Platja d'Aro
Fruit, groenten, peulvruchten, zoutvis, gedroogd fruit en noten, specerijen, gekookte gerechten, etc.. Kleding, schoenen, accessoires, hardware, geschenken, enz. Elke vrijdag het hele jaar door vullen tientallen kraampjes de gemeentelijke parkeerplaats Masia Bas in Platja d'Aro om een breed scala aan heldere en seizoensgebonden producten aan te bieden aan bewoners, bezoekers en toeristen.
In Catalonië werden al voor de middeleeuwen beurzen en markten gehouden. Deze zijn ontstaan door de behoefte aan een ontmoetingspunt voor handelaren en kopers en ze gaan door tot op de dag van vandaag. Ondanks het verstrijken van de tijd bieden ze nog steeds een centrum voor sociale coördinatie, een ontmoetingspunt voor kopers en verkopers, een agora, waar de producten direct worden tentoongesteld en waar men nog steeds bij vele gelegenheden direct contact kan leggen met de producent.
Even slenteren over de markt nou was best leuk. Onderweg kwamen we ook nog langs een leuke rotonde waar de herdershond de wacht hield bij zijn schaapjes. We werden keurig ter hoogte van de markt afgezet en we kwamen eigenlijk allen wel met iets terug ja wij ook konden de verleiding niet weerstaan😂 Toen we terug reden kwamen we langs een soort van klimtoren je ziet het werd aardig bezocht. In het hotel even bijkomen en dan gaan we vanmiddag naar Besalú
Aan de voet van de Gavarres, omgeven door grote bossen die worden bewaterd door beekjes, ligt Cassà de la Selva, je vindt hier de overblijfselen van de Iberische nederzetting bij Puig del Castell. Het plaatsje staat tevens bekend om de Kurkeik.
De kurkeik (Quercus suber)
Deze, maakt net als de olijfboom en de steeneik deel uit van de boomvegetatie in het Middellandse Zeegebied. De kurkeik is een middelgrote, altijd groene boom, met kleine, leerachtige en stekelige bladeren en een goed vertakt wortelstelsel. De buitenste schors bestaat uit kurk, die de boom beschermt tegen hitte, koude en branden, en kan wel 25 cm dik worden. De kurkeik gedijt in een klimaat met een gemiddelde jaartemperatuur van 14-17°C.
Kurkbast
Kurk komt van de buitenste schors van de kurkeik. Wanneer de boom op 1,30 m hoogte een diameter van minstens 70 cm heeft, kan de schors worden gewonnen. Dit gaat het gemakkelijkst in juni, juli en augustus; dan is ook de kans op schade het geringst. Als de onderliggende schors intact blijft, herstelt de kurklaag zich weer en kan er na 9-12 jaar opnieuw schors worden afgenomen. Kurkeiken kunnen 200 en soms zelfs 250 jaar oud worden.
Voor de 1ste ontschorsing moeten ze minimaal 25 jaar oud zijn, maar vaak hebben ze al een leeftijd van 35-40 jaar bereikt. Een normaal groeiende boom kan in 150 jaar ongeveer 16 keer schors leveren. Kurkwinning is dus een vorm van duurzame bosexploitatie; de bomen hoeven niet gekapt te worden. Alleen de schors van de hoofdstam wordt benut; niet die van de takken.
Verwerking
De plakken schors worden gesorteerd en in de buitenlucht opgestapeld 6 maanden of meer blootgesteld aan zon, wind en regen om te stabiliseren, daarna gekookt in schoon water, gedroogd, geplet en vervolgens 3 weken opgeslagen in ruimten met een constante temperatuur en vochtigheidsgraad.
Dan volgt een verdere sortering naar dikte en kwaliteit en worden de plakken afgekant tot rechthoekige platen, die in smalle repen worden gesneden om te verwerken tot stoppers voor wijn-en champagneflessen. Dat is het product met de hoogste toegevoegde waarde. Zeker 70% van de mondiale kurkproductie wordt hiervoor gebruikt.
Kurk is lichter dan water, veerkrachtig, warmte-isolerend, geluiddempend, vochtbestendig, brandvertragend, nagenoeg ondoordringbaar voor water en gassen, en antistatisch. Én het is te recyclen. Daardoor is kurk op veel manieren te verwerken, bijvoorbeeld in motorpakkingen, cricketballen, honkballen, drijvers van visnetten, handgrepen van vishengels, hitteschilden in ruimteschepen, vloer- en wandtegels, prikborden, schoenzolen en kunstgras voor sportvelden in plaats van vermalen autobanden. In feite gaat niets verloren; zelfs het kurkgruis wordt benut, als brandstof. Leuk he die informatie
Het treintje in Llambillis, staat daar nog als aandenken aan het kerktreintje voor de kurkproductie.
