Sevilla Andalusië

Toledo

was tot 1561 hoofdstad van Spanje en is 1 van de oudste steden van Spanje gelegen in de regio Castilië-La Mancha. Dit wordt beschouwd als de culturele hoofdstad van Spanje. De middeleeuwse charme van deze plaats kan een reiziger absoluut niet onverschillig laten. De stad ligt 70 km zuidwestelijk van de huidige hoofdstad Madrid op een heuvel aan de rivier de Taag. Door de vele oude bezienswaardigheden in Toledo staat het hele historische centrum sinds 1986 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst.

Doordat eeuwenlang de Hebreeuwse, Mohammedaanse en Christelijke culturen gebroederlijk naast elkaar leefden, noemt men Toledo ook wel eens ‘De stad van de 3 culturen”. 

De stad is door zijn enorme historische waarde en de vele toeristen nog steeds 1 van de bekendste steden in Spanje. Veel toeristen maken met behulp van de snelle treinverbinding vanuit Madrid een dagtocht naar het schitterende Toledo. 

Geschiedenis Toledo 

De naam Toledo is afgeleid van ‘Toletum’, de naam die de Romeinen in 192 voor Christus gaven nadat ze de hoofdstad hadden veroverd van de Iberische Carpetanen. Tussen 534 en 712 werd de stad opnieuw hoofdstad onder de Visigoten en tijdens de Moorse periode  (712-1085) was de stad een zelfstandig koninkrijk onder het opperbevel van het kalief van Córdoba. 

In 1085 kwam de stad na bezetting onder het bewind van de Castilliaanse koning Alfons VI, waarna uiteindelijk Toledo de residentie werd van de Castiliaanse koning. Daarbij werd het ook het kerkelijk centrum van Spanje. In 1561 verhuisde de residentie in opdracht van Philips II naar Madrid, waarna Toledo haar politieke machtsrol kwijt was. Het moeilijk aan te vallen Alcazar (kasteel) speelde vervolgens nog een belangrijke rol tijdens de Spaanse burgeroorlog. Door deze roerige geschiedenis zijn er tal van overblijfselen met Romeinse, Visgotische, Moorse, Joodse en Christelijke invloeden. 

 

We staan bijtijds op en na het ontbijt gaan op weg naar Sevilla en maken we een tussenstop in Toledo. Het is maar een klein uur rijden het is immers 70 km van Madrid. Onderweg niet echt spectaculair. maar als we dan op en gegeven moment door de v oorruit kijken, zien we toch wel iets bijzonders op ons afkomen daarboven. Gerlof zet de bus op de parkeerplaats waar een enorm (droog) waterreservoir staat. Als jullie nu daar links omheen lopen kom je vanzelf bij de lift. ????

Enfin we gaan dan toch maar die richting op.

 

De roltrappen naar boven

En ja hoor eenmaal de hoek om, komen we bij de roltrappen. Daar hangt ook het bord van UNESCO. En je ziet de auto's staan in de parkeergarage dus ben je met eigen vervoer zet de auto daar en ga met de roltrap naar verder.

De roltrappen die maar liefst 7 verdiepingen hoog zijn, brengen je direct vanaf de voet van de berg naar het hart van het oude Toledo. Over die roltrappen het ontstaan of jaartallen is voor alsnog niets te vinden op het net.

Niet lachen inmiddels paar weken verder kom ik toch deze info tegen terwijl ik iets heel anders aan het zoeken was

Deze roltrappen

  • Ingehuldigd in juni 2000, vergemakkelijken de toegang tot het ommuurde gebied van Toledo vanuit het noorden, onder het klooster van Santo Domingo. Het is een set van 7 roltrappen, die zonder veel van de esthetiek van de middeleeuwse stad te breken, een belangrijke vooruitgang vormen in de richting van het modernisme in Toledo.

Eenmaal boven sta je je te vergapen aan het uitzicht wat je natuurlijk hebt vanaf deze hoogte. O voor het geval dat..... Ja je kunt ook naar boven lopen. Zeker als je hier een hele dag of nog beter een paar dagen door kunt brengen. Maar wij waren hier natuurlijk maar een kleine 2 uur (op doorreis immers)

Plaquette gewijd aan Alfonso X 

ter gelegenheid van de inhuldiging welke plaats vond in het klooster van Santa Fe, De originele plaat, vergaan door de jaren, was op dezelfde plaats geplaatst door de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en Historische Wetenschappen van Toledo op 23 november 1921,

 

We wandelen door smalle hobbelige straatjes het historische centrum en genieten van de schitterende middeleeuwse architectuur. We lopen verder en komen op een groot plein

De Plaza Zocodover

Je hoeft er niet naar te zoeken, kan niet missen. Het is het zenuwcentrum van de stad, het plein met de beste sfeer van alles wat je zult zien. Het is driehoekig van vorm, omgeven door nobele gebouwen van Castiliaanse architectuur en van alle ingangen die het heeft, is er 1 die vooral uw aandacht zal trekken: de Arco de la Sangre. Van Arabische oorsprong, uit de 10e eeuw, die het Alcazaba met de Medina verbond.

