Gauja nationaal park
Het Gauja Nationaal park (Gaujas nacionālais parks) is het oudste en grootste nationale park in Letland. Het werd opgericht in 1973. Het park beslaat een driehoekig gebied in het stroomgebied van de rivier Gauja van circa negentigduizend ha, beginnend bij Valmiera en eindigend voorbij Sigulda. Deze rivier is voor mensen vele jaren erg belangrijk geweest aangezien de 452 kilometer lange rivier als handelsroute heeft gediend. Hierdoor vind je overal in de buurt van de Gauja Rivier oude dorpjes en kastelen die je nu nog steeds kunt bezoeken. Het park huisvest inmiddels meer dan vijfhonderd culturele en historische monumenten, grotten, grillige kliffen en een grote diversiteit flora en fauna. De zandsteenformaties langs de rivier dateren uit het Devoon en hebben dit gebied de bijnaam het "Lijflandje Zwitserland" (Vidzemes Šveice) opgeleverd. Midden in het park ligt de historische stad Sigulda. In de winter is dit een graag bezocht skigebied. En nu? een schitterend stukje natuur zoals je straks ook van bovenaf kunt zien. Je vindt hier 3 kastelen.
Het Sigulda Medieval Castle
In de heuvels rond Sigulda, ligt het kasteel van Turaida. Het kasteel werd gebouwd in het jaar 1214 onder de aartsbisschop van Riga, Albert. Het werd gebouwd in de Brick Gotische stijl op de plaats van het verwoeste houten kasteel van de Lijflandse leider Caupa van Turaida. De bouw en de ontwikkeling van het kasteel duurde tot de 17e eeuw, waarna het kasteel haar strategisch belang begon te verliezen. In het jaar 1776, werd de kruitkamer door de bliksem getroffen en werd het gebouw gedeeltelijk vernietigd. Het raakte langzaam in verval.
Het is een zeer recent (1973) gereconstrueerd middeleeuws kasteel en is gelegen aan de overkant van de Gaujarivier van Sigulda. Van hieruit kun je het Turaida kasteel zien liggen maar het was helaas niet echt helder door al die regen.
Het Turaida kasteel
Het 2de kasteel dat het bezoeken waard is het kasteel. Dit grote rode imposante bouwwerk heeft een zeer hoge uitkijktoren waarvan je het gebied goed kunt bekijken. Daarnaast zijn er tal van kleine musea waar je meer over het kasteel en de tijd waarin het gebouwd is te weten kunt komen.
Donjontoren
de 42 m hoge toren en de westelijke en oostelijke torens. De donjontoren klimmen we naar boven pffff. Over uitgesleten, supersmalle trappen aan de binnenkant van de 1 m dikke ronde buitenmuur ga je verdieping na verdieping, langs de schietgaten, hoger. De hoogste verdieping (5) met grote ramen, zien we dat het uitzicht over de rest van het eens machtige kasteel van Turaida de klim zeker waard was.
Een museum en enkele tentoonstellingen vinden we terug in de oude graanschuur,
De hofkapel met bisschopszetel zijn typisch voor die tijd.
de kerker
In het park zouden 25 sculpturen staan maar ach ik heb er 1 op de foto vind het wel best haha. Wel een leuke trouwens al zeg ik het zelf
Roos van Turaida
Vlak bij het kasteel staat een houten kerk waar de 'Roos van Turaida' ligt begraven. Zij was een 19 jarig meisje dat in 1620 door een Poolse officier werd vermoord in de grotten rond de vesting. Volgens de overlevering was zij verliefd op een tuinman van een nabijgelegen vesting, maar werd zij door de officier in de val gelokt.
Het toeval wilde dat hier een huwelijk plaats vond op het moment dat wij er waren dus hebben we hele leuke foto's van het kerkje zoals je ziet. Alleen konden we nu niet op ons gemak binnen kijken zo heeft alles zijn voor- en nadeel natuurlijk
Op naar het derde kasteel dan maar. Hier vinden we in het grasveld voor de ingang een metalen muziekband erg leuk!
New Sigulda kasteel
deze heeft een mooie tuin en oprijlaan, het heeft sinds dat het gebouwd werd in 1878 vele functies en verschillende bewoners gehad. Tijdens de Eerste Wereld oorlog is het kasteel grotendeels vernield geweest. Hoewel het kasteel eigenlijk niet bewoonbaar was verbleven er toch vele schrijvers en journalisten om hier te wonen en werken. De vakbond besloot daarom om in het gebouw te investeren en het weer op te bouwen. Daarna is het kasteel regelmatig van eigenaar gewisseld en is het nu als toeristische bezienswaardigheid te bezoeken.
Wat de gids niet wist en in 1ste instantie de buschauffeur ook niet was dat er vlakbij een klein pakje was dat als thema wandelstok had. Dit was ik thuis tegengekomen op internet. Toch leuk dat zij moeite gedaan hebben om dit te achterhalen. Zodoende hier een paar leuke foto's maar eerst nog even het kerkje waar Ans en ik nog even naar binnen geweest zijn.
Op naar Riga nachtje slapen en dan weer verder naar