Zoals gezegd gaan we weer op huis aan maar dit worden nog heel wat km's rijden dus gaat het in etappes. Onze 1ste overnachting zal in Benidorm zijn vanwaar we doorrijden naar Lloret de Mar en dan een overnachting in Frankrijk vanwaar we doorrijden naar het opstappunt Zeeland. Het wel duurt nog even en we gaan vast nog een hoop zien.
Dit zijn dan de laatste foto's van Fuengirola.
De eerste vanaf ons balkon en de andere zijn vanuit de bus genomen. Er heerst nog een serene rust.
We hadden natuurlijk geluk met die mooie lucht
Die luchten maar ook de rotondes zullen we wel gaan missen hoor haha.
We rijden een laatste keer door Benalmádena. De gondels gaan al op en neer. Nog maar een foto van de stoepa. Dan via Torremolinos door Malaga. Jawel Basic-Fit kent men ook Spanje zoals je ziet. Daar zien we allemaal van die kleine afdakjes, ik dacht eerst dat het een picknick plaats was. Maar dit is dus een parkeerplaats bij een heel grote supermarkt. Wel prettig als je bij de auto komt met je boodschappen, is het nog enigszins koel en je achterwerk verbrand waarschijnlijk niet als je op de stoel gaat zitten in de zomer. En dat plastic??? Dat horen we later wel aldus Gerlof
Gewoon genieten! Alhoewel wat zien we op die laatste foto?
Zuid Spanje is De Moestuin Voor Ons Groenten En Fruit
Een plastic zee aan de Costa de Almería.
Dat klinkt niet echt leuk denk je, om eerlijk te zijn dat dat klopt.
De term verwijst naar de grote hoeveelheid plastic kassen die zich aan de Costa de Almería bevinden. Deze bevinden zich tussen het dorpje Níjar in het oosten tot aan het dorpje Dalías in het westen (Campo de Níjar en Campo de Dalías).
Hier en daar reiken ze zelfs tot aan het strand. Het heeft een enorme oppervlakte ca. 30.000 hectare.
In 1963 is men begonnen met het bouwen hiervan. Bijna al onze groenten en fruit komen uit deze plastic kassen-zee.
De kassen staan vol paprika's en courgettes en eromheen staan hekken.
Informatie
De groene revolutie, een stuk uit 2020 Interesse? lees hier hoe getracht wordt dit alles een positieve wending te geven
Dit is helaas niet op de arbeiders van toepassing.
Ook Spaanse tuinbouw biedt je informatie over hoe de situatie daar te verbeteren
Wist je trouwens dat dit gebied als enige (door de mens gemaakte constructie) te zien is vanuit de ruimte? Ik niet!
En of je er iets van merkt tijdens je vakantie?
Alleen tijdens de rit van het vliegveld naar het hotel. Eenmaal op bestemming merk je hier niks meer van.
Kassen bij El Ejido, ook wel ‘het economisch wonder van El Ejido’
40 Jaar geleden, was dit een van de armste gebieden van Spanje maar sinds de ontdekking dat de regio zich uitstekend leent voor groenteteelt in de kassen is er een enorme economische groei ontstaan.
In de 1 kamerhuisjes (chabolas) in die buurt vind je erbarmelijke omstandigheden.
De gezichten van de arbeiders die er werken zitten vol met puisten en etterende bulten. Dit komt door de bestrijdingsmiddelen, het veroorzaakt huidklachten en andere gezondheidsklachten.
Er wonen duizenden mensen in dit soort plastic dorpen. Er is geen stomend water in de plastic hutjes, die in de winter bedekt worden met dekens tegen de koude nachten. Overal ligt afval. Er is enkel een bus die naar de bewoonde wereld gaat maar die is te duur voor de arbeiders, want zij verdienen € 4,00 per uur.
De bewoners van deze chabolas, zijn Afrikanen (immigranten uit vooral Marokko en west-Afrika).
El Ejido is een plek vergelijkbaar met Ameland maar dan met met duizenden kassen. Volgens de officiële gegevens werken er 50.000 mensen in de kassen. Lang niet iedereen die werkt in de kassen woont overigens in dit soort dorpjes, maar de schattingen lopen uiteen van 60 tot 80%.