 

Het is heerlijk om door deze nauwe straatjes en steegjes in deze oude stad te zwerven, maar soms moet je keuzes maken. Veel tijd hebben we natuurlijk niet. Dan zien we ineens dat treintje staan Kijk dat is natuurlijk net zo leuk en zien we toch iets meer dan dat we door de straatjes dwalen dat draait gegarandeerd uit op een terrasje pikken haha. Om nu echt de kathedraal  in te gaan voor een bezoek hebben we toch echt te weinig tijd.En we zijn eigenlijk best vroeg en lang alles is nog niet open.

Toeristentreintje

Deze neemt je mee buiten de stad. Dan zie je dat Toledo niet groot maar wel heel, heel mooi is. Het treintje stopt op een punt zodat je een paar mooie foto's kunt nemen en van een prachtig uitzicht kunt genieten. 

 

 

Belegering van het Alcázar-monument in Toledo

In juli 1936, tijdens de 1ste dagen van de Spaanse Burgeroorlog, begon een republikeinse strijdmacht van 8.000 man de 1.000 slecht uitgeruste nationaliste het Alcázar van Toledo aan te vallen. De meedogenloze belegering van Alcázar duurde 70 dagen, waarbij het grootste deel van het fort werd verwoest. Toch weigerde kolonel José Moscardó Ituarte zich over te geven, zelfs niet toen zijn 16-jarige zoon op het punt stond te worden geëxecuteerd. De nationalisten wonnen uiteindelijk toen de versterkingen van generaal Franco arriveerden. Naast het Alcázar werd in 1961 een eerbetoon aan deze heroïsche gebeurtenis opgericht. De beeldhouwer was Juan de Avalos.

De Virgen de la Estrella Hermitage 

De oorsprong gaat terug tot de 14e eeuw, werd gebouwd door de broederschap van tuiniers. Sixto Ramón Parro citeert in zijn "Toledo en la mano" dat hij in zijn tijd een klein ziekenhuis liet bouwen om 's nachts de armen te huisvesten. Aan het einde van de 16e eeuw werd de oude hermitage echter gesloopt de huidige barokke tempel dateert uit de 17e eeuw, behorend bij de kerk van Santiago el Arrabal, onder de sporen van Juan Bautista Monegro. Je ziet een externe soberheid van metselwerk en gebeeldhouwde steen op het portaal. In de nis de Maagd met het Kind.

 

 

Iglesia Santiago del Arrabal 

Deze 3 halfronde apsissen met een Moors ontwerp genaamd Meudéjar zijn het architectonische hoogtepunt van Iglesia Santiago del Arrabal. Werd in het midden van de 13e eeuw gebouwd in opdracht van Sancho II, toen hij de koning van Portugal was. De naamgenoot van de katholieke kerk is St. Jacobus de Meerdere,  van1 de 12 apostelen. Ook bekend als Santiago, is hij de patroonheilige van Spanje. Het Spaanse woord "arrabal" betekent voorstad. Dit werd op de naam toegepast omdat de Sint-Jacobskerk bij de bouw buiten de stadsmuren lag.

 

San Román-kerk nu Visigoth-museum 

De kerk van San Román werd in de 13e eeuw gebouwd met een Mudéjar-ontwerp. Het is een van de oudste in Toledo. Binnen zijn prachtige hoefijzervormige bogen die kenmerkend zijn voor de islamitische architectuur. Ze zijn versierd met romaanse en Arabische fresco's, geschilderd met warme tinten oranje en rood. De structuur is nu het Museum van Visigotische Raden en Cultuur. Je zult genieten van het zien van Visigotische kunst en kunstvoorwerpen uit de 6e tot de vroege 8e eeuw, toen Toledo de hoofdstad was van Visigotisch Spanje. Maar ech de deur was gesloten zoals je ziet.

