Ronda Andalusia

Córdoba

De stad ligt in de Guadalquivir Vallei, net ten zuiden van het Sierra Morena gebergte en is vooral dankzij de Mezquita maar ook door het gehele historische centrum 1 van de populairdere steden binnen Andalusië om te bezoeken. Qua populariteit moet het Sevilla, Malaga en Granada echter ver voor zich dulden. Dat mede vanwege het feit dat er geen rechtstreekse vluchten vanuit Nederland of België naar Córdoba gaan, waardoor je in Madrid over moet stappen  of via de luchthavens van Sevilla of Malaga moet reizen. Dat betekent dat je ook nog zo’n 1,5 tot 2 uur met de taxi, bus, trein of huurauto moet reizen vooraleer je in Córdoba arriveert.

De geschiedenis van Córdoba

De eerste sporen van menselijke aanwezigheid in het gebied waar nu Córdoba staat verwijzen naar ca. 37.000 tot 44.000 jaar jaar geleden. Overblijfselen hebben aangetoond dat de uitgestorven mensensoort Neanderthaler hier geleefd moet hebben. De oudste bij ons bekende bewoning door de moderne mens, de homo sapiens, dateert uit een veel latere tijd: de 8ste eeuw voor het begin van onze jaartelling. Inwoners uit de westelijker gelegen handelsstad Tartessos begonnen hun invloedssfeer uit te breiden en kwamen via de Guadalquivir rivier uit op de plek waar nu Córdoba is. De Tartessos, baseerden hun welvaart vooral door de winning van allerlei ertsen die in de streek volop aanwezig zijn zoals goud, zilver, kwik, tin en koper.

De naam van de stad werd in eerste instantie veranderd in Patricia en zou pas later Córdoba gaan heten.

Na de val van het Romeinse rijk, werd de stad onderdeel van het Byzantijnse Rijk en vervolgens veroverden de Visigoten Córdoba in de 6e eeuw na Christus.

In het jaar 711 werd Córdoba bezet door de Moren. Dat geschiedde onder leiding van Tariq ibn Zayid. In het jaar 756 werd de stad hoofdstad van Emiraat van Córdoba. Hiermee werd Córdoba eigenlijk meteen de machtigste stad van het Moorse rijk Al-Andalus dat vrijwel heel het Iberisch schiereiland besloeg en zelfs een stukje van het zuiden van het hedendaagse Frankrijk.

In 929 ontstond het Kalifaat Córdoba, wat feitelijk een voortzetting van het emiraat Córdoba was. In 1031 werd het kalifaat opgeheven nadat de laatste kalief Hisham III verdreven was uit Córdoba en de macht opgaf. Voor Córdoba brak er een tijd aan van strijd en onzekerheid. 

In het jaar 1236 kwam Córdoba in katholieke handen nadat koning Ferdinand III van Castilië de stad na een maandenlange strijd veroverde. 

Ook wel de Reconquista, periode waarin de Christenen de Moren van het Iberisch schiereiland verdreven. De Moren werden verdreven de katholieken traden aan de moskeeën werden omgebouwd tot kerken. En er kwamen al snel nieuwe christelijke bouwwerken 

De geschiedenis van Córdoba

De eerste sporen van menselijke aanwezigheid in het gebied waar nu Córdoba staat verwijzen naar ca. 37.000 tot 44.000 jaar jaar geleden. Overblijfselen hebben aangetoond dat de uitgestorven mensensoort Neanderthaler hier geleefd moet hebben. De oudste bij ons bekende bewoning door de moderne mens, de homo sapiens, dateert uit een veel latere tijd: de 8ste eeuw voor het begin van onze jaartelling. Inwoners uit de westelijker gelegen handelsstad Tartessos begonnen hun invloedssfeer uit te breiden en kwamen via de Guadalquivir rivier uit op de plek waar nu Córdoba is. De Tartessos, baseerden hun welvaart vooral door de winning van allerlei ertsen die in de streek volop aanwezig zijn zoals goud, zilver, kwik, tin en koper.

De naam van de stad werd in eerste instantie veranderd in Patricia en zou pas later Córdoba gaan heten.

Na de val van het Romeinse rijk, werd de stad onderdeel van het Byzantijnse Rijk en vervolgens veroverden de Visigoten Córdoba in de 6e eeuw na Christus.

