Barcelona Andorra Figueres

BARCELONA

Barcelona de stad van FC Barcelona en Gaudí is de 2e stad van Spanje en gelegen in het noordoosten van Spanje. Onder Nederlandse toeristen is Barcelona al jarenlang de populairste stad op het Iberische schiereiland. De combinatie van perfecte winkelstad, veel bezienswaardigheden, heerlijk eten en de ligging aan het water maken van Barcelona de topbestemming die het is. 

Dankzij voetbaliconen zoals Johan Cruijff, Ronald Koeman en Patrick Kluivert heeft FC Barcelona een speciale band met Nederland. Volgens schattingen van het Spaanse Bureau voor Toerisme bezoeken jaarlijks ongeveer 600.000 tot 800.000 Nederlanders Barcelona.

De door Gaudí (Catalaanse architect) ontworpen gebouwen en objecten, zijn iconen in het hedendaags straatbeeld van de stad. Hij heeft zijn stempel op het uiterlijk van de stad achtergelaten.

De stad is eigenlijk 1 grote aaneenschakeling van sfeervolle straten en pleinen. 

Geschiedenis

Op de plek waar tegenwoordig de stad Barcelona te vinden is, woonden al mensen vanaf ongeveer 2000 jaar voor het begin van onze jaartelling. Op het moment dat de Carthagers in 218 voor Christus de stad veroverden had de plaats al een belangrijke strategische rol. Vlak daarna zouden de namen Barkenon, Barcelino en Barci Nova gebruikt worden om de plaats aan te duiden.

In het jaar 133 voor Christus zou de naam Barcino ingevoerd zijn door de Romeinen, die toen heersten over de stad. Men neemt aan dat de naam Barcelona een directe afgeleide is van het Iberische Barkeno, dat een verbastering is van de naam Barcino.

Lekker geslapen, goed ontbeten en dan nu naar Barcelona. Uiteraard komen we weer diverse vormen van industrie tegen onderweg. Maar dan zien we huizen en komen we aan in het centrum van Barcelona. En als we uit de bus stappen, zien we het boegbeeld van Barcelona al.

Voor we daar aankomen eerst een aantal aanwijzingen voor de weggebruiker. Uiteraard is die warme bakker voor de inwendige mens en de putdeksels horen er gewoon bij al is deze niet echt spectaculair.

De metro wordt hier duidelijk aangegeven zo ook het fietspad. Voor de motor is ook een aparte rijbaan gesitueerd. Dan komen we op een bredere weg en daar zie je goed het verschil met ons land. Sterke nog dit heb ik niet eerder gezien.

De fietspaden liggen niet aan de zijkant bij het trottoir maar in het midden tussen de rijstroken dit zou veiliger zijn. Dit is even wennen maar helemaal onlogisch is het niet natuurlijk. Je rijdt niet zomaar door rood als je rechtsaf wilt denk ik hoor kan ook een kwestie van wennen zijn natuurlijk. Taxi en busstops zijn duidelijk aangegeven dan zien we de rode fietsen staan

De rode fietsen in Barcelona

Ook bekent als Bicing, zijn gelanceerd in 2007 en is uitgegroeid tot de favoriete mobiliteits-optie voor inwoners van Barcelona. Met meer dan 50.000 gebruikers in de eerste 3 maanden blijft Bicing een centrale rol spelen in het stadsverkeer.

Wat is Bicing en wie kan het gebruiken?

Bicing is een openbare fietsverhuurservice in Barcelona, ideaal voor korte afstanden binnen de stad. Het netwerk omvat ook elektrische fietsen, die toegankelijk zijn voor alle geregistreerde inwoners van Barcelona met een geldig DNI (voor Spanjaarden) of NIE (voor buitenlandse inwoners). Het is een openbaar fietsdeelsysteem. Voor slechts € 50 per jaar krijg je onbeperkte toegang tot deze rode fietsen in Barcelona. Zolang je de fiets binnen een half uur terugbrengt, zijn er geen extra kosten. Aanbod is exclusief voor inwoners van Barcelona.

Kijk de wegwijzer geeft ons aan waar we hen moeten voor de Sagrada Familia. Maar eerst nog wat info over de taxi.

De officiële taxi's in Barcelona

• zijn zwart/geel.
• voorzien van een taxibord aan de voorkant van het taxidak.
• De taxameter die geeft het toegepaste tarief, de toeslagen en het totaalbedrag weer.
• Deze is aangesloten op een kleine elektronische printer voor uw taxibon. 
• Op de bon staan de betaalde prijs, de ophaal- en inleverlocatie, de datum, het fiscaal identificatienummer van de taxivergunninghouder, het licentienummer en het registratienummer van de taxi. 
• Met de taxichauffeurs in Barcelona kun je niet onderhandelen over de prijs. De meter bepaald.
• Op straat een taxi? Even je hand op steken bij het zien van een zwartgele taxi. 
• De beschikbare taxi's hebben een groen licht aan de voorkant van het dak. 
• Als er een taxistandplaats in de buurt is, mogen de rondrijdende taxi’s niet stoppen.
• De taxistandplaats kun je herkennen aan het blauwe bord en de bijbehorende parkeerplekken.
• Taxichauffeurs hoeven geen Engels te spreken om hun taxivergunning te krijgen, zij moeten de officiële talen van Catalonië spreken, namelijk Catalaans en Spaans.
• In totaal zijn er vier verschillende taxitarieven: T1, T2, T3 en T4. deze geven de ritprijs per km aan.

Sagrada Familia

ook wel De Heilige kerk van Gaudi, (voluit Basílica y Templo Expiatorio de la Sagrada Família) ligt in de wijk l'Eixample van Barcelona. De naam betekent basiliek en verzoenende kerk van de Heilige Familie. De onvoltooide kerk is zoals je al doorhad, ontworpen door de Catalaanse architect Antoni Gaudí.

