Benidorm Andalusië

Het Alhambra

In de buurt van Granada staat het wereldberoemde bouwwerk Alhambra. Dit eeuwenoude fort is 1 van de meest bekende gebouwen in de wereld. Tegenwoordig vind je op deze locatie nog gebouwen wiens oorsprong komt ligt in de 13e eeuw.

Het Rode Paleis, zoals het Alhambra ook wel wordt genoemd, is door haar lange geschiedenis van verschillende culturen en invloeden een uniek bouwwerk met sporen uit een lange periode van de Europese geschiedenis.

De locatie heeft vooral dienstgedaan als fort en paleis.

Je vindt hier sporen uit de Islamitische- en de Christelijke wereld. Soms ook stijlen uit beide werelden in 1 object. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat het Alhambra een notering verdient in de lijst van het cultureel erfgoed van Unesco.

Geschiedenis van het Alhambra

Het Alhambra kent een lange geschiedenis. Ooit was het een simpel fort in het jaar 889. Het eerste fort werd gebouwd op restanten van fortificaties die dateren uit de Romeinse tijd.

De eerste betrouwbare bronnen spreken echter over 889. Na de 1ste bouw is er eeuwenlang niet al te veel aandacht geweest voor deze locatie.

Toen de Moorse Emir Mohammed Ben Al-Ahmar in 1237 de macht kreeg over Granada, Málaga en Almería, ontstond de dynastie van de Nasriden. De eerste islamitische vorst in Spanje, vestigde zich in Granada. Hij opperde om een nieuw Alhambra te bouwen voor de vorsten uit het Nasridenrijk en wilde de originele 9e-eeuwse citadel aanpassen en uitbreiden. 

In 1238 werd een ontwerp gemaakt om het nieuwe Alhambra te maken. 

Dat zou gaan bestaan uit 6 paleizen, 2 torens en diverse badhuizen. Onder Mohammed I werd het eerste paleis in het Alhambra gebouwd: het Alcazaba.

Verschillende Nasridische vorsten werkten vervolgens aan het Alhambra. Naast de paleizen, kwam er ook een irrigatiesysteem voor de tuinen van het Generalife, het buitenhuis met de prachtige tuinen.

Een groot moment was echter het jaar 1333. Dit is het moment dat Yusuf I Sultan van Granada, besloot het paleis te gaan betrekken en het om te laten bouwen tot een Koninklijk paleis.

Met name Yusuf I en Mohammed V zorgden voor een hoogtepunt in de Nasridendynastie. Onder hen groeide het Alhambra, waarin zij allerlei details van de Moorse cultuur verwerkten.

Tot 1492 heeft het koninklijke onderkomen zijn functie daar gehad. Dit was ook het jaar van de Reconquista (Letterlijk  ‘herovering’). De Spaanse katholieken heroverden dus Granada en daarmee het Alhambra. Kleinzoon Karel V liet in 1526 een paleis bouwen in het Alhambra (het paleis van Karel V), waarvoor hij een deel van het bestaande Alhambra liet afbreken. Zijn vrouw, Isabella van Portugal, voorkwam dat de rest van het Alhambra werd aangetast.

We zitten en gaan weer op pad. Alhoewel????? Er klopt iets niet er zaten 2 personen teveel in de bus. Oeps bleek dat de kinderen de reis hadden besproken en vergeten waren de extra optie voor het Alhambra aan te klikken. En daar zijn ze heel streng alles moet ruim op tijd gereserveerd worden je komt er anders gewoon niet in. (Ze hebben zich prima vermaakt hoor en ze waren er al eens geweest dus dat was een schrale troost )

Dit keer zitten we vooraan rechts in de bus dus morgen weer naar achteren. Het is ruim 100 km rijden dus nog wel te overbruggen en het was niet saai onderweg. Aan de rand van Granada ligt het industrieterrein en dan staat daar ineens een groot hospitaal. Wat dacht je van die waarschuwingsborden? Ik vond ze wel heel erg leuk en heb er heel wat moeten fotograferen voordat ik ze scherp had natuurlijk.