De tuinders van El Ejido interesseren zich niet voor Het grote probleem: de omstandigheden waarin mensen leven.
Er zijn nu wel hulporganisaties actief die deze immigranten helpen zij worden bijgestaan door advocaten om zaken als bijvoorbeeld een verblijfsvergunning te regelen.
Lokale politici hebben de situatie volgens de hulporganisaties helemaal geaccepteerd.
Desondanks zeggen ze in officiële verklaringen dat de chabolas een probleem zijn en opgeheven moeten worden. Tuinders die illegalen in de kassen in dienst hebben kunnen boetes verwachten. Zie je die boot daar staan tussen de kassen?
Je ziet als je t afwisselt met de schitterende natuur daar valt t best wel een beetje mee.
Er zitten genoeg fabrieken zoals je ziet
Almería heeft al jaren een groot probleem met immigranten. In boten komen ze aan naar de havens, of gewoon op de stranden. Het doel: een verblijfsvergunning in Europa. Wij hebben ze n iet gezien maar reden wel zo dat we een geweldig zicht op de haven hadden. En de netten lagen ook uit iets verderop.
Nog even langs het water en daar is de dorstlesser voor onze bus dus ook gelijk voor ons haha.
Bij het wegrijden zien we nog wat kassen maar dan verdwijnen ze en blijft de natuur over dus weer genieten.
De natuur veranderd het wordt droger en ruwer. In deze omgeving zijn ook diverse wandelpaden voor de liefhebber las ik op t net. En dan zet Gerlof een muziekje op wat best bekend klinkt voor een ieder maar t dringt niet tot ons door waarom juist nu! Hij heeft immers een uitgebreid verzameling bij zich. Ja achteraf....... Hij vond t leuk ons te verrassen de topper!
Tabernas
Het laatste stukje (half) woestijn van Europa. Een kurkdroog gebied van 280 km² waar het hele jaar de zon staat en het minste regen valt van heel Europa! Slechts enkele dagen (ca. 3-4) per jaar hevige regenbuien. De temperaturen variëren hier van -5 ° C tot 48 ° C. Dit heeft geresulteerd in een spectaculair landschap met indrukwekkende rotspartijen, ravijnen, steile geulen, kale hellingen met okergele tinten, en hier en daar een palmboom, wat cactussen en vetplanten.
Fort Bravo Texas Hollywood
Texas Hollywood in de woestijn van Tabernas (provincie Almería) is een zogenaamde western “mock-up site”. De set werd aan het begin van de jaren ’70 gebouwd als decor voor een film. In 1977 werd de set voor een paar duizend dollar gekocht door stuntman Rafa Molina. Hij probeerde de set in trek te houden bij regisseurs van western films. Ook had hij het idee dat hij op die manier vaker als stuntman aan het werk kon. In de jaren ’80 veranderde dit, toen hij bezoekers ging toelaten. Mensen kwamen eerst voor een rondleiding over de set. Een aantal jaren later kon er gekeken worden naar vechtpartijen en shows, opgevoerd door acteurs. In 1 van de gebouwen werd een saloon gemaakt. Hier konden bezoekers kijken naar dansshows op het podium en vechtende cowboys aan de bar, onder het genot van een hapje en een drankje. En zo is het op dit moment nog steeds.
Mexicaanse set en Amerikaanse set
In Fort Bravo Texas Hollywood vind je 2 verschillende sets; een Amerikaanse set en een Mexicaanse set. Niet alleen de gebouwen zijn anders, ook de manier waarop de sets zijn ingericht verschillen van elkaar.
In het Mexicaanse gedeelte vind je een soort plein, met daar om heen een aantal gebouwen.
De brede, met zand bedekte straten in het Amerikaanse gedeelte van Fort Bravo zijn recht met aan weerszijden huizen en winkeltjes met veranda’s. Het is allemaal net echt, je waant je echt in eenstadje in het oude Wilde Westen. Pas wanneer je naar binnen kijkt door de ramen zie je dat de meeste gebouwen leeg zijn.