In het jaar 711 werd Córdoba bezet door de Moren. Dat geschiedde onder leiding van Tariq ibn Zayid. In het jaar 756 werd de stad hoofdstad van Emiraat van Córdoba. Hiermee werd Córdoba eigenlijk meteen de machtigste stad van het Moorse rijk Al-Andalus dat vrijwel heel het Iberisch schiereiland besloeg en zelfs een stukje van het zuiden van het hedendaagse Frankrijk.

In 929 ontstond het Kalifaat Córdoba, wat feitelijk een voortzetting van het emiraat Córdoba was. In 1031 werd het kalifaat opgeheven nadat de laatste kalief Hisham III verdreven was uit Córdoba en de macht opgaf. Voor Córdoba brak er een tijd aan van strijd en onzekerheid. 

In het jaar 1236 kwam Córdoba in katholieke handen nadat koning Ferdinand III van Castilië de stad na een maandenlange strijd veroverde. 

Ook wel de Reconquista, periode waarin de Christenen de Moren van het Iberisch schiereiland verdreven. De Moren werden verdreven de katholieken traden aan de moskeeën werden omgebouwd tot kerken. En er kwamen al snel nieuwe christelijke bouwwerken.

In een soort van stadskantoor was onze officiële toiletstop en daar binnen zagen we de 2 maquettes en beschrijving toch wel leuk erbij als aanvulling

Werelderfgoed

In het jaar 1984 werd de historische binnenstad door UNESCO uitgeroepen tot Werelderfgoed. De inschrijving onder nummer 300 op de Werelderfgoedlijst is in 1994 uitgebreid. Een groot deel van het centrum van Córdoba wordt tegenwoordig beschouwd als erfgoed inclusief de Mezquita, het Alcazar, de synagoge, de Puente Romano en de Torre Calahorra.

We vertrekken weer lekker op tijd en zolang we langs de kust rijden genieten we van de zonsopkomst. Dan draaien we Fuengirola in om via de rotonde met het monument richting snelweg te rijden.

Monument voor de mensheid

Groot beeldhouwwerk aan de rand van de stad; een menselijke torso die in zijn volume alle facetten van de mensheid probeert te verenigen: spiritueel, materieel en technologisch.

We rijden weer langs olijfboomgaarden, we zien ook de metalen in het zand in de berm en veel open vlakte met hier en daar wat industrie en of een benzinepomp

Als we Córdoba inrijden worden we verwelkomt door een Sculptuur van de aartsengel San Rafael de patroonheilige van de stad  bij de ingang van het historische centrum van de stad. De bus stopt bij de muur van Het Alcázar de los Reyes Cristianos, oftewel het "Paleis van de christelijke vorsten" is een middeleeuws paleis in het historische centrum van Córdoba en ligt aan de Guadalquivir. Dit Alcázar paleis is een mix van Christelijke en Islamitische stijlen (de zogenaamde Mujedar-stijl) en is gebouwd in de 14e eeuw in opdracht van koning Alfonso XI, de koning van Castilië en León. Later heeft het Alcazar ook dienst gedaan als rechtbank van de Spaanse Inquisitie en later in 1821 nog als gevangenis. 

Hier komt de gids die ons door Córdoba zal leiden. Ze was iets aan de late kant dus er waren al diverse op zoek gegaan naar een toilet natuurlijk. Toen we weer compleet waren vertrokken we te voet richting centrum.

Los Sotos de la Albolafia

Is een gedeelte van de rivier de Guadalquivir, dat terwijl het door de stad Córdoba stroomt, wordt begrensd door de Romeinse brug en de San Rafael-brug. Lang geleden stonden er korenmolens, waarvan nu nog enkele overblijfselen te zien zijn. Die aan de noordelijke oever van de rivier heette Molino de la Albolafia. Het waterrad staat sinds de 13e eeuw op Cordoban-zegels en andere stadsemblemen, werd feitelijk gebouwd door de Romeinen en is ook geïdentificeerd als de locatie voor een oud Almohadenpaleis 

De rivierbedding van de Guadalquivir is breed genoeg voor kleine eilanden die tegenwoordig alleen door vogels worden bewoond. Er zijn in totaal 120 soorten waargenomen, verrassend als je bedenkt dat de omvang ervan niet meer dan 2 ha bedraagt. Onder deze soorten vallen de squacco-reiger en de visarend op, 1 van de meest bedreigde roofvogels op het schiereiland. Maar ook andere vogels zoals: aalscholver, blauwe reiger, kokmeeuw en kleine meeuw, kleine roerdomp, nachtreiger, kleine torenvalk, zwarte wouw, kievit, kluut, steltkluut, waterhoen, wilde eend, purper zwijn en witte ooievaar vind je hier.