En dan komen we aan bij het Alhambra even bus inchecken dan het terrein op en mogen we uitstappen. We hebben even de tijd om beetje rond te lopen en de gebruikelijke toiletstop natuurlijk En dan komen er 2 gidsen want de groep is ondanks de oortjes echt te groot voor 1 persoon ook hier zin regels voor.

Alhambra & Generalife

Het Alhambra is een Moors fort en paleis op de heuvel van Granada en een van de bekendste bezienswaardigheden van heel Spanje. Alhambra betekent het 'rode paleis' en werd destijds gesticht door de Nashrid sultans.  

Bij het Alhambra de Granada liggen verder het zomerpaleis Generalife met zijn beeldschone tuinen, het paleis van Karel V en het Alcazar vestingsfort.

De tickets moeten van te voren gekocht worden dit ivm met het max aantal personen dat hier per dag mag verblijven.  Ze staan op naam en neem een legitimatiebewijs mee. Denk niet ik koop wel aan de kassa dit is niet mogelijk. Dit verklaard ook waarom de 2 achterblijvers niet alsnog meekonden.

De restanten van de waterput

Dit was vroeger het belangrijkste deel van Generalife. De sloot, is 48,70 m lang en 12,80 m breed en is het belangrijkste deel van de Generalife, hoewel het uiterlijk van de gebouwen en tuinen sinds de Arabische periode is veranderd. 

Onder de vertaling van het bord

Het koninklijk waterkanaal van de Sultan 

De koninklijke sloot van de sultan wordt een aquaduct als het de citadel van het Alhambra binnengaat. Via een aantal hydraulische constructies en apparaten passeert het kanaal de Watertoren. Van deze originele constructies is vandaag de dag nog maar heel weinig over. Het huidige aquaduct dateert uit de 18e eeuw. De recente werken waarbij de bestrating langs de Paseo de los Cipreses (het Cipreses-pad) werd hersteld, leidden tot de archeologische ontdekking van dit laatste deel van de Koninklijke of ook wel Nasrid-greppel van het Alhambra genoemd. Vanaf het begin van de 16e eeuw werd de moslimsloot vervangen door een andere die in dat gebied werd uitgegraven en versterkt met stenen. Met het verstrijken van de tijd verhoogde de opeenhoping van slijm en modder, aangevoerd door het stromende water, de loop van het kanaal bijna tot het niveau van het pad. De middeleeuwse sloot bleef tot op heden verborgen in dit gedeelte. Ten slotte betekende het lay-outontwerp van de Paseo de los Cipreses in het eerste derde deel van de 20e eeuw dat het moest worden bedekt met een bakstenen koepel zodat het water kon worden overgestoken.

Generalife

Of de Jannat al-‘Arif Dit zijn de prachtige tuinen van villa Generalife, de voormalige landelijke residentie van de emirs ten oosten van het Alhambra fort en residentie die dit deel van Spanje regeerden in de 13e en 14e eeuw. Zij wordt gevormd door een reeks gebouwen, patio's en tuinen. Van buitenaf worden twee paviljoens in het noorden en het zuiden overwogen, en verbonden door een patio die wordt doorkruist door de waterloop, de twee paviljoens zijn zeer hervormd.

Het werd opnieuw ingericht door koning Abu I-Walid Isma'il (1313-1324), zoals wordt verklaard door een inscriptie die dateert uit 1319.

Gelegen op de hellingen van de Heuvel van de Zon (Cerro del Sol), van waaruit je volledig zicht hebt over de stad en de valleien van de rivieren Genil en Darro . Er zijn verschillende interpretaties van de betekenis van de naam: de tuin van de gouverneur, de tuin van de architect (alarife), de moestuin van de organisator van het zigeunerfeest, enz.

In dit deel van het complex brachten de vroegere koningen van Granada een groot deel van hun vrije tijd door. Het bestaat dan ook voornamelijk uit mooie tuinen en zomerpaleizen waar de koninklijke familie kon ontspannen.

Generalife Theater

Voor de uitvoering van het Internationaal Muziek- en Dansfestival werden de Generalife-tuinen naar het zuiden uitgebreid en werd aan het einde een groot openluchttheater gebouwd, geïnspireerd op de indeling van de klassieke Nasrid-riad, het werk van de conservatieve architect, Francisco Prieto Moreno. Het theater werd ingehuldigd in 1954, als de belangrijkste locatie voor de balletvoorstellingen van het festival. Het podium is ingericht met natuurlijke cipressenschermen en biedt een permanente en karakteristieke achtergrond, uniek in de hedendaagse scenografie.

