Nieuw Zealand Greymouth

Zuidereiland Te Wai-pounamu

Er is een duidelijk verschil tussen het Noordereiland en het Zuidereiland. Het Zuidereiland is groter dan het Noordereiland maar heeft veel minder inwoners. Er is meer plaats voor natuur en ongerepte wildernis.

De Southern Alps is een belangrijke bergketen die zich uitstrekt van noord naar zuid over een groot deel van het eiland. In deze bergketen ligt Mount Cook (3754 m), de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Andere hoge pieken zijn o.a. Mount Tasman (3499 m) en Mount Dampier (3440 m).

In de Zuidelijke Alpen vindt je ook een aantal spectaculaire gletsjers, de Tasman Glacier met een lengte van 28 km, de Franz Josef en de Fox Glaciers.

In het zuiden bevindt zich Fiordland, een hoge bergketen gelegen in een prachtige omgeving met watervallen, diepe fjorden, groene valleien en zeldzame vogels. De bekendste fjorden hier zijn de Doubtful Sound en Milford Sound.

Zeer vruchtbare landbouwgrond is te vinden in het oosten van het land: de uitgestrekte Canterbury Plains.

In het noorden zijn prachtige zandstranden waar je kunt zwemmen.

Vandaag staat ons een mooie dag wachten dus op tijd op! Ontbijtje op de kamer, koffer gepakt en dan naar beneden we verzamelen weer in de lobby en om 07;20 uur vertrekken wij naar de haven waar we op de Ferry stappen en dan naar het Zuidereiland varen. Ook nu hadden wie weer instructie gekregen ivm he gewicht van de ruimbagage: 23 kg!!

De weegschaal stond al klaar. Als dat stukje afgerond is inchecken en dan beetje rondkijken en koffie om de tijd te doden.

We hadden een gezamenlijk ticket voor de ferry maar de bagage-tickets moesten wie wel heel goed op letten want dat zou maar zo voor problemen kunnen zorgen. De kerstman zwaait ons uit en dan gaan wie netjes in de rij op weg naar de ferry.

Interislander

Deze verbindt Nieuw-Zeeland al meer dan 60 jaar via de Cookstraat. Wij zijn de originele Cook Strait Ferry. We varen elke dag tussen de Noord- en Zuid-eilanden (Wellington en Picton) en vervoeren passagiers en vracht. Naast de adembenemende uitzichten kunt u genieten van onze lokale keuken, bioscopen, gratis kinderactiviteiten en premium lounges.

Momenteel exploiteren we een vloot van 3 schepen – Kaiarahi, Kaitaki en de rail-enabled Aratere – die de zeestraat in totaal 4000 keer per jaar oversteken. Kaitaki (wat Challenger betekent) kan tot 1400 passagiers vervoeren, terwijl Aratere (Quickpath) een capaciteit heeft van 600 en Kaiarahi (Leader/Guardian) 550.

Wij varen zoals je ziet met de Kaitaki Deze heeft 2 liften tussen dekken 3 en 5, en dekken 7 en 8. Het was prima toeven

Oversteek van het Noordereiland naar het Zuidereiland

Deze oversteek staat bekend als een van de mooiste veerboottochten ter wereld. Omgeven door een spectaculair landschap, is het echt 1 van de meest iconische ervaringen van Nieuw-Zeeland. De Interislander is de veerdienst tussen Picton en Wellington. De overtocht voert ons door de Marlborough Sounds, waarbij we de Cook Strait oversteken.

In 1642 ging de Nederlandse zeevaarder Abel Tasman het westelijke uiteinde van de zeestraat binnen en dacht dat het een baai was.

De Europeaan Kapitein James Cook ontdekte zijn ware aard als een zeestraat in 1770. De straat is naar hem vernoemd.

