Dag 1 ca 646 km
We gaan op weg en rijden via Oost Vlaanderen richting Antwerpen. Kijk nou zien we daar o.a. een windmolen staan van Eneco toch grappig en dan geeft Gerlof aan dat we naar Nazareth gaan jawel wij hebben al weer de beelden op ons netvlies staan. Helaas het was een koffiestop! Ook niet verkeerd altijd lekker om de benen even te strekken en gebruik te maken van het toilet die hier ook weer voorzien zijn van leuke posters dus maar even plaatje schieten. We rijden weer verder en komen rond de klok van 12;00 uur aan bij de grens met Frankrijk.
We rijden verder langs Lille en zien de Métropole européenne de Lille, afgekort MEL, dit is een samenwerkingsverband tussen 95 gemeenten in het Noorderdepartement in de Franse regio Hauts-de-France. De intercommunale valt samen met de gemeenten die de agglomeratie van de Noord-Franse stad Rijsel vormen.
Dan zien we daar ineens een berg langs de omhoog steken. Het is de De terril n o 87, beter bekend als Lavoir Hénin Est, dit is 1 van de meest beroemde slakkenbergen in de mijnstreek.
De jaren '90 werden gekenmerkt door de wens om alle sporen van het verleden uit te wissen en vanaf het jaar 2000 worden gekenmerkt door een besef van de waarde van het gebouwde en natuurlijke erfgoed. Veel overblijfselen zijn geclassificeerd of geregistreerde historische monumenten in 2009 en 2010.
Ik zei al rond 12;00 uur de grens dus nu tijd voor de lunch. Ach die hadden we in de bus al verorberd dus nu maar weer aan de koffie en ja wat mag niet ontbreken op zo'n lange rit? Inderdaad gebak!! we hebben weer even zitten smullen natuurlijk. Oeps dat is een een knap wijze lucht, nee er is niets uitgevallen. O dat is ook een apart gebouw met dat traliewerk daar is ook weer een overkoepelend orgaan in gevestigd. Dan lijkt het als staat daar een stadion.
Stade de France
Het Stade de France is een stadion ten noorden van Parijs in de voorstad Saint-Denis. Het wordt gebruikt voor tal van sportmanifestaties zoals voetbal, rugby, atletiek en voor openluchtmanifestaties en bevat 81.338 overdekte zitplaatsen. Het is het grootste stadion van Frankrijk en de thuisbasis voor veel Franse nationale teams. Naast dat het stadion wordt gebruikt voor sportevenementen, worden er ook veel concerten georganiseerd. In 2024 speelt het een belangrijke rol bij de Olympische spelen.
Het stadion wordt mogelijk deels gebruikt voor de openings- en sluitingsceremonie van de Olympische spelen. Er is reeds aangekondigd dat de opening vooral buiten op straat zal plaatsvinden. De Seine speelt daarbij een belangrijke rol.
In november is het budget voor de Olympische Spelen 2024 verhoogd tot €400 dit in verband met de inflatie.
De atletiekwedstrijden tijdens de Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli t/m 11 augustus 2024.
Heeft wel wat om hier langs te rijden wie weet komen we hier ooit nog eens binnen net als in Montreal.
We komen aan bij Parijs. Nee we gaan er niet doorheen. We rijden langs diverse buitenwijken, industrie en gaan door heel veel tunnels. Elke wijk heeft een eigen poort. We hebben geluk we hebben geen file.
Dit is dan een karakteristiek stukje van Parijs inderdaad de dak en thuislozen Dat heeft weinig toelichting nodig lijkt mij.
En dan komen we weer in de moderne buitenwijken van Parijs
De Philharmonie de Paris
zet de toon en zorgt dat muziek voor iedereen beschikbaar is. Ontdek het gevarieerde aanbod concerten in deze twee gebouwen, van klassiek tot heel modern: klassieke muziek, dans, wereldmuziek en hedendaagse muziek.
De Philharmonie de Paris staat in het midden van allerlei muziekstromingen en laat bezoekers verschillende stijlen ontdekken en waarderen.
Dit geluidsscherm uit 1989, was bedoeld om gebouwen te beschermen tegen het Office Public de HLM van de stad Parijs en de overlast van de ringweg. De Spherobat-structuur van Unibat International bestaat uit montageknooppunten bol- en buisframes; het is thermisch verzonken met beschermende verf. Het geheel bestaat uit akoestische panelen en plexiglas panelen.
En na nog wat hectiek langs de snelweg komen we dan in een iets rustigere omgeving Midden-Frankrijk. Om zo rond de klok van 18;00 uur in ons overnachtings-hotel Comfort Sud in Orleans aan te komen.
