Wellington

ook wel de ’windy city’ genoemd is de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Het ligt op het zuidpuntje van het Noordereiland aan de Straat Cook, het water dat het Noorder- en het Zuidereiland scheidt. Op een heldere dag is het mogelijk het gebergte op het Zuidereiland te zien liggen. Naar het noorden liggen de langgerekte stranden van de Kapiti kust. Naar het oosten ligt de Rimutaka Range met daarachter de vlakten van Wairarapa, een wijngebied van wereldfaam.

In 1840 werd Wellington waarschijnlijk gesticht op deze plek vanwege de strategische ligging ten opzichte van het Zuidereiland. 25 jaar later werd de hoofdstad verplaatst van Auckland naar Wellington, omdat werd gevreesd dat de bewoners van het Zuidereiland zouden proberen een aparte kolonie te vormen.

24 December 1 dag voor kerst. We gaan weer vroeg op pad. Het ontbijt nuttigen we ook vandaag weer lekker op de kamer. En o ja wow hebben een jarige in ons midden dus zijn mede reisgenoten hebben de bus versierd Dat vond ons Roland nog wel leuk maar dat hij als cadeau een feestmuts kreeg vond ie eigenlijk iets minder en hij zette hem dan ook heel snel weer af Ach ja het is toch allemaal voor de fun. En nu gelijk een leuke foto in de bus!

Ons einddoel voor vandaag is Wellington maart zoals je snapt moeten we daar nog de nodige km's voor maken en dat worden vast weer hele leuke stops! We rijden in ieder geval weer heerlijk door de natuur. Schitterend hoe die lijkt wwewl servet van bomen over die grasheuvel is gelegd. Eenbeetje fantasie moet je natuurlijk wel hebben 😂 En we zien overal nog de stoom ontsnappen uit de grond blijft bijzonder.

Taupo Wairakei

Een kleine nederzetting en geothermisch gebied in het centrum van het Noordereiland, in de buurt van Taupo, Nieuw-Zeeland, en de locatie van Wairakei Power Station.

De naam Taupō komt uit de Maori-taal en is een verkorte versie van Taupō-nui-a-Tia. De langere naam werd voor het eerst gegeven aan de klif bij Pākā Bay, aan de oostelijke oever van het meer, en betekent de "grote mantel van Tia". Het is vernoemd naar Tia, de Maori-ontdekkingsreiziger die het meer ontdekte.

Helicopter

Gigantische attractie langs de weg op weg naar Taupō krijgt een grote transformatie, dankzij de straatartiest van Wellington

De gigantische Russische Mil-8 helikopter heeft de afgelopen 25 jaar aan de kant van de weg gestaan op de rit door Wairakei.

Nu heeft DSIDE de spuitverf eruit geklopt om het verlaten overlooking relikwie op te verlevendigen. De kunstenaar zegt; "Ik vind het ongelooflijk mooi. Ik denk dat het ergens tussen vliegtuig, helikopter en onderzeeër ligt, een fantastische vorm."

Het was een soort bucketlist, het schilderen van een helikopter is best gaaf", aldus de kunstenaar

Wairakei Hof + Sanctuary

Het Heiligdom is een aanvulling op de golfbaan en is ontstaan uit een natuurlijk ecologisch canvas en de passie van de eigenaar, Gary Lane. Binnen 180 hectare inheemse flora en fauna ligt een van de mooiste golfbanen van Nieuw-Zeeland.

Tijdens het onderzoeken van manieren om de natuurlijke habitats van onze dieren in het wild te verbeteren, werd geconcludeerd dat een hek dat alle plagen en roofdieren uitsluit de enige effectieve manier was om het doel te bereiken. Als gevolg hiervan werd het 5,5 km lange grenshek opgericht dat 2 meter hoog is en zowel klimmende als gravende dieren de toegang tot het terrein verhindert.

Huka Honey Hive

Het is zwart en geel, en een gastvrij gezicht voor bestuurders die Taupō binnenkomen op Wairakei Drive. De Bee Dub was tot een paar jaar geleden een functionerende auto, dus had nog steeds een krik in zijn kofferbak.

