Tartu
is de tweede stad van Estland en de hoofdstad van de provincie Tartumaa. Omdat Tartu bij de grens lag, in militair gebied, was de stad in de tijd van de Sovjets verboden voor buitenlanders. Het was een Sovjetgarnizoensstad met 10.000 militairen en een militair vliegveld.
De stad ligt in het zuidoosten van het land aan de Emajõgi, de rivier die de twee grootste meren van Estland met elkaar verbindt en heeft ruim 100.000 inwoners.
De stad heeft sinds 1632 een Academie, later werd dit een universiteit. Zeer veel hoger opgeleide Esten hebben enige jaren van hun leven in deze stad doorgebracht: het 'Athene van de Emajõgi' geldt dan ook als de geestelijke hoofdstad van het land. Het kleine stadscentrum van Tartu ligt op de rechteroever van de rivier en aan de voet van de heuvel Toomemägi, de Domberg.
Direct onder de heuvel staat het achttiende-eeuwse roze gepleisterde raadhuis, het belangrijkste gebouw aan het raadhuisplein, Raekoja plats. Dit is het hoofdplein van Tartu (zie ook boven), met een opmerkelijke fontein: twee kussende studenten onder een paraplu waarlangs het water naar beneden stroomt.
Het scheve huis
een ander opvallend gebouw aan het plein is het Scheve Huis op nummer 18, dat is gebouwd op de sompige bodem vlakbij de Emajõgi. De fundamenten zwichtten. Zo werd het kleine huis het scheve huis. Dit ‘Pisahuis’ was ooit eigendom van Michael Andreas Barclay de Tolly. Tegenwoordig is er een kunstgalerie gevestigd waar 20e-eeuwse kunst wordt tentoongesteld.
Brug over de Emajõgi
Tot het ontgroeningsritueel van studenten behoort het 's avonds laat over de stenen boog van de brug over de Emajõgi lopen. Op dat tijdstip zijn de studenten natuurlijk als regel stomdronken. Het spektakel zal wel veel aandacht trekken.
de muur van een universiteitsgebouw die als versiering afbeeldingen heeft van professoren die de afgelopen jaren allemaal individueel als de leukste van een bepaald jaar werden aangemerkt. Het is een trompe-l’œil. Een vorm van realisme die bedrieglijk echt is. Het platte vlak driedimensionaal laten lijken en zo een illusie maken die overtuigend genoeg is om het oog van de toeschouwer te misleiden, dat is wat de maker van een trompe-l’œil wil. Zijn technische vaardigheden moeten eigenlijk onopgemerkt blijven, wat in de kunst meestal juist niet de bedoeling is. Een trompe-l’œil wordt expliciet gemaakt met de intentie om te bedriegen. Om een driedimensionale illusie te bereiken, is een perfecte weergave in perspectief van de geschilderde objecten noodzakelijk. Daarnaast wordt het oppervlak als één geheel weergegeven: aan de beschouwer wordt niets te raden overgelaten. Bovendien is belangrijk dat de objecten in een trompe-l’œil op ware grootte en zo waarheidsgetrouw mogelijk worden afgebeeld om het realistische effect te versterken.
Het voormalige Hooggerechtshof en de oude locatie van het Universiteitshospitaal.
De plaquette op het laatste gebouw vermeldt in 5 talen: This was the location of the University of Tartu Hospital from 1808 tot 1992. In het Hooggerechtshof werd op 2 februari 1920 het vredesverdrag tussen Estland en Sovjet Rusland gesloten.
In het gebouw van het oude Universiteitshospitaal werd op 14 oktober 1920 het vredesverdrag tussen Finland en Sovjet Rusland ondertekend. Voor het laatste gebouw staat het gedenkteken voor Johan Skytte in de vorm van een zegelstempel. Skytte (1577-1645) was Zweedse staatsman. Hij was ook gouverneur van Livonia -het huidige Estland en Letland- en in die hoedanigheid initiatiefnemer van de oprichting van de Universiteit van Tartu, waarvan hij ook de eerste voorzitter was. Het monument werd in 2007 onthuld.