De geschiedenis

De bouw van deze heilige kerk (Verzoeningstempel) is begonnen op 19 maart 1882. Het idee voor een kerk komt van de boekhandelaar Bocabella. Hij wilde daarmee tegenwicht bieden aan de ontkerstening van die tijd. In 1ste instantie gebaseerd op de plannen van architect Francisco de Paula del Villar, maar in 1883 kreeg architect Antoni Gaudí de taak om de werkzaamheden van de bouw van de Sagrada Família voort te zetten. Nadat Gaudi een grote anonieme donatie kreeg, besloot hij het oorspronkelijke neogotische ontwerp in te wisselen voor een meer modern en innovatief tempelontwerp. Alleen tijdens de Spaanse Burgeroorlog heeft de bouw van de kerk een paar jaar stilgelegen. Gaudi heeft tot aan zijn dood in 1926 aan de tempel gewerkt en diverse architecten hebben hem reeds opgevolgd. Toen Gaudí stierf werd het project voortgezet door Domènec Sugrañes, Francesc de P. Quintana, Isidre Puig Boada, Lluís Bonet Garí en Jordi Bonet Armengol, die het project van Gaudí respecteerden, hoewel ze architectonische en artistieke elementen uit elke periode toevoegden. De artistieke bijdragen van Josep M. Subirachs aan de Passiegevel (Carrer de Sardenya) vallen op.

In 2019 was 70% van de Sagrada Família voltooid en slechts 8 van de 18 torens. De huidige officiële opleveringsdatum was in 2026 (100 jaar na dood van Antoni Gaudí). Nu 2024 is duidelijk, dat dit niet gehaald zal worden en spreekt men over het jaar 2030. De bouwdirectie denkt dat het ergens in het eerste derde deel van de 21ste eeuw "klaar zou kunnen zijn.

Als de bouw van de Sagrada Família af is, zal de basiliek het grootste kerkgebouw ter wereld zijn.

De snelheid waarmee de bouw van de Sagrada Família vordert, is voor een groot deel afhankelijk van de hoeveelheid giften die bezoekers binnenbrengen. Het werken aan de basiliek duurt inmiddels al zo lang, dat zelfs afgebouwde delen van de Sagrada al zijn aangetast en gerenoveerd worden tijdens je bezoek. Hoewel de Sagrada Família nog niet klaar is, werd de kerk van Gaudi al wel op 7 november 2010 door paus Benedictus XVI geconsacreerd.

Belangrijk: 

Probeer je tickets altijd vooraf te reserveren. Wachtrijen bij de Sagrada zijn erg lang, waarbij je in hoogseizoen onmogelijk nog op dezelfde dag terecht kunt. Zelfs wanneer je voor vandaag tickets zoekt bent je online sneller geholpen dan in de wachtrij. De prijzen variëren van € 33,80 voor studenten tot ruim €50,00 pp.

Voor de vieringtoren zijn speciale tickets te koop om met een lift halverwege de torens van de evangelisten te gaan.

Kledingregels: Geen doorschijnende kleding, schouders bedekt, geen ontblote rug of buik. Korte broeken en rokjes tot minimaal halverwege het bovenbeen. Het is de bekendste bezienswaardigheid en trekpleister van Barcelona

Rond de Sagrada lopend is het genieten van elk detail. En ja de vele kranen laten zien dat er nog steeds hard gewerkt wordt. De gouden koepel was het huis van Gaudi en aan de voorzijde direct achter de muur, zien we het gebouw waar Gaudi les gaf. 

Torens van de Heilige Tempel

In totaal krijgt de Sagrada Família 18 torens;

• 12 Torens symboliseren de 12 apostelen en
• 4 Torens rondom de vieringtoren staan voor de 4 evangelisten rondom Jezus Christus, (1903 en 1926 - het jaar van de dood van Antoni Gaudí).
• Daarnaast dus nog een vieringtoren voor Maria
• en 1 voor Jezus. Deze, zal uiteindelijk 170 meter hoog worden; bijna net zo hoog zijn als de Montjuïc, de hoogste heuvel van Barcelona. Uit respect voor de schepper wilde Gaudi de toren net iets lager houden dan deze Montjuic berg.

De torens van de evangelisten zijn in 2021 voltooid. De Heilige Familie betreedt het laatste stuk van de bouw, waarbij de nadruk ligt op het oprichten van de 6 centrale torens.

De Sagrada Familia heeft op een persconferentie laten zien hoe de sculpturen van de beeldhouwer Xavier Medina Campeny elk van de terminals van de Evangelisten zullen bekronen.

De torens van de evangelisten worden afgesloten door de 4 figuren waarmee ze traditioneel in de christelijke iconografie zijn afgebeeld: Mattheüs een engel, Marcus een leeuw, Lucas een stier en  Johannes  een adelaar aldus Jordi Faulí, de architect en directeur van de basiliek. 

Zoals uitgelegd, zullen deze centrale cimborrios, die momenteel in aanbouw zijn, tot een hoogte van 135 meter stijgen en met het beeld van elk van de 4 evangelisten (allemaal het werk van Xavier Medina Campeny), worden bekroond, elk met hun eigen symboliek en foto's van wat Gaudí heeft ontworpen. Zie de bijgevoegde foto waar ze allen duidelijk opstaan

Gevels van de kerk

De basiliek krijgt 3 facades die elk een fase uit het leven van Jezus uitbeelden: 

• De façade van de geboorte de noordoost zijde, tevens de oudste gevel gebouwd tussen 1892 en 1930, wordt de geboorte van Jezus Christus verbeeld omgeven door 13 natuurlijke scenes en belangrijke gebeurtenissen uit het leven van de Heilige Familie van Nazareth.
• de façade van de passie de zuidwestelijke façade van de passie toont de lijdensweg van Christus, zijn dood en wederopstanding; deze sombere gevel is moderner en met hoekige beelden (ontworpen door Josep M. Subirachs) bekleed. Beiden zijn reeds voltooid en
• aan de voorkant komt nog de façade van de glorie; deze nog te bouwen glorie-gevel zal straks de hoofdingang worden en zal de oorsprong en het einde van de mensheid uitbeelden.

