verder is er nog het Monestir de Sant Pere de Rodes. Dit kasteel ligt 10 km van Empuriabrava maar is zeker een bezoekje waard.
Empuriabrava heeft 2 hoofdstranden, het Empuriabrava strand en Playa Rubina. De 2 stranden worden van elkaar gescheiden door de grote jachthaven.
En dan is er nog 1 activiteit die niet mag ontbreken als je Empuriabrva bezoekt, en dat is varen door de kanalen. Je hoeft niet eens een vergunning te hebben om een boot te huren! En dat varen gaan wij hier doen!
Er was een overboeking wat inhield dat niet iedereen op de rondvaartboot kon en dat er 3 kleinere bootjes mee moesten varen. Er waren genoeg gegadigden die een bootje wilden besturen. Wij zijn uiteraard in zo'n klein bootje geklommen wel zo leuk natuurlijk. We hebben een grandioos mooi tochtje gemaakt met onze 2 bestuurders die elkander goed corrigeerden op zijn tijd en zijn weer veilig aan land gekomen.
Met een schitterend plaatje van de Bougainvillea, plattegrond van de stad en een gave buggy, verlaten we de stad.
Je ziet het regent nog steeds. We gaan op weg naar Figueres.
Dit wordt natuurlijk wel 1 van de high-lights van deze reis want hier staat het museum van Salvador Dalï.
Bij aankomst, lopen we eerst met zijn allen naar het verzamelpunt waar we straks naar binnen gaan.
We passeren een vrouwenfiguur.
Monumento de la Tramuntana.
Een klein monumentje gewijd aan de tramontana, een stevige noordenwind die met name in de winter het humeur in de Empordà kan bederven. De kleding van de naar het noorden gekeerde vrouw wappert in de harde wind.
Dan komen we op het verzamelpunt "Het Gala Salvador-plein" met de gevel van het theatermuseum en het door de Catalaanse filosoof Fensuke Puzholce gegeven;
Monument van de handen
Dit is niet alleen Puzhols zijn grijze buste is op het hoofd van Homerus geïnstalleerd, een filosoof die de wereld opende in het onderbewustzijn. Op de achtergrond in de vorm van een figuur met een hoofdei gegeven, naar verluidt afgebeeld zichzelf. Rechts van de figuur werd het monument van waterstofatoom - het element van het figuratieve systeem gegeven.
Obelisk Television
Een torenhoge paal met daarop een beeld.
Op het balkon zien we
De Duiker
in een scaffle, die de onderdompeling in het onderbewustzijn symboliseert, en figuren met een brood -
Duiker. Dit is een gebeurtenis in de biografie. Op de een of andere manier gaf Dalí op uitnodiging lezingen in deze vorm aan een Amerikaanse universiteit. Tijdens de lezing gebeurde er iets met de toevoer van zuurstof, Dali begon te stikken en alleen een wonder vertegenwoordigd door 1 student, die op de een of andere manier gokte om deze skaander te verwijderen, redde Dali van de dood. En dan gaat een ieder zijn weg tot straks.
Església Sant Pere
Pal naast het Teatre-Musea Dalí in het historisch centrum van Figueres, vind je een andere belangrijke blikvanger van de stad. De kerk Església Sant Pere een gotische kerk en belangrijk religieus monument.
Iglesia de Sant Pere (Catalaans) of Iglesia de San Pedro (Spaans) is de belangrijkste kerk van Figueres. Oorspronkelijk stond hier al in de 9e eeuw van onze jaartelling een kapelletje. Pas in de 11e eeuw stond hier de 1ste versie van de kerk die gewijd is aan San Pedro.
De kerk is gebouwd bovenop een pre-Romeinse tempel, maar het huidige gebouw is overwegend in gotische stijl. De tempel werd gebouwd in de 14e eeuw en reikte tot aan het huidige kruispunt. De gevel werd in 1578 gerenoveerd en tussen 1941 en 1948 herbouwd vanwege de schade door de burgeroorlog.
De huidige kerk heeft verschillende stijlelementen zoals neoclassicisme, gotiek en Romaanse invloeden
Binnen valt ongetwijfeld het wat sobere interieur op, maar de felgekleurde glas-in-lood ramen zorgen voor extra kleur. Daarnaast zijn er ook diverse mooie kunstwerken en altaarstukken te bewonderen in de kerk. Natuurlijk heeft ook de Església Sant Pere een connectie met Dalí, de kunstenaar is hier namelijk gedoopt.
Het is een tempel met 1 schip en verschillende architectonische stijlen. Uit de oorspronkelijke romaanse kerk zijn overblijfselen van de muren aan de noordkant bewaard gebleven.
Wij zijn eerst hier naar binnen gegaan. Een bijzonder mooie kerk
Dan eerst even een broodje eten want die magen van ons beginnen aardig te knorren.
Smaakte prima! Daar kunnen we weer even op vooruit.