Ruine van de Domkerk
de baksteengotiek, is sinds de zeventiende eeuw een ruine en staat op de heuvel. Deze ruine, is gedeeltelijk in gebruik is als museum. Het is een van de beeldbepalende bouwwerken in Tartu, het vroegere Dorpat.
Vermoedelijk begon men in de tweede helft van de 13e eeuw met de bouw van de gotische domkerk aan de noordkant van de Domheuvel. Rondom de kerk werd een begraafplaats aangelegd en werden huizen gebouwd voor de geestelijken die aan de kerk verbonden waren. De kerk was gewijd aan Sint Peter en Sint Paul, die ook de schutsheiligen van de stad waren. De Domkerk was de zetel van het Bisdom Dorpat en een van de grootste kerken van Oost-Europa.
In het begin van de 19e eeuw is een klein deel van de kerk herbouwd. Dat deel herbergt het museum van de Universiteit van Tartu en wordt ook gebruikt voor belangrijke recepties van de universiteit.
De heuvel
is parkachtig ingericht; op veel plaatsen staan monumenten van prominente geleerden uit het verleden, waaronder Karl Ernst von Baer, de vader van de embryologie en je hebt er een mooi zicht. Het was echter niet bepaald lekker weer helaas Er is veel informatie te vinden op internet over dit complex dus geïnteresseerd? Zoek; Dom van Tartu en voilà.
Monument van Jaan Poska
het hoofd van de Estse delegatie bij de vredesbesprekingen van de Onafhankelijkheidsoorlog-, door afzettingen wegens werkzaamheden is hij niet te vinden wel de Sterrenwacht. Daar was van 1820-1839 astronoom Fr.G. Struve directeur.
De naam van Friedrich von Struve (1793-1864) is onlosmakelijk verbonden met de Struve Cirkelboog. De Struve Cirkelboog is een door de UNESCO beschermde reeks van driehoeksmeetpunten, die zich uitstrekt van Hammerfest in Noorwegen tot aan de Zwarte Zee. Deze keten van meetpunten in de vorm van een driehoek werd tussen 1816 en 1855 opgezet door de astronoom Friedrich Georg Wilhelm Struve en zorgde voor de eerste nauwkeurige meting van de opeenvolgende segmenten van een meridiaan. Deze metingen hielpen om de precieze afmetingen van de grootte en de vorm van onze planeet te bepalen en markeerden zo een belangrijke fase in de ontwikkeling van aardwetenschappen en het vervaardigen van topografische kaarten. De Struve Cirkelboog is een opmerkelijk voorbeeld van wetenschappelijke samenwerking tussen geleerden uit verschillende landen en van samenwerking tussen vorsten voor de zaak van de wetenschap. De oorspronkelijke Cirkelboog bestaat uit 258 driehoeken met 265 belangrijke meetpunten. De bezienswaardigheid strekt zich uit over 10 landen en heeft een lengte van 2.820 km en omvat 34 van de oorspronkelijke meetpunten.
Twee bruggen
de Engelenbrug daar loop je over en in het midden ga je met het gezicht richting de Duivelsbrug staan en doe daar volgens lokaal gebruik een wens. Deze bruggen, dienen ook als podium voor zangwedstrijden tussen mannen en vrouwen.
De mannen staan op de Duivelsbrug, de vrouwen -hoe kan het anders- op de Engelenbrug. Winnaars zijn niet wie het mooist zingen, maar wie het hardst zingen.
Het KGB Cellen Museum
is gehuisvest in het oude hoofdkantoor van de KGB in een oud grijs massief pand wat of je makkelijk voorbij loopt, het geeft een redelijk gedetailleerd inzicht in de Russische inlichtingendienst. Onder de foto's je snapt dat dit een heel dubbel gevoel was maar het hoort er natuurlijk wel bij net als toen in Vietnam.
En dan sluiten we de plaats Tartu toch even af met een paar leuke kiekjes ondanks de regen want die viel met bakken naar beneden vandaag. Overal vond je muurschilderingen, bloembakken en beelden met het zonnetje erbij zou dit allen een geheel andere aanblik hebben gegeven geloof mij maar
En van hieruit gaan we even terug naar Riga om de reis via Letland naar Litouwen te maken. De volgende stop is voor Riga is