De 5 meter hoge bronzen toegangsdeur van La Sagrada Familia is beschreven met het complete 'Onze Vader' in het Catalaans en het 'Geef ons heden ons dagelijks brood' in 50 talen.

Stadstour

Jawel we zijn in Barcelona dus als je zoiets op een lichtbak ziet ga je rustig staan en verzameld even de wapens van het team haha We gaan terug naar de bus voor de stadstour. Je ziet controle is er genoeg! Dan lopen we lopen naar de bus we stappen op voor de arena.

La Monumental de Barcelona

is een voormalig Stierenvechtarena in Barcelona. Er worden hier tegenwoordig geen stierengevechten meer gehouden sinds de regio Catalonië het stierenvechten heeft verboden in 2011. Wel kunnen bezoekers in contact komen met een belangrijk stuk geschiedenis en cultuur van Barcelona.

La Monumental werd in 1914 geopend. Het gebouw is ontworpen in de laat modernistische stijl met neo-moorse details. De arena telt 26 rijen met ruimte voor 19500 toeschouwers en was de laatste actieve arena in Catalonië en werd uiteindelijk gesloten in 2011. In het gebouw is tegenwoordig een klein stierenvechtersmuseum gevestigd.

Geschiedenis van La Monumental

De arena werd ontworpen door de architect Ignasi Mas i Martorell en heette oorspronkelijk ‘El Sport’. In 1916 werd de ring omgedoopt tot ‘Monumental’. De arena had een capaciteit van iets minder dan 20.000 toeschouwers. Tot aan de Olympische Spelen en de komst van nieuwe en grotere arena’s in de stad was La Monumental een van de weinige locaties in de stad Barcelona die plaats kon bieden aan een menigte van 25.000, inclusief de staanplaatsen in de arena.

Sterren als The Beatles, the Rolling Stones, Bob Marley, Dire Straits en Bruce Springsteen hebben allemaal opgetreden in La Monumental. Het wordt nu nog steeds gebruikt voor circusvoorstellingen en andere shows

Torre Urquinaona 

Sinds het voorjaar van 2022 heeft Barcelona een nieuw uitkijkpunt op de bovenste verdieping van de Torre Urquinaona-kantoortoren. Een gebouw van 22 verdiepingen en 70 meter hoog. Het gebouw, van brutalistische stijl, is het werk van architecten Antoni Bonet Castellana en Bernat Miró Llort. De bouw van het gebouw werd voltooid in 1971. Het stijgt boven alle gebouwen eromheen uit waardoor een benijdenswaardig uitzicht op de hele stad mogelijk is.

Of het nu overdag is, bij zonsondergang of 's nachts met een glas cava - het 360-graden uitzicht op het centrum van Barcelona, de nabijgelegen heuvels van Collserola en de zee is fantastisch

Let op: Het uitkijkplatform Unlimited Barcelona in de Torre Urquinaona is sinds 24 augustus 2023 gesloten.

Grupo Godó

Dit is een Spaans mediabedrijf gevestigd in de hoofdstad, dat in het bezit is van de familie Godó. Het bestaan van dit bedrijf gaat terug naar de oprichting van het dagblad La Vanguardia en de sportkrant El Mundo Deportivo, maar werd in de huidige vorm opgericht in 1998 om meer controle te kunnen krijgen op de audiovisuele markt.

 We rijden verder en komen langs vele gebouwen, oud en modern van hotel tot kerk en diverse pleinen

De bekende merken zijn voldoende vertegenwoordigd en hier en daar was een leuke muurschildering.

We rijden naar de buitenwijken

El Palace Barcelona 

Oorspronkelijk geopend als het Ritz Barcelona, heeft het El Palace Hotel opnieuw zijn oorspronkelijke pracht herwonnen en blijft het de jet-set en glitterati van de wereld trekken. Je vindt het in het centrum van Barcelona, op slechts een steenworp afstand van de exclusieve Passeig de Gràcia, de historische Barri Gòtic en de beroemde La Rambla, en wordt omgeven door luxe boetieks, modieuze restaurants en belangrijke bezienswaardigheden die de locatie zo centraal mogelijk maken. De foto van het hele Palace even van het net geplukt, was vanuit de rijdende bus niet mogelijk.

Dianafontein

Venanci Vallmitjana, ontworpen in 1911, is gewijd aan de godin Diana de Jager. Het beeld toont de godin die bovenop een fontein zit, de figuur draagt een tuniek en draagt de strik die ons helpt haar te identificeren. Maar dit was niet de originele weergave van het beeld van de Diana. In 1898 tijdens de Fine Art Exhibition werd de godin naakt geplaatst, tot ongenoegen van de autoriteiten van die tijd. Het is een typische scultuur met de smaak voor klassieke mythologie en 19e-eeuwse elegantie.

Terra i foc

is een monumentaal stuk (15 meter), in opdracht van Joan Llorens Gardy-Artigas, die in 1983 werd ingehuldigd.

Wanneer de tram wordt geïnstalleerd, moet de huidige locatie een paar meter worden verplaatst.

Cinc d'Oros

De geschiedenis van de obelisk tussen Pg de Gràcia en Av de la Diagonal is net zo krampachtig geweest als die van het land. Het heeft elke politieke verandering weerspiegeld.

Hij is 23 meter hoog, opgericht in 1936 en brengt hulde aan Pi i Margall en de republikeinen. Het werd bekroond door een vrouwelijke figuur die de Republiek symboliseert en die tijdens de Franco-dictatuur werd vervangen door een keizerlijke adelaar. Als grap werd het bekend als "la plaça del lloro" (papegaaiplein), 

Hij is ook bekend als "la plaça del llapis" (potloodvierkant) of "el cinc d'oros" (de 5 van 'gouden') omdat er oorspronkelijk 4 cirkelvormige trottoirs rond een grotere waren die mensen herinnerden aan deze speelkaart in het Spaanse dek.