Je vindt hier een zeer gevarieerde vegetatie, bestaande uit tamarisken, populieren, essen, eucalyptusbomen, zelfs elzen, waartussen oleanders en braamstruiken groeien. Aan de oevers en vooral op de eilanden domineren meer typisch aquatische soorten, zoals biezen en waterlelies, die een dichte plantendeken vormen die ons soms verhindert het vasteland te zien. In het bloeiseizoen krijgt het landschap een grote verscheidenheid aan groentinten gecombineerd met het roze van de oleanders en het geel van de lelies.

Vertaling tekst foto nr 3

HET HUIS WERD OVERSTROOMD DOOR DE FONTEIN

Deze monoliet komt overeen met het originele stuk dat werd geplaatst naast de kruising van de wegen die leiden naar Santa María de Trassierra, CO-3402 en CO-3314 De gemeenteraad van Córdoba heeft de restauratie uitgevoerd en geeft het terug aan de stad op deze plek, waar de Camino n'l van de eerste inventarisatie van openbare wegen van Córdoba uit 1884 begon, en erkende het belang van openbare wegen als onderdeel van ons historisch erfgoed . Córdoba, maart 2015

De verdediging van de stad

De muren die vroeger de grenzen van de Joodse wijk markeerden, strekten zich praktisch uit tot aan de Arabische muren. Deze laatste omsluiten de Alcazar-tuinen en gaan verder langs de oever van de rivier. Deze stukken muur behoren tot de best bewaarde in de versterkte omheining van de stad, hoewel ze uit een latere periode dateren. De Romeinse en Arabische muren stortten in en uiteindelijk, in de 15e eeuw na de christelijke verovering, gaven verschillende vorsten opdracht tot herbouw. Poorten die in de muur bewaard zijn gebleven, zijn: Sevilla Gate (14e eeuw), gelegen tussen de straat Puerta de Sevilla en de Avenida del Corregidor; Almodóvar-poort (ook bekend als Nogal-poort) en Puente-poort, naast de Grote Moskee-kathedraal, die in de 16e eeuw werd herbouwd. In de oude stad zijn nog 2 bogen te zien: Portillo en Belén

Wij lopen naar binnen via de 

Puerto del Puente 

Aan het noordelijke uiteinde van de Romeinse brug die vroeger werd gebruikt om de stadsmuur bij de moskee binnen te gaan, rijst de Puerto del Puente of brugpoort op deze werd voltooid in de dagen van Filips II.

De huidige triomfboog is het werk van Hernán Ruiz III en vervangt wat eerst een Romeinse poort was die ten tijde van Julius Cesar werd genoemd en later een Moorse poort. Een gedocumenteerde restauratie vond plaats in 720 na Christus. Tegenwoordig is het een vluchtheuvel.

Hier zie je ook de achterzijde van de Triunfos die is opgericht ter ere van St. Raphael. Het werd voltooid door Miguel Verdiguier, een Fransman die zich in de 18e eeuw in Cordoba vestigde en verantwoordelijk is voor de kenmerkende rococostijl.

De Triunfo de San Rafael

lijkt op een stenen heuvel, doorboord door een kleine grot, en waarop een cilindrische toren staat. De deur, die een halfronde opening is, is versierd met het schild van bisschop Barcia, waarnaast de Latijnse legende luidt: "Alleen deugd onderscheidt de mens gelijk aan de mens". Bij de ingang van de grot vallen twee decoratieve elementen op: een leeuw met het gezicht van een sfinx die onder zijn klauw een schild draagt en het wapen van de stad voorstelt; aan de andere kant, in de sleutel van de boog, een adelaar die onder zijn klauwen een marmeren bord als cartouche vasthoudt, met de eed van de aartsengel San Rafael voor pater Roelas die  luidt: «Ik zweer bij de gekruisigde Christus dat ik Rafael Ángel ben die God heeft aangesteld als bewaker van deze stad."

Er zijn  3 liggende sculpturen; San Acisclo en Santa Victoria (noordzijde), patroonheiligen van de stad, en Santa Bárbara (zuidzijde), ook de plooien van de doeken opvallen op.

De cilindrische toren, dient als basis voor een slanke gecanneleerde kolom van marmer, die dient als basis voor het beeld van San Rafael. Het beeld draagt de pelgrimsstaf en wijst naar de stad.