De lunch vanuit het hotel hebben we maar gedumpt een kleffe sandwich bbbrrr.
Stiekem hoopten we dat het zou ophouden met regenen maar helaas het komt met behoorlijke hoeveelheden naar beneden nou dan moet je er maar het beste van maken. Je ziet het zijn mooie doorkijkjes en de straatborden zijn soms ook heel bijzonder. De vertaling van de teksten;
- Als je de lade wilt behouden, koop dan in de lage ovenstraat
- Ik zal iedereen een gelukkige toekomst bieden met mijn lekkernijen.
Kunst merendeels gerelateerd aan Salvador Dalí is in ruime mate te vinden hier. Jammer van de regen dan zou je veel verder lopen natuurlijk
Monumento a Dalí.
De blinkende zuil waarin het gezicht van Dalí weerspiegelt. Een vreemd gevormde figuur op de grond zorgt via de cilinder voor het juiste beeld. Het verwijst naar de optische grap die Dalí in zijn museum gebruikte, waarbij de bekende blinkende fles van Ponche Caballero als spiegelende cilinder dienst doet.
Monumento a Narcís Monturiol.
Op de kop van de Rambla staat een monument ter ere van een andere beroemdheid uit Figueres, de ingenieur Narcís Monturiol. Hij bouwde de eerste (Spaanse) onderzeeboot en stak met het van hout gemaakte vaartuig in 1859 de haven van Barcelona over.
De bronzen sculptuur natuurlijk ook Dalí. Ook de muurschilderingen komen hier in beeld. En dan gaan we terug het is tijd.
Theater/museum Dalí
Het museum is gehuisvest in een oud theater in zijn geboorteplaats Figueres. En zonder twijfel de belangrijkste attractie van deze stad. Of het museum van de Grote Salvador Dali - Meester van het surrealisme.
Binnenplaats.
Het standbeeld kreeg een "regenachtige taxi". Installatie is Cadillac, waarbinnen het regent bij het laten zakken van de munt. In de Cadillac, de figuur van de koningin van de Oostenrijkse beeldhouwer van Ernst Fuchs, die een pilaar uit autobanden trekt. Loopt de hele compositieboot Gala (genaamd Wife and Muse Dali - Gala, of Elena Dyakonova). Druppels die van de bodem van de boot vallen, volgens sommige informatie - condooms gevuld met blauwe verf en de zwarte paraplu. Achter zie je iets van de geodetische koepel van het museum.
De auto
een grafisch element in creativiteit, een fossiele materie en iets uit de nieuwste geschiedenis van de mens combineert . Dali beweerde dat er slechts 6 van dergelijke auto's werden gemaakt. Hij schreef 1 toe aan het bezit van Al Kapone (de beroemde "schachtvader"), en legde de kapotte ramen in het tentoonstellingsmuseum uit. Naar verluidt als een daad van vandalisme. Volgens de kunstenaar was 1 van de auto's van Roosevelt, 1 van Clark Gablo, enz. En deze 4e auto kopie werd geschonken om haar vrouw Gala te geven. In de cadyllac van de complexe plexus van de pijpen druppelt het voortdurend tot grote plezier van druivenslakken, die het bedrijf vormen door een groep mannequins en hun chaffin.
Op de binnenplaats zijn ook standbeelden geïnstalleerd om het publiek te verwelkomen. Hier zijn groteske monsters tussen de centrale ramen van de tuin.
Deze sculpturale groepen van fantastische wezens die voortkomen uit de duisternis bestaan uit een verscheidenheid aan verschillende elementen: slakken, stenen uit Kaap Creus, toegegeven takken, chips van Garguli uit de naburige kerk van St. Peter, het walviseiland, stenen hoorns, lades (ook een favoriet symbool werd gegeven bij het werken met het onderbewustzijn) dit beeld is een mannelijk begin.
De geodetische koepel
Het toneel van het gemeentelijk theater is bekroond met een opvallende transparante koepel, die een symbool is geworden van het Museum en Total Fig-Fig. De architect van deze koepel, die lijkt op de structuur van het oog van de vlieg, (het favoriete insect werd in zijn werken gegeven als symbool van parana's) werd Emilio Pinairo. De koepel is uniek in zijn ontwerp, hij creëert een spel van spiegelreflecties en is volgens Dali een symbool van eenheid en monarchie.
Zie hier Dalí bij zijn ontwerp
Naakt gala
kijkend naar de zee, die wordt getransformeerd in een portret van Abraham Lincoln op een afstand van 18 meter." Hier treedt Dali op als een innovator van het idee van dubbel beeld.
De witte plaquette in het midden van de zaal, is de plek waaronder de kist van Dalí staat
Hallucinogenic Torroo
De kopie van de auteur op het weefsel van het schilderij "Hallucinogenic Torroo", hier werd opnieuw gegeven, neemt zijn toevlucht tot het idee van dubbel beeld.