De lichten die de obelisk verlichtten waren van Pere Falqués (die de lantaarnpalen en banken in Passeig de Gràcia ontwierp) en bevinden zich nu in Avinguda de Gaudí.

Torre Agbar 

een sigaarvormig heel opvallend gebouw. Deze ronde hoge toren bestaat voor een groot gedeelte uit glas. In Barcelona heeft dit gebouw een bijnaam, men noemt hem daar "de blauwe sigaar". De toren eigendom van een waterleidingsbedrijf.

Parc de Joan Miró in Barcelon

Parc de Joan Miró, ook wel bekend als Parc de l'Escorxador, is ontworpen door Beth Galí met een groep architecten.

De sculptuur Dona i Ocell 

De sculptuur Dona i Ocell (Vrouw en Vogel) is het dubbelzinnige beeldhouwkunst van Joan Miró

Het beeld staat op een klein eiland in een waterbassin. Miró heeft de Sculpture gemaakt in 1982, het jaar voor zijn dood. Een beetje fantasie is wel nodig voor het herkennen in dit standbeeld van een vrouw en een vogel. Indrukwekkend is Miró's 22 meter hoge sculptuur in ieder geval.

Casa Batlló 

Casa Batlló (officieel Museo modernista de Antoni Gaudí) is 1 van de belangrijke bezienswaardigheden in Barcelona en is ontworpen door de architect Antoni Gaudí in modernistische bouwstijl. Gaudi verbouwde en renoveerde dit oorspronkelijke huis (uit 1875) tussen 1904 en 1906 voor Josep Batlló i Casanovas, een rijke textielmagnaat.

Casa Batllo bestond destijds uit 8 huizen, die verdeeld waren over 4 verdiepingen. De huidige geschatte waarde van het kleurrijke meesterwerk bedraagt zo'n € 70 miljoen.

Er is niets hoekigs in Casa Batlló maar alles is golvend en afgerond net als de golven van de zee. Het huis is een bijzonder stukje architectuur in de stijl van Catalaans modernisme.

Het centrale thema is Sint-Joris, de drakendoder, die een belangrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van Barcelona. De voorgevel van Huize Batlló is bedekt met mozaïeken en het dak doet denken aan visschubben. De kleine toren op het dak met een kruis zou mogelijk het zwaard van Sint Joris voorstellen dat in de draak steekt.

Casa Amatller

is samen met het aangrenzende Casa Batlló, ontworpen door Gaudí, en het Casa Lleó Morera, van Domènech i Montaner en maakt onderdeel uit van de Illa de la Discòrdia, oftewel het Blok van de Tweedracht; zo genoemd omdat de 3 gebouwen zo opvallend en verschillend van elkaar zijn.

Een leuk detail is dat geen van de  gebouwen een nieuwbouwproject was, maar het resultaat van de verbouwing van een bestaand huis. Het Casa Amatller werd als eerste verbouwd tot zijn huidige vorm.

Al van buitenaf is het Casa Amatller een mooie verschijning. Het meest opvallende element van het gebouw is de getrapte gevel die doet denken aan een reep chocolade; een duidelijk eerbetoon aan zijn eigenaar en tevens chocoladefabrikant.

Puig i Cadafalch liet zich dan ook duidelijk inspireren door Nederland en mengde die invloeden met Catalaanse gotiek. De verschillende beeldhouwwerken werden gerealiseerd door onder andere Eusebi Arnau en Alfons Jujol, 2 van de beste kunstenaars van toen.

Het huis zelf bestaat uit een begane grond met garage, de keukens en de kamers van het personeel. Op de eerste verdieping woonde de familie Amatller. Het gebouw bestaat uit nog 3 extra verdiepingen en een dakterras.

Het is 1 van de bijzondere modernistische herenhuizen op de Passeig de Gràcia, (de duurste straat) Barcelona. De eigenaar was een rijke chocolatier die de modernistische architect Puig i Cadafalch het huis liet ontwerpen. Je kunt het huis, dat nog volledig is ingericht, bezoeken met een gegidste tour of een audiogids. In het chocoladecafé kun je proeven van de originele Amatller bonbons en de chocolademelk. Sinds kort is er ook een digitaal museum over de geschiedenis van Barcelona en het modernisme.

Casa Lleó Morera 

Het door Lluís Domènech i Montaner ontworpen Casa Lleó Morera, maakt samen met het Casa Ametller en het Casa Batlló deel uit van het Illa de la Discòrdia en is net als de 2 andere huizen een schitterend voorbeeld van het Catalaanse modernisme. Het is gelegen aan de Passeig de Gràcia en is een Spaans gebouw ook van de modernistische architect Antoni Gaudí. 

De triomfboog 'Arc de Triomf'

De triomfboog was destijds de hoofdingang van de Wereldtentoonstelling van 1888 die in het Parc de la Ciutadella van Barcelona gehouden werd. De triomfboog van rode bakstenen staat niet in het park maar er vlak bij op het kruispunt van de "Passeig de Lluís Companys" en de "Passeig de Sant Joan", bij het metrostation 'Arc de Triomf'.

De triomfboog is 30 meter hoog en werd ontworpen door de Spaanse architect Josep Vilaseca i Casanovas. De poort is uitgegroeid tot een van de iconische bezienswaardigheden van Barcelona.

In tegenstelling tot andere triomfbogen heeft deze boog geen militair karakter. De noordzijde verbeeldt hoe de stad de verschillende landen ontvangt. Aan de zuidzijde van de poort is een tafereel met Jezus Christus te zien. Op de smalle zijden van de poort staan aan de ene kant handel, landbouw en industrie uitgebeeld en aan de andere zijde kunst en wetenschap. De buitenkant heeft aan iedere zijde 2 engelen. De ene engel bespeelt de trompet en de andere draagt een lauwerkrans.