De decoraties zijn 100% origineel bewaard gebleven in de natuurlijke omgeving van de Tabernas-woestijn.
Momenteel worden in Fort Bravo nog steeds films, commercials, korte films, videoclips en andere internationale opnamen gemaakt. Maar op zijn beurt biedt Fort Bravo sinds de jaren 80 toegang tot al het toerisme in Almería met westernshows.
films die hier zijn opgenomen;
- Lawrence of Arabia (1963) met Peter O'Toole.
- Conan the Barbarian (1982),
- Indiana Jones and The Last Crusade (1989)
- Zorro (1990-1193)
- de parodiefilm Der Schuh des Manitu (2001)
- Exodus: Gods and Kings (2014)
Voor ons was het gewoon een leuke onderbreking, we zijn niet op de sets geweest. En het was een mooie plek voor de groepsfoto.
Ans maakte er vast 1 toen iedereen nog zijn plekje aan het zoeken wasstel dat de foto mislukt hebben we toch iets haha
We rijden verder. Op een heuvel zien we iets staan wat lijkt op een fort of kasteel mogelijk de resten. Er staat daar ergens ook het Spaans-Duitse astronomisch observatorium op de heuvel, Calar Alto, op het hoogste punt van de Sierra de los Filabres (2.168 m) het belangrijkste observatorium in zijn soort in Europa. Na ca 30 minuten, komen we via de oude weg naar Murcia langs Sorbas.
Sorbas
De stad heeft vanwege de ligging een lange geschiedenis. De indruk van deze spectaculaire setting (waaronder Antonioni besloot een van de belangrijkste scènes van "Profession: reporter" te filmen en die, naar men zegt, Serrat's bekende lied "Pueblo blanco" inspireerde) is correct: Sorbas begon zijn reeds lange reis in het Neolithicum, en begon met het goede werk van keramiek dat, eeuw na eeuw, de mensen van de stad heeft gekenmerkt.
Een bijzondere stad met stedelijke schoonheid (de hangende witte huizen, zoals een klein zuidelijk bekken)
gelegen op de top van een berg, hangt Sorbas letterlijk over een ravijn gecreëerd door de Rio Aguas. De stad staat bekend om zijn gevaarlijk gepositioneerde huizen met uitzicht op het ravijn. De Rio Aguas is normaal gesproken droog en bevindt zich in een semi-aride zone, maar toch is het gelukt om een spectaculaire kloof uit te hakken door de zachte gipsrots waaruit het natuurpark Karst en Yesos de Sorbas bestaat.
Tijd voor de lunch. Zij waren denk niet voorbereid op onze groep het was een lichtelijke puinhoop bij het bestellen aan de balie. Maar het kwam allemaal goed We hebben heerlijk gegeten en een ieder ging met een goed gevulde maag weer richting bus.
We rijden door Leuk al die verkeersborden. Ho daar is industrie dus vast weer een nieuwe plaats ja we rijden langs Lorca.
Las Salinas de Santa Pola
Is een natuurpark gelegen in de kustzone van de baai van Santa Pola in de provincie Alicante en heeft een oppervlakte van 2.470 hectare.
Sinds het einde van de 19e eeuw, vindt hier zoutwinning plaats wat het voortbestaan van het park mogelijk maakt en het zorgt er ook voor dat het voortbestaan van de van flamenco en stelten gewaarborgd en constant is.
De dynamiek van Las Salinas bestaat uit het circuleren van zeewater door een circuit van vlotten om de zoutconcentratie als gevolg van verdamping te verkrijgen. Vogels voeden zich met vissen en ongewervelde dieren die de zoutpannen binnendringen, terwijl de zoutproductie profiteert van de minerale rijkdom die vogels leveren. Het natuurpark Salinas is een voorbeeld van hoe industrie en natuur naast elkaar bestaan om het milieu te beschermen en welvaart te creëren.
In het verleden vormden de Salinas samen met het natuurpark El Hondo een groot waterrijk gebied dat bekend staat als de Albufera de Elche. Binnen de Salinas vinden we zoutmijnen, die van Braç del Port en Bonmatí, zoetwaterzwembaden, een gebied met duinen en strand en landbouwgrond.