Patio del Ciprés de la Sultana

De andere patio in Generalife is de Patio del Ciprés de la Sultana. Deze patio is vernoemd naar de beroemde oude cipres bomen die op de veranda staan. De patio heeft een centrale vijver die omringd wordt door een grote heg. Een ander hoogtepunt van deze patio is de Escalera del Agua, oftewel de watertrap. Dit is de oudste trap in de tuinen van het Alhambra. De trap is verdeeld in drie delen met elk een eigen fontein. Door de leuningen van deze trap loopt stromend water.

Tekst op de steen

Op 2 oktober 1921, is na een transactie overeengekomen om de rechtszaak tussen de staat en de markies van Campotejar te stoppen. De eeuwige bewakers van de Generalife, het paleis en zijn land, werden overgedragen aan de Hon. Dit gebeurde tijdens een plechtige openbare handeling die werd bijgewoond door autoriteiten, bedrijven en hoge persoonlijkheden uit Granada. Zoals de heer en staatssecretaris van het ministerie van Financiën en namens de staat de heer José Bertrán y Musitu  de vertegenwoordiger van Casa de Campotejar, de heer Giovanni Pacinotti,

Alcazaba

20 Minuten van Generalife wandelen in het westelijk deel, is het Alcazaba. Dit is het oudste en militaire deel van het Alhambra, waar vroeger de koninklijke garde en soldaten woonden. Het Alcazaba werd in de 13e eeuw met name gebouwd voor de verdediging van het Alhambra. Er zijn dan ook verschillende kerkers en wachttorens te vinden.

Je hebt vanaf hier ook een heel goed uitzicht hebt op de oude wijk Albaicín en op het Mirador San Nicolás.

Nasrid-paleizen

Dit is een verzamelnaam voor de verschillende bij elkaar gelegen paleizen waar je kunt zien hoe de Moorse architectuur toegepast werd. De combinatie van mooie niet te uitbundig gedecoreerde muren, plafonds met subliem uitgevoerd houtsnijkunst en bogen zijn duidelijk uit de Arabische architectuur afkomstig. De paleizen en binnenplaatsen in dit deel van het Alhambra, zijn in een opvallend goede staat. De entree is door middel van een tijdslot dat staat vermeld op de van te voren aangekochte ticket. 

Er zijn zeker 24 verschillende ruimtes. Waar je ook kijkt, elke kamer is tot in detail gedecoreerd met mozaïek en of marmer. Ik ga niet alle ruimtes te beschrijven. Ik houd het op een enkeling. Dus geniet verder gewoon van de foto's. De 1ste foto is een compilatie van de vloer-mozaiektegels de 2e zijn een paar van de mozaïeken aan de wand. Je snapt dat je soms echt niet weet waar je moet kijken en dan wil je ook nog de info die je hoort opslaan jaja.

Paleis ‘Mexuar

Is het oudste paleis, Ooit het onderkomen van koning en zijn familie. Later werd het een ontvangstzaal voor gasten en tal van bestuursorganen werden hier ondergebracht. 

Het Comarespaleis of ‘Palacio de Comares’

dateert uit een periode dat de stad Granada een grote bloei doormaakte op economisch en cultureel vlak.

Lange tijd, tot de bouw van het laatste paleis, werd dit de residentie van de sultan en zijn familie. Daarna werd het gebouw het onderkomen van de hofhouding en bevond zich hier de werkkamer van de koning.

Patio de los Arrayanes

De Patio de los Arrayanes, ook wel bekend als de Court of the Myrtles, dankt zijn naam aan de mirte-struiken die de centrale vijver omringen. De felgroene kleur van deze struiken contrasteert mooi met het witte marmer van de patio.

Het kanaal dat het water van de irrigatiesloot van het Alhambra voert, verdeelt het in de lengte. 

Het kanaal is omgeven door verschillende kleine jets en heeft aan elk uiteinde een stenen bassin. Later werd het deze patio vooral gebruikt als binnentuin. Je vindt er verschillende plantensoorten. Tegenwoordig staan er mirtestruiken, sinaasappelbomen, cipressen en rozenstruiken. Die kat die was echt leuk en niemand verjoeg hem (zelfs ik niet).