Kasteel van San Servando 

Er zijn aanwijzingen dat er een klooster was op dit land grenzend aan de rivier de Taag dat dateert uit de 7e eeuw. Het huidige kasteel van San Servando werd in 1085 gesticht door Alfonso VI, koning van León en Castilië. The Brave schonk het vervolgens aan de Orde van Sint-Benedictus. Van het begin van de 13e tot het begin van de 14e eeuw breidden de Tempeliers het bolwerk uit om Toledo tegen de moslims te verdedigen. Castillo de San Servando werd verlaten in 1312 toen de Tempeliers - een machtige christelijke militaire orde - werden ontbonden door paus Clemens V.

 

 

 

De Infanterie Academie (ACINF)

is een militair opleidingscentrum van het Spaanse leger in de stad Toledo. Het centrum is verantwoordelijk voor het aanbieden van basistraining, specialisatie en training van officieren en onderofficieren van het Infanteriewapen .

De poorten van Toledo

Als je een ommuurde stad hebt, heb je deuren nodig, om binnen te komen en te gaan, en veel van deze ingangen worden uiteindelijk monumentaal. Er zijn er in Toledo nog een aantal, die het bekijken waard zijn. De Nieuwe Poort van Bisagra is er een van, maar er zijn ook de Oude Poort van Bisagra of Alfonso VI, de Puerta del Cambrón, de Bab-al-Mardum of Valmardón Poort en de Puerta del Sol.

Puerta del Sol

Deze werd gebouwd door de Hospitaalridders als toegangspoort tot de ommuurde stad in de 13e eeuw.

Het heeft een rechthoekige plattegrond die eindigt in een halve cirkel. De ingang, met een hoefijzerboog, wordt geflankeerd door 2 torens. In het midden van de blinde bogen bevinden zich de overblijfselen van een vroegchristelijke sarcofaag uit de 4e eeuw. Het heeft een reliëf met het embleem van de kathedraal dat het opleggen van het kazuifel aan San Idelfonso onder de zon en de maan voorstelt, vandaar de naam van de deur.

De Puerta de Alfonso VI

is een toegang tot Toledo aan de noordkant, geopend in de middeleeuwse muur. Het staat ook bekend als "Puerta Antigua de Bisagra", genoemd naar de oorspronkelijke naam Bib-xacra, volgens teksten uit de 12e eeuw, wat "Puerta de la Sagra" betekent. De constructie dateert uit de 10e eeuw en maakte gebruik van de overblijfselen van eerdere gebouwen, hoewel er pas in de 13e eeuw in het bovenste gedeelte verschillende Mudejar-achtige aanpassingen aan werden aangebracht.

In de tijd dat de stad onder islamitische heerschappij stond, was de poort de hoofdingang van La Vega naar de stad. Later, na de bouw van de Puerta Nueva de Bisagra, bleef het gesloten en ging het alleen open voor bepaalde gelegenheden, waardoor het geleidelijk in verval raakte tot de restauratie en heropening in 1905, eeuwen later.

Architectonisch gezien heeft het een rechthoekige plattegrond met een grote hoefijzerboog in het midden, omgeven door een alfiz (lijst die de buitenkant van de boog omringt) en doorkruist door een zeer karakteristieke bovendorpel die het een zeer originele uitstraling geeft.

 

 

Oriëntatiepunten buiten de stadsmuren 

Om defensieve redenen werd het historische Toledo bovenop een berg van 1736 voet gebouwd. Deze hoogte biedt aan drie kanten een panoramisch uitzicht op de rivier de Taag. De meeste toeristen die naar de "keizerlijke stad" gaan, beperken hun bezienswaardigheden tot de oude stad. Toch zijn er enkele prachtige bezienswaardigheden in de noordelijke vallei die je moet verkennen. Ze omvatten de ruïnes van het Romeinse circus (1e eeuw na Christus), Puerta de Bisagra Nueva (stadspoort uit 1559), Plaza de Toros (arena uit 1866), het oude ziekenhuis van San Lãzaro (1481) en het ziekenhuis de San Juan Bauista (1603).  Ook wel het Tavera-ziekenhuis genoemd, er is een museum voor schone kunsten onder die koepel

 