Op de 4 hoeken van de toegangspoort zijn de wapenschilden van de 49 provincies van Spanje te vinden. De Arc de Triomf werd in 1990 gerestaureerd.

Door de poort kijkend, zie je de Ornate metalen lantaarnpalen, de traditionele stedelijke decoratie in Barcelona. Daarna zie je ook nog een andere veelvoorkomende lantaarnpaal.

Las Arenas

Op het eerste oog zou je niet verwachten dat er in Las Arenas urenlang geshopt, geslenterd en gegeten kan worden, maar niets is minder waar. Vanaf de bovenste etage van de Arenas heb je een prachtig uitzicht over de stad. Naast de vele winkels zijn er ook veel restaurants en bars waar het winkelend publiek een dagje kan doorbrengen in dit historische gebouw.

Het is echter een plek met een gruwelijk verleden

De geschiedenis van de Arenas de Barcelona

In 1900 opende de Arenas de Barcelona haar deuren. De architect August Font i Carreras was Catalaans. Het ontwerp was Moors geïnspireerd en heeft veel kleurrijke kenmerken en een grote, hoefijzervormige entree. Naar verluidt zou het oorspronkelijke gebouw plaats kunnen bieden aan 16.000 toeschouwers. In eerste instantie was het de bedoeling dat hier gevechten (bokswedstrijden) zouden plaatsvinden tussen lokale vechters.

In 1927 kocht Pedro Balañá, een lokale ondernemer, de arena’s en maakte er een arena voor stierengevechten van.

Daarna, tijdens de Spaanse Burgeroorlog, werd het bezet door een antifascistische militie, voordat de stad viel.

Onder het Franco-regime waren stierengevechten gebruikelijk en de arena’s werden ook gebruikt voor concerten. Toen de regio’s deze Spaanse traditie niet meer goedkeurden, stopten de stierengevechten hier in 1977.

Dit betekende dat alleen El Monumental de laatste functionerende arena van Barcelona was, die in 2012 werd gestopt met de verbodswet van de Autonome Gemeenschap. Voor de sluiting in 1977 was het bekendste duo dat hier een concert gaf Carlos Santana en Paco de Lucia. Na 1977 is er weinig meer gebeurd, tot 1999, toen de plannen werden goedgekeurd om dit gebouw om te vormen tot een amusements- en winkelcentrum

Monumental fontein

Een van de meest spectaculaire bronnen ter wereld. Het is ontworpen door Josep Jujol en werd in samenwerking met Miguel Blay, Frederic Llobet en Lucía en Miguel Oslé ontworpen.

Camp Nou

Vanaf medio 2023 wordt het stadion volledig verbouwd als deel van het project Espai Barça, de werkzaamheden zouden duren tot de zomer van 2026. Geopend in 1957 met 93.053 zitplaatsen, wordt verwacht dat Camp Nou na renovatie 105.000 zitplaatsen zal hebben.

De renovatie van het nieuwe Camp Nou vordert goed en ligt op schema. De terugkeer van FC Barcelona van het Olympisch Stadion naar Camp Nou staat nu gepland op 29 november 2024. Wanneer FC Barcelona haar 125e verjaardag viert. Maar het zal waarschijnlijk toch 2026 gaan worden

Het Palau de Congressos,

gebouwd voor de Barcelona International Exposition in 1929, is het conferentiecentrum van de stad en een van 's werelds meest iconische handelsbeurzen. Het maakt deel uit van het complex van de Internationale Tentoonstelling van 1929, waarvoor zo'n 15 paleizen werden gebouwd, evenals tal van nationale en commerciële paviljoens, een stadion, een zwembad en de architecturale reproducties waaruit het Poble Espanyol, of Spaanse dorp (zie onder).

6 Grote paleizen werden gebouwd op het onderste deel van de berg, door Plaça d'Espanya, als tentoonstellingshallen en jarenlang organiseerden ze de jaarlijkse multi-trade Fira de Mostres, naast single-trade beurzen en tentoonstellingen. En aan weerszijden van de stenen trap staan de twee hoge gebouwen ontworpen door Josep Puig i Cadafalch: de paleizen Alfons XIII en koningin Victòria Eugènia. Hun torens zijn reproducties van die op de Pont Reial in Valencia.

Fira de Barcelona:

een entiteit van algemeen belang. De regering van de Tweede Spaanse Republiek verklaarde de Fira Internacional de Barcelona in 1932 tot een entiteit van algemeen belang, waardoor het haar hielp haar activiteiten op te zetten op de Montjuïc-site, waar sinds de jaren zestig intense internationale beursactiviteiten zijn geweest.

Fira de Barcelona Gran Via, is 1 van de belangrijkste beursorganisaties in Europa wat betreft het volume en de kwaliteit van haar evenementen, het hoge niveau van haar locaties en haar organisatorische ervaring en professionalisme.

De heuvel Montjuïc

Deze ligt ten zuidwesten van Barcelona. Deze heuvel ligt tussen de Plaza Espaya en de haven van Barcelona. Op de top ligt een verdedigingsfort uit de 18e eeuw, ook wel bekend als het Kasteel van Montjuïc.

Het park van Montjuïc is als het ware het groene hart van Barcelona. Er zijn ook veel recreatiemogelijkheden. In 1929 werd het park gebruikt voor de Wereldtentoonstelling en in 1992 werden hier de Olympische Spelen gehouden. In 2009 vond de aankomst van een van de ritten van de Tour de France op de top van de berg plaats.

De kolommen van Puig

De 4 kolommen, werden gebouwd in 1919 op de plaats waar nu de Magische Fontein van Montjuïc staat. De kolommen vertegenwoordigen de 4 strepen van de Catalaanse vlag en stonden in eerste instantie als symbool voor het Catalonisme.

De kolommen waren onderdeel van een groter bouwproject in Montjuïc waarmee in 1915 werd gestart, met als doel Barcelona te presenteren als hoofdstad van de Middellandse Zee.