Palacio de los Leones

Dit was het laatste paleis, dat hier door de Moren werd gebouwd. Met de bouw van het Palacio de los Leones werd begonnen in 1377 onder Mohammed V. Dit werd de nieuwe residentie van de koninklijke familie.  Hier vind je ook de Leeuwenhof.

De Patio de Los Loenes

is vooral bekend om zijn centraal gelegen fontein op de kruising van 4 kanaaltjes. Uit elk van de 4 kamers,  liep een waterstroom naar het centrum. Dit moesten de 4 rivieren van het paradijs voorstellen. 

De fontein wordt omringt door 12 leeuwen die water spuwen.

De 124 marmeren zuilen rond het plein, zijn verbonden met opengewerkte doeken die het licht doorlaten. Zeer dunne cilindrische spindels, ringen aan de bovenkant, kubieke kapitelen waarop inscripties lopen.

Grijze loodplaten zijn schokdempers voor aardbevingen. De 2 tempels die naar de 2 tegenoverliggende zijden van de binnenplaats gaan, zijn als een souvenir van de bedoeïenen tent. Ze zijn vierkant, versierd met houten koepels die afhankelijk zijn van sint-jakobsschelpen. De dakrand is het werk van de 19e eeuw. De hele galerij is bedekt met cassetteplafonds.

De laatste onderzoeken zeggen dat de leeuwen afkomstig zijn uit het huis van de joodse vizier Yusuf Ibn Nagrela (1066). Het is niet bekend of het vóór zijn dood werd gebouwd, hij werd ervan beschuldigd dat hij een paleis wilde bouwen dat groter was dan dat van de koning.

Een bijna exacte beschrijving van deze bron wordt bewaard door de dichter Ibn Gabirol (S.XI). Ze vertegenwoordigen de 12 stammen van Israël, 2 van hen hebben een driehoek op het voorhoofd die de 2 gekozen stammen aangeeft: Juda en Levi. Ze zijn uit de 11e eeuw.

Er zijn 3 belangrijke kamers rond het Leeuwenhof.

• De Zaal van de Abencerrajes waar vooral het plafond een must is om te bekijken. Naast dit plafond heeft er hier volgens de overlevering ook een bloederig tafereel afgespeeld waarbij een voltallige familie zou zijn onthoofd en de kanalen in de Leeuwentuin werden rood van het bloed dat uit de zaal vloeide.
• Een andere zaal is de ‘zaal van de koningen’. Deze zaal heeft prachtige koepels en bogen. Bovendien is hier een schilderij waar zowel Christenen als Moren op staan afgebeeld. 
• De laatste zaal is de zaal van de 2 gezusters. Deze naam is te danken aan het verhaal dat hier de zusters verstopt zaten. Het was ook het verblijf van de vrouw van de sultan en haar familie.

De tuinen van de Nasrid-paleizen

Na je bezoek aan de verschillende ruimtes, kom je uit in de tuinen van de paleizen. Ook deze tuinen zijn absoluut de moeite waard om te bezichtigen en hier zie je ook nog verschillende mooie kleinere gebouwen. Ooit in een ver verleden, ben ik hier geweest een vage herinnering behalve die granaatappels die kan ik me nog heel goed herinneren

Mirador de Daraxa & Jardines de Daraxa

De Jardines de Daraxa zijn vernoemd naar het uitzichtpunt in het zuiden, de Mirador de Daraxa . De Mirador wordt ook wel de Mirador de Lindaraja genoemd en daarom wordt deze binnenplaats ook wel Jardines de Lindaraja genoemd. De naam Lindaraja komt van Ayun Dar Aisa, "de ogen van Aisa's huis." Andere namen voor de tuin zijn;

Jardín de los Naranjos of Garden of the Orange Trees en Jardín de los Mármoles of Garden of the Marbles. 

De Jardín de Daraxa werd gebouwd tussen 1526 en 1538, in dezelfde tijd als de Habitaciones de Carlos V of Keizerskamers, in de tuin die al bestond tussen het fort en de wallen.