Monastery of San de los Reyes

Gebouwd om de overwinning in de Slag bij Toro te herdenken. In opdracht van de katholieke vorsten als dank. Het heeft een enkel schip, met zijkapellen tussen de steunberen. Van bijzonder belang op de voorgevel zijn de kettingen van de vrijgelaten gevangenen. Het heeft een laatgotische kloostergang en het plafond op de 2e verdieping is in Mudéjar-stijl. De kerk heeft een enkel schip met een sterrengewelf. Een ander hoogtepunt is de hoofdkapel, die is versierd met de wapenschilden van de katholieke vorsten ondersteund door een grote adelaar, ogee-bogen en heiligen

 

Het Alcázar van Toledo

Is het gebouw dat het meest je aandacht trekt voordat je de stad binnengaat, want het is zonderrmeer het gebouw dat het meest opvalt als je de stad van ver ziet. De oorsprong gaat terug tot de Romeinse tijd, het is gebruikt als fort, kasteel en paleis, en hetgeen je ziet werd gebouwd door Carlos I van Spanje en V van Duitsland in het midden van de 16e eeuw. Na de zware belegering tijdens de Spaanse Burgeroorlog, moest het tussen 1939 en 1957 worden herbouwd of hersteld. Tegenwoordig is het Legermuseum en de bibliotheek van Castilla La Mancha binnen.

 

De Alcántara-brug

De Puente de Alcántara, van Romeinse oorsprong en gebouwd op de Taag, is een van de mooiste wegen om de ommuurde stad te bereiken. Het werd herbouwd door Alfonso X en de katholieke vorsten, en daarnaast geeft de Puerta de Alcántara toegang tot het interieur van het historische centrum. Als je vanaf de andere kant van de stad wilt binnenkomen, ligt de middeleeuwse brug van San Martín er niet ver achter. 

 

De Mirador del Valle

Buiten de stad, maakten we een stop bij de Mirador del Valle. Toledo groeide op in een meander van de rivier de Taag en hier, vanaf de andere oever, heb je een van de mooiste uitzichten over de stad. Het Alcazar en de kathedraal tekenen het silhouet van het historische centrum en als je wilt dat het beeld nog mooier is, probeer het dan bij zonsondergang te bezoeken. Ik zei het al ik moet echt nog een keer terug!

 

 

Kasteel Almonacid in Toledo

Hoewel van islamitische oorsprong, dateert dit hedendaagse verdedigingscomplex uit de 14e eeuw

Het kasteel is gebouwd met onregelmatig metselwerk, gevoegd met kalkmortel, in sommige hogere gebieden is er een gemengd oppervlak, baksteen en metselwerk. De hoeken werden versterkt door grote granieten hardstenen, die tegenwoordig nauwelijks nog bestaan. De hele verdedigingsmuur bestond uit muren met kantelen, slechts een paar delen zijn bewaard gebleven, beschermd door een externe barrière en voorzien van een loopbrug rondom.

In de 11e eeuw kwam het in handen van Alfonso VI als onderdeel van de bruidsschat van Zaida.  Later schonk hij het aan de kathedraal van Toledo, die in de 14e eeuw werd hervormd in opdracht van de aartsbisschop don Pedro Tenorio. Het werd toen gebruikt als gevangenis voor Don Alfonso, graaf van Gijón y Noreña, bastaardzoon van Enrique II die gevangen zat op bevel van zijn broer Juan I van Castilla.

In de 18e eeuw kwam het in handen van de graven van Mora en in 1809 vond de laatste militaire activiteit plaats, die diende als toevluchtsoord voor de troepen van generaal Venegas in de strijd tegen de Fransen.

 

 

En dan zijn er altijd nog die laatste paar leuke foto's. Tassen en snuisterijen zijn volop te koop echt mooi spul bij maar wij zijn heel verstandig geweest dit keer haha.

Buiten het dorp op de vestingmuur zien we een standbeeld van Federico Martín Bahamontes staan Dit is een beroemde wielrenner en adoptiezoon van de stad Toledo. Het beeld is gemaakt door Javier Molina Gil en dateert uit juli 2020.

De rest spreekt eigenlijk wel voor zich dat ik zo.

 

We rijden richting Sevilla. Aan de rand van Toledo zien we toch nog militaire activiteiten. dan rijden we door nee tussen de olijfbomen. Onvoorstelbaar hoe veel van die velden er zijn. Dan een rotonde hier en daar soms denkt Gerlof vooruit; rondje van de zaak en daar gaat ie dan soms wel 3x in t rond haha. Daar zien we de watertanden mooie plek voor reclame denkt CocaCola ach ja geeft gelijk weer wat kleur. En dan gaan we nu toch echt even pauzeren want hij zit aan zijn max te rijden km's aan een. Leuk de sinaasappels hangen aan de boom. Nee ze zijn niet te eten. Wel dan gaan we maar voor een ijsje.