De triomf van San Rafael is omgeven door een ijzeren hek, onderbroken door 10 voetstukken, versierd met Latijnse inscripties die voornamelijk zijn gewijd aan Córdoba en de beschermengel van de stad. Bovendien is er in het midden van de esplanade een fontein waarin een kind op de rug van een dolfijn rijdt.

De Plaza del Triunfo 

vertegenwoordigt het hart van de middeleeuwse stad, hier staat de aartsengel San Rafael, bewaarder van de stad Córdoba. 

De gewelfde balkons met vervaagde fresco's bevinden zich aan de zuidgevel van de Grote Moskee. Hoewel interessant, verbleken ze in vergelijking met de rest van Mezquita Catedral.

De Mezquita-kathedraal in Cordoba, Spanje, is versierd met ingewikkelde symbolen, waaronder de swastika.zoals te zien in de boog van de deur.

De straat heeft echter een interessante geschiedenis. Zijn naamgenoot is Luis de la Cerda, een Corregidor (burgemeester) die bisschop Manrique trotseerde door te proberen te stoppen met het veranderen van de moskee in een kathedraal. Samen met leden van het stadhuis plaatste hij in 1523 een openbaar bericht waarin hij verklaarde dat iedereen die het waagde het gebouw te veranderen, zou worden gearresteerd en vervolgens zou worden geëxecuteerd. Zijn bevelen werden in 1543 door Karel V verworpen. Jaren later, toen de koning Córdoba bezocht, had hij spijt van zijn beslissing door gedeeltelijk te zeggen: "... (jij) hebt ongedaan gemaakt wat uniek was in de wereld."

De klokketoren

De Torre de Alminar is 93 meter hoog en werd na stormschade in 1589 omgebouwd op de plaats van de oorspronkelijke minaret. Het is mogelijk om de trap naar de top te beklimmen voor een prachtig uitzicht op Cordoba.

De toegangspoorten 

Er zijn 3  grote versierde poorten die dateren uit de Moorse constructie. In het oosten bevatte de uitbreiding door Almanzar slechtere reproducties van eerdere poorten. De deur van La Paloma werd in de 15e eeuw hervormd in gotische stijl.

Terras de Los Naranjos 

De toegang tot het Terras is gratis dit is een klassieke binnenplaats voor islamitische wassingen die zowel de sinaasappelbomen als de fonteinen behoudt. Toen de moskee nog werd gebruikt voor moslimgebeden, stonden 19 beuken  voor voor de ingang van de Moskee op deze binnenplaats, waardoor de rijen binnenkolommen eruit zagen als een verlengstuk van de boom met schitterende schachten zonlicht die er doorheen filterden.

In de Islamitische tijd had het ook een functie voor openbare zaken als onderwijs en gerechtelijke doeleinden. 

Maquette

Hier vind je ook nog een maquette van de kathedraal en houtwerk met geometrische patronen en Moorse oude teksten.

De toegangskaarten  voor de Cathedral worden hier vanuit een kiosk verkocht.

De Mezquita

De basis van de Mezquita begint met de fundamenten van een Romeinse tempel, waar bovenop later een kerk is gebouwd (Visigontische kerk Vincentius van Zaragoza).

In 711 werd de bevolking gedwongen de kerk te verkopen aan de Moren die het gebouw sloopten en een Moskee bouwden. Als basis werden marmeren zuilen van nabijgelegen Romeinse villa's gebruikt. Doordat deze te laag waren werd de juiste hoogte bereikt door een 2e boog hier bovenop aan te brengen, waardoor de moskee zijn kenmerkende bouw kreeg. deze 2e en puur esthetische innovatie was om baksteen en steen in de bogen af te wisselen, waardoor het rood-wit gestreepte patroon ontstond dat een eenheid en onderscheidend karakter aan het hele ontwerp geeft.

Het werd de grootste moskee van Europa met 1200 zuilen en plaats voor 20.000 moskeegangers.

De Mezquita als kathedraal

Nadat in 1236 Córdoba weer heroverd werd op de Moren werd de moskee ingewijd als kathedraal voor het bisdom van Córdoba. Architect Hermán Ruiz ontwierp een kathedraal in het hart van de Mezquita, waarbij 400 zuilen werden verwijderd. Hierna vonden de nodige uitbreidingen en verfraaiingen van de kathedraal plaats onder het bewind van Koning Ferdinand III van Castilië en keizer Karel V. Dit alles leidde tot een flinke mengelmoes van zowel Moorse als katholieke invloeden en bouwstijlen in de Mezquita met een oppervlakte van 23.000 m2. 