Als je op de laatste foto kikt zie je daar ook nog de koepels van een badhuis. Voor ons wel herkenbaar daar we deze ook vele malen in Oezbekistan zijn tegengekomen.

Inscripties die kunnen worden waargenomen in een aantal ruimtes binnen de koninklijke paleizen van het Alhambra.

De laatste foto,  is de Arabische inscriptie van het Alhambra Juan Castilla Brazales.

Santa María de la Alhambra 

Langs de Calle Real waren verschillende openbare gebouwen, woningen en kleine industrieën, waarvan sommige door de tijd en door nieuw gebruik zijn getransformeerd.

In dit deel van de straat valt de kerk op, voltooid aan het begin van de 17e eeuw op de plaats van de Grote Moskee en zijn badkamer, de laatste gedeeltelijk bewaard gebleven in het huis waar de muzikant Ángel Barrios werd geboren en heeft geleefd.  De kerk is gewijd aan de katholieke eredienst en hangt af van het aartsbisdom Granada.

Museo de Bellas Artes de Granada

Het Museum van de Schone Kunsten is al verschillende keren van locatie verwisseld. Op dit moment is het gevestigd in het paleis van Carlos V, een gebouw dat naast het Alhambra staat. Er zijn ontzettend veel mooie stukken te vinden in dit museum.

Op 11 augustus 1839 werd het museum opgericht in Santa Cruz la Real, een klooster. Het was namelijk een lang proces om het museum in het paleis goed te keuren. In 1958 werd het museum dan eindelijk geopend en tegenwoordig zit het daar nog steeds. In 2008 is het museum gerenoveerd.

Slenterend langs de koninklijke straat van de medina, zien we mooie stukjes van het Alhambra, zoals

Medina

Waar we vandaag de dag fundamentele ruïnes vinden van wat in de middeleeuwen paleizen, huizen, winkels, werkplaatsen waren... Een deel van wat de medina was, is zelfs vandaag de dag een openbare ruimte, met een privéwoning, winkels, wat inlegwerk of zelfs 2 hotels. 

In de Koningsstraat staat de kerk van Santa Maria de la Alhambra op de plaats van de moskee. Hoewel de moskee niet bewaard is gebleven, was er naast, zoals in alle moskeeën, een hamam die we vandaag kunnen zien herbouwd dankzij enkele bewaard gebleven overblijfselen.  Zie ook boven.

De poort van de Zeven verdiepingen (of Bab al-Gudur,)

De monumentaliteit, versiering en structurele complexiteit van de deur, samen met een uitgesproken symbolisch gevoel, waarmee de sultans hun capaciteit en grootsheid probeerden uit te drukken.

Deze bevindt zich op de zuidelijke flank van de muur, die het Alhambra afsluit en beschermt. Waarschijnlijk gebouwd rond het midden van de 14e eeuw, in de tijd van Yusuf I, op een oudere kleinere poort. Het is een artilleriebolwerk, onafhankelijk maar geïntegreerd in de poort na de christelijke verovering. Het ligt het dichtst bij de medina en moet een bepaald ceremonieel karakter hebben gehad omdat er volgens de kronieken steekspelen en militaire parades aan voorafgingen. Het heeft de karakteristieke bochtenlay-out, een defensief element dat het versterkt omdat het potentiële aanvallers dwingt een of meer bochten te maken voordat ze het interieur betreden.

De trap, beschermd door een lauwergewelf, is ontworpen in overeenstemming met de gebruiken van de middeleeuwse sultan. Het wordt gebruikt om toegang te krijgen tot het hoogste gedeelte van de Generalife. Aan het einde van de Watertrap bereik je het hoogste niveau van het Generalife:

of de Poort van de wijn

Puerta del Vino zou een van de oudste constructies van het Alhambra zijn, het zou kunnen dateren uit de periode van Mohammed II. Tegenwoordig is het geïsoleerd op het Plein van de stortbakken (Plaza de los Aljibes), hoewel het mogelijk deel uitmaakte van een groep constructies die dit plein omsloot. 

Sinds 1556 lieten de buren van het Alhambra bij deze poort de wijn achter die ze dronken en die niet aan belasting onderworpen was. Dit is een mogelijke verklaring voor de naam van de poort, hoewel er een andere theorie is, volgens welke de naam het resultaat is van een vergissing. 