Huka falls Taupo

De Waikato-rivier, de langste rivier van Nieuw-Zeeland, vernauwt dramatisch bij Huka Falls en genereert genoeg stroom om een Olympisch zwembad in slechts 11 seconden te vullen. Het effect is betoverend maar luid. Je hoort Huka Falls lang voordat je ze ziet. Het is het geluid van bijna een kwart miljoen liter water per seconde die uit een natuurlijke kloof uitbarst en 11 meter de Waikato-rivier beneden dondert. 

Deze ongelooflijke waterval is de meest bezochte natuurlijke attractie in Nieuw-Zeeland - het is moeilijk om je blik af te houden van de eindeloze, betoverende stortvloed. Het wordt veroorzaakt doordat de Waikato-rivier, normaal gesproken 100 meter breed, gedwongen wordt te verkleinen tot slechts 15 meter breed terwijl hij door een harde vulkanische kloof gaat. Dit verhoogt de stromingsdruk enorm, waardoor het water met grote kracht uitbarst als de kloof eindigt.

Stroomopwaarts van de watervallen is de Wakato clege en reflecterend, Al ploeterend over de watervallen pikt het massa's tuimelende luchtbellen op die adembenemende kleuren creëren en de watervallen hun naam geven, naar het Maori-woord voor 'schuim'.

De stroming over de watervallen is zo sterk dat het de stroomopwaartse migratie van forellen en inheemse vissen zoals palingen voorkomt, daarom zijn er geen palingen te vinden in Lake Taupo.

Veiligheid

Huka Falls is een waterlichaam met zeer hoge druk. Het water niet betreden in of rond de watervallen. Deze attractie is alleen om te bekijken. Blijf altijd op aangewezen paden en kijkplatforms om uw veiligheid te garanderen.

We gaan op weg naar Taupo voor de koffie.

De stad ligt aan de noordkant van het Taupomeer en is samen met Rotorua een van de belangrijkste toeristische trekpleisters op het Noordereiland

De naam Taupō komt uit de Māori-taal en is een verkorte versie van Taupō-nui-a-Tia. De langere naam werd eerst gegeven aan de klif bij Pākā Bay, aan de oostelijke oever van het meer, en betekent "de grote mantel van Tia". De plaats werd vernoemd naar Tia, de Māori-ontdekkingsreiziger die het meer ontdekte.

Volgens de Māori-legende werd Lake Taupō gecreëerd door de halfgod Ngātoroirangi, een voorouder van de Ngāti Tūwharetoa iwi en een van de eerste Māori-ontdekkingsreizigers . Er wordt gezegd dat hij de uitbarsting van het meer heeft veroorzaakt om warmte naar de regio te brengen.

Eerst even op zoek naar de koffie nou die is gauw gevonden en dan ook maar even wat lekkers erbij je weet maar nooit wanneer de volgende stop is. We kregen gezelschap van denk moeder eend met haar kroost gezellig hoor. Natuurlijk even naar binnen voor het toiletbezoek. En zie daar een creatieve muurdecoratie. De kermis hadden we geen tijd voor maar was wel even leuk om te zien.

Tapuaeharuru marae ātea Pou

De Taupō Town Centre Transformation bood de mogelijkheid om het stadscentrum opnieuw in te richten, als een plek die mensgericht was en beter verbonden met het landschap. Samen met een breed pakket van geïntegreerde kaders voor transport- en stadsontwerpresultaten, wilden de klant (Taupo District Council), stadsbewoners en lokale iwi Ngāti Tūwharetoa een diepere dimensie toevoegen, die meer een weerspiegeling is van de rijke culturele geschiedenis van Taupo.

Een centraal element hiervan is Paepae Atea (The Atea), een grote atearuimte met sculpturale installaties in het midden van Lake Terrace.

Traditioneel gesneden pou, mauri-stenen en op maat gemaakte bestratings- en verlichtingselementen vestigen de aandacht  op het historische belang van Taupō en de sterke waarden en associaties van Ngāti Tūwharetoa Iwi met het land (whenua), lokale bergen (maunga), roto (Lake Taupō) en awa (Waikatō River) en zijrivieren.

Erfgoed en cultuur zijn ingebed in het nieuwe ontwerp, met de nadruk op de verbindingen die de lokale bevolking (tangata) heeft met de plaats (whenua).

Om structurele integriteit te bereiken, was de oplossing om onconventionele epoxy-oplossingen te gebruiken om pou aan beton te bevestigen, met behoud van de artistieke visie. Het werd voltooid in april 2023.