De Mezquita is met stip de nummer 1 bezienswaardigheid in het centrum van het Spaanse Cordoba. De beroemde en indrukwekkende Mezquita-moskee-kathedraal met zijn kenmerkende rood-witte bogen mag absoluut niet ontbreken tijdens je bezoek aan Andalusië. Hij is het hele jaar door geopend voor publiek wel tegen een toegangsprijs. Na een geschil tussen de kerk en de stad over de naam van het gebouw in de jaren 2010 wordt het nu diplomatiek "Cordoba Moskee Kathedraal" genoemd.

Er zijn in totaal meer dan 850 gekleurde granieten jaspis- en marmeren pilaren. Zonlicht stroomt door ramen in de vier koepels naar binnen en creëert interessante effecten in combinatie met kunstlicht van de duizenden kleine olielampjes

De laatste foto is eveneens de toegang tot de kapel van Villaviciosa. Alfonso X bouwde de Villaviciosa-kapel met prachtige meer lobbige bogen. De Capilla Real (koninklijke kapel) werd ook gebouwd als een pantheon voor christelijke koningen.

Veel islamitische elementen die tijdens het Moorse tijdperk aangebracht zijn, zijn gelukkig behouden gebleven zoals  de gebedshal met de vele marmeren zuilen, de koepels en de Mihrab. 

DE MIHRAB

Dit had van oudsher 2 functies in de islamitische eredienst, ten eerste gaf het de richting van Mekka aan (dus gebed) en het versterkte ook de woorden van de imam, de gebedsleider.

Bij Cordóba is het bijzonder magnifiek. Het schelpvormige plafond is uit 1 blok marmer gehouwen en de kamers aan weerszijden zijn versierd met prachtige Byzantijnse mozaïeken van goud. De versleten plavuizen geven aan waar pelgrims op hun knieën zaten. De Cordoba-moskee Mihrab kijkt op dezelfde manier naar het zuiden als de Damascus-moskee en niet naar het zuidoosten in de richting van Mekka. Dit is het toppunt van decoratieve luxe. De weelderige decoratie is gebaseerd op mozaïekbekledingen, marmer met geometrische versieringen, gegraveerde inscripties, enz. Binnenin een nis waarin ooit de koran en de relikwieën van Mohammed stonden. Zo zien we heel wat bijzondere nissen allen natuurlijk met hun verhaal.

Naar boven kijkend zie je ook de mooiste plafonds soms pure eenvoud van hout maar ook veel uitgewerkte plafonds.

Dit is niet allemaal te omschrijven dat moet je gewoon zien

Zijaltaar, standbeelden, de graftegels op de vloer

Kapellen

Bij de transformatie van moskee naar Christelijk gebedshuis zijn er tientallen (graf)kapellen ter verheiliging van geestelijken en adellijke families gebouwd. De mooiste kapel, gebouwd echter in de Moorse periode, is de originele hoofdkapel Capilla de Villaviciosa.

En terwijl we daar al rondlopend genietenen de kerk in willen lopen blijkt dat deze op dit moment besproken is . Als moest t zo weer zijn Jawel er was een trouwerij De gom stond met zijn moeder in de deuropening te wachten op zijn bruid die aan de arm van haar vader over het kerkpad aan kwam lopen. Ons bezoek is dus compleet.

De schatkamer van de kathedraal bevindt zich in de Capilla del Cardenal en bestaat uit werken uit de 15e tot de 20e eeuw.

De bewaring van Corpus Christi door Enrique de Arfe. Het is gemaakt van goud en zilver en weegt ongeveer 200 kilo; het wordt gedragen door de straten van de stad op de dag van Corpus Domini.

De schatkapel werd tegen het einde van de 17e eeuw gebouwd in een weelderige barokstijl, volgens het project van de architect en beeldhouwer Filippo Parodi.

Hoogaltaar - Koor. 

De bisschoppelijke troon, in het midden, is gebouwd met een altaarstuk-structuur, die het centrale deel van het bovenlichaam benadrukt dat gewijd is aan de Hemelvaart van de Heer.

Het 16e-eeuwse barokkoor

is een indrukwekkend gezicht. Alle stoelen in het koor zijn gegraveerd met verschillende gravures, waaronder 30 medaillons van het leven van Jezus, 30 van het leven van de Maagd Maria, 62 met scènes uit het Oude Testament, 5 van andere bijbelse zaken, 4 gewijde aan de evangelisten en 46 aan de Heilige Martelaren van Córdoba.