Blijkbaar zijn 2 woorden door elkaar gehaald;

• Bib al-hamra, wat Rode Poort of Poort naar het Alhambra betekent, wat de oorspronkelijke naam van de poort zou zijn, 
• Bib al-jamra, wat Wijnpoort betekent. Deze 2e theorie zou dan bewijzen dat dit de toegangspoort was tot het hoger gelegen Alhambra. 

De buitengevel van de poort is het oudste deel en heeft een spitse hoefijzerboog en gebosseleerde gewelven. Op de bovendorpel verschijnt een symbool; een sleutel met een koord en een gipsplaat met de volgende tekst: «Glorie aan onze Meester de Sultan Abu 'Abd Allah al-Gani Billah» (Mohammed V). 

Dit deel valt op tussen de verschillende delen van de Palatijnse stad van het Alhambra. Een stedenbouwkundige structuur waarbij de echte straat naast de echte lage straat de hoofdassen van het geheel waren. Vandaag de dag blijft de Koningsstraat de ruggengraat van de monumentale omheining.

Palacio de Abencerrajes

Dit archeologische gebied, is gelegen in het bovenste gedeelte van het Alhambra, een belangrijke plaats omdat het dicht bij de stedelijke as van de medina lag. Het vertelt ons over de relevantie van zijn inwoners. Het is een Castiliaanse naam die is gegeven aan de Banu Sarray, een adellijke familie van het Nasrid-koninkrijk.

In 1501 werd het gebouw afgestaan door de katholieke vorsten ten gunste van Don Juan Chacón, Adelantado van Murcia, en senior accountant van de Koninklijke Raad, wat betekende dat het vanaf dat moment het Paleis van de Boekhouding heette. De eerste ingrepen in het complex dateren van het einde van de 19e eeuw, toen het al in vervallen staat verkeerde, werden restanten van de architectonische structuur en de stedenbouwkundige opzet gevonden. In de jaren dertig van de 20e eeuw begonnen de studie en opgravingen, wat het belang van deze plek zal onthulle

In het hoofdgedeelte was er een zwembad parallel aan de muur in een centrale patio, voorgezeten door een paviljoen met 3 kamers die voorafgingen aan de driedelige hoofdkamer in de toren, architectonische oplossingen die later werden herhaald in de Abencerrajes-kamer en in het Paleis van de Leeuwen. Aan het oosten van het hoofdgebied is een klein huis bevestigd, dat het traditionele architectonische schema van het moslimhuis volgt, met een centrale patio en een klein zwembad. Het werd aan het einde van de 20e eeuw opgegraven.

Palacio de Carlos V

Carlos V, koning van Spanje, gekozen keizer van Duitsland en gehuwd met Isabella van Portugal, besloot zijn koninklijk paleis te bouwen in het Alhambra.

De keizer besloot het paleis in "Romeinse" stijl te laten bouwen, waarschijnlijk beïnvloed door de gouverneur van het Alhambra zelf en kapitein-generaal Luis Hurtado de Mendoza, wiens familie een belangrijke rol speelde in de ontvangst van de Italiaanse cultuur in Castilië, hoewel het model van het paleis zou kunnen zijn voorgesteld door Baldasare Castiglione, een vriend van Raphael en Giulio Romano.

Het doel was; de behoefte aan een plek die alle gemakken van die tijd voor de keizer en zijn familie zou bieden, aangezien de paleizen, die hun zomerresidentie waren, niet in hun behoeften voldeden.

De architect die de leiding had over de werken was Pedro Machuca, een ervaren architect die verliefd was op de Renaissance.  De bouw kende verschillende fasen, door het gebrek aan financieringsmiddelen, opstanden die de werken stillegden, enz. Het gebouw werd soms zo verwaarloosd dat de plafonds instortten.

In 1619 werd de hoge colonnade van de patio voltooid en het werk ging door tot het werd verlaten in 1637, zonder het gebouw met water te bedekken. Het paleis bleef onvoltooid totdat Leopoldo Torres Balbás in 1923 een herstelprogramma voor het als museum begon, dat de architect Francisco Prieto Moreno in 1958 zou bereiken.