De grootste pou, gesneden uit een 70 jaar oude tōtara-blok, is 8 meter hoog en weegt 6 ton. Het op maat gemaakte ontwerp van WSP zorgt voor tevredenheid van zowel bevolking, als kunstenaars en versterkt het culturele middelpunt van de Taupō CBD.

We lopen naar het meer ook daar ijs het genieten 

"The crossing"

Van lokale kunstenaar Robbie Graham, vertegenwoordigt de onzelfzuchtige.

Vulkanische pieken van de Tongariro Crossing genieten door zoveel lokale bevolking en bezoekers van onze regio. Dit werk is gemaakt van dennenpalen, lokale Tauhara-steen en verfraaid met pyrografie-ontwerpen die culturele aspecten van het meer en de bergen weergeven.

Dit is een gezamenlijk geschenk gefinancierd door een particuliere donatie en ondersteund door de Taupo District Council en creatieve Taupo in 2011. Steenwerk is van David Rahaman Brown en Maori-intwerpen van Delani Brown

Dan zien wie dacht een zonnewijzer maar het is een...... moest het even opzoeken term komt terug in de wiskunde.

Goniometrisch station Atitude 38 4128 Souta 

Ongitud 176°04'05 Oostelijke hoogte 1205 voet boven gemiddelde zeespiegel  Opgericht door DEPT OF LAND & SURVEY

Ik heb de bovenzijde even gekanteld zoals je ziet.

Dan nog even naar de poort die we zagen bij binnenkomst van Taupo

De Waharoa (poort)

Deze werd gesneden in Taupõ in 1927 en 1928 door meester carver Tene Waitere. Het maakt deel uit van een grotere collectie die de afstammelingen van de stammen van Tuhourangi (Rotorua) en Ngãti Tüwharetoa (Taupõ).

Dit houtsnijwerk herdenkt de grote Mãori-leiders die de 2 stammen stichtten en hoe ze samenkwamen door de whakapapa of afstamming van mevrouw Ruihi (Lucy) Rongoheikume Reid (nee Rickit).

George Reid schonk de collectie aan de mensen van het Taupo District nadat zijn vrouw in 1960 was overleden. Deze waharoa werd oorspronkelijk opgericht voor Tene Waitere (1854-1931) stamde af van Ngãti Tarawhai (Rotorua) en was de oom van mevrouw Reid. Hij werd beschouwd als een van de meest productieve en innovatieve Mãori van Nieuw-Zeeland Carvers van zijn tijd.

Het sportveld van de stad, werd in 1969 naar deze locatie verplaatst en na een uitgebreide renovatie, op 27 februari 2015 opnieuw ingewijd.

We gaan weer op pad en kijk nou als wie de stad bijna uitzijn zien www een heus vliegtuig staan O je kunt er vast een Big Mac of zo halen zie je dat? Nou wij stoppen niet rijden nog langs een park en bergraafplaats heerlijk zo aan zee. En dan gaan we weer lekker de natuur in

Op weg naar de lunch  in Taihake en je ziet het was weer volop genieten van al die vergezichten.

Rijden door het gebergte waar o.a. The Lords of the Ring is opgenomen

De koe en het schaap grazen ook hier weer volop wat een ruimte voor die dieren he zijn de boeren in ons landje vast beetje jaloers op.

Taihape

Wist je dat een enorme rubberen laars zo leuk kon zijn? In tegenstelling tot een typische rubberboot, is dit gigantische standbeeld samengesteld uit gegolfd ijzer en nummer 8 draad in verschillende kleuren, inclusief veel roestige plekken. Laat de roest en deuken je niet irriteren, het is bedoeld om er zo uit te zien. De 3400 x 5500 x 1800 mm metalen laars stond oorspronkelijk in de Outback. Het werd uiteindelijk verplaatst naar State Highway 1 waar het nu staat. De Meet'n Greet Group van de stad heeft in 2015 bewegwijzering toegevoegd. Het kleine stadje is het in de loop der jaren oneens geweest over de staat van de gumboot. 

In 2016 debatteerde Taihape over het al dan niet opnieuw schilderen van hun beroemde armatuur om de stad beter te reflecteren.  Zelfs lokale bedrijven waren het niet eens over hoe ermee om te gaan; velen waardeerden de rustieke uitstraling en voerden aan dat mensen er nog steeds op speelden en veel foto's maakten.