Cook Strait

De zeestraat strekt zich uit van het noordwesten naar het zuidoosten van de Tasmanzee tot de zuidelijke Stille Oceaan. Ongeveer 23 km breed op het smalste punt, het is gemiddeld 128 m diep. Beide oevers zijn omzoomd met steile kliffen, en die van het Zuidereiland is diep bezaaid. Verraderlijke stromingen en hevige stormen vormen ernstige gevaren voor de navigatie, en reizen van Wellington (Noordelijk Eiland) naar Blenheim (Zuid-eiland) zijn voornamelijk per spoor, veerboot en door de lucht. Communicatie- en elektriciteitskabels volgen de bodem van de zeestraat.

Het weer

De zeeomstandigheden in de Cookstraat zijn het slechtst wanneer de wind in de tegenovergestelde richting waait van de manier waarop de getijdenstromen gaan. Een andere factor die een ruwe oversteek van de Cook Strait-veerboot kan veroorzaken, is wanneer zowel warme als koude stromingen zich met elkaar vermengen. Deze vermenging van de  verschillende temperatuurstromingen kan opwelling veroorzaken

Wij hebben van dit alle geen last gehad we hebben alleen maar genoten van alles om ons heen

We verlaten het Noordereiland.

Marlborough Sounds

Met 1500 km kustlijn van Nieuw-Zeeland is Marlborough Sounds een verzameling oude verzonken riviervalleien gevuld met de wateren van de Stille Oceaan. Beboste heuvels rijzen steil uit de zee rond een ingewikkelde kustlijn van beschutte injes en zanderige baaien. Het gebied heeft drie hoofdwaterlichamen - Queen Charlotte, Kenepuru en Pelorus Sounds. Het Department of Conservation beheert meer dan 50 reservaten in deze schilderachtige speeltuin.

Arapaoa Island

ligt aan de noordkant van Tory Channel/Kura Te Au, de oostelijke ingang van de Marlborough Sounds die worden gebruikt door de Cook Strait-veerboten. Met 75 km2 en een mix van privé- en openbare grond, is het het op 1 na grootste eiland in de Marlborough Sounds en ligt in de buitenste Queen Charlotte Sound. Arapaoa Island is belangrijk voor de lokale iwi Te Atiawa, wiens tūpuna (voorouders) zich daar vestigden voordat ze naar Waitohi/Picton of Waikawa verhuisden.

Volgens de Māori-legende was het eiland Arapaoa het toneel van de gewelddadige strijd tussen de Polynesische zeevaarder Kupe en Te Wheke-o-Muturangi, een gigantische octopus die Kupe achtervolgde vanuit Hawaiiki en doodde. Terwijl ze vochten in de Straat van Raukawa/Cook, probeerde Wheke zichzelf aan de aarde te verankeren en de Marlborough Sounds uit te hollen.

Arapaoa

vertaalt zich naar neerwaartse klap, verwijzend naar de klap die Kupe gebruikte om Te Wheke o Maturangi te doden en het gevecht te beëindigen. De legende is afgebeeld op een gebeeldhouwde pouwhenua in Karaka Point, in de buurt van Picton.

Net voor de kust van Arapaoa Island, verwijst de Brothers Islands/Ngāwhatu-kai-ponu (ogen die getuigden), naar de oogbollen van de octopus. Arapaoa heeft zijn eigen populatie wilde schapen en zeldzame geiten, waarvan de oorsprong en het exacte ras in twijfel blijven. Beide worden verondersteld te zijn aangekomen in de tijd van kapitein Cook in de jaren 1770 of ongeveer een eeuw later door walvisvaarders.

Als je de Cook Straight per veerboot vanaf het Noordereiland oversteekt, zijn de kronkelige waterwegen van de Marlborough Sounds het eerste dat je van het Zuidereiland te zien krijgt. Deze Sounds zijn ontstaan toen de zee de rivierdalen, die gevormd zijn door de laatste ijstijd, overspoelde. De Queen Charlotte Sound is een van de bekendste Sounds in dit gebied.