Op weg naar Besalú, rijden we langs een vulkanisch meer de waarheid? Een heuveltje meer was er niet te zien maar de gids had wel een foto gemaakt met een Drone waarop je kon zien dat het echt een vulkaan was. We rijden door diverse dorpjes. He kijk daar de bekende Haribo jawel een heel grote fabriek en Oo.... lekkerrrr.... chocolade. Maar de bus heeft ronde wielen dus hij reed door haha. Dan komen we aan in Banyoles waar of we een bijzondere rotonde aantreffen Rondom staat in diverse talen het woord Aspirine. Even zoeken op t net en zie hier; "Banyoles brengt de populaire 'aspirine' opnieuw uit". De sculptuur is een eerbetoon aan aspirine, aprofitant van de seva-vorm - de rotonde is gelegen bij de kliniek Salus Infirmorum .
Estany de Banyoles
Het meer van Banyoles is een natuurlijk meer gelegen in de "Pla de l'Estany", provincie Girona omgeven door rietkragen, oeverplanten en bossen. Op dit moment is dit meer het grootste natuurlijke meer van Catalonië. Het meer van Banyoles is gelegen in een natuurlijke tektonische depressie. Het is vernoemd naar de nabijgelegen stad Banyoles en is ongeveer 2100 m bij 750 m met een gemiddelde diepte van 15 meter maar op een aantal punten is het zelfs 46,4 meter diep.
Een wandeling rond het meer van Banyoles is een geweldige manier om meer te leren over de geschiedenis van de streek. . Bijzonder populaire kiekjes zijn de historische vissershuisjes, de "pesqueres", die rond het meer te vinden zijn. Ze dateren uit de 19de en 20ste eeuw. Pas in 1990 werden aan de oevers van het meer van Banyoles de overblijfselen gevonden van de belangrijke neolithische waternederzetting, die tegenwoordig kan worden bezocht. Pas op voor het monster dat volgens de legende in het meer leeft en vanuit de diepte op de loer ligt
Dit meer is bekend geworden als de roei-locatie voor de Olympische Spelen van Barcelona 1992 en de wereldkampioenschappen roeien in 2004. Het is ook een populaire opleidingslocatie voor veel buitenlandse roeiers, vooral Engels roeiers komen hier.
En zo rijden we nog stukje natuur en dan komen we bij de snelweg waar dan uiteindelijk het bord staat
dat naar onze volgende stop verwijst.
Besalú
Zonder twijfel 1 van de mooiste middeleeuwse dorpen in Spanje het telt amper 2500 inwoners en behoort tot de regio La Garrotxa welke bekend staat om zijn vulkanische verleden.
Je hoeft maar over de beroemde (12e eeuwse) Romaanse brug te wandelen en je waant je direct in de Middeleeuwen!
Het plaatsje was ooit de hoofdstad van de Garrotxa. Eerder waren hier de Romeinen, Visigoten, Franken, Moren en Joden gehuisvest.
De Puente Romano
De beroemde brug, dateert zoals gezegd uit de 12e eeuw en staat symbool voor Besalú. Het is een 105 meter lange afbuigende brug en hij heeft 7 bogen die steunen op rotsen in de rivier de Fluvià. De brug is voorzien van een 30 meter hoge toren en geeft je een schilderachtige toegang tot het oude centrum, bomvol gezellige verkeersvrije straatjes. Van hier heb je een mooi uitzicht op de stad.
Je wandelt vanaf de brug de stad in. De vele smalle straatjes van keistenen met artisanale winkels, maken een bezoek aan Besalú tot een populair uitstapje, voor jong en oud. Het eerste wat je ziet als je de brug afkomt is de oude Joodse wijk, genaamd ‘el Call’ in het Catalaans.
De Besalú Synagoge
is een oude Joodse tempel naast de Pont Vell-straat, aan de rivier de Fluvià. Tegenwoordig zijn er nog maar een paar overblijfselen van deze oude Joodse tempel over. In feite is, afgezien van de archeologische overblijfselen, ook veel middeleeuwse documentatie over deze synagoge bewaard gebleven.
De Besalú-synagoge bewaart de gebedsruimte, de binnenplaats en de Micvé, of Joodse baden. In het geval van de Micvé bevindt het zich onder de oude synagoge. Deze baden werden bij toeval ontdekt in 1964.
Op 4 oktober 1264 verleende Jaime I de Veroveraar de Joodse gemeenschap het voorrecht om in Besalú een synagoge te bouwen. In gevonden documenten, wordt de Besalú synagoge continu verbonden met de Plaça dels jueus of joden 'plein. De synagoge werd in 2005 ontdekt naast de Mikvehin de huidige Pla dels Jueus.