Taihape is de thuisbasis van de jaarlijkse Gumboot Day, die voor het eerst werd gevierd op 9 april 1985. 

Het is een klein stadje dat zich tegenwoordig volledig richt op het toerisme zoals wandelingen, fietspaden en raften op de Rangitikei-rivier. De natuurlijke valleilocatie van de hooglandstad draagt bij aan het aantrekkelijke stadsgezicht.

De welvaart van de stad als servicecentrum wordt weerspiegeld in de grote commerciële gebouwen in de zijstraten die vind je vanaf de hoofdstraat. 

De geschiedenis van de Taihape Gumboot

Je vraagt je misschien af wat een rubberboot in hemelsnaam is en hoe het zo'n grote attractie kan zijn.

Gumboots, soms bekend als Wellington-laarzen, zijn waterdicht schoeisel gemaakt van rubber of PVC.

De meeste rubberlaarzen komen tot net onder de knie, maar je kunt kortere versies vinden. Ze zijn er in verschillende kleuren en patronen. Hoewel rubberlaarzen modieus kunnen zijn, beschermen ze vooral je voeten en onderbenen tegen natte omstandigheden. Gumboots zijn ideaal voor zware regenval en werken in modderige velden, waardoor ze essentieel zijn voor veel boeren in Nieuw-Zeeland. Voor de boeren van Taihape is de gumboot meer dan beschermend schoeisel; het is hun aanspraak op roem!

Iedereen weet dat het hebben van een titel en een speciale dag een soort monument vereist om beide te herdenken. De stad Taihape begreep de opdracht en huurde Jeff Thompson in om de fantastische sculptuur in 2000 te maken als onderdeel van een millenniumviering. Je ziet heb je de police nodig even linksaf en dan kun je ze bellen haha

De kerstwinkel was een leuke onderbreking en als de koffie op is gaan we weer verder.

Dan rijden we het volgende deel van de 450 km weer door richting Wellington

We rijden langs een paar leuke kleine plaatsen die luisteren naar de namen Mangaweka Bulls en Sanson.

En zie daar we zien een bord met ons einddoel voor vandaag! 

En dan hebben we weer redelijk vlak land en wat zien wie juist heel veel koeien ja die zijn er net als de schapen in overvloed in New Zealand Kijk even op de New Zealand-pagina. En dan................  ja verbaasd je dat nou eigen best wel een beetje haha

Stond daar dus gewoon een echte molen sterker nog een Hollandse molen!

De Molen

is in 1987 geïnitieerd door 2 Nederlandse inwoners van Foxton, Dirk van Til en Jan Langen. Zij vonden het landschap zoveel op Nederland lijken dat ze vonden dat hier een windmolen moest komen. Jan wist meer inwoners te winnen voor zijn plan en er kwam zelfs goedkeuring vanuit het Foxton Community Board en het Horowhenua District Council. 

Het probleem was het daadwerkelijk bouwen. Toen in 1997, arriveerde Cor Slobbe. Deze vakman werd aangesteld als bouwmanager van het project. Toen Cor een schaalmodel had gemaakt werd besloten om voor een replica te gaan van een authentieke 17e eeuwse Nederlandse windmolen. De hele gemeenschap van Foxton besloot om een steentje bij te dragen en samen ging men aan het werk. De technische onderdelen zoals de molenstenen en het binnenwerk werden aangeleverd door Vaags Molenwerken uit Aalten in Nederland. Verder werd alles zelf gemaakt van Nieuw-Zeelands timmerwerk. Vanuit het hele land kwamen er donaties van Nieuw-Zeelanders en Nederlanders om het project af te ronden. De Molen werd uiteindelijk op 13 april 2003 geopend

Café de Molen geopend

Dit werd in 2015 werd  geopend.

De Molen in Foxton is op te splitsen in het Café de Molen, en de daadwerkelijke windmolen. Beiden zijn te bezoeken. De windmolen is 7 dagen in de week geopend van 9:00 uur tot 16:00 uur. In de windmolen worden veel Nederlandse producten verkocht. Denk aan stroopwafels, drop, hagelslag en koffie e.d. ja zelfs ouderwetse stroopwafeltjes werden te koop aangeboden. Natuurlijk wordt er ook meel verkocht dat gemaald is door deze windmolen. Tenslotte kan je er ook typisch Nederlandse souvenirs kopen zoals klompen.

