Klaipėda
Met de toenmalige naam Memel was Klaipėda vroeger de noordelijkste stad in het Duitse Rijk. Alleen tussen 1923 en 1939 en na 1945 tot op heden, is dit Klaipėda.
Vandaag de dag is het voor Litouwen de enige zeehaven met een verbinding naar de rest van de wereld, de meest noordelijke ijsvrije haven aan de oostkust van de Oostzee en de op twee na grootste stad met een bevolking van ongeveer 200.000 inwoners. Het ligt niet ver van de Russische exclave Kaliningrad, het voormalige Koningberg.
De haven is voor Litouwen de economische band met de wereld, investeringen en de versterking van de betrekkingen met de landen van de Europese Unie. Klaipėda is niet langer de provincie onder Duits gezag. Zij won drie prijzen van de Raad van Europa voor internationale samenwerking. De stad werd tijdens de tweede wereldoorlog zwaar geteisterd, toen Klaipėda door de Duitsers gebruikt werd als basis voor hun onderzeeërs.
Tegenwoordig is het een gezellige havenstad die bekend staat als een prachtige plek van rust, voor kenners van wilde natuur en alle toeristen die houden van excursies en diverse vormen van amusement.
Klaipėda is een moderne stad, met een karakteristieke kade, pakhuizen en vele gebouwen in Duitse stijl. De stad heeft een mengsel van gebouwen in verschillende stijlen: een neogotisch postkantoor, een voormalig gymnasium, het theatergebouw, het oude stadhuis en vele verschillende huizen. De oude stad is gevormd in de 15e en 16e eeuw aan de oevers van de rivier Danė, waar nog steeds mogelijk is om overblijfselen van het oude kasteel en het vestingwerk te zien. Onder de variabele gezichten van Klaipeda.
De rivier Danė.
Loopt dwars door de stad op de linkeroever van de rivier is de oude stad, en op zijn rechteroever is het moderne stadscentrum. De oude stad is volop gerestaureerd. De met kinderkopjes aangelegde straten en de antieke lantaarnpalen geven een eigen uitstraling. Centraal gelegen tussen het toeristische Palanga en het schiereiland Neringa dit is een bijzonder gebied, met prachtige duinen en vissersdorpjes als Nida en Juodkrantė. (zie Nationaal park).
Theaterplein
Centraal in het oude Klaipeda is het Theater Plein. Het Theaterplein was een belangrijk cultureel trefpunt waar kunstenaars en intellectuelen uit Pruisisch Duitsland elkaar ontmoetten. Het Neoklassieke theater op het plein heeft zijn geschiedenis. In 1939 kondigde Adolf Hitler vanaf het balkonnetje de annexatie van het toenmalige Memel -Klaipeda- af.
Op het plein staat de fontein "Simon Dach" en nog een permanent symbool van de stad - een sculptuur van Taravos Anike staand op een granieten sokkel in het midden van een kleine fontein. Het origineel, dateert uit 1912. Tijdens WO II werd het originele beeld verwoest door soldaten omdat Anna met haar rug naar Hitler stond toen hij zijn toespraak hield. Dat maakte Hitler woedend, omdat hij eiste dat tijdens zijn redes altijd iedereen naar hem keek. De actie van de soldaten was mogelijk een gevolg van de woede-uitbarsting van Hitler. In 1989 werd een replica van het beeldje neergezet en kwam pas weer terug na het herstel van de onafhankelijkheid van Litouwen (1990). Anike is het karakter van een van de oudste Litouwse liedjes.
Een gedenkteken voor de matrozen die na 50 jaar van de Sovjet-bezetting van Litouwen wereld wilden laten zien dat zij nog leefdenDoor een reis om de wereld te maken met als slogan " ter ere van Litouwen de eenheid van de natie. Alle wisselende bemanning zeilden met de slogan "Ter ere van Litouwen, de eenheid van de natie." De reis had als doel; Litouwen terug op de kaart te zetten en de mensen weer terug te laten komen naar hun vaderland. Het bleek ook dat de Litouwse Emigranten pas na deze tocht van de Litouwse zeilers weer terug begonnen te komen. Tot dan wisten zij niet wat hun te wachten stond bij terugkomst. De reis met "jacht Litouwen" duurde 13 maanden.
De Meridianas
werd gebouwd in 1948 in Finland en is nu een bezienswaardigheid in Klaipėda. De Klaipėda Navigation School gebruikte het zeilschip voor trainingsdoeleinden. De eerste vrouwelijke president van Litouwen, Dalia Grybauskaite, stelt andere prioriteiten. Het schip is nu een drijvend restaurant, maar het is nooit open.... Wel opvallend hij is van bijna overal te zien.
Over de vuurtoren is helemaal geen informatie te vinden
Dan zagen wij ook nog;
Een leuk klein plaatsje met zoals je bij terugblik zult zien en enorm groot winkelcentrum buiten de stad en niet ver van ons hotel dat uiteraard ook buiten het centrum lag.