Je ziet woorden weer overbodig We zagen zelfs nog een oesterkwekerij

De aankomst in de haven is altijd weer leuk om mee te maken

Zuidereiland

Volgens de Maori-traditie is het Zuidereiland de kano van Aoraki. De verzonken boeg vormt Queen Charlotte Sound/Totaranui en Pelorus Sound/Te Hoiere. In vroegere tijden boden de geluiden goede schuilplaats en voedsel voor het Maori-volk. Om te voorkomen dat ze de open zee in zouden gaan om van het ene naar het andere geluid te gaan, droegen ze hun waka/kano's over lage zadels.

De haven Picton

biedt de South Island-terminal voor Cook Strait passagiers- en vrachtveerboten in Picton, het exploiteert het diepste exportscheepvaartligplaats van Nieuw-Zeeland bij Waimahara Wharf in Shakespeare Bay en een multifunctioneel ligplaats bij Waitohi Wharf in Picton Harbour. Picton is een drukke cruiseschiphaven en biedt plaats aan 's werelds grootste klasse cruiseschepen in Shakespeare Bay. Hier halen we de bagage op en dan gaat de reis weer verder.

Picton,

is een kleine havenplaats dat zich de laatste jaren ontwikkeld heeft tot een ideaal vertrek- en aankomstpunt voor de reis over het Zuidereiland. Aan de brede straten en oude gebouwen langs de boulevard kan je duidelijk zien dat het plaatsje een Europese oorsprong heeft. Dan rijden we door diverse dorpjes en langs diverse rivieren.

Blenheim- Tuamarina

Hier zien we de industrie langs het spoor

Wairau-rivier 

is 1 van de langste rivieren op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Het stroomt 170 km lang vanuit het Spensergebergte, eerst in noordelijke richting en vervolgens in noordoostelijke richting door een lange, rechte vallei in het binnenland van Marlborough.

Spring Creek

is een klein stadje in Marlborough, Nieuw-Zeeland. State Highway 1 loopt langs de nederzetting naar het westen en de Wairau-rivier stroomt langs naar het oosten. Picton ligt 22 km naar het noorden en Blenheim 6 km naar het zuiden. De eerste Europese kolonisten waren George Dodson, William Soper en Dr. Vickerman, in 1850.

Havelock

Gelegen op het ontmoetingspunt van de rivieren Pelorus en Kaituna aan de kust ten noordwesten van Blenheim, noemt Havelock zichzelf de "Greenshell Mossel-hoofdstad van de wereld". Ooit een goudmijnnederzetting, heeft de stad veel schilderachtige koloniale gebouwen die tegenwoordig boetiekgalerijen en eetgelegenheden huisvesten (bestel de mosselen). Het Havelock Museum heeft interessante tentoonstellingen die het verleden van de stad verklaren.

Canvastown

De stad werd gesticht in 1864, nadat goud was ontdekt in de Wakamarina-vallei. Tot 6000 mijnwerkers kwamen om hun fortuin te verdienen. Waar eerder een Māori Pā was geweest, ontstonden straten met tenten die accommodatie, restaurants en tavernes boden aan een bevolking van ongeveer 3000 mensen. Ongeveer 25.000 ounces (710.000 g) goud werd teruggevonden in 1864.

De Wakamarina-rivier

is een rivier in de Marlborough-regio. Het stroomt over het algemeen ten noordoosten van zijn oorsprong in de Richmond Range en bereikt de Pelorus-rivier bij de nederzetting Canvastown, 10 km ten westen van Havelock.

De Ōpaoa-rivier

voorheen de Opawa-rivier genoemd, ligt in de Marlborough-regio van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Het begint in de Wairau-vallei, waar de waterlopen samenkomen.

En je ziet het goed onder die laatste brug mag je dus gewoon de tent opslaan haha. We rijden nog even door en dan zien we een tankstation dat open is (Alles is gesloten vandaag) dus ploffen www hier even op het muurtje neer om een broodje te verorberen en de benen te strekken.