Café de Molen  is niet een café zoals wij het in Nederland kennen, maar meer een lunchroom. Deze lunchroom is geopend van donderdag tot dinsdag van 8:30 uur tot 15:00 uur. Ook hier kan je op het menu typisch Nederlandse gerechten vinden zoals oliebollen, appeltaart, een uitsmijter, stamppot en kroketten. Dit was helaas gesloten toen wij er waren.

Foxton telt ongeveer 4.500 inwoners en ligt aan de zuidwestkust van het Noordereiland in de regio Manawatu-Wanganui en ongeveer 115 km van de hoofdstad Wellington. Het plaatsje ligt dicht bij de oevers van de Manawatu River die uitkomt in de zee. Het leuk hier even door te lopen al was het meeste helaas gesloten.

Maar deze winkel was wel open dus we konden weer even helemaal los

Nog een klein stukje door het gebergte. En we zien dat er hard wordt gewerkt langs de weg.

New Zealand Christmas tree

Nieuw-Zeelandse flessenborstel (Engels), Nieu-Seelandse perdestert (Afrikaans).

Beschrijving:

Een wijdverspreide groenblijvende boom die tot 5-6 meter hoog wordt, maar soms wel 20 meter hoog. Verschillende takken ontstaan dicht bij de grond. De bladeren zijn langwerpig tot ovaal heldergroen en gladde bladeren met een viltachtige textuur eronder. 

Bloemen: Crimson bottlebrush clusters verschijnen van december tot januari.

Nu snap je dus waarom de boom deze naam draagt en wat een geluk dat wij er in de bloeitijd waren Echt een heel mooi plaatje.

Wellington Harbour

officieel Wellington Harbor / Port Nicholson genoemd, is een grote natuurlijke haven op de zuidpunt van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. De haveningang is vanaf Cook Strait.

De haven, nummer 3 op de lijst, is de meest strategische haven van Nieuw-Zeeland voor internationale handel, en de 3e grootste containerhaven van Nieuw-Zeeland, het beschikt over een volledig uitgeruste containerterminal, speciale traditionele scheepsligplaatsen, een containerreparatie- en opslagmagazijn en een gespecialiseerde verpakkings- en losservice voor containers. De haven van Wellington beschikt ook over faciliteiten die zijn uitgerust voor de behandeling en opslag van gespecialiseerde ladingen, zoals bulkpoeders, bosproducten, verse producten en bulkvloeistoffen, waaronder chemicaliën en olie. De haven verwerkt verschillende soorten schepen, zoals zeilschepen met 18%, containerschepen met ongeveer 13%, bulkcarriers met 12%, pleziervaartuigen met 11% en olie- of chemicaliëntankers met 9%.

De Bijenkorf (Māori: Te Whare Mīere)

Het wordt zo genoemd omdat de vorm doet denken aan die van een traditionele geweven vorm van bijenkorf die bekend staat als een skep.

Het parlement van Nieuw-Zeeland bestaat uit de koning van Nieuw-Zeeland en het Huis van Afgevaardigden van Nieuw-Zeeland en, tot 1951, de Wetgevende Raad van Nieuw-Zeeland. De meeste mensen verwijzen echter ten onrechte naar het Huis van Afgevaardigden als 'Parlement'. Het Huis van Afgevaardigden bestaat meestal uit 120 parlementsleden (parlementsleden), soms meer vanwege overhangende zetels. Parlementsleden worden rechtstreeks gekozen door middel van algemeen kiesrecht. Nieuw-Zeeland volgt in wezen het regeringssysteem van Westminster en wordt bestuurd door een kabinet en premier die zijn gekozen door het Huis van Afgevaardigden.

Het parlement 

werd opgericht door de Britse Nieuw-Zeelandse grondwetswet 1852, die een tweekamerwetgevende macht oprichtte, maar het hogerhuis, de Wetgevende Raad, werd in 1951 afgeschaft, zodat de wetgevende macht nu eenkamerstelsel is, is fysiek gevestigd in Wellington sinds 1865.

Het parlement kreeg in 1947 volledige controle over alle Nieuw-Zeelandse zaken met de goedkeuring van de Statute of Westminster Adoption Act. Een historische specialiteit van het Nieuw-Zeelandse parlement was het landenquotum, dat meer vertegenwoordiging gaf aan de plattelandspolitiek.