De milkwè (badhuis voor rituele baden) van de Joden is later door de bewoners gebruikt als textielweverij en pas in 1964 is deze milkwe uit 1274 ontdekt. Het gebouw bevindt zich op een onopvallende plek aan de rivier, aan het einde van de Baixade de Milkwè. Het is een hoge ruimte, waar traptreden naar het voormalige bad leiden
De Micvé werd door alle Joodse mensen gebruikt om ze te zuiveren door te baden. Naast mensen werden ook verschillende voorwerpen gezuiverd in de Micvé.
Struikelsteen
Deze troffen we hier ook aan (een project van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Het is een over geheel Europa verspreid monument voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme).
Gesmede golven
Eerbetoon van Padio Rest
Gesmeed beeldhouwwerk tijdens de "XXI Fira de korjadors de Besalú" met deelname van 58 Yingut-smeden van alle niveaus
28 maart 2015 Farjadors de Bos Werkontwerp kuiper Advies Sugios Vare
De stad
In de smalle steegjes waar je trapje op en trapje af gaat, kom je verrassende zaakjes tegen als een winkel met handgemaakte leren tassen of een klein restaurant met terras.
Op het centrale plein onder de romantische zuilengangen zijn regelmatig markten met artisanale producten.
De vele lokale winkels verkopen traditioneel (handgemaakte) producten van hout, klei, keramiek en ijzer. Dat je zoveel levensbomen ziet heeft geen speciale betekenis dit is gewoon een hype op dit moment.
Overal zie je smalle straatjes, verborgen pleintjes, oude huizen met dikke muren en af en toe met kleine balkonnetjes met mooi uitzicht op de omgeving. De meeste gebouwen dateren uit de 11e eeuw.
Heuvelopwaarts kom je bij de ruïne van de kerk Santa María, die slechts 2 jaar lang de zetel was van de bischop van Besalú
Op het plein staat ook het Casa Cornellà, een zeldzaam voorbeeld van romaanse woonhuisarchitectuur, waarin een Museum is gehuisvest met antieke huishoudelijke voorwerpen en landbouwgereedschap. Je ziet overal borden staan met duidelijke uitleg dus het is goed te doen om zonder gids rond te dwalen.
Loop over de klinkerstraten naar het mooie Placa Major met arcades en middeleeuwse gebouwen zoals het 13e eeuwse Casa de la Vila, waar nu het toeristenbureau huisvest. Verder naar het westen kom je op een uitgestrekt, waaiervormig plein, het Prat de Sant Pere, gedomineerd door de 12e eeuwse romaanse kerk van het benedictijnenklooster.
Sant Pere de Besalú
De benedictijner abdij werd in 977 gesticht door graaf-bisschop Miró III Bonfill, die de abdij onder auspiciën van de Heilige Stoel plaatste. De stichter bracht ook de relikwieën van de heilige martelaren Primo en Felicianus uit Frankrijk.
De kloosterkerk werd in 1003 ingewijd door Bernat Tallaferro, ook graaf van Besalú, die zich inspande om het erfgoed van het klooster te vergroten met nieuwe donaties.
De kerk uit de Romaanse tijd, met 3 beuken en een halfronde apsis die ze volledig bedekt, inclusief een polikliniek, is bewaard gebleven. Het heeft een transept met kleine open apsis in de dikke muren, die niet aan de buitenkant zichtbaar zijn. De polikliniek wordt gescheiden van de pastorie door dubbele zuilen met goed gebouwde kapitelen, maar die zijn getroffen door de brand van 1936. De hoofdgevel in het westen is eenvoudig, met alleen een erker geflankeerd door 2 leeuwenfiguren, waaronder de voordeur met aan weerszijden een zuil en een enkele archiolta.
Je zag boven al een stoel met enorm lange poten. Toen we langszij naar beneden klauterden, moesten we telkens even naar beneden kijken ja dan zie je ook de boer die zijn maaltje plukt maar het ging om die paal wat begon als een paal werd beneden een heuse stoel maar erop zitten? nee dat kon niet! haha
De oever
Langs de indrukwekkende stadsmuur ligt de oever van de rivier de Fluvià, omgeven door veel groen en natuur en waar je mooie wandelingen kunt maken. In het heldere water van de rivier kun je zelfs heerlijk pootjebaden.
Het was leuk en vermoeiend te klauteren langs de oever want een normaal pad was er niet en eenmaal gekozen kon je niet meer terug haha.
Besalú was samen met andere steden als Barcelona, Girona en Figueres, het scenario voor de beroemde film Perfume? De middeleeuwse setting is er perfect voor.
En dan hebben we nu wel een drankje verdiend vonden wij die fles?
Ja dat is lekker nemen we mee op de volgende reis haha
Straks naar de bus en terug naar het hotel morgen naar Blanes
Maar vanavond voetbal! jawel we gaan kijken😂