De diversiteit aan omgevingen en habitats geeft aanleiding tot een breed scala aan plantensoorten en formaties. Wat betreft de flora, in deze ruimte is er een overvloed aan zeealgen en soorten van de Amaranthaceae-familie, kruiden en struiken die gedijen in zoute gebieden.
De fauna wordt geleid door vogels. In het natuurpark Salinas leven concentraties van wel 8.000 flamingo's, vergezeld van kluten, stelten, rode eenden, reigers en grauwe kiekendieven. Afgezien van de vogels, zult u ook roodstaarthagedissen of de fartet tegenkomen, een endemische vis uit de Valenciaanse geografie.
De aanleg van zoutmijnen op deze plek veranderden het gebied en tegenwoordig is het een succesvol voorbeeld van coëxistentie tussen industrieel gebruik en het behoud van de natuurlijke omgeving
Dit wetland is van internationaal belang verklaard en staat op de Ramsar-lijst; Daarnaast is het volgens een Europese richtlijn een gebied van bijzonder belang voor vogels.
Nu gaat het opschieten hoor we zijn bijna in Benidorm en dan naar ons hotel voor 1 nacht.
Je ziet de sky-line is in zicht.
Skyline
Als ik dacht aan Benidorm was het de diepblauwe zee, de stranden van fijn zand, het eiland aan de horizon, en wat flats. Maar niet aan de wolkenkrabbers van Benidorm. Die imposante gebouwen die de hemel raken.
De geschiedenis van BeniYork of het kleine Manhattan van de Middellandse Zee, zoals wij de stad nu kennen, begint midden in de '50tiger jaren vorige eeuw. In de eerste jaren van de stadsontwikkeling waren de gebouwen eenvoudige laagbouw. De echte revolutie op het gebied van bouw- en grootschalige blokken begon in het begin van de jaren '70. Sindsdien hebben vele architecten gestreden om zowel grootschalige gebouwen als om hun esthetiek, en hebben zij allerlei soorten ontwerpen gemaakt.
Er is geen specifieke hoogte vastgelegd om een gebouw een wolkenkrabber te noemen maar gewoonlijk zijn dit gebouwen die tussen de 80 en 150 meter hoog zijn. De laatste 3 kwamen we op weg naar het strand tegen en als je goed kijkt zie je op de laatste foto ook nog de brandweerkazerne.
Niets te klagen schitterend hotel met een grandioos uitzicht!
Hooguit 15 minuten lopen naar het strand.
Juist dat gaan we uiteraard even doen voor we straks uitgeteld zijn na het diner het was een rit van ruim 700 km.
Het was een lekkere tippel heerlijk even de benen strekken na al dat zitten de voetjes zijn behoorlijk dik geworden vandaag. Dit is voor het eerst dat ik dit heb nou geloof me dat doet pijn! Dit had ik nooit verwacht
Aangekomen bij het strand komen er natuurlijk jeugdherinneringen los. Oké die rots ligt er nog wel maar hemeltje lief wat is het allemaal uitgebreid en kolossaal. Die boulevard? daar moesten we natuurlijk even overheen lopen testen voor als we straks met de rollator gaan scheuren aldaar (duurt hopelijk nog wel een aantal jaartjes hoor haha). We komen een stel uit onze groep tegen en ploffen even samen op een terrasje Wij natuurlijk aan de Sangria gezellig wordt hier weer in zo'n ouderwetse karaf geserveerd. Nu kijken naar de ondergaande zon die de lucht vast mooi gaat kleuren.
Dat was dus even genieten
We lopen terug naar ons hotel voor het diner en komen langs een grandioos mooi cultureel centrum. En ja de putdeksels mogen we ook niet vergeten natuurlijk. En dan staan we ineens voor een kerk. Ja hoor even binnen kijken. Was een dienst aan de gang dus even heel rustig maar het was wel mooi zoals je ziet. Buiten dat er heel veel diensten in die kerk zijn heb ik er geen informatie over kunnen vinden Maar zoals gezegd hij was mooi! Nu lekker eten en dan slapen.