Mei West Hall.
In het midden van de populaire driedimensionale installatie opgedragen aan deze Amerikaanse actrice. Ogen van het beeld zijn vergroot gedetecteerde foto's van Poentelist schilderijen met soorten van Parijs; De neus is een open haard met lampen, de beroemde banklippen. Andere elementen zijn een ventilator met klok, vintage klassen, twee kruiken, Venus Milos en de nek van de giraffe en lades. Een gigantische pruik - het haar van Mei West, hij ging het Guinness Book of Records in, als de grootste pruik, besteld door een beroemde kapper. Het beeld dat kijkers door een lens laat zoeken, is aan kamelen opgehangen
van Wolf Fostel vind je hier eveneens een gigantische kop met telefol in het voorhoofd en nog diverse beelden.
"Retrospective Women's Bust"
Dali was een veelzijdige begaafde man en probeerde zichzelf uit bij het ontwerpen van vitrines voor verschillende winkels.
Deze bustekunstenaar vulde mieren, maïskolven, een lint van het oude projectieapparaat van Zootreop, een brood met een bronzen inktapparaat (een hint van het beroep van een advocaat, dat zijn vader was) en figuren uit de foto "Angela" Mill, zo frequent in het figuratieve systeem Dali. Dali beschouwde zo'n vrouwelijke buste als ideaal en was doodsbang voor de prachtige maten van de buste. Ooggetuigen beweerden zelfs dat hij flauw viel bij het zien van een enorme buste. De rol van voetstuk speelt een hand in de zwarte handschoen, waaromheen een andere hand van witte paraffine is gewikkeld. De decoratie van de haaienkaakvitrines is voltooid, het skelet van een vliegende vis, een echte lepel met een illusoire plastic beker en een meerwaardige neushoorn-hoorn.
Rechts onder in rood
Een paar van de grafische werken een moedige balans tussen man en vrouw in de canvas foto's van gender-symbolen.
Er is zoveel te zien bijna niet te beschrijven
Hal "Het Paleis van de Wind".
Deze kamer was vooral duur, hier zette Dali zijn werk op 14 jarige leeftijd voor het eerst in en kreeg veel lovenswaardige feedback in de pers.
Zie het geweldige schilderij aan het plafond. Dali zei dat dit beeld op zich de paradox is: omhoog kijkend lijkt het als zie je de wolken, de lucht en 2 stijgende figuren (gegeven en gala). In feite is het een puur theatraal effect, want in plaats daarvan zien we het land, en in plaats van de aarde de zee belichaamd in de bocht van de baai van Rosas. En, voegt Dali toe, in het midden, op de scène het gat, en daarin - een diepe nacht, en een onderzeeër duikt op uit de diepten van het menselijke onderbewustzijn. De randen van het beeld zijn de elementen van het belangrijkste gegeven werk, de karakters en tekens.
"Geest van seksuele aantrekkelijkheid"
De kunstenaar gebruikte vaak zo'n receptie - een enorm pompeus kader en een klein beeld in vergelijking ermee. Rechtsonder beeldde Dali zichzelf af door een kind in een zeemanspak, kijkend naar een enorm monster, zacht en hard tegelijk. Dit beeld symboliseerde voor de kunstenaar seksualiteit. De achtergrond is een hyperrealistisch landschap van Cape Cres. De aanzienlijke aanwezigheid van krukken moet worden opgemerkt, ze gaven het een symbool van dood en opstanding. Links foto1(geel)
Een bijbels thema
Het thema is zichtbaar in de vorm van een gekruisigde figuur. Aan de randen van de buste - het Catalaanse brood van een bizarre vorm, dat in veel werken te zien is, waaronder in de buitendecoratie van het Theatermuseum. foto 1 (in het wit)
Een van de talrijke instalies de Slaapkamer.
Op de muur tapijt van het schilderij "Constancy of Memory", gelegen in het Museum of Contemporary Art in New York. In zijn autobiografie, het "Mystery Life of El Salvador Dali", beschrijft de kunstenaar zo de reactie van het Gala, die dit doek voor het eerst zag:
"Ik volgde het gezicht van Gala op de voet en zag haar verrassing in bewondering overgaan".
Hier nog wat laatste beelden, we zien Dalí ook nog aan het werk.
De Galatea Tower
speciaal voor Gala gemaakt. Op de gevel, hetzelfde Catalaanse brood. Eieren - verwijzen naar het oude Griekse epos dat de kinderen van Zeus en Ices precies uit eieren zijn geboren. Ze kunnen echter worden geïnterpreteerd als de geboorte van een nieuw leven en als onlosmakelijk, "eenrichtingsverkeer" een verbinding van het gala.
Het was goed het is inmiddels droog en we worden uitgezwaaid vanaf het dak zoals je ziet. We gaan naar ons hotel.
In de avond nog even een drankje pikken aan het strand ter afsluit.