Een eerste instantie werd het voorstel van Puig voor de bouw van de kolommen afgewezen, maar uiteindelijk is toch besloten deze te bouwen, mede door de komst van de Wereldtentoonstelling van 1929. De zuilen waren 20 meter hoog en hadden een diameter van 2,5 meter. Zij symboliseren Catalonië, maar ook was het een weerspiegeling van het Griekse erfgoed en een gebouw met een grote koepel vertegenwoordigd het Romeinse verleden.

De dictatuur

In 1925 werd er een internationale tentoonstelling gegeven in Barcelona, met als thema industrie, sport en kunst. Gedurende deze jaren werd Puig uit zijn ambt gezet vanwege zijn Catalaanse en politieke ideeën.

Maar de droom van Puig bleef bestaan, ook na zijn ontslag. In 1928 werden de kolommen onder de dictatuur van Primo de Rivera gesloopt. Tijdens zijn dictatuur werden systematisch Catalaanse symbolen uit het stadsbeeld en de media verwijderd.

Daarnaast kreeg het grote plein bij Montjuïc de naam Plaza España en werden er 2 grote Venetiaanse torens gebouwd bij de ingang.

De droom van de architect werd herbouwd in 2010. De kolommen werden op een paar meter van de oorspronkelijke locatie weer geconstrueerd. Momenteel staan ze symbool voor; doorzettingsvermogen, overtuiging en de Catalaanse identiteit.

Plaça España

is een lieflijk plein net buiten het centrum van de stad, waar veel hoofdwegen van Barcelona, zoals Gran Via en Paral.lel elkaar kruisen. 

De grootste aantrekkingskracht van Plaça España is het Palau Nacional, het museum van Catalaanse kunst, wat statig aan de zijkant van Montjuïc staat. Het is adembenemend en er is geen beter moment om het te bekijken dan 's avonds, wanneer het verlicht is met de magische fontein ervoor.

Helaas door water tekort ligt de fontein stil dus we zijn ook niet terug geweest om er bij avond van te kunnen genieten.

Plaça España towers

Een stukje verder door ligt het paviljoen van Mies van der Rohe wat qua architectuur zijn tijd ver vooruit was toen het in 1929 gebouwd werd. Blijf je doorlopen dan kom je bij Poble Espanyol dat net als het paviljoen in 1929 gebouwd werd voor de wereldtentoonstelling. In de avond zorgen enkele bars en clubs voor het tot leven komen van dit gebied.

CaixaForum

het culturele en sociale centrum van La Caixa's Community Projects, is gehuisvest in wat ooit een fabriek was.

Ontworpen in de Art-Nouveau-stijl door de architect Puig i Cadafalch, en het is 1 van de meest dynamische, actieve en levendige culturele centra van Barcelona geworden.

Het gebouw is van de industriële erfenis van Barcelona en de tentoonstellingen zijn gewijd aan kunstenaars zoals Dalí, Rodin, Freud, Turner, Fragonard, Hogarth en Cartier-Bresson. Ook worden daar concerten, lezingen, literaire evenementen, multimediakunst en vele andere activiteiten georganiseerd. Het gebouw is een prominent baken geworden in het leven van Barcelona.

We rijden even de heuvel op voor een schitterend uitzicht over de stad.

Poble Espanyol

Is een dorp met huizen gebouwd om de architecturale stijlen van de verschillende delen van Spanje weer te geven. De toegang bedraagt €15,00 (er is ook 65+korting) en er zijn restaurants. Het openluchtmuseum Poble Espanyol (Spaans Dorp) is dé manier om Spanje in het klein te ontdekken

Dit dorp, dat elk deel heeft van Galicië tot het Baskenland, van Aragon tot Andalusië, duurde 13 maanden om te voltooien. in totaal heeft het 117 gebouwen en was gepland om 6 maanden open te blijven, maar vanwege de enorme belangstelling tijdens de beurs, werd besloten het te laten bestaan. Het bord aan de muur;

Op besluit van de autoriteit is het gebruik van alle soorten oude en moderne voertuigen

verboden binnen het "Spaanse Dorp".

De reuzen en groothoofdige carnavalsfiguren – naast andere mystieke wezens – zijn typerend voor de mecenaatsfeesten en vooral voor het Corpus Christi-feest. Dit religieuze feest werd in de 14e eeuw door de Katholieke Kerk geïntroduceerd en wordt in heel Europa gevierd. Volgens antropologen stammen alle figuren af van andere figuren die dateren van vóór het christendom. Met het feest van Corpus Christi (of het Lichaam van Christus) bekeerde de Kerk de laatste heidenen, en de reuzen en al hun metgezellen werden feestfiguren. In veel dorpen en steden in Catalonië blijft de traditie om ze te laten dansen nog steeds springlevend.

De reuzen van Poble Espanyol zijn Clara en Marcel, die bij de inhuldiging op 20 mei 1929 hulde brachten aan de 1ste bezoekers van de compound. De andere 4 reuzen vertegenwoordigen de seizoenen van het jaar en, symbolisch, de verschillende levensfasen. Rosalía (lente), Feliu (zomer), Paulina (herfst) en Andreu (winter).

Al lopend door dit artificiële dorp zal je snel de verschillende architectonische stijlen en culturele diversiteit van Spanje leren kennen. Er zijn ambachtelijke winkels en een museum van moderne kunst. We zien een straat die in het midden voorzien is van bronzen beelden van allerlei beroepen heel leuk om te zien ik heb er maar een paar collages van gemaakt.

Van de witte Andalusische straten en mooie doorkijkjes.

Komen we nog langs een paar fonteinen.

Tarragona

Is Reproductie van de fontein in renaissancestijl gevonden in de stad Prades. De 3e week van juli, die samenvalt met het feest van San Jaime, wordt in die stad het populaire Cava-festival gevierd, dat meer dan 5000 mensen uit andere steden in Catalonië en Spanje samenbrengt. Tijdens het feest komt er geen water uit de fontein, maar cava, een typisch bruisend drankje uit Catalonië dat op dezelfde manier wordt gemaakt als champagne.

en dan zien we ook nog een bijzonder opstelling mogelijk voor een orkest? Die stoel ziet er niet uitnodigend uit maar geloof me hij zat prima.