Het gewelf vooral goed zichtbaar op foto1, is een ingewikkelde decoratie door Francisco Gutiérrez.

Het hart van de kathedraal, Capilla de Villaviciosa.

Het hart van de kathedraal begint bij de hoofdkapel. Deze kapel heeft een rechthoekige vorm en is georiënteerd van west naar oost en wordt aan de noord- en zuidzijde begrensd door twee grote halfronde bogen die in elk van hen aanwezig zijn. De bouw van het altaarstuk van de Cappella Maggiore duurde tien jaar, van 1618 tot 1628, waarbij voor de constructie het rode marmer werd gebruikt dat werd verkregen in de steengroeven van Cabra, Carcabuey en Luque. Lateraal zijn er twee doeken van de schilder Acisclo Antonio Palomino met afbeeldingen van de twee patroonheiligen van de stad: San Acisclo, aan de kant van het evangelie, en Santa Vittoria, aan de kant van Epistola. Zie ook het detail in de kerkbank.

Altaarstuk van de hoofdkapel.

Op 21 maart 1631 werd hij aangesteld als bouwmeester van de kathedraalarchitect Sebastian Vidal, een functie die hij bekleedde tot de eerste maanden van het jaar 1654. Hij zal in 1653 een einde maken aan de altaarstuktempel van de Capilla Mayor . Ook genoemde tempel, ook wel monstrans of tabernakel genoemd, was ontworpen door Alonso Matías. Het heeft een centraal plan en heeft twee hoge lichamen, de onderste vierkant en de bovenste cirkelvormig, terwijl de koepel van de laatste wordt bekroond door een lantaarn. Alle heiligen op het altaarstuk zijn martelaren uit Cordoba uit verschillende historische periodes.

Kap van de hoofdkapel.

Een kroonlijst fungeert als scheiding tussen het lichaam en de zolder, met een rechtlijnig fronton in het midden met beelden die de kerk en de overvloed uitbeelden, ook gemaakt door Antonio Palomino. Op zolder hebben we een schilderij van Santa María de la Asunción in het midden, en aan de zijkanten de schilderijen van San Pelagius (gospelzijde) en Santa Digna (briefzijde), allemaal gemaakt door Palomino.

Het Altaar van Onze-Lieve-Vrouw van de Conceptie

samengesteld uit een altaarstuk gemaakt ten tijde van de oprichting, terwijl de schilderijen  daar van later zijn, ongeveer uit de 18e eeuw. Aan de linkerkant is San Miguel; aan de rechterkant, Santo Domingo de Guzmán en ten slotte, in het midden en voorzittend over het altaarstuk, de Concepción de Nuestra Señora. Daar zit toch St Nicolaas? Ook nog stukje kunst.

Het was alles bij elkaar een heel bijzonder bezoek dat zeer de moeite waard was.

Judería  

De oude Joodse wijk van Córdoba bestaat uit een fascinerend netwerk van smalle straatjes, sfeervoller en minder gecommercialiseerd dan in Sevilla, hoewel er souvenirwinkels zijn ontstaan.

In het midden van de wijk staat de synagoge in de Calle de los Judios. 1 van de slechts 3 overgebleven originelen in Spanje.

 Ook hier worden musea en monumenten e.d. vaak aangegeven middels bordjes met tekst en beeltenis.

Op de Plaza del Cardenal Salazar,

tegenover de Faculteit der Wijsbegeerte en Letteren, staat het monument voor deze 12e-eeuwse Arabische arts geboren in Gafiq (Belalcázar). Hij studeerde geneeskunde op basis van het werk van prestigieuze Arabische artsen en het werk van Hippocrates. Hij maakte een pelgrimstocht naar Arabië om zijn religieuze gebruiken uit te oefenen en zijn kennis uit te breiden in bibliotheken en ziekenhuizen van de islamitische koninkrijken.

Hij is de auteur van het beroemde Oculist's Guide-manuscript, geschreven in het Arabisch, waarvan een kopie wordt bewaard in de El Escorial-bibliotheek, een prachtig historisch, wetenschappelijk en literair document. Hij was een expert in het maken van zalven, oogdruppels en zalven voor oogheelkundig gebruik en maakte het belang van voedsel voor de gezondheid van het oog bekend.

Iglesia de la Presentación de María.