Sauvignon Blanc liefhebber?

Een van de beste wijnen ter wereld van deze druif vind je in Marlborough. Sinds 1873 wordt hier wijn geproduceerd en tegenwoordig is het de belangrijkste wijnregio van Nieuw-Zeeland. In het heuvellandschap vind je 70 wijngaarden, de meeste en grootste rond Blenheim en in de Wairau Valley.

Blenheim

De laatste decennia heeft dit land als wijnproducent behoorlijk aan haar reputatie gewerkt en produceert het tegenwoordig prima wijnen. Vooral de sauvingnon blanc uit Marlborough wordt alom gewaardeerd en behoort tot de top van de wereld.

De vele zon, de koele nachten, genoeg regen en de vruchtbare grond zorgen voor ideale omstandigheden. De beroemde Montana Wines plantte in 1973 de eerste druiven en groeide uit tot de topproducent van de sauvignon blanc. Maar ook de chardonnay, riesling en pinot noir worden steeds beter. Elk jaar in februari kun je proberen zoveel mogelijk soorten te proeven tijdens het Wine Marlborough festival.

Weer genieten van de natuur.

Pelorus Bridge Scenic Reserve 

Daar waar een brug de Pelorus-rivier oversteekt, is een betoverend schilderachtig reservaat dat een geweldig startpunt is voor gemakkelijke wandelingen door open plekken in het bos. 

Het biedt tal van paden, die je door oude bossen en naar de rand van de prachtige Pelorus-rivier leiden. Veel van de sporen zijn breed en zacht, gebouwd volgens een standaard die geschikt is voor rolstoelen

Rai Valley

is een landelijke nederzetting in Marlborough. Het ligt aan State Highway 6, 68 km ten noordwesten van Blenheim en 46 km ten oosten van Nelson. Dus we zijn er bijna maar eerst hier even genieten.

De Rai-rivier loopt langs de plaats en komt samen met de Pelorus-rivier ter hoogte van de Pelorus-brug in het zuiden.

De vallei zelf was de plaats van een bloedbad van de Ngati Kuia- en Ngati Apa-stammen door de Maori-chef Te Rauparaha, die afkomstig was van de kust van het Noord-eiland, ten westen van Wellington. De eerste Europeanen die in 1843 arriveerden, vonden een paar overgebleven Maori-mensen die vlas produceerden voor Te Rauparaha. De oorspronkelijke route naar Nelson ging door het reserveterrein en over de Maungatapu Saddle. Later werd het pad dat de weg vandaag volgt ontdekt en werd rond 1860 een brug over de Pelorus-rivier gebouwd. De locatie van de Pelorus Bridge werd gereserveerd voor een toekomstige gemeente, maar in het begin van de 19e eeuw werd dit gewijzigd om de natuurlijke schoonheid van het gebied te behouden. De huidige brug is gebouwd in de jaren 1950.

 Je zult ook een beetje Midden-aarde magie vinden in dit gebied.

Peter Jackson koos Pelorus Bridge als filmlocatie voor scènes uit The Hobbit: The Desolation of Smaug. Hier werden de dwergen gefilmd terwijl ze in vaten de rivier afdreven. Een vergelijkbare ervaring is ook beschikbaar voor bezoekers, waarbij vaten worden verwisseld voor kajaks. Het gebied is ook rijk aan weelderig inheems bos. Het kastje is voor het tellen van de bijen. En de boom is niet zwart omdat hij verbrand is maar zit vol met bacteriën die de vogels weer tot zich nemen.

 Te Wai Pounamu

Het zuidwesten van Nieuw-Zeeland is een van de grootste natuurgebieden ter wereld. Het is internationaal erkend als UNESCO-werelderfgoed. De oorspronkelijke Māori-inwoners noemden het Te Wāi Pounamu – de groene wateren. Het 2,6 miljoen hectare grote gebied beslaat bijna 10% van het totale landoppervlak van Nieuw-Zeeland.