Bij de stilistische keuze van het paleis was er een vast verlangen om architectuur in "Romeinse stijl" uit te drukken, door de originaliteit van het plan, een cirkel ingeschreven in een vierkant en het gebruik van de architecturale taal van de volledige Renaissance.

Het paleis is vierkant en de voorgevel is 63 meter breed en 17 meter hoog. De ronde patio met een diameter van 30 meter, is uniek en het is het belangrijkste gebouw in renaissancestijl in Spanje. Rondom de patio staat een groot aantal Dorische en Ionische zuilen. Alleen de zuidelijke en westelijke gevels zijn volledig versierd. Let op de ringen aan de buitengevel hierop zijn. diverse dieren afgebeeld.De noord- en zuidkant zijn dat niet omdat ze verbonden zijn met de paleizen van het Alhambra. De werken startten in 1527 en waren volledig voltooid in 1957. 

Loop hier ook zeker even naar binnen om de bijzondere cirkelvormige patio te bekijken. Tegenwoordig is er ook een museum gevestigd in dit paleis. Je kunt de gallerijen van beide verdiepingen bezoeken.

De Albaicín

is de oude Arabische wijk van Granada centrum aan de voet van de heuvel van het Alhambra. Deze (toeristische) wijk heeft o.a. een Moors paleis 'Dar Al-Horra' en een badhuis. De wijk is een doolhof van smalle kasseistraatjes en kleine pleintjes om heerlijk door heen te dwalen. 

Sacromonte

grenzend aan de wijk El Albaícin, is een 15e eeuwse zigeunerwijk gelegen op de heuvel en met typische grotwoningen. De wijk Sacromonte met zijn steile straatjes heeft een lange traditie van flamenco door de Spaanse zigeuners (gitano's of Roma). Verder is er een museum over de grotwoningen

En onder het wandelen kwamen we ook deze mooie stukjes tegen.

Stel je hebt het boek "Tales of the Alhambra" van Washington Irving gelezen, dan komt hier een deel van het boek vast voor je tot leven. Zijn visie van een romantisch Andalusië en in het bijzonder het Alhambra, trok de aandacht van talloze schrijvers, kunstenaars en reizigers.

Na een dag met heel veel indrukken hebben we nog even tijd om op eigen gelegenheid naar Granada te gaan echter vervoer regelen was niet makkelijk. Taxie die naar bovenkwam en ons op zou pikken was al gevuld toe hij weer langs ons ging met...... Jawel onze gids!!  We liepen dus maar naar de bus maar die kwam niet opdagen. We besloten met een groepje weer terug te gaan en een hapje te eten want dat was er volledig bij ingeschoten natuurlijk net als de koffie. Zo gingen we dan met een vol buikje en heel veel informatie weer terug naar de busstop waar of Gerlof ons met zijn bus op kwam halen om weer terug te rijden naar ons hotel. Ach ja kunnen we altijd nog eens een reisje maken waar Granada bij inzit en kunnen we het Alhambra laten voor wat of het is. Dit was een bijzondere dag. Nog even de laatste foto's van het Alhambra.

Nog even een blik op Granada en dan komen we weer richting de snelweg. He dat is mooi we zien de regenboog ook nog even. En dan komen we langs grotwoningen. En als je goed kijkt zie je dat ook daar de zonnepanelen hun weg hebben gevonden. Genieten van de mooie wolkenluchten natuurlijk En dan zien we eerst een eenzame boom op een helling staan, dan heb je de mogelijkheid om de weg te verlaten om te tanken, hofje gaat voor een rustmoment op de picknikplaatsts iets verderop. Ja je kunt ook een ticket kopen om met de ferry naar Tanger te gaan of je doet zoals wij gewoon de weg volgen via Malaga richting Fuengirola dan rij je nog even door Torremolinos, Michas en Benalméda. Dat laatste stuk is ons inmiddels wel bekend. Ziet je bij binnenkomen hebben we weer een andere rotonde dit keer de kubus ook leuk.

 Maar dit is dat toch echt het einde van deze dag en jawel ook van ons verblijf in Fuengirola Morgenvroeg zal de thuisreis weer aanvangen. Scheelt duurt nog 3 dagen hahahaha. Vanavond lekker nog even genieten op de boulevard

 Benidorm