Staat zeer dicht bij de parochiekerk, gebouwd in de 17e eeuw, heeft het een fabriek en een bij uitstek barokke decoratie. Misschien wel het meest opvallende element van de kerk zelf is het portaal; Het presenteert een halfronde boog met lijstwerk met schroefdraad en een frame op basis van een hoofdgestel, ondersteund door dubbele pilasters, een kruisbloem in de vorm van een driehoekig gespleten fronton en een gefineerde nis in het midden, die wordt omgeven door lijstwerk geflankeerd door 2 groepen pilasters overlappend.

En natuurlijk ook zo af en toe nog blik op de Mezquita werpen want het blijft een bijzonder gebouw.

Ons buikje begint te rommelen dus even goed voor ons zelf zorgen en ja... dat kunnen wij wel haha

Puente Romano Cordoba

De Puente Romano is de Romeinse brug over de Guadalquivir van Córdoba.

De ruim 20 eeuwen oude brug is 331 meter lang en heeft 16 bogen. Zij werd gebouwd door de Romeinen, maar is in de loop van de eeuwen geregeld herbouwd en de huidige structuur stamt vooral uit de middeleeuwen waarbij in 918 de Moren de brug flink hebben uitgebreid. De Romeinse brug die, volgens de Arabische geograaf, Al-drisi 'alle andere bruggen overtreft in schoonheid en stevigheid', weerspiegelt weinig van zijn Romeinse wortels als gevolg van frequente wederopbouw gedurende vele decennia. 

Game of Thrones

The Roman Bridge was te zien in seizoen 5 van Game of Thrones, de enorm populaire tv-serie van HBO, die zich afspeelt in een fantastisch land van Seven Kingdoms. Verbeterd door CGI, wordt de oude structuur de Lange Brug van Volantis.

San Rafael

Midden op de brug Puente Romano staat aan de oostkant, een klein heiligdom een standbeeld uit 1651 van de beschermengel van de stad Córdoba St Rafael, aan wiens voeten de vrome kaarsen branden. Aan beide zijdes van de Romeinse brug staan belangrijke bezienswaardigheden: aan de zijde van de moskee-kathedraal Mezquita en Joodse wijk vindt u de triomfboog Puerta del Puente en aan de andere zijde de toren van Torre de la Calahorra (een oude Arabische vesting). De kasseien uit de 19e eeuw geven de brug Puente Romano echter weer een Romeinse indruk.  

Dit was een mooie afsluiting van Córdoba.

En dan lopen we nu terug naar de bus waarin Gerlof ons opwacht om ons weer naar Fuengirola te rijden.

Ho wacht je hebt nog iets te goed een paar leuke kiekjes van wat we in de winkels zagen natuurlijk. De eerste 3 zijn T-shirts. En wat dacht je van die fiets? nee laat maar staan inderdaad. Dat broom is het snorfiets? Raakte ik even aan en meteen begon het alarm te loeien nou laat ook maar staan dan haha. O ja de putdeksel mag ook niet ontbreken. 

En Cordóba verlaten zonder ijsje? Nee natuurlijk niet! Dan gaan we nu echt naar Fuengirola terug. Kijk we zien bij het uitrijden dan toch nog een fontein die ook nog in werking is. En om het plaatje compleet te maken komen we dit keer Fuengirola binnen bij de Fontein van de Rotunda Obelisco.

Er zou groot feest zijn in het centrum. Dus na het diner wij er op uit natuurlijk. Wel het grote feest was een inderdaad hele grote kermis heel sopecifiek op kinderen gericht. Even rondgelopen want het was er wel gezellig. Dan even lekker aan de boulevard de dag afsluiten zoals het hoort! Morgen een extra excursie geboekt Benalmádena gewoon even lekker varen

Benalmádena

ligt in het zuiden van Spanje, net als Fuengirola in de provincie Málaga. Deze badplaats is vastgegroeid aan de plaats Torremolinos. Door het goede klimaat en de heerlijke temperaturen is dit een populaire vakantiebestemming. Vooral in de zomer is het een druk bezochte plaats. Ook bij de Nederlandse toeristen is deze bestemming erg in trek. Het beschikt over een prachtige jachthaven, die tot een van de mooiste ter wereld behoort. In de zee bij Benalmádena worden vaak dolfijnen gezien. Benalmádena bestaat uit 3 gedeelten: Benalmádena Pueblo, Benalmádena Costa en Arroya de la Miel (een commerciële zone). Benalmádena Pueblo is het centrum van het dorp. Net als veel andere traditionele Andalusische dorpen typeert het zich door smalle straatjes en de witgekalkte huizen.