Vanaf 1889 (en zelfs eerder in meer informele vormen) werden districten gewogen op basis van hun stedelijke/landelijke splitsing (met elke plaats van minder dan 2.000 mensen die als landelijk werd beschouwd). Die districten met grote landelijke proporties ontvingen een groter aantal nominale stemmen dan ze daadwerkelijk kiezers bevatten - bijvoorbeeld, in 1927 ontving Waipawa, een district zonder enige stedelijke bevolking, een extra 4.153 nominale stemmen tot de werkelijke 14.838 - met de maximale factor van 28% extra vertegenwoordiging. Het landenquotum was van kracht totdat het in 1945 werd afgeschaft door een overwegend stedelijk gekozen Labour-regering, die terugkeerde naar een systeem van één kiezer, één stem.

Het model van het Nieuw-Zeelandse parlement voor het aannemen van wetten van het parlement is vergelijkbaar (maar niet identiek) met dat van andere regeringen van het Westminster-systeem.

Premier 1893 tot 1906

Het Nieuw-Zeelandse parlement is soeverein zonder dat een instelling zijn beslissingen kan overschrijven. Het vermogen van het Parlement om te handelen is juridisch onbelemmerd. De New Zealand Bill of Rights Act is bijvoorbeeld een normaal stuk wetgeving, het is geen superieure wet zoals geschreven grondwetten in sommige andere landen. Het parlement is beperkt in het verlengen van zijn termijn, het beslissen over wie kan stemmen, hoe ze stemmen (via geheime stemming), hoe het land moet worden verdeeld in kiezers en de samenstelling van de Vertegenwoordigingscommissie die over deze kiezers beslist. Deze kwesties vereisen ofwel 75% van alle parlementsleden om het wetsvoorstel te steunen of een referendum over de kwestie. De verankering van deze bepalingen werd echter gedaan door middel van een normale wet van het parlement.

Parlementaire Bibliotheek

Het Nieuw-Zeelandse Huis van Afgevaardigden is sinds 1951 de enige kamer van het Nieuw-Zeelandse parlement. Het wordt elke drie jaar democratisch gekozen, met achttien selecte commissies om de wetgeving te onderzoeken.

Ja er zijn natuurlijk wel regels waar of je je aan moet houden voor je het terrein via de hekken kunt betreden.

We rijden naar boven door de wijk Kelburn naar de Wellington Botanic garden voor een mooi panoramisch zicht op de stad.

Cartodataviz deelde deze 3d topografische kaart van een deel van de botanische tuin in Wellington.

De Wellington Cable Car

is een kabelbaan in Wellington, Nieuw-Zeeland, tussen Lambton Quay, de belangrijkste winkelstraat, en Kelburn, een buitenwijk in de heuvels met een indrukwekkend uitzicht over de centrale stad en de haven van Wellington, met een hoogte van 120 meter over een lengte van 609 meter De enkele reis is meestal 4-5 minuten.

Met zijn briljante rode kleur en ongelooflijke uitzichten over de hoofdstad is de Wellington Cable Car een van de meest opvallende en iconische attractie. Maar in tegenstelling tot de meeste eigenzinnige artefacten uit de 19e eeuw, wordt deze - herbouwd als een kabelbaan in 1978-79 - nog steeds elke dag door forenzen gebruikt.

 De bomen in al hun pracht en kleur en het enorme uitzicht, is genieten.

Het Dominion Observatory

Een unieke plek om de lucht boven en de aarde eronder te observeren... Het Dominion Observatory, gebouwd in 1907, speelde een belangrijke rol in de vroege tijdwaarnemingsinspanningen en seismisch onderzoek van Nieuw-Zeeland.

The Garden Battery

In 1896, als onderdeel van het Coastal Defence Network van Nieuw-Zeeland, werd op deze plek een batterij gebouwd om de binnenhaven van Wellington te verdedigen. De "Garden Battery" werd gebouwd als reactie op de Russische Schrik. De Scare ging voorbij voordat het zeven-inch, zeven-tons kanon, dat op de locatie zou worden gebruikt, ooit werd gemonteerd. Het trofeegeweer dat je nu ziet is een Krupp uit de WO I. Het werd in 1918 buitgemaakt in de buurt van Laacquerie in het noordoosten van Frankrijk. Na vele jaren in Newtown Park te hebben gestaan, werd het wapen gerestaureerd en hier in 2003 geplaatst. De ondergrondse betonnen bunker van de batterij blijft intact. Het werd jarenlang gebruikt om seismologische apparatuur te huisvesten. Trappen bij het Dominion Observatory leiden naar de bunker. De kleine observatiekomel van de batterij is ook nog steeds intact.