 

Don Quijote

De plaats Consuegra in het hart van Spanje, verwierf wereldfaam dankzij Don Quijote. Deze Spaanse ridder uit het boek van Miguel de Cervantes, beleeft samen met zijn helper Sancho Panza magische avonturen en vecht tegen windmolens. Het verhaal speelt zich af in de regio La Mancha, het gebied ten zuiden van de monumentale stad Toledo.

Dit bestaat uit een groep van 12 windmolens die de protagonisten zijn van de beroemde slag van Don Quijote tegen de molens. Een citaat;

Zodra Don Quichot ze zag, zei hij tegen zijn schildknaap: "Het geluk regelt de zaken beter voor ons dan we zelf onze verlangens hadden kunnen vormgeven.  Want kijk eens daar vriend Sancho Panza, 30 of meer monsterlijke reuzen die zich presenteren, met hen wil ik de strijd aangaan en ze doden [...] "Welke reuzen?" zei Sancho Panza. "Die zie je daar," antwoordde zijn meester , "met de lange armen, en sommige hebben bijna wel een lengte van 2 mijl." "Kijk, edelachtbare," zei Sancho; "wat we daar zien zijn geen reuzen maar windmolens, en wat hun armen lijken te zijn, zijn de zeilen die door de wind de molensteen laten draaien".

 

De geconcentreerde zonne-energiecentrale van Gemasolar

gelegen in Fuentes de Andalucia nabij Sevilla. Zijn specificiteit: 24 uur per dag energie kunnen produceren, zelfs in het donker dankzij de opslag van thermische energie door gesmolten zouten.

Met de Gemasolar plant zet zonne-energie een stap vooruit door zich te bevrijden van... de zon. De gigantische installatie is gebaseerd op de techniek van concentratie en gebruikt gesmolten zouten (kaliumnitraat en natriumnitraat) om de overdag verzamelde energie op te slaan en 's nachts te herstellen, waardoor de elektriciteitsproductie gedurende 24 uur wordt afgevlakt.

De kenmerken van de plant zijn indrukwekkend: verspreid in concentrische cirkels over 185 hectare volgen niet minder dan 2.650 concave spiegels (“heliostats”) van elk 110 m² de ster van de dag in zijn baan en zorgen ervoor dat zijn vurige stralen samenvloeien naar de top van een toren van 140 meter hoog. Daarboven circuleert een warmteoverdrachtsvloeistof die wordt verwarmd tot 565°C. Deze vloeistof, een mengsel van gesmolten zouten, geeft vervolgens zijn warmte af aan een watercircuit dat stoom produceert die op zijn beurt een turbine aandrijft die elektrische stroom opwekt. Zo genereert de centrale een vermogen van bijna 20 MW voor een jaarlijkse productie van 110 GWh, genoeg om 25.000 huishoudens van stroom te voorzien en de CO2-uitstoot met meer dan 30.000 ton te verminderen

Het project, dat in 2008 van start ging, werd geleid door Torresol Energy, een joint venture tussen Masdar (Abu Dhabi) en SENER (Spanje). De installatie, die sinds eind mei 2011 in gebruik is genomen, slaagde erin om tijdens de maand juli ononderbroken energie te produceren door duisternis of bewolking. Gemasolar moet daarom zijn rol van productie 6.500 uur per jaar - 270 volle dagen - kunnen vervullen, een productiviteit die 1,5 tot 3 keer hoger is dan die van andere concentratiecentrales. Wat had ik dit graag van dichtbij gezien. Ik koos 1 foto zwart/wit te maken.

 

Nu gaat het hard hoor we zijn er bijna we rijden langs het vliegveld zien nog even iets van de ski-line en dan de hoge toren

De Torre Sevilla

tot 2015 ook wel bekend als Torre Cajasol of Torre Pelli, is een wolkenkrabber en kantoorgebouw in de Spaanse stad Sevilla. Met een hoogte van 178 m, is de toren het hoogste gebouw van Sevilla en Andalusië aan de rivier Guadalquivir in het stadsdeel Triana. Ontworpen door de Argentijns-Amerikaanse architect Cesar Pelli. 

 

We overnachten in een mooi hotel Abades Benacazon en sluiten de dag af met een heerlijke Sangria.

Zoals je ziet niets mis mee!

Morgen weer op weg maar natuurlijk eerst naar......

Sevilla