Tot aan een klein Romaans klooster. Maar als we onder de poort uit komen zien we iets bijzonders op de kloostermuur

Castells

deze maken deel uit van een diepgewortelde traditie in Catalonië die zijn oorsprong vindt in verschillende regio’s in het zuiden van Tarragona, met name in Valls, en bestaat uit het maken van menselijke torens. Hoewel ze dateren uit de 15e eeuw, begon de traditie zoals die nu bekend staat in het begin van de 19e eeuw. In Tarragona gevonden documenten uit de 18e eeuw verwijzen naar ‘menselijke torens’ en het eerste castell dateert uit 1770.

In 2010 voegde UNESCO castells toe aan de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid.

De stad Valls staat bekend als “de bakermat van de castells” omdat deze traditie hier vandaan komt. Tegenwoordig zijn er teams in heel Catalonië, maar ook in Valencia en Mallorca.

Om een kasteel te bouwen heb je evenwicht, teamwerk, kalmte en veel kracht nodig. Het wordt uitgevoerd in een team dat de colla wordt genoemd en bestaat feitelijk uit het maken van een menselijke piramide die zo stabiel mogelijk is, allemaal op de klanken van de gralla, een traditioneel houtblaasinstrument, en de timbaal, een soort trommel. Het doel is om de toren op te bouwen en af te breken zonder dat deze instort. Castells worden geclassificeerd op basis van de hoogte van de niveaus en het aantal mensen dat elk niveau vormt.

De keramische muurschildering toont een complex castell, een "dos de nou amb folre i manilles" (de foire en manilles zijn de versterkingen). Dit was het eerste type dat werd gebouwd door de Castellers de Sants, een colla opgericht in 1993 in de gelijknamige buurt in dezelfde wijk als de Poble Espanyol. De oorsprong van de colla ligt in een groep buurtbewoners die de castellera-traditie in Sants wilden vestigen, een symbool van de Catalaanse cultuur dat tot dan toe niet in de buurt werd uitgevoerd.

In dit geval verwijst 'nou' naar de 9 niveaus, terwijl 'dos' betekent dat er op elk niveau 2 mensen zijn. Een grote groep, de pinya genaamd, vormt de basis van het castell. Het vormt de fundering en bepaalt hoe de toren zich ontwikkelt, om nog maar te zwijgen van het dienen als menselijk kussen voor het geval hij instort. De folre bevindt zich bovenop de pinya en heeft de rol om het 3e niveau hoog te houden en het 2e te versterken. De teamleden die de manilles vormen - die alleen te vinden zijn in extreem moeilijke castells - staan bovenop de folre op het 3e niveau en helpen het 4e overeind te houden.

Op de manilles bevindt zich de tronc, in dit geval bestaande uit 3 niveaus met elk 2 personen.

Het bovenste deel van het castell wordt de pom de dalt genoemd en bestaat uit een niveau met 2 kinderen, de dosos genaamd, de aixecador die de dosos bij elkaar houdt en ten slotte de enxaneta, een kleine jongen of meisje die het castell kroont. Wanneer de enxaneta zijn of haar hand opsteekt, ook wel de aleta genoemd, is het castell voltooid.

Via de brug, komen we dan toch uit bij het klooster gesloten op 1 ruimte na wel indrukwekkend

Daarnaast is het uitzicht vanaf de bergtop adembenemend mooi.

Ik sluit het dorp af met deze vrolijke gekleurde paraplu's

La Rambla.

De Ramblas is een van de meest bezochte bezienswaardigheden in Barcelona, maar voor veel toeristen zal deze straat een flinke tegenvaller zijn.

Dit was voorheen een drooggevallen rivierbedding, nu is het de drukste laan van Barcelona. De stad heeft zoveel meer te bieden dan deze drukke, te toeristische straat vol zakkenrollers.

De avenue met al zijn platanen, bloemenstallen, straatmuzikanten en menselijke standbeelden loopt van Plaça de Catalunya (het hoofdplein van de stad) naar de haven Port Vell, met het Monumento a Colón. De 1200 meter lange Ramblas avenue straalt nog steeds een 19e eeuwse sfeer uit, afgewisseld met moderne zaken en vele souveniershops. Het middelste gedeelte van La Rambla is een voetgangersgebied en aan beide zijdes loopt een smalle eenrichtingsweg voor gemotoriseerd verkeer.

Echter wie er nu komt zal denk niet zo enthousiast zijn vrees ik. Het is veranderd in een heuse bouwput met enorm veel lawaai van drilboren e.d. Gezellig een drankje op een terras is er niet bij je moet werkelijk schreeuwen om elkander te verstaan en dan denk je is de prijs wel aangepast nou nee hoor je betaald even vrolijk nog €30,00 voor een bietje en een sangria. En veel was er echt niet te zien.

Monument voor de Catalaanse toneelschrijver en dichter Frederic Soler

Dit monument voor de Catalaanse toneelschrijver Serafí Pitarra, ook bekend als Frederic Soler i Hubert, wordt door velen beschouwd als de grondlegger van het Catalaanse theater. Het is gelegen in de Plaza del Teatro, aan La Rambla, en werd onthuld op 26 december 1906.

Het bestaat uit een stenen voetstuk van Montserrat met het wapen van Barcelona, waarop een witte marmeren kolom in de vorm van een Ionische volute staat die is versierd met slingers, met de inscriptie "To Frederich Soler (Pitarra), oprichter van het theater Catalaans."

Font als Santpere

De Santpere waren in de 20e eeuw een belangrijke familie van artiesten uit de Catalaanse muzikale komedie. In 1998 besloot het stadhuis van Barcelona om de kunstenaarsfamilie te eren door een monument te bouwen dat een fontein is, de Font als Santpere. Het monument bevindt zich gezien van de haven, aan het begin van Las Ramblas, in de buurt van de theaters van El Paral·lel, de werkruimte van Santpere.