Niet vreemd dat we weer door het groen rijden toch?

Maar nu komen we dan echt in de buurt van Nelson. Het is leuk om, te zien dat je zodra er een bordje met schoolgaande kinderen langs de weg staat je r gewoon vanuit kunt gaan dat er weer een dorp/stad in zicht is.

De Maitai-rivier

is de grootste rivier in de stad Nelson, in het noorden van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. De rivier strekt zich uit van de Bryant Range, gelegen ten oosten van Nelson, waar hij naar de stad stroomt, in westelijke richting door het hart van de stad en in de Tasman-baai bij Nelson Haven

Aangekomen in Nelson moeten we vaststellen dat er werkelijk niets te beleven valt in de stad alles is dicht geen mens op straat. Enfin ons hotel is open en de kamer weer netjes. Wie weet is er morgen iets meer leven in de brouwerij.

De aangelopen dagen hebben we meerdere malen overleg met elkaar gehad wat te doen met diner op kerstavond.

Indien we met zijn allen willen eten zou vanuit Holland door de NRV (reisorganisatie) een hotel besproken worden voor ons. Wel een ieder was het hier wel mee eens En maar goed ook want er was werkelijk niets open zoals ik al aangaf bij aankomst.

Dus was het om 19;50 verzamelen in de lobby en gaan we met elkaar naar het Rutherford hotel.

Alles was keurig verzorgd zoals je ziet.

Morgen staat Abeltasman National Park op het programma. De keuze de hele tocht op de boot of halverwege van boord en dan door het park lopen. Echter de weersvoorspelling is zodanig dat door het personeel van het hotel de 2e optie ten sterkste werd afgeraden.

Abel Tasman National Park 

Ooit beschreven door The Times als het best bewaarde geheim van Nieuw-Zeeland, het Abel Tasman NP een verborgen juweeltje dat te mooi is om niet te delen. Gouden zandstranden, uitnodigende azuurblauwe wateren zanderige riviermondingen, gebeeldhouwde granieten kliffen en zijn wereldberoemde kust en dichtbegroeide bossen, zijn ongetwijfeld de kenmerken van Abel Tasman NP.

Vergeleken met de uitgestrekte alpenlandschappen van de andere nationale parken van het Zuidereiland, is het klein en gemakkelijk toegankelijk.

En na een goede nachtrust, gaan we vandaag 26 december natuurlijk weer beetje op tijd op pad.

Advies; neem alles tegen zon en regen, wind en eventueel een flesje water en iets te snacken mee.

We verzamelen om 07;15 uur in de lobby en rijden richting Kalteriteri vanwaar de boot om 09;00 uur zal vertrekken.

Geliefd om zijn turquoise water en gouden zandstrand, is de zonnige stad een startplaats voor uitstapjes naar het Abel Tasman National Park.

We hebben nog tijd om even rond te kijken en een kopje koffie te scoren voor wie de boot op gaan heerlijk  relax.

Even een paar algemene kiekjes. De route die we varen jawel langs de volledige kustlijn Dan de boot ja ook met de kettingen die de loopplank op en neer laat, op het passagiersdek en zomaar een stop bij een baai onderweg om verder te lopen of gewoon op het strand te liggen om met de volgende boot weer verder of terug te varen.

In ruim 3 uur tijd varen we langs de hoogtepunten van de kustlijn van het nationale park.

De cruise neemt ons mee langs prachtige baaien en stranden tot aan het noordelijke deel van het park.

Je ziet dus weer iets waarvan wij enorm hebben genoten.

Ogen open voor pelsrobben, die zich vaak zonnend op de rotsen of speels duikend in het water laten zien.

Je ziet het was weer genieten en wat een geluk dat zelfs het personeel van het hotel ernaast zat met de weersvoorspelling het was gewoon droog alleen stond er een aardig windje .