Niet verkeerd het had alleen 1 minpuntje; "geen lift" en iedereen moest naar boven om bij de kamer te komen. Je moest dus met je koffer trap op en af en sommigen weer op en dat was pittig. Maar geloof me de volgende ochtend stonden een aantal van de mannen in de groep de dames met hun op te wachten en hielp ons zo in ieder geval de hoogste trap met de koffers dat was best wel fijn n haha. Een avondwandeling zat er niet in want het was een beetje schemerige buurt als je snapt wat ik bedoel maar kamer en ook bed was prima. We vertrokken met 16° en het is nu al aardig op weg naar de 20°.
Het diner was goed verzorgd
Dag 2 ca 758 km
Het is weer vroeg dag 07;45 uur zitten we weer in de bus ja ook al ontbeten. We hebben een lange rit voor de boeg 1 van de langste van deze reis pffff. Wel een mooie lucht zoals je ziet. En dan wordt het vrij saai weinig spectaculairs te zien. En dan staat daar ineens een watertoren waarop te zien is dat we in Saint-Pierre-des-Corps zijn Belangrijk? nee wel ff leuk om op de kaart de zien hoe ver we gevorderd zijn
We rijden op een tolweg dat houdt in diverse stops om te betalen. Uiteraard heeft Gerlof van zijn. baas uit een pasje maar toch we moeten wel iedere keer even stoppen om te scannen. Laten we er een paar vastleggen altijd leuk je ziet ze zijn enorm ruim en rustig(nu). En dan het zover we mogen even uit de bus op naar de koffie. Nou moet ik wel zeggen dat we die koffie merendeels bij Gerlof in de bus haalden ging iets sneller dan in de rij staan in de weg restaurants. Het weer werd steeds beter lekke warm dus heerlijk in het zonnetje genieten van een stevige wandeling of een praatje. Hij hier! Jawel je hoeft je vuile was heel niet mee naar huis te nemen je doet t in de trommel gaat een bakkie doen of een hapje eten en dan de was in de droger en ga je gewoon even een wandeling maken om je eten goed te verteren haha. Is wel heel prettig voor de vrachtwagenchauffeurs denk ik. Wij maken er geen gebruik van we stappen weer in de bus en rijden verder.
We zien het landschap aan ons voorbij glijden, het is wisselend en wordt steeds heuvelachtiger. We rijden langs water en ja hoor weer een scan-moment. De slagboom dicht en voorzien van verkeerspionnen? Oké even verwijderen. Nou zal wel gewoon omhoog en doorrijden.
Rond 17;30 uur reden we via Biriatou de grens Frankrijk met Spanje over.
Dit ging zo snel dat ik niet eens kon knippen nou dan maar even terugkijkend de overzijde van de weg vastgelegd.
Je ziet er is weinig beweging wel weer industrie en een tolovergang. En weer heel veel tunnels en ook viaducten.
We zitten goed op schema dus krijgen we een iets langer stop in een mooi stukje natuur in Larraun. Daar heb ik mijn kerstboom zien staan hoor lekker groot mooie vorm en goed vol, daar ballen in en je hebt een plaatje😂 Nou iets te groot voor in de kofferruimte zegt Gerlof. Eigenlijk ook wel voor mijn huisje, dus hij blijft netjes staan waar hij staat als een echte blikvanger .
Nog even doorbijten we zijn er bijna We hebben nu wel weer wat meer natuur om van te genieten.
En dan komen we aan in het hotel Bed4U in Pamplona helemaal gaar als boter wat een lange zit ppffff.
Het sleutel/kamer gebeuren liep weer op rolletjes. Gerlof gaat naar de receptie van het hotel een groepje mannen uit de bus zorgen in die tijd dat de koffers buiten staan. Gerlof komt terug roept de naam en kamer nummer bij de receptie haal je dan de sleutel en met je bagage door naar je kamer. Je ziet het was een mooie lichte kamer. Erg leuk gedaan met al die tekeningen op muur/spiegel en houtwerk. Deed me beetje denken aan de kamer in Kopenhagen.
We hadden ruim een uur voor het diner. Daarvoor moesten we even naar buiten en achter het tankstation door het rolluik naar binnen en naar boven. Waar kom ik terecht denk je dan geloof me maar het was een grote open ruimte. De lucht begon ook net te kleuren. Het eten (een verrassingsdiner) werd uitgeserveerd, wijn was gratis en andere dranken waren tegen betaling. Daarna nog even borrelen op het terras van ons hotel en toen naar binnen Kijk nou dat hadden we niet gezien bij aankomst gewoon te moe natuurlijk! Bij de ingang staat een monitor waarop je temperatuur wordt gescand (tenslotte nog wel corona-periode) Je ziet wij zijn goedgekeurd en mogen dan nu echt naar bed.
Morgen gaat dan de echte reis beginnen haha
Die groene prut kon mij niet bekoren maar dat vlees?
O heerlijk je ziet er bleef bij mij alleen een kaal bot over en toe was er een lekker ijsje
Achteraf hoorden we wat of we gegeten hadden;
Gegaarde varkensnek een populair streekproduct, nou alleen daarvoor al wil ik terug haha