Het lettertype heeft de vorm van een halve cirkel en bestaat uit 2 delen. De binnenkant van het monument, gemaakt van kunststeen, is een Grieks theater. De buitenkant is versierd met bronzen reliëfs, die scènes uit het leven van de familie Santpere weergeven.

De 'Mercat de Sant Josep de la Boqueria',

Deze ligt aan de Ramblas en is zeker de moeite waard! De mercat "De la Boqueria" is de grootste en bekendste versmarkt van Spanje en wordt veel bezocht door lokalen en toeristen.

Sinds 1826 wordt de Boqueria legaal herkend als een officiële markt. Vanaf ongeveer 1470 werd er hoofdzakelijk varkensvlees verkocht en had de markt de naam Mercat Bornet. Later, tot aan het einde van de 18de eeuw, was de markt bekend onder de naam Mercat de la Palla, wat letterlijk stro markt betekent. Toen was de markt ook nog niet overdekt, zoals nu het geval is.

De Boqueria werd gebouwd op geconfisqueerd land van Sant Josep en daar is ook de officiële naam van afgeleid Mercat de Sant Josep de la Boqueria. 

In 1826 werd de markt officiëel erkend en in de conventie van 1835 werd besloten om een officiële structuur te bouwen. In die tijd groeide de markt snel, maar er werd nog steeds hoofdzakelijk vlees en vis verkocht.  De constructie begon op 19 maart van het jaar 1840 naar een ontwerp van architect Mas Vilà. In hetzelfde jaar was ook de officiële opening van de markt. De kleurrijke markt La Boqueria ontstond dus in de 13e eeuw als straatmarkt op de Ramblas.

In 1914 was de ijzeren overkapping van de markt klaar. Tegenwoordig is het een van de meest bezochte bezienswaardigheden in het centrum van Barcelona.

Boqueria'

De naam 'Mercat de la Boqueria' komt van de oude Catalaanse vertaling die zo veel zou willen zeggen als 'plaats waar geitenbokvlees verkocht wordt'. Vanaf de Ramblas kunt je de kleurrijke en geurrijke versmarkt eenvoudig bezoeken. Je vindt hem halverwege de Ramblas bij metrohalte Liceu. Verse vis, Catalaanse worsten, enorme hammen, kazen, fruitdranken en gekleurde snoepkramen; kijk, ruik en proef vooral op de 'Sant Josep' markt!

Tip: koop niet meteen uw boodschappen bij de eerste marktkraam die u tegenkomt. De prijzen rond de entree en het centrale gangpad zijn hoger dan wanneer u iets verder over de markt heen wandelt

Monumento a Colón, het standbeeld van Columbus

Centraal in het Plaça de la Porte de Pau (plein van de poort van de vrede) in de haven van Barcelona en aan het begin van de Ramblas staat een grote gietijzeren zuil met daar bovenop een standbeeld van Christoffel Columbus.

Het Columbus monument (60 meter hoog), dat in Barcelona gekend is als het Monument a Colon, werd ontworpen voor de wereldtentoonstelling die in 1888 in Barcelona werd gehouden.

De sokkel van het Columbus monument staat op de plek waar Christoffel Columbus in 1493 terugkwam na zijn ontdekking van Amerika en verslag wilde uitbrengen aan Koningin Isabella en Ferdinand over zijn eerste reis naar Amerika. Columbus werd naar men vermoedt in Genua, Italië geboren. Hij verhuisde eerst naar Portugal en vestigde zich later in Spanje.

Desondanks werd Columbus in de 19e eeuw als Catalaan beschouwd (sommige historici beweerden indertijd dat Columbus geboren werd in Catalonië, vandaar het monument in Barcelona.)

Het meer dan 7 meter hoge standbeeld (gemaakt door Raphael Atche), toont Columbus die naar de zee wijst. Vreemd genoeg wijst hij op de sokkel niet in de richting van de nieuwe wereld die hij ontdekte. Aan de voeten van het monument zijn 8 leeuwen, 4 staand die kijken richting de zee  en de 4 zittende met hun gezicht richting de stad. 

Je kunt met een lift boven in het monument komen. Dit kost € 8,00 per ticket en vooraf bestellen via Tiqets.com.

Ook de sokkel was grotendeels ingepakt ivm de werkzaamheden.

https://youtu.be/1HULyjINPC4?feature=shared

De 'oude' haven Port Vell

Port Vell, in het Nederlands 'Oude haven', is het oudste gedeelte van de haven van Barcelona. De haven is totaal gerenoveerd als onderdeel van een stadsvernieuwing voorafgaand aan de Olympische Zomerspelen van 1992. Hiervoor was het havengebied een vervallen gebied met lege pakhuizen, rangeerterreinen en havenfabrieken. In 2013 is de haven van Barcelona zelf aangepakt. Nieuwe aanlegsteigers en verfraaiingen moeten ervoor zorgen dat Port Vell er weer jaren tegen kan. Een voetgangersbrug, genaamd Rambla de Mar, verbindt de drukke straat La Rambla met de haven echter ook hier waren ze met bouwwerkzaamheden bezig dus brug afgesloten.

 De kabelbaan die van de haven naar de berg Montjuic loopt valt op. Deze rode gondels van de Transbordador Aeri del Port geven je een schitterend uitzicht over de haven en de stad.

En zo komt aan de dag Barcelona een einde mooi en indrukwekkend. Bij de busstop zien we dan zomaar een enorme hoeveelheid kapokbomen staan bijzonder. Deze bomen groeien met roze bloemen die zich ontpoppen tot zaaddozen en zich dan ontplooien tot enorme kapokballen Je snapt de bloem hebben we gemist. Moe maar voldaan stappen we de bus in en gaan op weg naar ons hotel. Morgen weer een nieuwe dag 

 Figueres