Vandaag niet om 08;00 uur opstaan het is een relaxdag! Nou ja wij zijn natuurlijk altijd wel vroeg wakker dus drinken we eerst nog even koffie o de kamer voorheen ontbijt. En dan lopen we met een deel van de groep naar de haven. Het is echt dichtbij we kijken erop vanaf ons balkon. Gewoon ff gezellig klepje met die en die, ondertussen genieten van de rust en de vele botende in de haven liggen. En dan komt de boot. Achter instappen zegt Gerlof, die natuurlijk ook gezellig meegaat, daar heb je de beste plaatsen Nou wij luisteren wel hoor kunnen we direct naar boven want binnenzitten doen we niet op de boot als de zon schijnt

Heerlijk de wind door de haren. Werden ook nog foto's gemaakt je kent het wel maar die hebben we gelaten voor wat of zij waren. Dan komt de haven van Benalmádena in zicht en is het tijd om uit te stappen. Voor de terugweg hebben we 2 keuzes, halverwege de middag of aan het einde we zien het wel.

Kan er niets aan doen het is koffietijd!

Zo die was lekker nu bedenken wat we gaan doen

We besluiten het toeristentreintje te nemen zien we ook nog wat van Benalmádena. Helaas bleek hij alleen door het havengebied te rijden en dat is niet zo groot. Ach ja was toch wel even grappig om mee te maken.

The Willow

het historische stoomschip dat voor anker ligt in Puerto Marina, zinkt. Het historische stoomschip, de Willow, dat sinds 2019 voor de helft in de jachthaven is gezonken, blijft een hoofdpijndossier voor de haven, aangezien de rechtbank een claim van de eigenaren, die meer dan 13 miljoen eisten om de verliezen te dekken, gedeeltelijk toegewezen heeft gekregen.

De storm zette een deel van deze boot, gebouwd aan het begin van de 20e eeuw met als doel de Mississippi over te steken onder water. Het schip heeft tevens gefunctioneerd als drijvende discotheek en als clandestiene hostessclub

Stukje strand hoort er wel bij natuurlijk.

Nog wat foto's lans de weg en dan zien we ineens "hier Pannenkoeken" staan

Doe eens gek dachten we neerploffen en genieten juist buikje weer rond!

Kunnen we nu even door de winkeltjes binnenhavens flaneren.

Waar je ook kijkt of loopt overal jawel water en jachten en appartementen zo gebouwd dat het wel vriendelijk overkomt.

Dan ook nog een paar leuke kiekjes en natuurlijk mag ede putdeksel niet ontbreken. Dan gaan we nu weer richting boot en daar staat Gerlof ons al weer op te wachten dat zal hij met de 1ste club ook wel gedaan hebben zodat hij zeker weet dat zijn schaapjes weer op het droge zijn haha

Het was gezellig ieder had zijn verhaal en ondanks dat we wel gezocht hebben, hebben we geen dolfijn kunnen spotten ach je kunt ook niet alles hebben toch? Wel zagen we dat schip vlak voor de kust van Fuengirola liggen.

Stupa de Iluminación

Europa’s grootste Stupa staat in Benalmádena, deze 33 meter hoge Boeddhistische Stupa staat voor harmonie, welvaart en vrede in de wereld. De stupa in Benalmádena staat voor Verlichting van Boeddha.

De in 2003 geopende stupa is inmiddels een trekpleister voor de toeristen geworden. Door de enorme afmeting is het de enige stupa waar ook ruimte is voor een meditatiezaal.

Volgens de boeddhistische leringen zijn er 8 soorten Tibetaanse stoepa’s die allen een belangrijk moment vertegenwoordigen van het leven van de historische Siddhartha Gautama Boeddha. Door de enorme afmeting kan je niet om deze stupa heen. Wij hebben hem continu gezien vanuit de bus en het water dus maar was toch iets te ver uit de route om er even heen te gaan.

In de haven aangekomen zagen we wel deze vissen in scholen langs komen. Nu terug naar ons hotel even bijkomen voor de happy-our. Een stel was eerder terug gegaan want ze wilden zwemmen. Ech........ alles in de koffer behalve..... 

Wat jammer nou hij bleek nog op een hanger aan de kastdeur te hangen verteld dochterlief toen ze even naar huis belde. We hebben met zijn allen wel enorm gelachen om dit staaltje van inpakken ja ook de persoon in kwestie gelukkig.

We sluiten de dag weer af met ons favoriete drankje aan het strand en met zoals je ziet volle maan, dan morgen naar 

Ronda