Er is nog tijd om nog even met de blote voeten door het water te lopen heerlijk. Er is nog wel speciaals hoor als je goed naar die eerste foto kijkt zie je het. Op bepaalde momenten van de dag, lijkt het als ligt er een goudlaagje over het zand als het water weer terugloopt en de zon het natte gedeelte schijnt. Echt leuk om te zien.

En dan nog even iets drinken leuk he die rietjes haha. We rijden weer terug naar Nelson waar we even lekker rond kunnen dwalen zonder op ons klokje te kijken. En wat dacht je die laatste foto Zo worden nieuwe boompjes en struiken aan geplant keurig allen in hun eigen coconnetje we zagen het vaker langs de weg. Ook nog even langs een marinebasis en wat dacht je van die autohandelaar wel leuk gedaan vonden wij. In Nelson nog even stop bij een supermarkt Tijd voor vitamientjes (heerlijke mandarijntjes en koffie met een koekje en dan worden wel gedropt bij het hotel.

Het wordt geen winkelen want bijna alles is gesloten alleen een paar heel sjeike zaken zijn open wel even leuk om binnen te kijken maar dan maar weer lekker doorlopen. We kwamen nog langs de zaak van Jens Hansen even vastleggen dus.

Jens wie???? Deze info mag ik jullie natuurlijk niet onthouden Geen fan van The Lord of the Rings? Overslaan dit verhaal haha

Het wordt geen winkelen want bijna alles is gesloten alleen een paar heel sjeike zaken zijn open wel even leuk om binnen te kijken maar dan maar weer lekker doorlopen. We kwamen nog langs de zaak van Jens Hansen even vastleggen dus.

Jens wie???? Deze info mag ik jullie natuurlijk niet onthouden Geen fan van The Lord of the Rings? Overslaan dit verhaal haha

JENS HANSEN GOUD & ZILVERSMID 

Makers van 's werelds beroemdste ring

Het Academy Award-winnende Art Direction-team van de film benaderde Jens Hansen voor het eerst over het maken van de Ring in maart 1999. Jens diende 15 prototypes in in verschillende gewichten en afwerkingen, en uit deze uitgebreide collectie werd het uiteindelijke Movie Ring*-ontwerp geselecteerd en gebruikt bij het filmen van The Lord of the Rings en The Hobbit-trilogieën. Dit ontwerp is nu de "World's Most Famous Ring" geworden

JENS HANSEN De Ringmaker

"Mijn vader kende en hield van The Lord of the Rings en was erg opgewonden toen hij hoorde dat Peter Jackson het in Nieuw-Zeeland zou gaan filmen. Toen kwam er een telefoontje met de vraag of hij de One Ring zou halen - hij was blij en vereerd." — Thorkild Hansen

We weten allemaal dat er maar  1 The One Ring in de boeken staat, maar Jens en zijn zoon, goudsmid Thorkild Hansen, maakten meer dan 40 variaties voor de films. Deze werden geschaald voor verschillende scènes en op maat gemaakt om bij de verschillende eigenaren te passen - van kleinere massief gouden versies die perfect bij Hobbit's vingers passen, tot de 8 inch ring die te zien is in de proloog die door de lucht draait en draait.

De Jens Hansen Replica Ring die hier verkrijgbaar is, is gemaakt met dezelfde toewijding, passie en vakmanschap als het origineel dat op het scherm te zien is in The Fellowship of the Ring™, The Two Towers™ en The Return of the King™. We zijn er ook trots op de exclusieve makers te zijn voor Weta, onder hun Warner Bros.-licentie, van 's werelds meest nauwkeurige gelicentieerde The One Ring-merchandise.

En dan denk je mooie afsluit van Nelson slapen en moergen weer op weg maar nee........................ 

Je ziet wie hadden een schitterende zonsondergang en geloof het of niet wij zijn de enigen uit de groep die dit hebben meegekregen haha Dit is dus de afsluit van Nelson morgen op weg naar 

Greymouth