Ja ook hier fiets aan de hand haha.

Deze plaquettes, vertegenwoordigen de culturele geschiedenis, de geschiedenis van onze mensen en een stukje van onze militaire geschiedenis.

In juni 2018, zijn de platen gestolen deze zijn dus opnieuw gegoten. Stukje uit de krant;

Door de diefstal neem je niet alleen spullen uit de tuin, je neemt vooral dingen van de mensen van Wellington weg."

De waarde van het schroot(metaal), was niet veel waard maar het vervangen kan oplopen tot $ 10.000 vanwege de gietkosten. De beveiliging is erg moeilijk vanwege de grootte van de tuinen.

Dan zijn we aangekomen in ons hotel ook hier volledig in kerstsfeer zoals je ziet. Toch wel leuk zo'n reisje eigenlijk altijd wel iets vrolijks bij aankomst. Nu even de kamer inspecteren nou die is ook weer netjes dan gaan we maar naar de lobby om met zijn allen te gaan dineren ergens in de stad Linda zorgt vast wel weer voor een leuk plekje.

En jawel Lin heeft een leuk plekje in gedachten we lopen op ons gemak richting het water

 Het is dé cultuurstad van Nieuw-Zeeland met geweldige musea zoals het beroemde Museum of New Zealand (Te Papa), het Royal New Zealand Ballet, het New Zealand Symphony Orchestra en andere belangrijke kunstgezelschappen. Het centrum is compact en vrijwel alle bezienswaardigheden en attracties liggen op loopafstand. Op diverse muren in dit gebied, zien we diverse plaquettes bevestigd. Mount Victoria ligt aan de rand van de stad en biedt het beste en mooiste uitzicht op de stad. Wellington heeft een internationale uitstraling dankzij stijlvolle cafés, restaurants en winkels. Er heerst tegenwoordig een echte cafécultuur met meer cafés per persoon dan in New York! Ook staat Wellington bekend om de enorme keus aan koffiesoorten; van mochaccino tot Colombiaanse versgebrande koffie, alles is er te krijgen

Zicht op het water.

Zie je dat restaurant onder de Ambulance Building? Nou daar zijn wie gaan eten en hebben we de verjaardag van Roland nog even gevierd. Hij deed een ieder een drankje en wij zorgden dat hij zonder portemonnee lekker kon eten Zijn drank was gratis van de zaak De chef was trouwens een Hollander. We kwamen niets te kort alhoewel er 1 maaltijd heel erg laat werd bezorgd dit x was Ans de pineut. Maar dat werd keurig opgelost haar maaltijd was eveneens op kosten van de zaak. Dan gaan we weer lekker aan de wandel.

Een plaats waar volop geleefd wordt veel terrasjes en zoals je ziet ook hier weer gratis toiletten op een originele manier aangegeven in het wandelgebied waar best mooie huizen staan.

De loopbrug geeft toegang tot een waar paradijs voor de kids wat de krokodil al doet vermoeden natuurlijk.

Dibble's Fruits of the Garden

Sculptuur op foto 2, leek op een boot Sorry we liepen dus aan de verkeerde kant Dibble's Fruits of the Garden ligt aan de rand van Frank Kitts Park, met de haven als achtergrond. Omlijst door varens, zit een appel op de Polynesische vrouwelijke romp, die de gecombineerde beelden van de Hof van Eden en de Stille Oceaan oproept. Paul Dibble is ook bekend als de beeldhouwer van het New Zealand War Memorial in Hyde Park, Londen.

Tanya Ashken, 'Albatross' (1989)

De Wellington Sculpture Trust werd gelanceerd met de overname van 'Albatross' onder de geïnspireerde leiding van Dr. Ian Prior en Henry Lang. Hoewel opgericht in 1986, begon de fondsenwerving voor het werk in 1983.

'Albatross' bestaat uit 3 abstracte vormen die met elkaar in wisselwerking staan, waarbij het water rotsen en de zee oproept.

En in de avond wordt het zoals je ziet verlicht. Bijna bij ons hotel nog even een afzakkertje en dan morgen op weg naar het

Zuidereiland